بررسی بازی FIFA 20 - این فوتبال دوست‌داشتنی

[hossien heydari]

کمپانی الکترونیک آرتز با سرعت زیادی به سمت تبدیل کردن فیفا به یک ورزش الکترونیکی پیش می‌رود. مسیری که PES هم امسال در آن قدم گذاشت، اما فیفا در همین حین برخی از فاکتورهای محبوبش را فدا می‌کند و واضح است هر سال کمتر از قبل به خواسته‌های عموم کاربرانش که اکثریت هم هستند توجه نشان می‌دهد.

[font=IRANSans]مدت زیادی هم هست که برگزاری مسابقات رسمی جهانی را می‌بینیم و حتی سازمان‌های بزرگی مثل فدراسیون جهانی فوتبال و لیگ برتر انگلیس با آنها همکاری می‌کنند و این یعنی سخت‌تر شدن هر چه بیشتر فیفا.
[/font]
همانطور که در دموی بازی مشاهده شد و در نگاه نخست نیز به آن اشاره کردیم، فیفا 20 دشوارتر و البته کندتر از همیشه به نظر می‌رسد، اما در عین حال المان‌های جدید و جذابی را ارائه می‌کند که ترکیبی از آزار و لذت را همراه هم دارد.

برخی از کاربران نسبت به عرضه سالیانه بازی‌های فوتبالی معترض هستند و تصور می‌کنند تغییرات بین هر نسخه به قدری ناکافی هستند که ارزش پرداخت ۶۰ دلار را ندارند؛ این موضوع امسال بیش از همیشه در فیفا 20 حس می‌شود و شاید واقعا در ابتدا نتوانید نقطه تمایزی بین آن و فیفا 19 پیدا کنید. هرچند همراه شدن با جریان گیم‌پلی سبب می‌شود تغییراتی جزئی در سبک بازی‌سازی، حمل توپ و همچنین نحوه عملکرد ضربات را لمس کنید که خلاف موضوع را نشان می‌دهند.

حالا رفتار توپ چه روی چمن و چه در هوا منطقی‌تر از گذشته است و به عنوان مثال همانند قبل شاهد بازگشت غیرطبیعی آن هنگام برخورد با دیرک دروازه‌ها نیستیم. درگیری‌های تن‌به‌تن هم حساس‌تر و قابل کنترل‌تر هستند، اما همین موضوع باعث شده باز هم روند بازی در میانه میدان کندتر شود و در مجموع نرخ ایجاد موقعیت‌های سریع پایین بیاید؛ خصوصا با در نظرگیری اینکه سریع‌ترین بازیکنان و وینگرها نیز امسال آرام‌تر به نظر می‌رسند.
[font=IRANSans]تغییر و بهبود خوشایندی که امسال شاهدش هستیم، افزایش قابل توجه هوش مصنوعی مدافعان و دروازه‌بان است. حالا تمام بازیکنان خط دفاعی جای‌گیری بهتری دارند، به خوبی مهاجمان حریف را پوشش می‌دهند و حتی در موارد لازم خود به خود جاکی می‌کنند تا به بهترین نحو ممکن جلوی پیشروی توپ به سمت دروازه خودی را بگیرند.[/font]

هم‌راستایی هوش مصنوعی بهتر مدافعان و قابلیت بهتر کنترل نبردهای تن‌به‌تن، باعث شده توانایی‌های مدافعان تنومند مثل ویرجیل فن‌دایک شگفت‌انگیز به نظر برسد. مدافع هلندی باشگاه لیورپول می‌تواند با کمی هوشیاری سد راه بهترین مهاجمان حریف نظیر رونالدو و مسی شود و از طرفی هنگام ضربات ایستگاهی نیز اجازه نمی‌دهد توپی از روی سرش رد شود. تمام این توضیحات حتی در شرایطی اتفاق می‌افتد که شما بازیکن را کنترل نمی‌کنید و در نتیجه بیش از همیشه از هوش مصنوعی ارتقایافته بازی لذت خواهید برد.
دروازه‌بان خیلی بهتر از سال‌های قبل عمل می‌کند و دیگر شاهد واکنش‌های عجیب و عصبی‌کننده نیستیم. در یکی از موارد مجبور شدم توسط یکی از مدافعانم با سر به سمت دروازه پاس رو به عقب بدهم، اما به خاطر جهت دادن بیش از حد، توپ به نحوی حرکت کرد که گفتم گل به خودی را زدم! اما در اقدامی غافل‌گیر‌کننده دروازه‌بان فوراً خودش را به سمت دیگر دروازه رساند و با هد توپ را به کرنر فرستاد. اینجا بود که به ارتقای خوب و شایسته عملکرد و هوش مصنوعی دروازه‌بان ایمان آوردم و لبخند رضایت زدم.
تغییر دیگری که در گیم‌پلی مشهود خواهد بود، سخت‌تر شدن جهت دادن به توپ و ضربات نهایی است. حالا دیگر جلوی دروازه تمام توپ‌ها در چارچوب قرار نمی‌گیرد و باید بیشتر حواستان را جمع کنید و آنالوگ روی کنترلر را با ظرافت بیشتری به سمت دروازه حریف جهت دهید. این موضوع در رابطه با پاس‌ها نیز صدق می‌کند اما سختی کمتری دارد، چرا که بازی تا حد زیادی به کمک‌تان می‌آید.

اما ضربات ایستگاهی کاملا دست‌خوش تغییر و به عبارت دیگر از نو طراحی شده است. مکانیزم جدید ضربات شروع مجدد، یادآور برخی از الگوریتم‌های قدیمی فیفا است که به نوعی پیشرفته‌تر شده. حالا دایره کوچکی روی دروازه حریف نقش می‌بندد که مقصد توپ را نشان داده و باید توسط بازیکن و به وسیله آنالوگ تنظیم شود. مشکل کار جایی است که چپ یا راست دادن کامل آنالوگ باعث می‌شود هدف از چارچوب خارج شود؛ بنابراین برای نگه داشتن توپ روی تور دروازه حریف می‌بایست به آرامی و با فشار کم آنالوگ را به جهات مورد نظر حرکت دهیم و خب این کار واقعاً سخت است (خصوصا اگر کنترلری مستهلک داشته باشید).
بعد از زدن ضربه، با استفاده از آنالوگ سمت راست می‌توان به توپ قوس داد و حرفه‌ای‌تر شوت زد. با وجود دشواری‌های این مکانیزم، اگر بتوانید به سیستم جدید مسلط شوید، دیگر هیچکس توانایی مقابله با ضربات ایستگاهی شما را نخواهد داشت و اغلب شوت‌هایتان وارد گل خواهد شد.
نکته‌ای که به نظر من رسید اما دقیقا نمی‌دانم باید آن را در دسته باگ قرار داد یا یک ویژگی جدید از گیم پلی، حرکت نکردن خود به خود بازیکنان به سمت توپ است. به عنوان مثال قبلا چنانچه توپی در گوشه‌ای از زمین رها می‌شد، نزدیک‌ترین بازیکن خود به خود به سمتش حرکت می‌کرد و شما جهت بعدی را آغاز می‌کردید. اما در فیفا 20 شما می‌بایست بازیکن را به سمت توپ حرکت دهید تا پا به توپ شود و بعد نقشه بعدی را بریزید.

قبل از آنکه برویم سراغ مهم‌ترین افزونه بازی یعنی Volta Football، بهتر است کمی هم به سایر نکات کلی بازی بپردازیم. گرافیک فیفا 20 به اندازه قابل قبولی ارتقا پیدا کرده و همه چیز صیقلی‌تر و زیباتر به نظر می‌رسند. رنگ‌ها اغراق بیشتری دارند و فضای کلی استادیوم‌ها دل‌نشین‌تر هستند. با این حال اکثر انیمیشن‌ها و صورت کلی تماشاگران بدون تغییر مانده و به طور کلی تفاوت فاحشی نسبت به قبل ندارند.
از نظر گزارش، احساس نکردم خط جدیدی به دیالوگ‌های هر دو مجموعه گزارش بازی اضافه شده باشد و همین ابتدای بازی می‌توانم با اکثر جملات آنها همراهی کنم. اما تغییر خوب این قسمت جایی است که گزارش درک ری و لی دیکسون که تا سال قبل به مسابقات جام باشگاه‌های اروپا اختصاص داشت، در تمام بخش‌ها از جمله آلتیمیت تیم نیز شنیده می‌شود.
در مجموع به جز چند مورد قطع شدن صدای تماشاگران و افکت‌های صوتی ناقص، و همین‌طور رد شدن دست و پای بازیکنان از یکدیگر، باگ یا ایراد خاصی در بازی مشاهده نکردم. هرچند که این مسئله نیازمند مدت زمان زیادی از تجربه گیم‌پلی است چون به هر ترتیب باگ‌های بازی ممکن است به ندرت پدیدار شوند. ولی در هر صورت جای شکرش باقی است؛ چون فیفا 19 در همین مرحله از عرضه پر از باگ‌های خنده‌دار و روی اعصاب بود و سوژه خاص و عام.

[font=Titillium Web]فوتبال دورهمی
وقتی خبردار شدم فوتبال خیابانی با این نسخه به فرنچایز فیفا باز خواهد گشت، تمام لحظات سرگرم‌کننده و جذاب فیفا استریت در ذهنم مرور شد. اما وقتی اولین گیم‌پلی این بخش را تماشا کردم امیدم رنگ باخت و حتی در مقاطعی تصمیم گرفته بودم فیفا 20 را نخرم. البته که در مجموع نمی‌توان گفت ولتا فوتبال تجربه‌ای دوست‌داشتنی نیست و نمی‌تواند سرگرم‌کننده باشد؛ صرفا برای کنار آمدن با ولتا باید ذهنیت فیفا استریت را کنار بگذارید.
در این بخش جدید نمی‌توانید مجموعه‌ای از دریبل و حرکات نمایشی را پشت سر هم سوار کنید و در نهایت با پر شدن نوار انرژی، شوتی مهلک و غیر قابل مهار را روانه دروازه حریف کنید. اما با کمی منطق و حوصله خرج دادن می‌توان ساعت‌های طولانی از آن لذت برد و حتی بعضاً صحنه‌های جذاب و دیدنی رقم زد.
به طور کلی گیم پلی ولتا را می‌توان نسخه‌ای کوچک شده از بخش‌های اصلی فیفا 20 دانست که با چاشنی کمرنگی از مهارت‌ها و حرکات نمایشی همراه شده. این موضوع به خوبی در همان ابتدای بازی احساس می‌شود. در گام نخستِ ورود به دنیای ولتا، آموزش‌هایی پیش روی شما قرار می‌گیرد که در کمال تعجب دریبل زدن و انجام حرکات نمایشی جزوی از آن نیست. بازیکنان تیم حریف در حالت هوش مصنوعی هم به ندرت از این‌جور مهارت‌ها استفاده می‌کنند و غالبا هدف اصلی از برگزاری مسابقات گل زدن است.
همانطور که می‌دانید خط داستانی Journey دیگر در این قسمت حضور ندارد و در واقع داستان ولتا جایگزینش شده است. ماجراجویی‌های کاراکتر اصلی که به شکلی غیرضروری اما کامل شخصی‌سازی می‌شود، به اندازه روایت الکس هانتر جذاب نیست، ولی ماهیت فوتبال خیابانی بازی کردنش برای شخص من خیلی لذت‌بخش‌تر بود و از طرفی از شر مسابقات تمرینی بیش از حد و کسل‌کننده نیز رها شده‌ایم.[/font]

[font=IRANSans][font=IRANSans]سختی مسابقات در بخش تک‌نفره ولتا کاملا منطقی است و با فرمت بازی‌های بدون قانون و خیابانی کاملا هم‌خوانی دارد. هرچند هوش مصنوعی برخلاف بخش ۱۱ نفره فیفا 20 کمی آزاردهنده است؛ عملکرد هم‌تیمی‌ها تقریبا ناپایدار است و گاهی به خوبی جای‌گیری نمی‌کنند و گاهی هم اشتباهاتی آزاردهنده از خود نشان می‌دهند. جای‌گیری نامناسب بازیکنان در مسابقات ۳ نفره به شدت باعث لطمه خوردن تیم می‌شود.
اگر بخواهیم نواقص دیگری از این بخش را هم لحاظ کنیم می‌توان به تنوع پایین طراحی چهره و شخصیت بازیکنان اشاره کرد؛ طوری که ممکن است در یک بازی تصادفی یکی دو نفر از اعضای تیم شما دقیقا ظاهر و تیپ یکسانی با یکی دو نفر از بازیکنان تیم حریف داشته باشند. از طرفی کیفیت تصاویر استفاده شده برای حواشی مسابقات و همینطور اسکوربورد ولتا نیز پایین به نظر می‌رسد، هرچند دقت به جزئیات در زمین‌های طراحی شده برای فوتبال خیابانی بسیار بالا است و تنوع خوبی هم دارد.
در مجموع ولتا فوتبال را می‌توان تنوعی جذاب در فیفا 20 دانست که تماماً ماهیتی سرگرم‌کننده داشته و حسابی هم لذت‌بخش است. موزیک‌های ریتمیک مسابقات و فضاسازی زمین‌های بازی به همراه صدای لغزیدن کفش بازیکنان روی سطح زمین لحظات جذابی را برای کاربر فراهم می‌کند که باعث می‌شود فراموش کنیم در گذشته فیفا استریتی هم در کار بوده.
هرچند به اعتقاد من اصل سرگرم‌کنندگی ولتا در تجربه چند‌نفره و بدون دغدغه آن است. خط داستانی که برای مدتی جذاب خواهد بود و تورنمنت‌های آنلاین هم بیشتر سبک رقابتی به خود گرفته و برنده شدن بعد از چند نوبت حالت حیاتی به خودش می‌گیرد و اعصاب را درگیر خودش می‌کند. اما کافی است یکی از دوستان روی مبل کنار دستتان بنشیند و بتوانید با خنده و لذت ساعت‌های زیادی سرگرمی داشته باشید و از لحظات شیرین ولتا فیلم یادگاری بگیرید.
فیفا 20 با کنار هم قرار دادن سه بخش ولتا، آلتیمیت تیم و کریر مد به عنوان اصلی‌ترین مدها تجربه‌ای تکامل‌یافته‌تر از همیشه را پیش رویتان قرار می‌دهد که اگر از طرفداران این سبک از بازی‌های ویدیویی باشید، ساعات زیادی از حداقل شش ماه آینده زندگی‌تان را پر خواهد کرد. نمی‌توان این نسخه از شبیه‌ساز فوتبالی الکترونیک آرتز را بی‌نقص دانست، اما حتی تکراری‌ترین المان‌های فیفا 20 که در نسخه‌های قبلی نیز وجود داشتند، حالا سرگرم‌کننده‌تر از قبل به نظر می‌رسند و مسابقات نیز عادلانه‌تر هستند.
[/font][/font]