11-05-2021, 04:33 PM
(آخرین ویرایش: 11-05-2021, 04:46 PM، توسط AliEtemadi.)
پردیس فناوری کیش_طرح مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت_گروه فناوری اطلاعات و ارتباطات
هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر فنآوری اطلاعات و ارتباطات بر برنامهریزی شهری و نقش این امر در روند جهانی شدن شهر است. بدین منظور از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. بر این اساس ابتدا موضوعات مورد نظر برنامهریزی شهری در ارتباط با فنآوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و روند جهانی شدن شهر، بررسی شده است. سپس نقش فنآوری اطلاعات و ارتباطات در تغییرات برنامهریزی شهری با تکیه بر ابعاد کالبدی آن مورد اشاره قرار گرفته است و بر مبنای نتایج آن، تاثیر برنامهریزی مبتنی بر توسعه زیرساختهای اطلاعاتی و ارتباطی در تسهیل روند جهانی شدن شهر بیان شده است. این مطالعه نشان میدهد، توسعه فنآوری اطلاعات و ارتباطات با افزایش امکان برقراری ارتباط از راه دور، ضمن تغییر الگوهای فعالیتی، تغییر در الگوهای فضایی و مکانی جوامع محلی شهری را سبب شده است. این امر امکان شکلگیری رویکردهایی جدید در زمینههای مختلف برنامهریزی شهری را فراهم آورده است که بر مبنای توسعه زیرساختهای اطلاعاتی و ارتباطی و فرصتهای ناشی از آن قابل ارائه هستند. بهرهگیری از این رویکردها تاثیرگذاری بر الگوهای فضایی و عملکردی شهرها را به همراه داشته و امکان پاسخگویی به نیازهای شهری در روند جهانی شدن را تسهیل مینماید. در ادامه پژوهش، با مطالعه برنامهریزی شهری در شهر آمستردام به عنوان یک شهر جهانی و شهر تهران به عنوان نمونه موردی، رویکردهای جدید برنامهریزی شهری مبتنی بر توسعه زیرساختهای اطلاعاتی و ارتباطی با توجه به اهمیت آنها در روند جهانی شدن شهرها مورد بررسی قرار گرفته است. سپس با مقایسه ویژگیها و برنامهریزی شهرهای آمستردام و تهران، تاثیر رویکردهای جدید برنامهریزی شهری مبتنی بر توسعه زیرساختهای اطلاعاتی و ارتباطی بر برنامهریزی شهر تهران در زمینه جهانی شدن، ارزیابی شده است. در نهایت با توجه به ارزیابی صورت گرفته، پیشنهاداتی در خصوص چگونگی استفاده از رویکردهای جدید مبتنی بر توسعه زیرساختهای اطلاعاتی و ارتباطی در برنامهریزی شهر تهران و مواردی که لازم است در این زمینه مورد توجه قرار گیرند ارائه شده است تا از این طریق امکان نزدیک شدن شهر تهران به روند جهانی شدن فراهم گردد
هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر فنآوری اطلاعات و ارتباطات بر برنامهریزی شهری و نقش این امر در روند جهانی شدن شهر است. بدین منظور از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. بر این اساس ابتدا موضوعات مورد نظر برنامهریزی شهری در ارتباط با فنآوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و روند جهانی شدن شهر، بررسی شده است. سپس نقش فنآوری اطلاعات و ارتباطات در تغییرات برنامهریزی شهری با تکیه بر ابعاد کالبدی آن مورد اشاره قرار گرفته است و بر مبنای نتایج آن، تاثیر برنامهریزی مبتنی بر توسعه زیرساختهای اطلاعاتی و ارتباطی در تسهیل روند جهانی شدن شهر بیان شده است. این مطالعه نشان میدهد، توسعه فنآوری اطلاعات و ارتباطات با افزایش امکان برقراری ارتباط از راه دور، ضمن تغییر الگوهای فعالیتی، تغییر در الگوهای فضایی و مکانی جوامع محلی شهری را سبب شده است. این امر امکان شکلگیری رویکردهایی جدید در زمینههای مختلف برنامهریزی شهری را فراهم آورده است که بر مبنای توسعه زیرساختهای اطلاعاتی و ارتباطی و فرصتهای ناشی از آن قابل ارائه هستند. بهرهگیری از این رویکردها تاثیرگذاری بر الگوهای فضایی و عملکردی شهرها را به همراه داشته و امکان پاسخگویی به نیازهای شهری در روند جهانی شدن را تسهیل مینماید. در ادامه پژوهش، با مطالعه برنامهریزی شهری در شهر آمستردام به عنوان یک شهر جهانی و شهر تهران به عنوان نمونه موردی، رویکردهای جدید برنامهریزی شهری مبتنی بر توسعه زیرساختهای اطلاعاتی و ارتباطی با توجه به اهمیت آنها در روند جهانی شدن شهرها مورد بررسی قرار گرفته است. سپس با مقایسه ویژگیها و برنامهریزی شهرهای آمستردام و تهران، تاثیر رویکردهای جدید برنامهریزی شهری مبتنی بر توسعه زیرساختهای اطلاعاتی و ارتباطی بر برنامهریزی شهر تهران در زمینه جهانی شدن، ارزیابی شده است. در نهایت با توجه به ارزیابی صورت گرفته، پیشنهاداتی در خصوص چگونگی استفاده از رویکردهای جدید مبتنی بر توسعه زیرساختهای اطلاعاتی و ارتباطی در برنامهریزی شهر تهران و مواردی که لازم است در این زمینه مورد توجه قرار گیرند ارائه شده است تا از این طریق امکان نزدیک شدن شهر تهران به روند جهانی شدن فراهم گردد