کریپتوکارنسی چیست

[mehdishakiba]

کریپتوکارنسی چیست : کریپتوکارنسی، رمز ارز، ارز رمزپایه یا ارز رمز گذاری شده یک ارز مجازی است که برای کار به عنوان یک واسطه تبادل ارز طراحی شده است. کریپتوکارنسی از رمزنگاری برای تأمین امنیت و تأیید معاملات و همچنین كنترل ایجاد واحدهای جدید رمزنگاری استفاده می کند. در اصل کریپتوکارنسی ها ورودی های محدودی در یک پایگاه داده هستند که هیچ کس نمی تواند آنها را تغییر دهد مگر اینکه شرایط خاصی برآورده شود.

کریپتوکارنسی چیست و تعریف رسمی آن

به گفته جان لانسکی (Jan Lansky) ، کریپتوکارنسی (رمزنگاری) سیستمی است که شش شرط زیر را دارد :

کریپتوکارنسی چیست

1) سیستم به کنترل مرکزی نیاز ندارد، وضعیت آن از طریق اجماع (توافق) توزیع شده (distributed consensus) حفظ می شود.

2) سیستم یک نمای کلی از واحدهای کریپتوکارنسی و مالکیت آنها را نگه می دارد.

3) سیستم تعیین می کند که آیا واحدهای جدید کریپتوکارنسی قابل ایجاد هستند یا خیر. در صورتی که واحدهای جدید کریپتوکارنسی قابل ایجاد باشند، سیستم شرایط منشأ و نحوه تعیین مالکیت این واحدهای جدید را تعیین می کند.

4) مالکیت واحدهای کریپتوکارنسی را می توان منحصراً به صورت رمزنگاری اثبات کرد.

5) این سیستم امکان انجام معاملاتی را می دهد که در آنها مالکیت واحدهای رمزنگاری شده تغییر می یابد. شرح معامله تنها می تواند توسط یک نهاد اثبات کننده مالکیت فعلی واحدها صادر شود.

6) اگر دو فرمان مختلف برای تغییر مالکیت یک واحد کریپتوکارنسی به طور همزمان وارد شود ، سیستم حداکثر یکی از آنها را انجام می دهد.

کریپتوکارنسی چیست : کریپتوکارنسی ها بر خلاف سیستم دیجیتالی متمرکز و سیستمهای بانکی مرکزی، از کنترل غیر متمرکز استفاده می کنند.

کنترل غیر متمرکز هر رمزنگاری از طریق فناوری دفترچه توزیع شده (Distributed Ledger Technology) کار می کند، که به طور معمول یک بلاک چین (blockchain) است که به عنوان یک بانک اطلاعاتی معاملات مالی عمومی به کار می رود.

طی دهه 90 در طول دوران رونق فناوری تلاش های بسیاری برای ایجاد ارزهای دیجیتالی انجام شد که سیستم هایی مانند Flooz ، Beenz و DigiCash در بازار ظاهر شدند اما در نهایت شکست خوردند.

دلایل زیادی برای عدم موفقیت آنها وجود داشت، از جمله کلاهبرداری ، مشکلات مالی و حتی درگیری بین کارمندان شرکت ها و کارفرمایان آنها.

همه این سیستم ها از رویکرد “شخص ثالث مورد اعتماد” (Trusted Third Party) استفاده می کردند ، به این معنی که شرکت های پشت سر آنها معاملات را تأیید و تسهیل می کردند.

بیت کوین و شبکه کریپتوکارنسی

بیت کوین اولین رمزنگاری غیر متمرکز بود که اولین بار در سال 2009 میلادی توسط یک برنامه نویس ناشناس یا گروهی از برنامه نویسان با نام مستعار Satoshi Nakamoto به عنوان یک نرم افزار منبع باز منتشر شد.

بیت کوین و شبکه کریپتوکارنسی

ساتوشی آن را به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا (Peer to Peer) توصیف کرد.

این مفهوم شباهت زیادی به شبکه های همتا برای اشتراک فایل دارد. از زمان انتشار بیت کوین ، بیش از 4000 آلتکوین (Altcoins) (انواع جایگزین بیت کوین، سایر ارزهای رمزنگاری شده) ایجاد شده اند.

یکی از مهمترین مشکلاتی که هر شبکه پرداخت باید آن را برطرف کند ، پرداخت دوبرابر (Double-spending) است. این یک روش کلاهبرداری برای پرداخت دوباره یک مقدار است.

راه حل سنتی این مشکل، رویکرد “شخص ثالث قابل اعتماد” (سرور مرکزی) بود که سوابق موجودی ها و معاملات را حفظ می کرد؛ اما این روش مستلزم قدرت کنترل سرمایه شما به همراه کل اطلاعات شخصی شما است.

در یک شبکه غیرمتمرکز مانند بیت کوین ، هر یک از شرکت کنندگان باید خود این کار را انجام دهد. این کار از طریق Blockchain انجام می شود :

یک دفتر عمومی از کلیه معامله هایی که تاکنون در شبکه اتفاق افتاده در دسترس همگان است. بنابراین ، همه افراد در شبکه می توانند تعادل هر حساب را مشاهده کنند.

هر معامله یک پرونده است که از کلیدهای عمومی فرستنده و گیرنده (آدرس کیف پول) و میزان سکه های منتقل شده تشکیل شده است.

همچنین معامله باید توسط فرستنده با استفاده از کلید خصوصی وی به پایان برسد. همه اینها از اصول رمزنگاری است. سرانجام ، معامله در شبکه پخش می شود ، اما ابتدا باید تأیید شود.

در یک شبکه کریپتوکارنسی ، تنها استخراج کنندگان ارز (Miners) می توانند معاملات را با حل یک معمای رمزنگاری تأیید کنند.

آنها معاملات را انجام می دهند ، درست بودن آنها را تایید می کنند، و آنها را در شبکه پخش می کنند.

سپس هر گره از شبکه معاملات را به پایگاه داده خود اضافه می کند. پس از تأیید معامله ، تبادل برگشت ناپذیر می شود و استخراج کننده هزینه معاملات را به همراه یک پاداش دریافت می کند.

اصولا هر شبکه رمزنگاری بر پایه توافق کامل کلیه شرکت کنندگان درمورد قانونی بودن ترازها و معاملات استوار است.

اگر گره های شبکه در مورد یک تبادل واحد اختلاف نظر داشته باشند، سیستم از هم می پاشد. اما به هر حال بسیاری قوانین از پیش ساخته شده و برنامه ریزی شده در شبکه وجود دارد که از بروز چنین وضعیتی پیشگیری می کند.

کریپتوکارنسی چیست : کریپتوکارنسی ها از آن جهت به این نام خوانده می شوند که فرایند حفظ توافق عمومی با رمزنگاری قوی تضمین می شود. این ، در کنار سایر عوامل ذکر شده ، رویکرد شخص ثالث و اعتماد کور را به عنوان یک مفهوم زائد و غیرلازم کنار می زند.

جالب است بدانید که : کلمه cryptocurrency در مارس 2018 میلادی ، به دیکشنری مریام-وبستر (Merriam-Webster) اضافه شد.

با کریپتوکارنسی چه کارهایی می توان انجام داد

1) خرید کالا

خرید کالا با کریپتوکارنسی ها بزودی فراگیر می شود

در گذشته ، تلاش برای یافتن تاجری که کریپتوکارنسی را بپذیرد ، تقریبا غیر ممکن بود.

اما این روزها وضعیت کاملاً متفاوت است. بازرگانان زیادی وجود دارند – چه به صورت آنلاین و چه آفلاین – که بیت کوین را به عنوان یک روش پرداخت می پذیرند، از خرده فروشان انبوه آنلاین مانند Overstock و Newegg گرفته تا مغازه های کوچک محلی و رستوران ها.

امروزه بیت کوین را می توان برای پرداخت هزینه هتل ها ، پروازها ، جواهرات ، برنامه ها ، قطعات رایانه و غیره مورد استفاده قرار داد.

ارزهای دیجیتال دیگری مانند Litecoin ، Ripple ، Ethereum و غیره هنوز به طور گسترده پذیرفته نشده اند. البته اوضاع در حال بهتر شدن است و شرکت اپل حداقل 10 کریپتوکارنسی مختلف را به عنوان روشهای پرداخت در اپ استور پذیرفته است.

البته کاربران سایر کریپتوکارنسی ها به غیر از بیت کوین، همیشه می توانند سکه های خود را با بیت کوین مبادله کنند.

علاوه بر این ، وب سایت های فروش کارت هدیه مانند Gift Off ، حدود 20 کریپتوکارنسی مختلف را می پذیرند. از طریق کارت های هدیه شما می توانید هر چیزی را با کریپتوکارنسی خریداری کنید.

و بالاخره فروشگاه های آنلاینی مانند Bitify و OpenBazaar وجود دارند که فقط ارزهای رمزپایه را قبول می کنند.

2) سرمایه گذاری در شبکه کریپتوکارنسی

سرمایه گذاری در شبکه کریپتوکارنسی چگونه انجام می شود : بسیاری از مردم بر این باورند که ارزهای رمزپایه داغ ترین فرصت سرمایه گذاری در حال حاضر هستند.

داستان های بسیاری در مورد افرادی که از طریق سرمایه گذاری بیت کوین میلیونر شده اند وجود دارد. بیت کوین شناخته شده ترین ارز دیجیتال تا به امروز است. در نوامبر 2017 میلادی ، قیمت یک بیت کوین از 7000 دلار فراتر رفت.

سرمایه گذاری در شبکه کریپتوکارنسی

اتریوم که شاید بتوان آن را دومین کریپتوکارنسی از لحاظ ارزش نامید، سریعترین افزایشی را که یک ارز دیجیتال تاکنون داشته ثبت کرده است.

از ماه می 2016 ارزش اتریوم حداقل 2700 درصد افزایش یافته است. و در مورد کل کریپتوکارنسی ها، ارزش آنها از نیمه سال 2013 میلادی تاکنون مجموعا بیش از 10000 درصد افزایش یافته است.

با این وجود شایان ذکر است که ارزهای رمزپایه سرمایه گذاری هایی پرخطر هستند. نوسانات ارزش بازار آنها مانند سایر دارایی ها نیست و تا حدودی کنترل نشده است؛ همیشه این خطر وجود دارد که آنها در برخی از حوزه های قضایی غیرقانونی شوند؛ علاوه بر این، در هرگونه تبادل رمزنگاری به طور بالقوه امکان هک شدن وجود دارد.

اگر تصمیم به سرمایه گذاری در زمینه کریپتوکارنسی ها دارید ، بدیهی است که بیت کوین هنوز در جایگاه کریپتوکارنسی برتر قرار دارد.

با این وجود، در سال 2017 میلادی سهم آن در بازار ارزهای رمزپایه بطور چشمگیری کاهش یافت و از 90 درصد به 40 درصد رسید.

در حال حاضر گزینه های بسیاری در بازار کریپتوکارنسی ها در دسترس هستند؛ بعضی از سکه ها با محوریت حفظ حریم خصوصی تولید می شوند ، برخی دیگر نسبت به بیت کوین کمتر باز و غیرمتمرکز هستند، و بعضی دیگر کاملا از بیت کوین تقلید می کنند.

در حالی که خرید بیت کوین بسیار آسان است، سایر ارزهای رمزپایه به راحتی قابل خرید نیستند. اگرچه وضعیت در حال بهتر شدن است و سایت های مبادلات عمده ای مانند :

 

Kraken ، BitFinex ، BitStamp , Binance  و بسیاری دیگر ، شروع به فروش لایت کوین (Litecoin) ، اتریوم (Ethereum) ، مونرو (Monero) ، ریپل (Ripple) و سایر ارزهای رمزپایه کرده اند.

چند روش متفاوت دیگر برای به دست آوردن سکه های کریپتوکارنسی وجود دارد ، به عنوان مثال ، می توانید چهره به چهره با فروشنده معامله کنید یا از دستگاه خودپرداز بیت کوین استفاده کنید.

پس از خرید کریپتوکارنسی خود ، راهی برای ذخیره آن نیاز دارید. همه صرافی ها خدمات کیف پول مجازی ارائه می دهند. اگرچه این راه مناسب به نظر می رسد، بهتر است دارایی خود را در یک کیف پول آفلاین در هارد دیسک خود ذخیره کنید یا حتی در یک کیف پول سخت افزاری سرمایه گذاری کنید.

این مطمئن ترین روش برای ذخیره سکه های شماست و قدرت کنترل کامل دارایی هایتان را به شما می دهد.

مانند هر سرمایه گذاری دیگر ، باید به ارزش بازار کریپتوکارنسی ها و هرگونه اخبار مربوط به آنها نیز توجه جدی داشته باشید. Coinmarketcap یک وبسایت مفید برای ردیابی قیمت ، حجم ، جریان و ارزش بازار اکثر کریپتوکارنسی های شده موجود است.

استخراج (Mining) در کریپتوکارنسی چیست

استخراج در کریپتوکارنسی چیست : استخراج ارز مجازی نیز مانند تجارت نوعی سرمایه گذاری است. استخراج کنندگان (miners) مهمترین بخش هر شبکه رمزنگاری هستند.

آنها قدرت محاسباتی خود را برای حل معماهای پیچیده رمزنگاری به کار می گیرند ، که برای تأیید معامله و ثبت آن در دفترچه عمومی توزیع شده (Blockchain) ضروری است.

یکی از نکات جالب در زمینه استخراج این است که پازل ها به طور مداوم در حال افزایش هستند، متناسب با تعداد افرادی که در تلاش برای حل آنها هستند.

استخراج در کریپتوکارنسی چیست

بنابراین ، هرچه یک رمزنگاری خاص محبوبیت بیشتری پیدا کند ، مردم بیشتر برای استخراج آن تلاش می کنند، و روند کار دشوارتر می شود.

افراد بسیاری با استخراج بیت کوین بخت و اقبال کسب کرده اند. زمانی می توانستید فقط با یک رایانه یا حتی یک لپ تاپ قدرتمند سود خوبی از استخراج ارز مجازی کسب کنید.

این روزها ، استخراج بیت کوین فقط در صورتی می تواند سودآور شود که شما قادر به سرمایه گذاری در یک سخت افزار ماینینگ در مقیاس صنعتی باشید. البته باید قبض های عظیم برق را نیز در صدر جدول هزینه های تجهیزات لازم در نظر بگیرید.

پذیرش کریپتوکارنسی به عنوان پرداخت

کریپتوکارنسی چیست و پذیرش آن بعنوان روش پرداخت : قبول کریپتوکارنسی ها بعنوان پرداخت مانند پذیرش پول نقد است.

اگر در کسب و کار خود به دنبال مشتریان جدید بالقوه هستید ، پذیرش ارزهای رمزپایه به عنوان نوعی پرداخت ممکن است ایده خوبی برای شما باشد.

علاقه به ارزهای رمزپایه بطور روزافزون در حال افزایش است. همچنین تعداد دستگاه های خودپرداز کریپتوکارنسی (crypto-ATMs) نیز در سراسر جهان در حال افزایش است. در حال حاضر حدود 2000 خودپرداز کریپتوکارنسی در 58 کشور جهان وجود دارد.

اول از همه ، شما باید به مشتریان خود اطلاع دهید که تجارت شما سکه های رمزنگاری را می پذیرد.

این کار به سادگی با قرار دادن یک علامت توسط صندوق پول مجازی شما قابل انجام است. سپس پرداخت ها با استفاده از پایانه های سخت افزاری ، برنامه های صفحه لمسی یا آدرس کیف پول از طریق کدهای QR قابل پذیرش هستند.

سرویس های خدماتی زیادی وجود دارد که شما می توانید از آنها برای وارد کردن پرداخت های ارزی استفاده کنید، به عنوان مثال، CoinPayments در حال حاضر بیش از 75 ارز دیجیتال مختلف را می پذیرد و در هر تراکنش فقط نیم درصد کمیسیون شارژ می کند.

سایر سرویس های محبوب شامل Cryptonator ، CoinGate و BitPay است که دومی تنها بیت کوین را می پذیرد.

در امریکا، بیت کوین و سایر ارزهای رمزنگاری شده به عنوان یک ارز مجازی قابل تبدیل به رسمیت شناخته شده اند ، به این معنی که پذیرش آنها به عنوان یک نوع پرداخت دقیقاً همانند پذیرش پول نقد ، طلا یا کارت های هدیه است.