29-05-2021, 02:08 PM
سیکو برندی ژاپنی با بیش از یک قرن سابقه است که در حوزههای متنوع فعالیت داشته؛ اما شهرت اصلی این شرکت به عملکرد آن در صنعت ساعت‌سازی باز می‌گردد.
سیکو (Seiko) هولدینگ بزرگ ژاپنی است که در حوزههای متنوع طراحی و ساخت ساعت، دستگاه‌های الکترونیکی، نیمه‌هادی‌ها، جواهرات و تجهیزات اپتیک فعالیت می‌کند. سهم عمده‌ای از شهرت برند ژاپنی به‌خاطر تولید ساعت‌های مچی به دست آمد که آن هم تا حد زیادی به کمپین‌های گسترده‌ی رسانه‌ای وابسته بوده است.
برند سیکو متولد می‌شود
داستان تولد برند سیکو، داستانی متشکل از سقوط و سپس بازگشت به دوران اوج است. در سال ۱۹۲۳ زلزله‌ی سهمگین Kanto ژاپن را لرزاند و کارخانه‌ی سیکوشا به‌طور کامل نابود شد. تنها چند روز قبل از زمین‌لرزه، نمونه‌ی اولیه‌ی نسل جدیدی از ساعت‌های مچی در کارخانه طراحی و ساخته شده بود که خوشبختانه از زیر آوار پیدا شد.
کینتارو با وجود فاجعه‌ای که رخ داده بود، ساخت کارخانه‌ی جدید از ابتدا را از همان روزهای اول پس از زلزله شروع کرد. چند ماه بعد فروش و ارسال ساعت‌های دیواری از سر گرفته شد. اگر به نابود شدن کامل کارخانه در زمان زمین‌لرزه دقت کنیم، شروع مجدد تولید با چنین سرعتی، حرکتی خارق‌العاده از سوی کینتارو و تیمش بوده است.
با بازسازی کارخانه، تلاش برای ساخت نمونه‌های نهایی از پروتوتایپ ساعت مچی هم شروع شد. برند سیکو (Seiko) برای ساعت مچی در نظر گرفته شده بود و در آن زمان، برخی از محصولات با نام سیکو و برخی با نام سیکوشا فروخته می‌شدند. موفقیت مهم در سال‌های بازسازی پس از جنگ نیز در سال ۱۹۲۹ رخ داد که یکی از ساعت‌های جیبی سیکوشا از سوی اداره‌ی راه‌آهن ژاپن به‌عنوان ساعت رسمی انتخاب شد.
بازسازی کارخانه‌ی ویران‌شده‌ی سیکوشا تا یک دهه بعد با قدرت ادامه پیدا کرد. درنهایت در سال ۱۹۳۲ ساختمان کارخانه در منطقه‌ی گینزا به‌صورت کامل بازسازی شد که امروز به‌عنوان مرکز مدیریت شرکت خرده‌فروشی Wako فعالیت می‌کند. شرکتی که زیرمجموعه‌ی خرده‌فروشی سیکو محسوب می‌شود.
کینتارو، بنیان‌گذار افسانه‌ای سیکو در سال ۱۹۳۴ به بیماری دچار شد و از دنیا رفت. پسر بزرگ‌تر او گنزو هاتوری به‌عنوان مدیر شرکت مشغول به کار شد و استراتژی جالب توجهی را به کار گرفت. او به کارخانههای خصوصی دیگر مجوز می‌داد تا ساعت‌هایی را با برند سیکو تولید کنند. اقدام گنزو آخرین مرحله از بازسازی سیکو و بازگشت آن‌ها به دوران اوج پیش از جنگ بود.
کمی پس از بازسازی موفق سیکو از دوران جنگ جهانی اول، ژاپن درگیر جنگ جهانی دوم شد. جنگی که تأثیر بالایی روی گروه سیکو داشت. در سال ۱۹۳۶، شرکت به آمار تولید ۲ میلیون ساعت دیواری و مچی رسیده بود و در سال ۱۹۴۵، آمار به ۲۰ هزار عدد کاهش یافت. یکی از دلایل اصلی کاهش تولید نیز اجبار از سوی دولت ژاپن بود که بسیاری از کارخانههای کشور همچون سیکو را به تولید تجهیزات نظامی واداشته بود.
به‌هرحال جنگ جهانی دوم هم به پایان رسید و سیکو این بار تلاش می‌کرد تا به بازدهی دوران پیش از جنگ بازگردد. آن‌ها در سال ۱۹۵۳ توانستند آمار خود را به ۲.۴ میلیون ساعت مچی و دیواری برسانند.
توسعه‌ی بین‌المللی و انقلاب کوارتز
در سال‌های پایانی دهه‌ی ۱۹۵۰، سیکو تمرکز روی توسعه‌ی بین‌المللی وبازاریابی محصولات در ایالات متحده‌ی آمریکا و کشورهای دیگر را شروع کرد. بازاریابی بین‌المللی دقیقا در زمان مناسب شروع شده بود. فناوری‌‌های تولیدی جدید در شرکت ژاپنی، امکان تولید تا ۳ میلیون ساعت مچی را در سال به آن‌ها می‌داد.
در سال ۱۹۵۹ اولین ساعت خودکار سیکو به‌نام Gyro Marvel به بازار عرضه شد. برند ژاپنی برای سیستم کوک خودکار از اسم Magic Lever استفاده کرد که امروز هم در اکثر ساعت‌های خودکار آن‌ها در بازار به کار می‌رود و مکانیزم سیکو قیمت کمتری نسبت به رقبا دارد و در سال‌های اولیه‌ی عرضه با ارائه‌ی دقت بالا در کوک خودکار، به شهرت ساعت‌های خودکار در سطح جهان هم کمک کرد.
در سال ۱۹۶۰، یکی از مشهورترین خانواده‌‌های محصولات سیکو متولد شد. Grand Seiko نام محصول جدید بود که توسط گروهی از ساعت‌سازهای باتجربه و متخصص سیکو تولید شد. آن‌ها مأموریت داشتند تا بهترین ساعتی که می‌توانند را تولید کنند. گرند سیکو با این هدف طراحی شد که مهارت شرکت ژاپنی را در تولید ساعت‌های مکانیکی نشان دهد و دقت، شفافیت و ماندگاری بسیار بیشتر از نمونه‌های دیگر داشته باشد.
پس از مسابقات المپیک، سیکو تمرکز خود را روی بازاریابی در آسیا و رقابت با برندهای سوئیسی معطوف کرد. قیمت پایین‌تر و مدل‌های متنوع‌تر سیکو باعث شد تا آن‌ها به موفقیت‌های قابل توجهی در بازار هدف دست پیدا کنند. همین موفقیت‌ها باعث شد تا برنامه‌های بازاریابی جهانی هم براساس آن‌ها طراحی شود.
در سال ۱۹۶۵ سیکو اولین ساعت مخصوص غواصی را در ژاپن به بازار عرضه کرد که تا ۱۵۰ متر مقاومت دربرابر نفوذ آب داشت. زیرساخت‌های عایق‌بندی ساعت با دقتی چندبرابری ساخته شده بودند و لایه‌های دوگانه از تجهیزات داخلی حفاظت می‌کرد. ساعت سیکو برای هشتمین دوره‌ی برنامه‌ی اکتشاف اقیانوس ژاپن مورد استفاده قرار گرفت.
نوآوری در سال‌های پایانی قرن بیستم
با ورود به دهه‌ی ۱۹۹۰، نوآوری ژاپنی‌ها در تولید ساعت و وسایل دیجیتالی همراه افزایش یافت. آن‌ها ابتدا Scubamaster را در سال ۱۹۹۰ معرفی کردند که ساعتی مخصوص غواصی و مجهز به جداول مربوطه بود. از دیگر قابلیت‌های ساعت اسکوبامستر می‌توان به حسگرهای آب و عمق اشاره کرد که زمان غواصی و عمق را نیز به‌عنوان داده‌های حیاتی به غواصان نشان می‌داد. محصول بعدی Seiko Perpetual بود که به‌عنوان اولین ساعت کوارتزی جهان با تقویم کامل ۱۱۰۰ ساله به بازار راه یافت.
سری Kinetic محصولات بعدی بودند که در جهت نوآوری‌های همیشگی سیکو به بازار عرضه شدند. این سری امروز هم یکی از مشهورترین دسته‌بندی‌های محصولات سیکو است و از حرکت کاربر برای نیرودهی به عقربه‌ها استفاده می‌کند. سیکو فناوری مورد استفاده در سری کینتیک را با این عبارت توضیح می‌دهد: «استفاده از حرکت مچ برای تأمین نیروی مورد نیاز کوچک‌ترین و قدرتمندین میکروژنراتور جهان». ساعت‌های کینتیک از سیستم اسیلاتور وزن استفاده می‌کردند که حرکت کاربر را به الکتریسیته‌ی مورد نیاز برای حرکت دادن قطعات کوارتز تبدیل می‌کرد.
نوآوری بزرگ بعدی در سیکو را می‌توان به‌عنوان اولین نمونه از ساعت‌های هوشمند امروزی تصور کرد. Seiko MessageWatch در سال ۱۹۹۴ و با همکاری شرکت AT&E Corp معرفی شد. دو شرکت پس از مدتی به چالش برخورد کردند و سیکو با خرید دارایی‌های شرکت همکار، تولید نمونه‌ای جدید از ساعت مذکور را شروع کرد. ساعت سیکو توانایی ارسال پیام، نمایش پیش‌بینی آب‌وهوا، شماره‌های مسابقه‌ی بخت‌آزمایی، نتایج مسابقات ورزشی و موارد دیگر را داشت. البته باگ‌های اجرایی در ساعت جدید سیکو زیاد بودند و درنهایت تولید آن در سال ۱۹۹۹ متوقف شد.
سیکو با عقد قرارداد با سازمان‌های ورزشی، شهرت جهانی خود را در دهه‌ی ۱۹۹۰ بیش‌ازپیش افزایش داد. آن‌ها به‌عنوان برند زمان‌سنجی جام جهانی ۱۹۹۰ فوتبال، المپیک تابستانی ۱۹۹۲ و المپیک‌های تابستانی و زمستانی ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ انتخاب شدند. البته با وجود تمام این اتفاقات، رکود شدید در ژاپن خسارت‌های شدیدی را برای سیکو به همراه داشت که منجر به ضرردهی به‌مدت ۵ سال متوالی شد.
سال‌های اخیر و وضعیت کنونی سیکو
سیکو (Seiko) هولدینگ بزرگ ژاپنی است که در حوزههای متنوع طراحی و ساخت ساعت، دستگاه‌های الکترونیکی، نیمه‌هادی‌ها، جواهرات و تجهیزات اپتیک فعالیت می‌کند. سهم عمده‌ای از شهرت برند ژاپنی به‌خاطر تولید ساعت‌های مچی به دست آمد که آن هم تا حد زیادی به کمپین‌های گسترده‌ی رسانه‌ای وابسته بوده است.
برند سیکو متولد می‌شود
داستان تولد برند سیکو، داستانی متشکل از سقوط و سپس بازگشت به دوران اوج است. در سال ۱۹۲۳ زلزله‌ی سهمگین Kanto ژاپن را لرزاند و کارخانه‌ی سیکوشا به‌طور کامل نابود شد. تنها چند روز قبل از زمین‌لرزه، نمونه‌ی اولیه‌ی نسل جدیدی از ساعت‌های مچی در کارخانه طراحی و ساخته شده بود که خوشبختانه از زیر آوار پیدا شد.
کینتارو با وجود فاجعه‌ای که رخ داده بود، ساخت کارخانه‌ی جدید از ابتدا را از همان روزهای اول پس از زلزله شروع کرد. چند ماه بعد فروش و ارسال ساعت‌های دیواری از سر گرفته شد. اگر به نابود شدن کامل کارخانه در زمان زمین‌لرزه دقت کنیم، شروع مجدد تولید با چنین سرعتی، حرکتی خارق‌العاده از سوی کینتارو و تیمش بوده است.
با بازسازی کارخانه، تلاش برای ساخت نمونه‌های نهایی از پروتوتایپ ساعت مچی هم شروع شد. برند سیکو (Seiko) برای ساعت مچی در نظر گرفته شده بود و در آن زمان، برخی از محصولات با نام سیکو و برخی با نام سیکوشا فروخته می‌شدند. موفقیت مهم در سال‌های بازسازی پس از جنگ نیز در سال ۱۹۲۹ رخ داد که یکی از ساعت‌های جیبی سیکوشا از سوی اداره‌ی راه‌آهن ژاپن به‌عنوان ساعت رسمی انتخاب شد.
بازسازی کارخانه‌ی ویران‌شده‌ی سیکوشا تا یک دهه بعد با قدرت ادامه پیدا کرد. درنهایت در سال ۱۹۳۲ ساختمان کارخانه در منطقه‌ی گینزا به‌صورت کامل بازسازی شد که امروز به‌عنوان مرکز مدیریت شرکت خرده‌فروشی Wako فعالیت می‌کند. شرکتی که زیرمجموعه‌ی خرده‌فروشی سیکو محسوب می‌شود.
کینتارو، بنیان‌گذار افسانه‌ای سیکو در سال ۱۹۳۴ به بیماری دچار شد و از دنیا رفت. پسر بزرگ‌تر او گنزو هاتوری به‌عنوان مدیر شرکت مشغول به کار شد و استراتژی جالب توجهی را به کار گرفت. او به کارخانههای خصوصی دیگر مجوز می‌داد تا ساعت‌هایی را با برند سیکو تولید کنند. اقدام گنزو آخرین مرحله از بازسازی سیکو و بازگشت آن‌ها به دوران اوج پیش از جنگ بود.
کمی پس از بازسازی موفق سیکو از دوران جنگ جهانی اول، ژاپن درگیر جنگ جهانی دوم شد. جنگی که تأثیر بالایی روی گروه سیکو داشت. در سال ۱۹۳۶، شرکت به آمار تولید ۲ میلیون ساعت دیواری و مچی رسیده بود و در سال ۱۹۴۵، آمار به ۲۰ هزار عدد کاهش یافت. یکی از دلایل اصلی کاهش تولید نیز اجبار از سوی دولت ژاپن بود که بسیاری از کارخانههای کشور همچون سیکو را به تولید تجهیزات نظامی واداشته بود.
به‌هرحال جنگ جهانی دوم هم به پایان رسید و سیکو این بار تلاش می‌کرد تا به بازدهی دوران پیش از جنگ بازگردد. آن‌ها در سال ۱۹۵۳ توانستند آمار خود را به ۲.۴ میلیون ساعت مچی و دیواری برسانند.
توسعه‌ی بین‌المللی و انقلاب کوارتز
در سال‌های پایانی دهه‌ی ۱۹۵۰، سیکو تمرکز روی توسعه‌ی بین‌المللی وبازاریابی محصولات در ایالات متحده‌ی آمریکا و کشورهای دیگر را شروع کرد. بازاریابی بین‌المللی دقیقا در زمان مناسب شروع شده بود. فناوری‌‌های تولیدی جدید در شرکت ژاپنی، امکان تولید تا ۳ میلیون ساعت مچی را در سال به آن‌ها می‌داد.
در سال ۱۹۵۹ اولین ساعت خودکار سیکو به‌نام Gyro Marvel به بازار عرضه شد. برند ژاپنی برای سیستم کوک خودکار از اسم Magic Lever استفاده کرد که امروز هم در اکثر ساعت‌های خودکار آن‌ها در بازار به کار می‌رود و مکانیزم سیکو قیمت کمتری نسبت به رقبا دارد و در سال‌های اولیه‌ی عرضه با ارائه‌ی دقت بالا در کوک خودکار، به شهرت ساعت‌های خودکار در سطح جهان هم کمک کرد.
در سال ۱۹۶۰، یکی از مشهورترین خانواده‌‌های محصولات سیکو متولد شد. Grand Seiko نام محصول جدید بود که توسط گروهی از ساعت‌سازهای باتجربه و متخصص سیکو تولید شد. آن‌ها مأموریت داشتند تا بهترین ساعتی که می‌توانند را تولید کنند. گرند سیکو با این هدف طراحی شد که مهارت شرکت ژاپنی را در تولید ساعت‌های مکانیکی نشان دهد و دقت، شفافیت و ماندگاری بسیار بیشتر از نمونه‌های دیگر داشته باشد.
پس از مسابقات المپیک، سیکو تمرکز خود را روی بازاریابی در آسیا و رقابت با برندهای سوئیسی معطوف کرد. قیمت پایین‌تر و مدل‌های متنوع‌تر سیکو باعث شد تا آن‌ها به موفقیت‌های قابل توجهی در بازار هدف دست پیدا کنند. همین موفقیت‌ها باعث شد تا برنامه‌های بازاریابی جهانی هم براساس آن‌ها طراحی شود.
در سال ۱۹۶۵ سیکو اولین ساعت مخصوص غواصی را در ژاپن به بازار عرضه کرد که تا ۱۵۰ متر مقاومت دربرابر نفوذ آب داشت. زیرساخت‌های عایق‌بندی ساعت با دقتی چندبرابری ساخته شده بودند و لایه‌های دوگانه از تجهیزات داخلی حفاظت می‌کرد. ساعت سیکو برای هشتمین دوره‌ی برنامه‌ی اکتشاف اقیانوس ژاپن مورد استفاده قرار گرفت.
نوآوری در سال‌های پایانی قرن بیستم
با ورود به دهه‌ی ۱۹۹۰، نوآوری ژاپنی‌ها در تولید ساعت و وسایل دیجیتالی همراه افزایش یافت. آن‌ها ابتدا Scubamaster را در سال ۱۹۹۰ معرفی کردند که ساعتی مخصوص غواصی و مجهز به جداول مربوطه بود. از دیگر قابلیت‌های ساعت اسکوبامستر می‌توان به حسگرهای آب و عمق اشاره کرد که زمان غواصی و عمق را نیز به‌عنوان داده‌های حیاتی به غواصان نشان می‌داد. محصول بعدی Seiko Perpetual بود که به‌عنوان اولین ساعت کوارتزی جهان با تقویم کامل ۱۱۰۰ ساله به بازار راه یافت.
سری Kinetic محصولات بعدی بودند که در جهت نوآوری‌های همیشگی سیکو به بازار عرضه شدند. این سری امروز هم یکی از مشهورترین دسته‌بندی‌های محصولات سیکو است و از حرکت کاربر برای نیرودهی به عقربه‌ها استفاده می‌کند. سیکو فناوری مورد استفاده در سری کینتیک را با این عبارت توضیح می‌دهد: «استفاده از حرکت مچ برای تأمین نیروی مورد نیاز کوچک‌ترین و قدرتمندین میکروژنراتور جهان». ساعت‌های کینتیک از سیستم اسیلاتور وزن استفاده می‌کردند که حرکت کاربر را به الکتریسیته‌ی مورد نیاز برای حرکت دادن قطعات کوارتز تبدیل می‌کرد.
نوآوری بزرگ بعدی در سیکو را می‌توان به‌عنوان اولین نمونه از ساعت‌های هوشمند امروزی تصور کرد. Seiko MessageWatch در سال ۱۹۹۴ و با همکاری شرکت AT&E Corp معرفی شد. دو شرکت پس از مدتی به چالش برخورد کردند و سیکو با خرید دارایی‌های شرکت همکار، تولید نمونه‌ای جدید از ساعت مذکور را شروع کرد. ساعت سیکو توانایی ارسال پیام، نمایش پیش‌بینی آب‌وهوا، شماره‌های مسابقه‌ی بخت‌آزمایی، نتایج مسابقات ورزشی و موارد دیگر را داشت. البته باگ‌های اجرایی در ساعت جدید سیکو زیاد بودند و درنهایت تولید آن در سال ۱۹۹۹ متوقف شد.
سیکو با عقد قرارداد با سازمان‌های ورزشی، شهرت جهانی خود را در دهه‌ی ۱۹۹۰ بیش‌ازپیش افزایش داد. آن‌ها به‌عنوان برند زمان‌سنجی جام جهانی ۱۹۹۰ فوتبال، المپیک تابستانی ۱۹۹۲ و المپیک‌های تابستانی و زمستانی ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ انتخاب شدند. البته با وجود تمام این اتفاقات، رکود شدید در ژاپن خسارت‌های شدیدی را برای سیکو به همراه داشت که منجر به ضرردهی به‌مدت ۵ سال متوالی شد.
سال‌های اخیر و وضعیت کنونی سیکو
با شروع قرن ۲۱، نیاز به بازیابی موفقیت‌ها در برند ژاپنی باعث شد تا آن‌ها تغییرات زیرساختی متعددی را در دستور کار خود قرار دهند. در سال ۲۰۰۳ سیکو بار دیگر به سوددهی رسید و معرفی محصول جدید به‌نام Spring Drive نشان از نوآوری ادامه‌دار آن‌ها در سال ۲۰۰۵ داشت. سیستم عقربه‌ی ساعت جدید در سال ۱۹۷۷ توسعه یافته بود و اولین‌بار در سال ۱۹۹۹ در یک ساعت مچی استفاده شد.
در سال ۲۰۰۵ سیکو ساعت آنالوگی به بازار عرضه کرد که قابلیت هماهنگ شدن با ۳ موج ایستای کشورهای ژاپن، آلمان و ایالات متحده را داشت. ساعت سیکو از نوع خورشیدی و مجهز به کنترل رادیویی بود که باز هم در نوع خود اولین محسوب می‌شد.