اولا روبات هر اندازه پیش رفته باشد یک مصنوع انسانی است وکار های ان بر اساس مکانسیم ماشنی انجام می شود .
ولی انسان را خداوند به عنوان یک موجود مختار خلق نموده که عمل او از روی اراده خودش انجام می شود .
ثانیا _ در کار های آدمی هر اندازه محکم باشد ممکن است نقص وکوتاهی وقصور وتقصیر رخ دهد که ساز ند ه آن مسول خواهد بود ولی کار های خداوند محکم وبی نقص وعیب است لذا خود فرمود : «ما تَرَى فِی خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِن فُطُورٍ؛ (1) در آفرینش آن خداى بخشایشگر هیچ گونه اختلاف و تفاوتى نمى‏بینى . باز بنگر آیا خلل و نقصانى مى‏بینى؟».
ثالثا_باید فرق گذاشت بین خلقت وصنعت روبات هر چه باشد یک صنعت است .
سمیه حیدری

کد خبر: ۵۲۷۷۶۴۷
گروه : فضای مجازی » اخبار داغ فضای مجازی
تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۳
اندازه فونت
نسخه چاپی
ارسال به دوستان
ذخیره
دانشنامه IT؛
از اینترنت اشیا چه می دانید؟
به بسیاری از وسایل محیط پیرامون‌ ما که به شبکه اینترنت متصل شده اند و توسط اپلیکیشن‌های موجود در تلفن‌های هوشمند و تبلت مدیریت می شوند اینترنت اشیا گویند.
به گزارش خبرنگار اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، عبارت اینترنت اشیا، برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیا بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن ها را سازماندهی و مدیریت کنند. اینترنت در حال حاضر همه مردم را به هم متصل می کند ولی با اینترنت اشیاء تمام اشیاء به هم متصل می شوند .

 اینترنتِ اشیا (Internet of Things ‪(IoT)) مفهومی جدید در دنیای فناوری و ارتباطات بوده و به طور خلاصه فناوری مدرنی است که در آن برای هر موجودی (انسان، حیوان و یا اشیا) قابلیت ارسال داده از طریق شبکه‌های ارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت، فراهم می‌شود.

از اینترنت اشیا چه می دانید؟

بستر اینترنت اشیا بر امواج رادیویی بی‌سیمی قرارداده شده که به دستگاه‌های مختلف این امکان را می دهند تا از طریق اینترنت با یک‌دیگر به برقراری ارتباط بپردازند. این بستر شامل استانداردهایی مانند وای‌فای، بلوتوث کم‌مصرف، NFC، RFID و استانداردهایی مانند ZigBee,Z-Wave و 6LoWPLAN است که شاید تاکنون اسم آن‌ها را هم نشنیده باشید.

 قفل‌های هوشمند، ترموستات‌های هوشمند، خودروهای هوشمند، مطمئنا این‌ها واژه‌هایی هستند که بارها و بارها شنیده‌اید و البته در سال‌های آتی بیشتر خواهید شنید.

 همه دستگاه‌های یادشده در دسته‌ای به نام اینترنت اشیا یا به طور مخفف IoT قرار می‌گیرند. در سطح پایه‌ای، اینترنت اشیا درواقع به ارتباط اشیای مختلف از طریق اینترنت و برقراری ارتباط با یکدیگر می‌پردازد تا هدف آن یعنی فراهم‌کردن تجربه کاراتر و هوشمند‌تر محقق شود. همانند دیگر تکنولوژی‌های جدید، IoT نیز می‌تواند در ابتدا مفهومی سردرگم‌کننده به نظر برسد. همچنین این واژه به‌ویژه هنگامی که صحبت از استانداردهای مختلف و همچنین ایمنی و امنیت آن می‌شود می‌تواند مفاهیم جدید و ویژه‌ای پیداکند.

به عبارت دیگر؛ ایده طراحی دستگاه‌های مختلف با امکان برقراری ارتباط بی‌سیم به منظور رهگیری و کنترل از طریق اینترنت و یا حتی یک برنامه ساده مخصوص گوشی‌های هوشمند، اصطلاح اینترنت اشیاء را توصیف می‌کند.

با اجرای این شیوه در نهایت ممکن است محیط پیرامون بشر به چیزی شبیه آنچه در فیلم ها و داستان های تخیلی اشاره می شود نزدیک شود به عنوان مثال بهره گیری از این شیوه باعث می شود یک جارو برقی بتواند در زمان مشخصی فعال شده، محل تعیین شده از قبل را نظافت کرده و سپس مجددا خاموش شود.

بررسی های موسسه تحقیقاتی گارتنر نشان می دهد که تا سال 2020 بیش از 25 میلیارد وسیله مختلف در جهان از طریق خدمات مبتنی بر اینترنت اشیاء به اینترنت یا دیگر شبکه های اطلاع رسانی متصل خواهند شد. بررسی های شرکت سیسکو نیز حاکیست که تا غلبه یافتن پدیده اینترنت اشیاء تنها سه سال زمان باقیست. بنابراین در سال 2018 ماشین ها و سیستم های الکترونیکی می توانند از طریق اینترنت بدون نیاز به انسان ها و حتی بیشتر از آنها با یکدیگر در ارتباط باشند.

اما با توجه به تازه بودن این مبحث در ایران ،سال گذشته سمیناری در این زمینه در استان اصفهان برپاشد و در قالب آن پروفسور روب وان کرنبرگ اظهار کرد: 20 سال پیش این بحث در ادارات کاربرد داشت، اما بعدها متوجه شدند که می‌توان در خیابان‌ها نیز از آن استفاده کرد؛ به این صورت اینترنت اشیاء جایگاهش در اروپا را پیدا کرد و می‌توان گفت امروزه اروپاییان در زندگی روزمره‌شان نیز از این امر استفاده می‌کنند و این چیزی است که کمیسیون اروپا به آن رسیده و امروزه کاربردش را می‌بینیم.

وی با بیان اینکه بحث اینترنت اشیاء بحث جدیدی است، خاطرنشان کرد: استادها و دانشجویان را می‌بینم که اینجا در بحث اینترنت اشیا خوب کار می‌کنند البته در اروپا نیز هنوز در قسمت‌های ابتدایی این بحث هستیم و با توجه به مهندسان ماهری که وجود دارد، شروع این کار شروعی سخت نخواهد بود.

کرنبرگ با اشاره به کاربردهای اینترنت اشیاء، خاطرنشان کرد: به طور مثال یک شهر در اسپانیا 10 هزار سنسور نصب کرده است که شامل سنسورهایی مثل سنسور دما و یا سنسور حرکتی که روی اتوبوس‌ها قرار داده‌اند، می‌شود. با توجه به این سنسورها دولت تمام اطلاعات مردم را می‌گیرد حتی چین نیز در این امر فعال است و سعی می‌کند بحث اینترنت اشیا را گسترش دهد تا بتواند مدیریت بهینه‌ای بر روی منابع و مردم‌اش داشته باشد.

در این میان قطعا دسترسی به این نوع فناوری می تواند گردش مالی خاص خود را هم به دنبال داشته و سودآوری ایجاد کند.بر اساس بررسی های موسسه IDC ارزش بازار محصولات و خدمات اینترنت اشیا تا سال 2017 به 7.3 ترییون دلار می رسد. این در حالی است که بازار مذکور در سال 2012 تنها 4.8 تریلیون دلار ارزش داشت.

بر همین اساس نام‌های بزرگی مانند سامسونگ، ال‌جی، اپل، گوگل و فیلیپس در حال حاضر بر روی دستگاه‌های متصل به هم کار می‌کنند و شرکت‌های کوچک بی‌شماری نیز به تحقیقات در این زمینه مشغولند. براساس تحقیقات انجام شده انتظار می‌رود 4.9 میلیارد دستگاه مرتبط با هم در سال جاری مورد استفاده قرارگیرند و این رقم تا سال 2020 به 25 میلیارد برسد.


انتهای پیام/
کانال تلگرام باشگاه خبرنگاران موبایلی - پایین صفحه خبر

  s.pptx (اندازه: 1.04 MB / تعداد دفعات دریافت: 6)
تاریخ ارائه:19 اسفند1395

در حال حاضر،تا حدودی بله!اما در سال های آینده کاملا میتواند همه ی توانایی های انسانی را داشته باشد
تا چند سال قبل همه توانایی های انسان غیر از احساسات و پاسخ به احساسات برای ربات قابل دست یابی بود ولی چند سال اخیر حتی قابلیت های درک احساسات و پاسخ و عکس العمل مناسب به ان ها را میتوانندبه دست بیاورند
چون محدودیت هایی را که جسم انسان دارد ربات ندارد و موقعیت هایی که برای جسم انسان خطر داردو یا اسیب میزند برای ربات خطر ندارد و اسیب نمیرساند( البته بستگی به نوع شرایط دارد)
توانایی های محاسباتی و منطقی ربات از انسان بیشتراست و مسائلی مثل خستگی و هیجانات و...  را هم ندارد
تواناییش درمورد فهم و درک احساسات و واکنش مناسب مقابل آن در واقع مثل انسان است و همه برنامه ریزی شده است. مثلا برای ربات تعریف میکنند که وقتی شکل صورت شخص روبرو ? شد یعنی فرد خوشحال است و باید با شادی با او ارتباط برقرار کند یا  اینکه ربات هم صورتش را شبیه فرد خوشحال کند که البته با توجه به قابلیت یادگیریش در طول زمان و قابلیت ارتقا بعضی مواقع انقدر واقعی است که فکر میکنیم ربات واقعا احساس دارد.

یادگیری ربات با الگوبرداری از فعالیت های یادگیری انسان طراحی شده و همان روش ها رو طی میکند. یک سری از شرایط رااز قبل براش تعریف میکنندو در صورت مواجه شدن با آن شرایط همان عکس العمل تعریف شده را انجام میدهد. یک نوع یادگیری دیگرهم داریم که خود ربات با مواجه شدن با شرایط جدیدی که از قبل براش تعریف نشده بوده اطلاعات و عواقب اون شرایط را و بازخورد عملش را در مقابل اون شرایط جمع اوری میکندو درصورتی که دوباره با آن شرایط مواجه شد عکس العمل مناسب رانشان میدهد. تنها تفاوتشان این است که انسان میتواند غیر از عکس العمل های تعریف شده عکس العمل دیگری انجام بدهدو به طور کامل قابل پیش بینی نیست ولی ربات درصورتی که عملی براش تعریف شده باشد فقط میتواند از بین عکس العمل های برنامه ریزی شده انتخاب کندو کاملا قابل پیش بینی است.