01-06-2021, 12:26 AM
در اين سيستم بر خلاف TDM که هر کاربر فقط در يک شيار خاص حق ارسال و دريافت اطلاعات شامل صوت، تصوير، ديتا و... را دارا مي‌باشد. کاربران مي‌توانند بسته به ترافيک بسياري از شيار‌هاي زماني موجود استفاده کنند ارسال اطلاعات توسط واحد‌هايي با طول ثابت صورت مي‌گيرد که سلول نام دارند. هر سلول از 53 بيت تشکيل گرديده است که 5 بايت اول اطلاعات مربوط به سلول را دارا مي‌باشند و 48 بايت بعد شامل اطلاعات کاربر مي‌باشند. اطلاعات موجود در header هر سلول ATM، مشخصات مبدأ را معين مي‌کنند. سلول‌هاي با طول ثابت از اين جهت مناسب انتقال صوت يا تصوير هستند که در مرحله دريافت اطلاعات، از آن جايي که مدت زمان زيادي جهت ذخيره کردن آن‌ها لازم نيست، تأخير زيادي وجود نخواهد داشت.
فرمت هدر سلول ATM :
در دو حالت مختلف مي‌توان از هدر استفاده کرد :
UNI : براي ارتباط بين سوئيچ‌ها و کاربران مي‌باشند.
NNI : براي ارتباط بين سوئيچ‌ها مي‌باشند.
در حالت‌هاي UNI و NNI تن‌ها تفاوت موجود در 5 بايت سلول که مربوط به اطلاعات سلول را شامل مي‌شوند،مي باشد، در شکل زير اين فرمت‌ها مقايسه شده اند.
مقایسه فرمت UNI , NNI
اجزاء هدر سلول ATM :
GFC، عمليات تشخيص ايستگاه‌هاي چند گانه اي که از يک Interface تن‌هاي ATM استفاده مي‌کنند به اين قسمت مربوط مي‌گردد.
VPI و VCI مقصد بعدي سلول را وقتي که سلول مذکور از يک سري سوئيچ‌ها عبور مي‌کند تعيين مي‌نمايند.
PT: شامل دو بيت است، بيت اول تعيين مي‌کند که سلول اطلاعات کاربر را دارد يا اطلاعات کنترل را و بيت دوم فشرده بودن يا فشرده نبودن را معين مي‌کند، بيت سوم اگر يک باشد بيان مي‌کند که سلول مذکور در يک سري از سلول‌هايي که فريم AASL را نشان مي‌دهند آخر مي‌باشد.
CLP: اگر اين بيت يک باشد نشانگر اين است که بايد از سلول مذکور در برابر سلول‌هايي که بيت CLP آن‌ها صفر مي‌باشد صرفنظر کرد.
HEC: اين بيت Checksum چهار بيت اول هدر را شامل مي‌شود که مي‌تواند يک خطاي واحد را در اين بيت‌ها تصحيح نمايد که موجب مي‌شود از سلول مذکور صرف نظر نگردد.
ساختار مدل ATM :
در همه لايه‌هاي ATM سه عمل انجام مي‌شود :
کنترل : مسئوليت توليد و مديريت در خواست‌هاي سيگنال دهي.
کاربر : مسئوليت مديريت انتقال ديتا.
مديريت شامل دو قسمت است :
مديريت لايه : که مسئوليت انجام امور مختص لايه‌ها مانند تشخيص خطا‌ها و مشکلات پروتکلي را دارامي باشد.
مديريت سطح : امور مربوط به کل سيستم را بررسي مي‌کند.
ساختار اصلي ATM شامل لايه‌هاي زير است :
لايه فيزيکي : همانند لايه فيزيکي OSI، اين لايه نيز امور انتقال مربوط به محيط را مديريت مي‌کند.
لايه ATM : همانند لايه Data Link مي‌باشد و مسئول تقسيم بندي همزمان مدار‌هاي مجازي بر روي يک لينک فيزيکي که در واقع همانند ادغام سلول‌ها مي‌باشد و براي اين منظور لايه ATM از اطلاعات VPI و VCI موجود در هدر سلول ATM استفاده مي‌کند.
لايه تنظيم ATM ( AAL ) :
اين لايه همانند لايه Data Link در مدل OSI بوده و مسئول جداسازي پروتکل‌هاي لايه‌هاي بالاتر از جزئيات فرايند‌هاي ATM است. اين لايه اطلاعات کاربران را براي تبديل شدن به سلول‌ها آٓماده کرده و ديتا را به قسمت‌هاي 48 بايتي تقسيم مي‌نمايد.
جزئيات لايه‌هاي ATM :
لايه فيزيکي :
در اين لايه چهار عمل وجود دارد :
سلول‌ها به رشته بيت‌ها تبديل مي‌شوند.
ارسال و دريافت بيت‌ها در محيط فيزيکي کنترل مي‌شوند.
مرز‌هاي سلول‌هاي ATM تعيين مي‌شوند.
سلول در شکل‌هاي مناسب براي محيط فيزيکي بسته بندي مي‌شوند.
اين لايه همچنين به دوزير لايه تقسيم مي‌گردد :
زير لايه مرتبط به محيط فيزيکي.
زير لايه پوشش دهنده ارسال.
لايه اول داراي دو وظيفه است :
همزماني ارسال و دريافت از طريق ارسال و دريافت يک سري پيوسته از بيت‌ها که با اطلاعات زمان بندي مرتبط هستند.
رسانه فيزيکي را براي محيط فيزيکي بکار برده شده تعيين مي‌کند که شامل انواع کانکتور و کابل است.
لايه دوم چهار وظيفه دارد :
حفظ مرز‌هاي سلول ATM : اجازه دادن به قطعات مختلف براي قراردادن سلول‌ها درون يک سري از بيت‌ها.
توليد و تصحيح سري کنترل خطاي هدر : ( HEC ) براي اطمينان حاصل کردن از ديتاي صحيح.
جداسازي سلول و نرخ بيت : که موجب هم زماني شده و از سلول‌هاي بدون استفاده براي تنظيم نرخ بيت استفاده مي‌کند.
تنظيم فريم ارسال : که سلول‌هاي ATM را در فريم‌هايي که براي لايه فيزيکي قابل استفاده هستند بسته بندي مي‌کنند.
لايه‌هاي تنظيم ATM :
AAL1 - : اين لايه براي رفتار کردن با منابع داراي نرخ بيت‌هاي ثابت است و به همزمان سازي بين مبدأ و مقصد نياز دارد. در اين لايه يک سلول، دو سه مرحله جهت ارسال آماده سازي مي‌شود :
نمونه‌هاي همزمان وارد بر محدوده Pay Load مي‌گردند.
شماره سري و محافظ شماره سري جهت اطمينان در مورد دريافت سلول‌ها با ترتيب مناسب اضافه مي‌شوند.
باقيمانده محدوده Pay Load با تعداد بايت‌هاي منفرد کافي پر مي‌شوند تا 48 بايت حاصل شود.
AAL2 - : اين لايه براي ترافيکي که در آن، اطلاعات داراي سرعت ارسال ثابت نيستند مناسب است و 44 بايت از سلول براي اطلاعات کاربرد و 4 بايت باي تأمين فرايند‌هاي AAL2 بکار مي‌رود. ترافيک بانرخ بيت متغير به دو صورت real-time و non real-time مي‌باشد.
AAL3/4 - : اين لايه هم اطلاعات بدون اتصال، و هم اطلاعات مرتبط با اتصال را تغذيه مي‌کند. اين لايه براي اتصال پکت‌هاي SMDS از طريق يک شبکه ATM بکار مي‌رود. آٓماده سازي يک سلول براي ارسال در چهار مرحله صورت مي‌گيرد :
زير لايه پوششي ( Coverage Sub layer ) يک واحد ديتاي پروتکل (PDU ) را به کمک افزايش يک هدر کوتاه در ابتدا و انت‌هاي فريم ايجاد مي‌کند.
زير لايه قسمت بندي و مونتاژ PDU ( Segmentation and reassembly ) را تقسيم بندي کرده و يک هدر به آن اضافه مي‌کند.
زير لايه SAR يک پشت بند ( Trailer) CRC-10 به هر قسمت PDU براي کنترل خطا اضافه مي‌کند.
هر واحد ديتاي پروتکل SAR تبديل به يک واحدPayload از يک سلول ATM مي‌شود که لايه ATM، هدر استاندارد ATM را به آن اضافه مي‌کند.
AAL5 - : اين لايه بيشتر براي انتقال دياي غير SMDS بکار مي‌رود.
در اين لايه يک سلول جهت ارسال در سه مرحله آماده سازي مي‌گردد.
زير لايه ( CS ) يک Pad با طول متغير و يک پشت بند 8 بايتي به فريم اضافه مي‌کند.
زير لايه ( SAR ) واحد ديتاي پروتکل CS را به بلوک‌هاي 48 بايتي تقسيم مي‌کند.
در ن‌هايت لايه ATM هر بلوک را در واحد Pay Load يک سلول ATM قرار مي‌دهد.
SAR = Segmentation and Reassembly
CS = Coverage Sub layer
PDU= Protocol Data Unit
AAL= ATM Adaptation Layer
HEC= Header Error Control
GFC= Generic Flow Control
VPI= Virtual Path Identifier
VCI= Virtual Channel Identifier
PT= = Pay load Type
UNI= User-Network Interface
NNI= Network-Network Interface
فرمت هدر سلول ATM :
در دو حالت مختلف مي‌توان از هدر استفاده کرد :
UNI : براي ارتباط بين سوئيچ‌ها و کاربران مي‌باشند.
NNI : براي ارتباط بين سوئيچ‌ها مي‌باشند.
در حالت‌هاي UNI و NNI تن‌ها تفاوت موجود در 5 بايت سلول که مربوط به اطلاعات سلول را شامل مي‌شوند،مي باشد، در شکل زير اين فرمت‌ها مقايسه شده اند.
مقایسه فرمت UNI , NNI
اجزاء هدر سلول ATM :
GFC، عمليات تشخيص ايستگاه‌هاي چند گانه اي که از يک Interface تن‌هاي ATM استفاده مي‌کنند به اين قسمت مربوط مي‌گردد.
VPI و VCI مقصد بعدي سلول را وقتي که سلول مذکور از يک سري سوئيچ‌ها عبور مي‌کند تعيين مي‌نمايند.
PT: شامل دو بيت است، بيت اول تعيين مي‌کند که سلول اطلاعات کاربر را دارد يا اطلاعات کنترل را و بيت دوم فشرده بودن يا فشرده نبودن را معين مي‌کند، بيت سوم اگر يک باشد بيان مي‌کند که سلول مذکور در يک سري از سلول‌هايي که فريم AASL را نشان مي‌دهند آخر مي‌باشد.
CLP: اگر اين بيت يک باشد نشانگر اين است که بايد از سلول مذکور در برابر سلول‌هايي که بيت CLP آن‌ها صفر مي‌باشد صرفنظر کرد.
HEC: اين بيت Checksum چهار بيت اول هدر را شامل مي‌شود که مي‌تواند يک خطاي واحد را در اين بيت‌ها تصحيح نمايد که موجب مي‌شود از سلول مذکور صرف نظر نگردد.
ساختار مدل ATM :
در همه لايه‌هاي ATM سه عمل انجام مي‌شود :
کنترل : مسئوليت توليد و مديريت در خواست‌هاي سيگنال دهي.
کاربر : مسئوليت مديريت انتقال ديتا.
مديريت شامل دو قسمت است :
مديريت لايه : که مسئوليت انجام امور مختص لايه‌ها مانند تشخيص خطا‌ها و مشکلات پروتکلي را دارامي باشد.
مديريت سطح : امور مربوط به کل سيستم را بررسي مي‌کند.
ساختار اصلي ATM شامل لايه‌هاي زير است :
لايه فيزيکي : همانند لايه فيزيکي OSI، اين لايه نيز امور انتقال مربوط به محيط را مديريت مي‌کند.
لايه ATM : همانند لايه Data Link مي‌باشد و مسئول تقسيم بندي همزمان مدار‌هاي مجازي بر روي يک لينک فيزيکي که در واقع همانند ادغام سلول‌ها مي‌باشد و براي اين منظور لايه ATM از اطلاعات VPI و VCI موجود در هدر سلول ATM استفاده مي‌کند.
لايه تنظيم ATM ( AAL ) :
اين لايه همانند لايه Data Link در مدل OSI بوده و مسئول جداسازي پروتکل‌هاي لايه‌هاي بالاتر از جزئيات فرايند‌هاي ATM است. اين لايه اطلاعات کاربران را براي تبديل شدن به سلول‌ها آٓماده کرده و ديتا را به قسمت‌هاي 48 بايتي تقسيم مي‌نمايد.
جزئيات لايه‌هاي ATM :
لايه فيزيکي :
در اين لايه چهار عمل وجود دارد :
سلول‌ها به رشته بيت‌ها تبديل مي‌شوند.
ارسال و دريافت بيت‌ها در محيط فيزيکي کنترل مي‌شوند.
مرز‌هاي سلول‌هاي ATM تعيين مي‌شوند.
سلول در شکل‌هاي مناسب براي محيط فيزيکي بسته بندي مي‌شوند.
اين لايه همچنين به دوزير لايه تقسيم مي‌گردد :
زير لايه مرتبط به محيط فيزيکي.
زير لايه پوشش دهنده ارسال.
لايه اول داراي دو وظيفه است :
همزماني ارسال و دريافت از طريق ارسال و دريافت يک سري پيوسته از بيت‌ها که با اطلاعات زمان بندي مرتبط هستند.
رسانه فيزيکي را براي محيط فيزيکي بکار برده شده تعيين مي‌کند که شامل انواع کانکتور و کابل است.
لايه دوم چهار وظيفه دارد :
حفظ مرز‌هاي سلول ATM : اجازه دادن به قطعات مختلف براي قراردادن سلول‌ها درون يک سري از بيت‌ها.
توليد و تصحيح سري کنترل خطاي هدر : ( HEC ) براي اطمينان حاصل کردن از ديتاي صحيح.
جداسازي سلول و نرخ بيت : که موجب هم زماني شده و از سلول‌هاي بدون استفاده براي تنظيم نرخ بيت استفاده مي‌کند.
تنظيم فريم ارسال : که سلول‌هاي ATM را در فريم‌هايي که براي لايه فيزيکي قابل استفاده هستند بسته بندي مي‌کنند.
لايه‌هاي تنظيم ATM :
AAL1 - : اين لايه براي رفتار کردن با منابع داراي نرخ بيت‌هاي ثابت است و به همزمان سازي بين مبدأ و مقصد نياز دارد. در اين لايه يک سلول، دو سه مرحله جهت ارسال آماده سازي مي‌شود :
نمونه‌هاي همزمان وارد بر محدوده Pay Load مي‌گردند.
شماره سري و محافظ شماره سري جهت اطمينان در مورد دريافت سلول‌ها با ترتيب مناسب اضافه مي‌شوند.
باقيمانده محدوده Pay Load با تعداد بايت‌هاي منفرد کافي پر مي‌شوند تا 48 بايت حاصل شود.
AAL2 - : اين لايه براي ترافيکي که در آن، اطلاعات داراي سرعت ارسال ثابت نيستند مناسب است و 44 بايت از سلول براي اطلاعات کاربرد و 4 بايت باي تأمين فرايند‌هاي AAL2 بکار مي‌رود. ترافيک بانرخ بيت متغير به دو صورت real-time و non real-time مي‌باشد.
AAL3/4 - : اين لايه هم اطلاعات بدون اتصال، و هم اطلاعات مرتبط با اتصال را تغذيه مي‌کند. اين لايه براي اتصال پکت‌هاي SMDS از طريق يک شبکه ATM بکار مي‌رود. آٓماده سازي يک سلول براي ارسال در چهار مرحله صورت مي‌گيرد :
زير لايه پوششي ( Coverage Sub layer ) يک واحد ديتاي پروتکل (PDU ) را به کمک افزايش يک هدر کوتاه در ابتدا و انت‌هاي فريم ايجاد مي‌کند.
زير لايه قسمت بندي و مونتاژ PDU ( Segmentation and reassembly ) را تقسيم بندي کرده و يک هدر به آن اضافه مي‌کند.
زير لايه SAR يک پشت بند ( Trailer) CRC-10 به هر قسمت PDU براي کنترل خطا اضافه مي‌کند.
هر واحد ديتاي پروتکل SAR تبديل به يک واحدPayload از يک سلول ATM مي‌شود که لايه ATM، هدر استاندارد ATM را به آن اضافه مي‌کند.
AAL5 - : اين لايه بيشتر براي انتقال دياي غير SMDS بکار مي‌رود.
در اين لايه يک سلول جهت ارسال در سه مرحله آماده سازي مي‌گردد.
زير لايه ( CS ) يک Pad با طول متغير و يک پشت بند 8 بايتي به فريم اضافه مي‌کند.
زير لايه ( SAR ) واحد ديتاي پروتکل CS را به بلوک‌هاي 48 بايتي تقسيم مي‌کند.
در ن‌هايت لايه ATM هر بلوک را در واحد Pay Load يک سلول ATM قرار مي‌دهد.
SAR = Segmentation and Reassembly
CS = Coverage Sub layer
PDU= Protocol Data Unit
AAL= ATM Adaptation Layer
HEC= Header Error Control
GFC= Generic Flow Control
VPI= Virtual Path Identifier
VCI= Virtual Channel Identifier
PT= = Pay load Type
UNI= User-Network Interface
NNI= Network-Network Interface
