رایانش ابری به زبان ساده

[خ.عشایری]

در ابتدا باید اشاره کنیم که پردازش ابری ارتباط چندانی با ابرهایی که در آسمان دیده میشود، ندارد! در واقع، پردازش ابری شیوهای نوینی از ارایه خدمات فناوری اطلاعات است که در آن جزییات کار از دید کاربر پنهان میماند؛ همانند ابرکه موجود بزرگی مثل یک هواپیما را هم درون خود پنهان میسازد! بیایید این مسئله را با یک مثال بررسی نمایی، .فرض کنید که شما یک پژوهشگر هستید و میخواهید طرح پیشنهادیتان را شبیه سازی نمایید. یک راه این است که نرم افزار مربوطه را خریداری نموده (که در ایران خوشبختانه تمامی نرم افزارها به قیمت سی دی خام به علاوه هزینه رایت فروخته میشوند) و همچنین کامپیوتری را فراهم سازیدکه توانایی پردازش مورد نظر را داشته باشد. گاهی یک کامپیوتربه تنهایی کافی نیست، و مجبور هستید چندین کامپیوتر را به صورت موازی به خدمت بگیرید. طبیعی است که هر چه طرح شما پیچیده تر باشد، هزینه و دردسر شبیه سازی آن نیز بیشتر خواهد بود.در مثال بالا پردازش ابری کار را ساده خواهد ساخت فقط کافی است یک خط اینترنت پرسرعت داشته باشید و با یک ارایه دهنده ی خدمات ابری نیز در ارتباط باشید. حال شما کد برنامه شبیه سازیتان را به ایشان داده و آنها کد را اجرا کرده، نتیجه را بر میگردانند. در این صورت دیگر نیازی به خرید نرم افزارها و سخت افزارهای گرانقیمت ودردسر راه اندازی آنها نیست. در اینجا یک سوال پیش میآید: چرا این کارها برای ارایه دهنده ی خدمات ابری گران تمام نمیشود؟! در پاسخ باید گفت که ارایه دهندگان خدمات ابری مشتریهای زیادی دارند، و بسیاری از هزینه ها برایشان سرشکن میشود. مثلاً ممکن است پردازش شما و چندین نفر دیگر را همزمان بر روی یک پردازنده اجرا کنند. در واقع چگونگی تقسیم منابع بین کاربران مختلف،یک مسئله ی مهم برای صاحبان ابرها است که شما درگیر آن نخواهید شد !

یک ویژگی مهم ابر،پرداخت هزینه به ازای مصرف میباشد. در مثال بالا هر چه کد شما حجیم تر و پیچیده تر باشد، پول بیشتری باید پرداخت کنید. ویژگی دیگر این است که سرویس گرفتن از ابر نیازی به دخالت انسان ندارد. تنها کافی است از طریق پورتال مربوطه، خدمات مورد نظر (مثلاً اجرای یک کد برنامه نویسی) را دریافت نمایید. مدلهای مختلفی برای ارایه ی خدمات ابری وجود دارد. یک مدل متداول این گونه است که نرم افزار تحت وب به کاربران عرضه شود. مثلاً شرکت گوگل امکاناتی مشابه با مایکروسافت آفیس به کاربرانش عرضه مینماید. یک مدل دیگر تحویل یک پلتفرم به کاربر است، تا هر برنامه ی دلخواه را روی این پلتفرم اجرا سازد.در این صورت دامنه ی اختیارات کاربر بیشتر است، و البته کمی هم از پیچیدگی های کار بر وی نمایان خواهد شد (آسمان نیمه ابری!) مدل دیگری هم وجود دارد و آن عبارت است از تحویل منابع خام پردازشی و ذخیره سازی به کاربر در این صورت کاربر از خرید سخت افزار بی نیاز خواهد شد، اماتمامی هزینه های نرم افزار بر عهده ی خودش خواهد بود.پس از خواندن توضیحات بالا ممکن است این سوال در ذهن شکل بگیردآیا ابرها بی عیب هستند؟ طبیعتاً خیر! اولین چالش لزوم دسترسی به یک خط اینترنت پرسرعت و مطمئن میباشد (احتمالاً نیمی از خوانندگان با خواندن این جمله دیگر علاقه ای به پردازش ابری نخواهند داشت! چالش دیگر امنیت و حریم شخصی است در پردازش ابری شما اطلاعات خود را در اختیار دیگران قرار داده اید، پس باید توقع سوءاستفاده از آنهارا داشته باشید. در مثال ابتدای متن، ممکن است ببینید که مقالهای بر اساس نتایج کدهای شبیه سازیتان منتشر شده است! البته متخصصان امنیتی به کمک ما آمده اند و با ارایه الگوریتم های رمزنگاری و ... این مسئله را تا حدی حل کرده اند.با این حال باید توجه داشت که امنیت هیچگاه صددرصد تامین نمیشود، پس بهتر است اطلاعات خیلی مهم به ابرها راه نیابند.

در پایان باید اشاره کنیم که ابرها روز به روز در حال گسترش هستند، و ممکن است در آینده همه چیز را در بر گیرند (همانند روزهای مه آلود). ممکن است روزی برسد که سیستم عامل رایانه تان نیز بر روی ابرها قرار داشته باشد.

---

منبع:

http://netlab.iut.ac.ir/sites/netlab.iut.../Cloud.pdf