17-05-2018, 12:09 AM
(آخرین ویرایش: 17-05-2018, 12:53 AM، توسط rouein_hosein.)
انواع مانیتورها را از لحاظ تکنولوژی ساخت، کیفیت، مصرف انرژی و طول عمر نام ببرید و توضیح دهید.
نمایشگرهای CRT :
تلویزیون های نسل اول که با تکنولوژی منبع نور ( لامپ اشعه ی کاتدی ) و صفحه نمایشگر کار می کند و قابلیت پخش تصاویر با نسبت تصویر متفاوت را دارد . از معایب این نمایشگر ها می توان به محدودیت ها ی ابعادی ، کیفیت پایین رنگ ها و تصاویر ، وزن بالا و نیاز به عمق زیاد برای جبران فاصله ی منبع نور با صفحه ی نمایش اشاره کرد .
نمایشگرهای LCD وPlasma :
صفحه نمایش با تکنولوژی کریستال مایع (LCD) به این صورت عمل میکند که ذرات ریز کریستال مایع در میان دو صفحه شیشه ای تخت بصورت اصطلاحا ساندویچ شده قرار میگیرند که با تغییر اندازه جریان الکتریکی وارده به کریستالها تصویر نهائی شکل می گیرد. ضعف بزرگ کیفی این نمایشگرها عدم توانایی نمایش رنگ مشکی کامل می باشد . طول عمر بالاتر ، وزن کمتر ، مصرف برق کمتر و قابلیت پخش پیکسل های بیشتر از مزایای این نمایشگر نسبت به نمایشگر پلاسما می باشد .
تکنولوژی شکل گیری تصویر در نمایشگرهای پلاسما تفاوت های زیادی با اتفاقی که در لامپ های فلوروسنت رخ می دهد دارد، بدین نحو که صفحه نمایش از چندین سلول تشکیل شده است که در هر سلول دو صفحه مجزا شیشه ای وجود دارد که این دو صفحه توسط یک شکاف از یکدیگر جدا شده اند ،در درون این شکاف ترکیب گاز نئون – زنون (NeonXenon)قرار میگیرد که در حین ساخت دستگاه این گاز به فرم مایع (Plasma) در می آید ، و هنگامی که تلویزیون مورد استفاده قرار میگیرد این گاز باردار شده و تولید فسفر قرمز ، آبی و بالاخره سبز را می نماید که این نیز در نهایت موجب شکل گیری تصویر میگردد. به هر واحد این فسفرهای رنگی پیکسل گفته میشود. بر خلاف LCD ها نمایشگر پلاسما رنگ مشکی را به خوبی نمایش می دهد . زاویه دید یک نمایشگر پلاسما نیز از یک نمایشگر LCD بیشتر است .
در هر دو نمایشگر فوق یک منبع نوری شامل ۲ تا ۱۶ عدد لامپ CCFL (لامپ فلوتئورسنت کاتدی سرد ) از پشت صفحه و از فاصله ی تقریبا یک اینچ به صفحه ی نمایش می تابد و تصویر در جلوی صفحه پدید می آید . محدودیت ابعادی و افزایش تصاعدی قیمت به ازای افزایش سایز از بزرگترین معایب هر دو نوع نمایشگر است.
نمایشگرهای LED :
بزرگ ترین تفاوت این نوع نمایشگر با LCD ها منبع نوری آن ها است بطوری که در نمایشگر های LED تصویر بر روی یک صفحه ی LCD تشکیل می شود اما منبع نوری لامپ LED سفید رنگ می باشد. این امر باعث افزایش کنتراست تصویر می گردد . در این نوع نمایشگر نیز افزایش تصاعدی قیمت به ازای افزایش سایز از بزرگترین معایب به شمار می آید .
نمایشگرهای OLED :
برخلاف نمایشگرهای LCD و LED معمولی ، نمایشگرهای OLED نیازی به منبع نور جداگانه از صفحه ی تصویر ندارند ، بدین معنی که هر پیکسل خود دارای نور می باشد و این باعث افزایش چشم گیر کیفیت رنگ ها و تصاویر می گردد . قیمت بالای این نمایشگرها با توجه به تکنولوژی ساخت ، از بزرگترین معایب آن به شمار می آید .
نمایشگرهای LED صنعتی :
بردهایی متشکل از چندین لامپ LED چند رنگ پرقدرت و شبکه اتصال و سیستم پردازش تصویر می باشد که عموما دارای وزن بسیار زیاد و ابعاد بسیار بزرگ است . نیاز به تعمیر و نگهداری مداوم و قیمت بالا از معایب این نمایشگرهاست .
نمایشگرهای CRT :
تلویزیون های نسل اول که با تکنولوژی منبع نور ( لامپ اشعه ی کاتدی ) و صفحه نمایشگر کار می کند و قابلیت پخش تصاویر با نسبت تصویر متفاوت را دارد . از معایب این نمایشگر ها می توان به محدودیت ها ی ابعادی ، کیفیت پایین رنگ ها و تصاویر ، وزن بالا و نیاز به عمق زیاد برای جبران فاصله ی منبع نور با صفحه ی نمایش اشاره کرد .
نمایشگرهای LCD وPlasma :
صفحه نمایش با تکنولوژی کریستال مایع (LCD) به این صورت عمل میکند که ذرات ریز کریستال مایع در میان دو صفحه شیشه ای تخت بصورت اصطلاحا ساندویچ شده قرار میگیرند که با تغییر اندازه جریان الکتریکی وارده به کریستالها تصویر نهائی شکل می گیرد. ضعف بزرگ کیفی این نمایشگرها عدم توانایی نمایش رنگ مشکی کامل می باشد . طول عمر بالاتر ، وزن کمتر ، مصرف برق کمتر و قابلیت پخش پیکسل های بیشتر از مزایای این نمایشگر نسبت به نمایشگر پلاسما می باشد .
تکنولوژی شکل گیری تصویر در نمایشگرهای پلاسما تفاوت های زیادی با اتفاقی که در لامپ های فلوروسنت رخ می دهد دارد، بدین نحو که صفحه نمایش از چندین سلول تشکیل شده است که در هر سلول دو صفحه مجزا شیشه ای وجود دارد که این دو صفحه توسط یک شکاف از یکدیگر جدا شده اند ،در درون این شکاف ترکیب گاز نئون – زنون (NeonXenon)قرار میگیرد که در حین ساخت دستگاه این گاز به فرم مایع (Plasma) در می آید ، و هنگامی که تلویزیون مورد استفاده قرار میگیرد این گاز باردار شده و تولید فسفر قرمز ، آبی و بالاخره سبز را می نماید که این نیز در نهایت موجب شکل گیری تصویر میگردد. به هر واحد این فسفرهای رنگی پیکسل گفته میشود. بر خلاف LCD ها نمایشگر پلاسما رنگ مشکی را به خوبی نمایش می دهد . زاویه دید یک نمایشگر پلاسما نیز از یک نمایشگر LCD بیشتر است .
در هر دو نمایشگر فوق یک منبع نوری شامل ۲ تا ۱۶ عدد لامپ CCFL (لامپ فلوتئورسنت کاتدی سرد ) از پشت صفحه و از فاصله ی تقریبا یک اینچ به صفحه ی نمایش می تابد و تصویر در جلوی صفحه پدید می آید . محدودیت ابعادی و افزایش تصاعدی قیمت به ازای افزایش سایز از بزرگترین معایب هر دو نوع نمایشگر است.
نمایشگرهای LED :
بزرگ ترین تفاوت این نوع نمایشگر با LCD ها منبع نوری آن ها است بطوری که در نمایشگر های LED تصویر بر روی یک صفحه ی LCD تشکیل می شود اما منبع نوری لامپ LED سفید رنگ می باشد. این امر باعث افزایش کنتراست تصویر می گردد . در این نوع نمایشگر نیز افزایش تصاعدی قیمت به ازای افزایش سایز از بزرگترین معایب به شمار می آید .
نمایشگرهای OLED :
برخلاف نمایشگرهای LCD و LED معمولی ، نمایشگرهای OLED نیازی به منبع نور جداگانه از صفحه ی تصویر ندارند ، بدین معنی که هر پیکسل خود دارای نور می باشد و این باعث افزایش چشم گیر کیفیت رنگ ها و تصاویر می گردد . قیمت بالای این نمایشگرها با توجه به تکنولوژی ساخت ، از بزرگترین معایب آن به شمار می آید .
نمایشگرهای LED صنعتی :
بردهایی متشکل از چندین لامپ LED چند رنگ پرقدرت و شبکه اتصال و سیستم پردازش تصویر می باشد که عموما دارای وزن بسیار زیاد و ابعاد بسیار بزرگ است . نیاز به تعمیر و نگهداری مداوم و قیمت بالا از معایب این نمایشگرهاست .