اصول و قوانین همسایه داری

[bartarlawyers]

اصول و قوانین همسایه داری

ساکنان آپارتمان ها اعم از مالک و مستاجر مکلفند به سایر همسایگان احترام بگذارند. این یک تکلیف قانونی برای تمامی شهروندان است که با اصول و موازین اخلاقی کاملاً مطابقت دارد.

طبق ماده 132 قانون مدنی که چهره ای از اصل 40 قانون اساسی است کسی نمی تواند در ملک خود تصرفی کند که مستلزم ضرر همسایه شود، مگر تصرفی که به قدر متعارف و برای رفع حاجت یا دفع ضرر از خود باشد. یعنی مالک حق ندارد در ملک خود تصرف انجام دهد که برای همسایه ایجاد ضرر کند.

به طور کلی تمام مصادیق مختلف تصرفاتی که مالک در ملک خود می کند، مشمول ماده 30 قانون مدنی است که بیان می دارد: (هر کسی می تواند در مال و ملک خود انواع تصرفات را انجام دهد). این قانون برگرفته از یک قاعده کلی فقهی به نام قاعده (تسلیط) است که اشخاص را مسلط به اموال و مجاز به انجام تمام تصرفات مالکانه بر ملک خود دانسته است.

حقوق، دایره و مرزی دارد که این مرز، برخورد حق آنها با حقوق دیگران و همچنین با قواعد آمره قانون است. به عنوان نمونه در آپارتمان ها که قسمت های مشاعی دارند و نوعی زندگی در کنار هم است، حقوق اشخاص به دلیل نزدیکی با هم ارتباط و تداخل دارد.

اما سوال اینجاست که وسعت و دایره حقوق مالکان تا کجاست؟
 طبق اصل 40 قانون اساسی که به قاعده (لاضرر) مشهور است “هیچ کس نمی تواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر قرار دهد”.

اصل چهل مربوط به اجرای زیانبار حق است. بدیهی است اگر شخص، حق اجرای کاری را اساساً نداشته باشد انجام آن قطعاً ممنوع و موجب مسئولیت است. در آپارتمان ها که قسمت های مشاعی دارند و نوعی زندگی در کنار هم است، حقوق اشخاص به دلیل نزدیکی با هم ارتباط و تداخل دارد.

منبع: گروه وکلای برتر (ارائه دهنده مشاوره های حقوقی و وکالتی)