روغن گیربکس چیست و چه زمانی باید آن را تعویض کرد؟

[parhamm3]

[font=IRANSansWeb, Arial, Tahoma, sans-serif]روغن گیربکس روغنی است که به طور خاص برای انتقال، مواد به دیفرانسیل اتومبیل، کامیون و سایر ماشین آلات ساخته شده است. این ترکیب ویسکوزیته بالایی دارد و معمولاً حاوی ترکیبات ارگانوسولفور است. بعضی از گیربکس های اتوماتیک مدرن (انتقال یکپارچه و دیفرانسیل) به هیچ وجه از روغن سنگین استفاده نمی کنند بلکه با مایع هیدرولیکی ویسکوزیته پایین، روغن کاری می کنند که با فشار در گیربکس اتوماتیک به چسم میخورد.[/font]
 بیشتر روان کننده های گیربکس دستی و دیفرانسیل حاوی مواد افزودنی با فشار شدید (EP) و مواد افزودنی برای مقابله با عملکرد کشویی چرخ دنده های هیپوئید هستند. مواد افزودنی معمولی مشتقات دیتیوکاربامات و ترکیبات آلی تحت درمان با گوگرد (هیدروکربن های سولفوره) را دارا میباشند.

مواد افزودنی EP که حاوی ترکیبات فسفر/ گوگرد هستند، به فلزات زرد مانند مس یا برنجی که در بوش ها و هماهنگ کننده ها استفاده می شود، خورنده است. کلاس GL-1 روغن های گیربکس حاوی مواد افزودنی EP نیست و بنابراین در قست هایی که شامل قطعات ساخته شده از فلزات زرد هستند، استفاده می شود. GL-5 لزوماً در انتقال این ترکیب كه برای روغن GL-4 طراحی شده است سازگار نمیباشد. GL-5 به دلیل غلظت بیشتر افزودنی های EP نسبت به GL-4 ضریب اصطكاك كمتری دارند و بنابراین می تواند synchros را انجام دهد.

روغن گیربکس را چگونه انتخاب می کنید؟

در هنگام انتخاب روانکار گیربکس باید به موارد بسیاری توجه شود:
– اثرات احتمالی که ممکن است محیط گیربکس روی روان کننده داشته باشد: روغن گیربکس خاصیت ضد خوردگی دارد که برای حفظ طول عمر مایع درون وسیله مورد مصرف در صورت مواجهه با رطوبت، گرد و غبار یا سایر عناصر بسایر مناسب است و میتواند بهترین گزینه باشد.

-اثرات احتمالی که ممکن است روان کننده در صورت بروز نشت در محیط گیربکس داشته باشد: تجزیه پذیری، درجه مواد یا خاصیت غیر ممکن آن است.

-شرایط نگهداری: این ترکیب منحصر به فرد که می تواند در فواصل طولانی تغییرات روغن را تضمین کند و سطح بالایی از ایمنی عملیاتی را به عهده بگیرد و می تواند موجب صرفه جویی در هزینه تعمیر و نگهداری قابل توجه شود.

استدلال های زیادی بین صاحبان خودروهای جدید و قدیمی و نسل صاحبان در مورد روغن گیربکس وجود دارد. برخی از دارندگان اصرار دارند که از روغن ویسکوزیته بالایی استفاده کنند، در حالی که برخی دیگر با ATF دریافت می کنند. برخی از دارندگان فقط از روغن های مصنوعی یا طبیعی استفاده می کنند و همیشه این استدلال وجود دارد که می دانید زمان صحیح برای تغییر روغن گیربکس را می دانید. واقعیت این است که هیچ قاعده تعیین شده ای برای تغییر روغن گیربکس خود وجود ندارد. همه اینها به شرایط رانندگی شما و میانگین دمای خودرو بستگی دارد.
رانندگی با استرس زیاد باعث می شود بارها و بارها دمای انتقال افزایش یابد و درنهایت پایداری روغن در اتومبیل شما از بین برود. اگر مرتباً در شرایط کششی، رانندگی کنید یا در مناطق کوهستانی رانندگی کنید، احتمالاً نیاز دارید که روغن دنده خود را در هر 30،000 کیلومتر تغییر دهید، و در بعضی مواقع کمتر از آن هم به چشم خورده است.

در شرایط رانندگی عادی، بیشتر اتومبیل ها قبل از نیاز به تغییر روغن گیربکس، می توانند تا 80،000 کیلومتر حرکت کنند. با این وجود این تعداد حداکثر است و بیشتر تولید کنندگان توصیه می کنند روغن وسیله ی خود را بین 50،000 تا 60،000 کیلومتر تغییر دهید. سایر شرایطی که نیاز به تغییر روغن گیربکس دارد در شرایط غیرمعمول ایجاد می شود. به عنوان مثال، اگر مورد مصرفی شما ، مؤلفه دیفرانسیل در آب یا مایعات خارجی دیگر غوطه شده باشد، روغن گیربکس شما باید تعویض شود. روغن آلوده می تواند به طور جدی به گیربکس، دیفرانسیل شما با روغن کاری ناکافی آسیب برساند.
همچنین اگر مورد انتقال یا دیفرانسیل شما اخیراً نشتی کرده است، باید روغن دنده خود را نیز تعویض کنید. یک نشت می تواند نشانه آلودگی یا سطح پایین روغن دنده باشد. اکثر مکانیک ها بعد از تعمیر یک قطعه نشتی، روغن دنده شما را جایگزین می کنند، اما این کار در بعضی مواقع که شما وسیله ی خود را در منزل تعمییر میکنید فرتموش میشود وممکن است به قطعات شما آسیب برساند.
و در آخر اینکه، اگر شما یا مکانیک شما در طی بررسی روغن دنده کثیف را پیدا کنید، همیشه باید آن را تعویض کنید. روغن قدیمی یا کثیف منجر به ویسکوزیته بی ثبات و روانکاری ضعیف می شود که به موقع به جعبه دنده ، کیس انتقال و دیفرانسیل شما آسیب می رساند و باید روغن گیربکس خود را تغییر دهید.