استاندارد حسابداری شماره ۱ : نحوه ارائه صورت های مالی

[amirbabaei]

نحوه ارائه صورتهای مالی
استاندارد حسابداری شماره 1، مبناي ارائه صورتهاي مالي با مقاصد عمومي را مقرر می‌کند تا از قابل مقایسه بودن آن با صورتهاي مالي دوره‌هاي قبل واحد تجاری و نیز با صورتهاي مالي ساير واحدهاي تجاري اطمينان حاصل شود. اين استاندارد، الزامات کلي درباره ارائه صورتهاي مالي، رهنمودهايي درباره ساختار و حداقل الزامات مربوط به محتوای آنها را تعیین می‌کند
1-هدف صورت هاي مالي، ارائه ي اطلاعاتي تلخيص و طبقه بندي شده درباره وضعيت عملكرد مالي و انعطاف پذيري مالي واحد تجاري است كه براي اتخاذ تصميمات اقتصادي استفاده كنندگان مفيد ميباشد. ( بند ٢ )
2-مسئوليت تهيه و ارائه صورت هاي مالي، با هيئت مديره يا ساير اركان اداره كننده واحد تجاري است. ( بند ٧ )
3-مجموعه كامل صورتهاي مالي شامل اجزاي زير است: ( بند8 )
الف)صورت هاي مالي اساسي: ١- ترازنامه؛ ٢- صورت سودوزيان؛ ٣- صورت سودوزيان جامع؛ 4- صورت جريان وجوه نقد
ب)يادداشتهاي توضيحي
4 به-  كارگيري نامناسب استانداردهاي حسابداري، از طريق افشا در يادداشتهاي توضيحي، جبران نميشود. ( بند١١ )
5-شرايط ارائه صورت هاي مالي به نحو مطلوب:
الف) انتخاب و اعمال رويه هاي حسابداري؛ 
‌ب)ارائه اطلاعات مربوط، قابل اتكا، قابل مقايسه و قابل فهم؛
‌ج)ارائه اطلاعات اضافي(بند ١٣) 
6-صورت هاي مالي بايد بر مبناي تداوم فعاليت تهيه شود، مگر اينكه مديريت قصد انحلال يا توقف عمليات واحد تجاري را داشته باشد. ( بند ٢٠ )
7-مديريت براي ارزيابي تداوم فعاليت، تمام اطلاعات موجود در خصوص آينده قابل پيش بيني (حداقل ١٢ ماه پس از تاريخ ترازنامه) را  بررسي ميكند. ( بند٢٢)
8-به استثناي اطلاعات مربوط به جريان هاي نقدي، واحد تجاري بايد صورت هاي مالي خود را بر مبناي تعهدي تهيه كند. (بند ٢٣)
9-با توجه به مفهوم تطابق، شناخت اقلاميدر ترازنامه كه با تعريف داراييها و بدهيها انطباق ندارد، مجاز نميباشد. ( بند ٢4 )
10-بايد ثبات رويه در ارائه ي صورت هاي مالي رعايت گردد، مگر اينكه: 
الف) تغييري عمده در ماهيت عمليات واحد تجاري يا تجديد نظر در نحوه ي ارائه ي صورت هاي مالي حاكي ازاين باشد كه تغيير مزبور به ارائه ي مناسب تر معاملات يا ساير رويدادها منجر شود. يا 
ب) تغيير در نحوه ي ارائه، بموجب يك استاندارد حسابداري الزام ميشود. ( بند ٢5)
 11-تمام اقلام بااهميت بايد به طور جداگانه در صورت هاي مالي ارائه شود مبالغ كم اهميت بايد با مبالغ داراي ماهيت و كاركرد مشابه جمع گردد و نيازي به ارائه ي جداگانه آنها نيست.(بند٢٧)
12-اطلاعاتي بااهميت تلقي ميشود كه عدم افشاي آن بر تصميمات اقتصادي استفاده كنندگان كه بر مبناي صورت هاي مالي اتخاذ ميشود، موثر واقع شود. (بند٢9)
13-دارايي ها،بدهيها نبايد با يكديگر تهاتر شوند مگر اينكه طبق استاندارد ديگري،الزامييا مجاز باشد. (بند٣١)
14-اقلام درآمد و هزينه تنها زماني تهاتر شوند:
الف ) يك استاندارد حسابداري،تهاتر را الزامييا مجاز كرده و يا 
ب)درآمدها و هزينه هاي غير عملياتي  حاصل از معاملات  واحد يا مشابه با اهميت نباشند.(بند٣٢)
15-تهاتر دو يا چند قلم دريافتني و پرداختي تنها زماني مناسب است كه توان واحد تجاري براي تسويه حساب از طريق پرداخت مبلغ يا عدم پرداخت و الزام ديگري به پرداخت مبلغ خالص تضمين  شده باشد. (بند٣4)
16-صورت هاي مالي بايد ارائه دهندهي اقلام مقايسه اي دورهي قبل باشد مگر اينكه يك استاندارد حسابداري،نحوه ي عمل ديگري را مجاز يا الزاميكرده باشد. (بند ٣٧)
17-هزينه هاي عملياتي بايد بر حسب كاركرد هزينهها در واحدتجاري و در موارد خاص كه انجام اين امر مفيد نباشد(بند6٠).
18-در روش طبقه بندي بر مبناي كاركرد هزينه،هزينهها بر حسب كاركرد به عنوان بخشي از بهاي تمام شده ي فروش،توزيع يا اداري طبقه بندي ميشود . (بند6٢)
19-در روش طبقه بندي بر اساس ماهيت هزينه،اقلام هزينه بر حسب ماهيت با يكديگر جمع شده و در سود و زيان منعكس ميشود.
(بند6٣)
 
 irhesabdaran.ir