[font=bigtheme-BYekan2, Arial, Tahoma, sans-serif]اختلال مسخ شخصیت و واقعیت[/font]
[font=bigtheme-BYekan2, Arial, Tahoma, sans-serif]اختلال مسخ شخصیت،مسخ واقعیت یا اختلال زوال شخصیت (Depersonalization disorder) یک اختلال تجزیه ایست که فرد بیمار احساس جدا شدن از کالبد یا غریبه شدن از خود، انگار که فرد خواب می بیند یا بیرون از جسم خود ایستاده است و به خود نگاه می‌کند.اين بيماري از علائم سايكولوژيك حملات اضطرابي نيز ميباشد و فرد احساس نگاه كردن به خود را ميكند.[/font]
اختلال مسخ شخصیت نوعی احساس مبهم، غیرواقعی بودن و بیگانگی نسبت به خود است که به صورت دوره‌ای پدید می‌آید. بیمار مبتلا به این اختلال ممکن است خود را در رؤیا، یا جدا از بدن حس کند. با بیتوته همراه باشید و از علائم، علل و نحوه‌ی درمان این اختلال آگاهی پیدا کنید.
[font=bigtheme-BYekan2, Arial, Tahoma, sans-serif]در ابتدا با مفاهیم مسخ شخصیت و مسخ واقعیت آشنا شوید:[/font]
[font=bigtheme-BYekan2, Arial, Tahoma, sans-serif]دیپرسونالیزیشن یا جدایی از شخصیت:در این بخش ادراک، فهم و تجربه فرد از خودش و بدنش، آنقدر تحریف شده و تغییر می کند که احساس می کند یک مشاهده گر است. فکر می کند از بیرون دارد به خودش نگاه می کند. افرادی که جدایی از خویشتن یا مسخ شخصیت را تجربه می کنند، می گویند که احساس می کند در زیر آب غوطه ور یا در هوا معلق هستند. یا احساس می کنند مرده اند و دارند از بالا به خود و به بدنشان نگاه می کنند. حسی شبیه بسیاری از اتفاقاتی که هنگام خواب دیدن و رویاهای شبانه روی می دهد.بعضی دیگر از مراجعان می گویند انگار مرا از بدنم جدا کرده اند. بعضی می گویند انگار یک آدم آهنی یا ربات بی احساس و بی هیجان شده اند یا ذهنشان به طور کلی خالی شده و نمی توانند به هیچ چیز فکر کنند.[/font]
[font=bigtheme-BYekan2, Arial, Tahoma, sans-serif]دیریالیزیشن یا جدایی از واقعیت:این مشکل که با عنوان مسخ واقعیت نیز شناخته می شود، مثل مسخ شخصیت است اما با این تفاوت که در مورد محیط اطراف روی می دهد. در مسخ واقعیت، فرد دنیای بیرونی را عجیب و غیر واقعی می بیند. فکر می کند هیچ شباهتی به محیط زندگی قبلی خودش ندارد و احساس می کند از محیط جدا شده است.تجربه هایی که خود افراد از این دنیا می گویند این است که انگار دنیا را از داخل “فیلتر های نامرئی” یا از داخل ” یک شیشه بزرگ و نیمه مات ” می بینند. فرد ممکن است احساس کند سایر انسان ها و ساختمان ها از مقوا و پلاستیک ساخته شده اند و هیچ احساس و درک و هیجانی نسبت به دنیا و دیگران ندارند.[/font]
ادامه در سایت رسش
[font=bigtheme-BYekan2, Arial, Tahoma, sans-serif]اختلال مسخ شخصیت،مسخ واقعیت یا اختلال زوال شخصیت (Depersonalization disorder) یک اختلال تجزیه ایست که فرد بیمار احساس جدا شدن از کالبد یا غریبه شدن از خود، انگار که فرد خواب می بیند یا بیرون از جسم خود ایستاده است و به خود نگاه می‌کند.اين بيماري از علائم سايكولوژيك حملات اضطرابي نيز ميباشد و فرد احساس نگاه كردن به خود را ميكند.[/font]
اختلال مسخ شخصیت نوعی احساس مبهم، غیرواقعی بودن و بیگانگی نسبت به خود است که به صورت دوره‌ای پدید می‌آید. بیمار مبتلا به این اختلال ممکن است خود را در رؤیا، یا جدا از بدن حس کند. با بیتوته همراه باشید و از علائم، علل و نحوه‌ی درمان این اختلال آگاهی پیدا کنید.
[font=bigtheme-BYekan2, Arial, Tahoma, sans-serif]در ابتدا با مفاهیم مسخ شخصیت و مسخ واقعیت آشنا شوید:[/font]
[font=bigtheme-BYekan2, Arial, Tahoma, sans-serif]دیپرسونالیزیشن یا جدایی از شخصیت:در این بخش ادراک، فهم و تجربه فرد از خودش و بدنش، آنقدر تحریف شده و تغییر می کند که احساس می کند یک مشاهده گر است. فکر می کند از بیرون دارد به خودش نگاه می کند. افرادی که جدایی از خویشتن یا مسخ شخصیت را تجربه می کنند، می گویند که احساس می کند در زیر آب غوطه ور یا در هوا معلق هستند. یا احساس می کنند مرده اند و دارند از بالا به خود و به بدنشان نگاه می کنند. حسی شبیه بسیاری از اتفاقاتی که هنگام خواب دیدن و رویاهای شبانه روی می دهد.بعضی دیگر از مراجعان می گویند انگار مرا از بدنم جدا کرده اند. بعضی می گویند انگار یک آدم آهنی یا ربات بی احساس و بی هیجان شده اند یا ذهنشان به طور کلی خالی شده و نمی توانند به هیچ چیز فکر کنند.[/font]
[font=bigtheme-BYekan2, Arial, Tahoma, sans-serif]دیریالیزیشن یا جدایی از واقعیت:این مشکل که با عنوان مسخ واقعیت نیز شناخته می شود، مثل مسخ شخصیت است اما با این تفاوت که در مورد محیط اطراف روی می دهد. در مسخ واقعیت، فرد دنیای بیرونی را عجیب و غیر واقعی می بیند. فکر می کند هیچ شباهتی به محیط زندگی قبلی خودش ندارد و احساس می کند از محیط جدا شده است.تجربه هایی که خود افراد از این دنیا می گویند این است که انگار دنیا را از داخل “فیلتر های نامرئی” یا از داخل ” یک شیشه بزرگ و نیمه مات ” می بینند. فرد ممکن است احساس کند سایر انسان ها و ساختمان ها از مقوا و پلاستیک ساخته شده اند و هیچ احساس و درک و هیجانی نسبت به دنیا و دیگران ندارند.[/font]
ادامه در سایت رسش