بیماری های مقاربتی یا sexually transmitted disease : STD به بیماری هایی گفته می شود که از طریق رابطه جنسی با فرد آلوده انتقال می یابد. بنابراین اگر با فردی که از سلامت جنسی او اطمینان ندارید رابطه مقعدی، دهانی و یا رابطه جنسی از راه واژن داشته باشید، ممکن است شما نیز در معرض ابتلا به این بیماری ها باشید.
رابطه جنسی و بیماری مقاربتی
رابطه جنسی بدون محافظت و پیشگیری، یکی از عوامل اصلی بروز شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است. در واقع، هرگونه رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم، می‌تواند منجر به انتقال عفونت‌هایی شود که می‌توانند بسیار خطرناک و پایدار باشند.
بیماری هایی مانند گنوره، کلامیدیا، سیفلیس، هرپس گندیده و زگیل مقعد ، همگی نمونه‌هایی از عفونت‌های تناسلی هستند که شایع ترین علت ایجاد آن ها رابطه جنسی پرخطر می باشد.
البته رابطه جنسی تنها دلیل این بیماری ها نبوده و در برخی مواقع شیر دادن مادر مبتلا و یا استفاده از سرنگ های آلوده نیز می تواند موجب انتقال این بیماری ها شود اما همچنان بیشترین و شایع ترین دلیل ابتلا به عفونت های مقاربتی (STIs)، روابط جنسی متنوع و بدون محافظت ذکر شده است.
علائم بیماری های مقاربتی در زنان و مردان چیست
در بیشتر مواقع این بیماری های نشانه و علامت خاصی ندارند و حتی ممکن است فرد خودش نداند که مبتلا شده است. به همین جهت انجام آزمایشات و چکاپ های دوره ای پس از شروع فعالیت های جنسی و همچنین تزریق دوزهای لازم واکسن اچ پی وی یا همان گارداسیل اهمیت بالایی دارد.
علائم بیماری‌های مقاربتی در زنان و مردان می‌تواند بسیار متفاوت باشد و بسته به نوع بیماری ، متفاوت است. در ادامه به برخی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی و علائم آنها در زنان و مردان پرداخته شده است:
علائم بیماری های مقاربتی
عفونت های تناسلی باکتریایی (مانند کلامیدیا و سوزاک):
کلامیدیا و سوزاک هر دو عفونت‌های تناسلی باکتریایی هستند که می‌توانند در هر دو جنس مرد و زن رخ دهند و از طریق رابطه جنسی بدون محافظت انتقال پیدا کنند. این دو عفونت در اکثر موارد بدون علائم و نشانه‌های خاصی رخ می‌دهند، بنابراین بسیاری از افراد مبتلا به این عفونت‌ها از وجود آنها خبر ندارند.
علائم در مردان: درد و سوزش در زمان ادرار کردن، خارش و التهاب در ناحیه تناسلی، ترشحات خارج شده نامطبوع، درد و تورم در حین نزدیکی جنسی.
علائم در زنان: وجود واژینیت، درد و سوزش در زمان ادرار کردن، خارش و التهاب در ناحیه تناسلی، خونریزی غیر عادی پس از نزدیکی
عفونت های تناسلی ویروسی (مانند تبخال یا ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) و زگیل مقعد):
تبخال تناسلی یا هرپس سیمپلکس و زگیل مقعد هر دو عفونت ویروسی هستند که می‌توانند در نواحی تناسلی و مقعد رخ دهند. هر دو این عفونت‌ها معمولاً از طریق برخورد با پوست واژن، ناحیه تناسلی، مقعد، و دهان، یا از طریق رابطه جنسی بدون محافظت، انتقال پیدا می‌کنند.
در صورتی که فردی به هرپس یا تبخال تناسلی مبتلا باشد، می‌تواند با لمس محل تبخال ها و یا با قرار دادن آلت تناسلی در دهان شخص دیگر، این عفونت را به آن شخص منتقل کند. در صورتی که فردی به زگیل مقعد مبتلا باشد، می‌تواند با استفاده از دستمال کاغذی یا لوازم بهداشتی دیگری که به ناحیه مقعد می‌زند، و یا به طور مستقیم از طریق رابطه جنسی، این عفونت را به دیگران منتقل کند.
علائم در مردان: درد و سوزش در ناحیه تناسلی و شکم، ظاهر شدن برجستگی و زائده هایی در ناحیه مقعد، خارش و التهاب در ناحیه تناسلی، ترشحات غیر طبیعی.
علائم در زنان: درد و سوزش در ناحیه تناسلی و شکم، وجود توده و زائده هایی شبیه زگیل در مقعد و ناحیه تناسلی، خونریزی غیرعادی بعد از نزدیکی.
انوع بیماری های مقاربتی
عفونت های قارچی (مانند کاندیدیازیس):
کاندیدیازیس یک نوع عفونت قارچی است که می‌تواند در ناحیه تناسلی و همچنین در دهان، گلو و پوست رخ دهد. این عفونت بیشتر در زنان و مردانی که رژیم غذایی نامناسبی دارند، دیابت دارند، باردار هستند، یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند، رخ می‌دهد.
علائم کاندیدیازیس در ناحیه تناسلی شامل درد، سوزش، خارش، و التهاب در ناحیه تناسلی، وجود ترشحات سفید روشن و بدبو، و در یک بخش کوچکی از موارد، وجود زگیل پوسته‌دار و سفید در ناحیه تناسلی که به صورت پوسته‌ای و سفید رنگ در ناحیه تناسلی قابل مشاهده است، می‌شود.
در هر صورت، اگر شما یا همراه شما علائمی از این نوع بیماری‌های مقاربتی دارید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید. همچنین، بهتر است هرگونه رابطه جنسی بدون محافظت را از طریق استفاده از کاندوم ، جلوگیری کنید تا از بروز بیماری‌های مقاربتی جلوگیری شود.
کاندوم تنها راه پیشگیری ؟
پیشگیری از بیماری های مقاربتی
نمی توان گفت که استفاده از کاندوم بهترین گزینه است اما می توان گفت که کاندوم تنها راه مطمئن است. استفاده از کاندوم می‌تواند به حداقل رساندن ریسک ابتلا به بیماری‌های تناسلی و انتقال آنها به دیگران کمک کند، اما نمی‌تواند به صورت کامل از این بیماری‌ها جلوگیری کند
استفاده از کاندوم می‌تواند باعث کاهش ریسک ابتلا به بیماری‌هایی مانند هرپس گندیده، سیفیلیس، کلامیدیا، گنوره، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، و HIV شود. با این حال، کاندوم نمی‌تواند از بیماری‌هایی مانند هپاتیت B و C که از طریق خون، مایعات و ترشحات بدن، و برخی محصولات پزشکی انتقال پیدا می‌کنند، جلوگیری کند.
بارداری و بیماری های مقاربتی؟
بارداری یک دوره حساس در زندگی یک زن است و افزایش ریسک ابتلا به بیماری‌های آمیزشی می‌تواند برای مادر و نوزادش خطرناک باشد. برخی از بیماری‌های آمیزشی می‌توانند از مادر به نوزاد منتقل شوند.بیماری‌های آمیزشی می‌توانند از طریق خون، مایعات و ترشحات بدن منتقل شوند. در زیر به برخی از بیماری‌های آمیزشی که ممکن است در طول بارداری مشکلاتی را ایجاد کنند، اشاره شده است:
سیفیلیس: سیفلیس یک بیماری ناشی از باکتری ترپونما پالیدوم است و می‌تواند به نوزاد از طریق خون مادر منتقل شود. در صورت عدم درمان، سیفلیس می‌تواند باعث مشکلات جدی در نوزاد شود.
هپاتیت B و C: هپاتیت B و C از طریق خون و مایعات بدن منتقل می‌شوند. در صورت بارداری، ممکن است نوزاد نیز به این بیماری‌ها مبتلا شود.
HIV: HIV از طریق خون و مایعات بدن منتقل می‌شود. در صورت بارداری، ممکن است نوزاد نیز به HIV مبتلا شود.
عفونت ادراری: عفونت ادراری می‌تواند در طول بارداری به سرعت پیشرفت کند و باعث مشکلاتی پیش از زایمان و نارسایی کلیه شود.
عفونت هرپس: هرپس از طریق تماس جنسی یا از مادر به نوزاد منتقل می‌شود. در صورتی که بارداری در هنگام ابتلا به هرپس رخ دهد، ممکن است نوزاد نیز به این بیماری مبتلا شود.
تمامی این بیماری ها ممکن است در بارداری به نوزاد نیز منتقل شوند به همین دلیل انجام تست های بیماری های آمیزشی، پیش از بارداری( حتی در صورتی که مادر بدون علامت می باشد) اهمیت زیادی دارد. در صورتی که در دوران بارداری متوجه ابتلا به هریک از این بیماری های آمیزشی شدید، برای به حداقل رساندن احتمال انتقال عفونت به نوزاد، انجام زایمان سزارین توصیه می شود.
نکات مهم در مورد بیماری های مقاربتی
این قسمت از مطلب برگرفته از سایت partoclinic.com
بسیاری از این بیماری های مقاربتی از راه دهان هم امکان انتقال دارند البته به جز HIV. بنابراین بهتر است که اگر رابطه جنسی دهانی هم برقرار می کنید از کاندوم استفاده شود.
بسیاری از این بیماری ها می تواند از مادر باردار به جنین منتقل شود مثل سیفلیس یا زگیل تناسلی در صورت انجام زایمان طبیعی. پس انجام تست های غربالگری را در این دوران جدی بگیرید و به نوزاد خود آسیب وارد نکنید.
در مورد درمان بیماری های مقاربتی باید بدانید که درمان با استفاده از آنتی بیوتیک، عمل و یا جراحی می باشد که در این موارد هم اثراتی که بیماری بر بدن داشته از بین نمی رود و در مواردی مثل زگیل تناسلی یا ایدز هم هنوز هیچ راه درمانی وجود ندارد.
راه های تشخیص این بیماری ها معمولاً از طریق نمونه ادرار، معاینه فیزیکی، سواب مایعات بدن، آزمایش خون و … می باشد اما با توجه به این که بسیاری از این بیماری ها ممکن است بدون علامت باشند بهتر است پیشگیری های لازم را انجام دهید.
اگر از نظر جنسی فعال هستید لازم است بدانید که در خطر ابتلا به بیماری یا عفونت جنسی هستید و باید موارد زیر را رعایت نمایید:
پیش از برقراری رابطه جنسی از سلامت جنسی خود و شریک تان مطمئن شوید و اگر سابقه ابتلا به یک بیماری مقاربتی را در گذشته داشته اید احتمال اینکه به یک بیماری دیگر مبتلا شوید بیشتر است.
قبل از آغاز فعالیت های جنسی خود واکسن HPV و هپاتیت B را دریافت کنید.
قبل و بعد از هر رابطه آزمایش های لازم را انجام دهید و از شریک خود بخواهید او هم این کار را انجام دهد.
کاندوم یکی از بهترین راه های پیشگیری از این بیماری ها می باشد و از آن به درستی استفاده کنید.
روابط جنسی متعدد نداشته باشید و بهتر است با یک فرد مطمئن و سالم در یک رابطه طولانی مدت بمانید.
اگر مواد مخدر استفاده می کنید هرگز از سوزن مشترک برای تزریق استفاده نکنید. بسیاری از این بیماری ها مثل ایدز، هپاتیت B و هپاتیت C از این راه قابل انتقال هستند.
منبع : https://harfetaze.com/312593/رابطه-جنسی-...اصلی-شایع/
رابطه جنسی و بیماری مقاربتی
رابطه جنسی بدون محافظت و پیشگیری، یکی از عوامل اصلی بروز شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است. در واقع، هرگونه رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم، می‌تواند منجر به انتقال عفونت‌هایی شود که می‌توانند بسیار خطرناک و پایدار باشند.
بیماری هایی مانند گنوره، کلامیدیا، سیفلیس، هرپس گندیده و زگیل مقعد ، همگی نمونه‌هایی از عفونت‌های تناسلی هستند که شایع ترین علت ایجاد آن ها رابطه جنسی پرخطر می باشد.
البته رابطه جنسی تنها دلیل این بیماری ها نبوده و در برخی مواقع شیر دادن مادر مبتلا و یا استفاده از سرنگ های آلوده نیز می تواند موجب انتقال این بیماری ها شود اما همچنان بیشترین و شایع ترین دلیل ابتلا به عفونت های مقاربتی (STIs)، روابط جنسی متنوع و بدون محافظت ذکر شده است.
علائم بیماری های مقاربتی در زنان و مردان چیست
در بیشتر مواقع این بیماری های نشانه و علامت خاصی ندارند و حتی ممکن است فرد خودش نداند که مبتلا شده است. به همین جهت انجام آزمایشات و چکاپ های دوره ای پس از شروع فعالیت های جنسی و همچنین تزریق دوزهای لازم واکسن اچ پی وی یا همان گارداسیل اهمیت بالایی دارد.
علائم بیماری‌های مقاربتی در زنان و مردان می‌تواند بسیار متفاوت باشد و بسته به نوع بیماری ، متفاوت است. در ادامه به برخی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی و علائم آنها در زنان و مردان پرداخته شده است:
علائم بیماری های مقاربتی
عفونت های تناسلی باکتریایی (مانند کلامیدیا و سوزاک):
کلامیدیا و سوزاک هر دو عفونت‌های تناسلی باکتریایی هستند که می‌توانند در هر دو جنس مرد و زن رخ دهند و از طریق رابطه جنسی بدون محافظت انتقال پیدا کنند. این دو عفونت در اکثر موارد بدون علائم و نشانه‌های خاصی رخ می‌دهند، بنابراین بسیاری از افراد مبتلا به این عفونت‌ها از وجود آنها خبر ندارند.
علائم در مردان: درد و سوزش در زمان ادرار کردن، خارش و التهاب در ناحیه تناسلی، ترشحات خارج شده نامطبوع، درد و تورم در حین نزدیکی جنسی.
علائم در زنان: وجود واژینیت، درد و سوزش در زمان ادرار کردن، خارش و التهاب در ناحیه تناسلی، خونریزی غیر عادی پس از نزدیکی
عفونت های تناسلی ویروسی (مانند تبخال یا ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) و زگیل مقعد):
تبخال تناسلی یا هرپس سیمپلکس و زگیل مقعد هر دو عفونت ویروسی هستند که می‌توانند در نواحی تناسلی و مقعد رخ دهند. هر دو این عفونت‌ها معمولاً از طریق برخورد با پوست واژن، ناحیه تناسلی، مقعد، و دهان، یا از طریق رابطه جنسی بدون محافظت، انتقال پیدا می‌کنند.
در صورتی که فردی به هرپس یا تبخال تناسلی مبتلا باشد، می‌تواند با لمس محل تبخال ها و یا با قرار دادن آلت تناسلی در دهان شخص دیگر، این عفونت را به آن شخص منتقل کند. در صورتی که فردی به زگیل مقعد مبتلا باشد، می‌تواند با استفاده از دستمال کاغذی یا لوازم بهداشتی دیگری که به ناحیه مقعد می‌زند، و یا به طور مستقیم از طریق رابطه جنسی، این عفونت را به دیگران منتقل کند.
علائم در مردان: درد و سوزش در ناحیه تناسلی و شکم، ظاهر شدن برجستگی و زائده هایی در ناحیه مقعد، خارش و التهاب در ناحیه تناسلی، ترشحات غیر طبیعی.
علائم در زنان: درد و سوزش در ناحیه تناسلی و شکم، وجود توده و زائده هایی شبیه زگیل در مقعد و ناحیه تناسلی، خونریزی غیرعادی بعد از نزدیکی.
انوع بیماری های مقاربتی
عفونت های قارچی (مانند کاندیدیازیس):
کاندیدیازیس یک نوع عفونت قارچی است که می‌تواند در ناحیه تناسلی و همچنین در دهان، گلو و پوست رخ دهد. این عفونت بیشتر در زنان و مردانی که رژیم غذایی نامناسبی دارند، دیابت دارند، باردار هستند، یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند، رخ می‌دهد.
علائم کاندیدیازیس در ناحیه تناسلی شامل درد، سوزش، خارش، و التهاب در ناحیه تناسلی، وجود ترشحات سفید روشن و بدبو، و در یک بخش کوچکی از موارد، وجود زگیل پوسته‌دار و سفید در ناحیه تناسلی که به صورت پوسته‌ای و سفید رنگ در ناحیه تناسلی قابل مشاهده است، می‌شود.
در هر صورت، اگر شما یا همراه شما علائمی از این نوع بیماری‌های مقاربتی دارید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید. همچنین، بهتر است هرگونه رابطه جنسی بدون محافظت را از طریق استفاده از کاندوم ، جلوگیری کنید تا از بروز بیماری‌های مقاربتی جلوگیری شود.
کاندوم تنها راه پیشگیری ؟
پیشگیری از بیماری های مقاربتی
نمی توان گفت که استفاده از کاندوم بهترین گزینه است اما می توان گفت که کاندوم تنها راه مطمئن است. استفاده از کاندوم می‌تواند به حداقل رساندن ریسک ابتلا به بیماری‌های تناسلی و انتقال آنها به دیگران کمک کند، اما نمی‌تواند به صورت کامل از این بیماری‌ها جلوگیری کند
استفاده از کاندوم می‌تواند باعث کاهش ریسک ابتلا به بیماری‌هایی مانند هرپس گندیده، سیفیلیس، کلامیدیا، گنوره، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، و HIV شود. با این حال، کاندوم نمی‌تواند از بیماری‌هایی مانند هپاتیت B و C که از طریق خون، مایعات و ترشحات بدن، و برخی محصولات پزشکی انتقال پیدا می‌کنند، جلوگیری کند.
بارداری و بیماری های مقاربتی؟
بارداری یک دوره حساس در زندگی یک زن است و افزایش ریسک ابتلا به بیماری‌های آمیزشی می‌تواند برای مادر و نوزادش خطرناک باشد. برخی از بیماری‌های آمیزشی می‌توانند از مادر به نوزاد منتقل شوند.بیماری‌های آمیزشی می‌توانند از طریق خون، مایعات و ترشحات بدن منتقل شوند. در زیر به برخی از بیماری‌های آمیزشی که ممکن است در طول بارداری مشکلاتی را ایجاد کنند، اشاره شده است:
سیفیلیس: سیفلیس یک بیماری ناشی از باکتری ترپونما پالیدوم است و می‌تواند به نوزاد از طریق خون مادر منتقل شود. در صورت عدم درمان، سیفلیس می‌تواند باعث مشکلات جدی در نوزاد شود.
هپاتیت B و C: هپاتیت B و C از طریق خون و مایعات بدن منتقل می‌شوند. در صورت بارداری، ممکن است نوزاد نیز به این بیماری‌ها مبتلا شود.
HIV: HIV از طریق خون و مایعات بدن منتقل می‌شود. در صورت بارداری، ممکن است نوزاد نیز به HIV مبتلا شود.
عفونت ادراری: عفونت ادراری می‌تواند در طول بارداری به سرعت پیشرفت کند و باعث مشکلاتی پیش از زایمان و نارسایی کلیه شود.
عفونت هرپس: هرپس از طریق تماس جنسی یا از مادر به نوزاد منتقل می‌شود. در صورتی که بارداری در هنگام ابتلا به هرپس رخ دهد، ممکن است نوزاد نیز به این بیماری مبتلا شود.
تمامی این بیماری ها ممکن است در بارداری به نوزاد نیز منتقل شوند به همین دلیل انجام تست های بیماری های آمیزشی، پیش از بارداری( حتی در صورتی که مادر بدون علامت می باشد) اهمیت زیادی دارد. در صورتی که در دوران بارداری متوجه ابتلا به هریک از این بیماری های آمیزشی شدید، برای به حداقل رساندن احتمال انتقال عفونت به نوزاد، انجام زایمان سزارین توصیه می شود.
نکات مهم در مورد بیماری های مقاربتی
این قسمت از مطلب برگرفته از سایت partoclinic.com
بسیاری از این بیماری های مقاربتی از راه دهان هم امکان انتقال دارند البته به جز HIV. بنابراین بهتر است که اگر رابطه جنسی دهانی هم برقرار می کنید از کاندوم استفاده شود.
بسیاری از این بیماری ها می تواند از مادر باردار به جنین منتقل شود مثل سیفلیس یا زگیل تناسلی در صورت انجام زایمان طبیعی. پس انجام تست های غربالگری را در این دوران جدی بگیرید و به نوزاد خود آسیب وارد نکنید.
در مورد درمان بیماری های مقاربتی باید بدانید که درمان با استفاده از آنتی بیوتیک، عمل و یا جراحی می باشد که در این موارد هم اثراتی که بیماری بر بدن داشته از بین نمی رود و در مواردی مثل زگیل تناسلی یا ایدز هم هنوز هیچ راه درمانی وجود ندارد.
راه های تشخیص این بیماری ها معمولاً از طریق نمونه ادرار، معاینه فیزیکی، سواب مایعات بدن، آزمایش خون و … می باشد اما با توجه به این که بسیاری از این بیماری ها ممکن است بدون علامت باشند بهتر است پیشگیری های لازم را انجام دهید.
اگر از نظر جنسی فعال هستید لازم است بدانید که در خطر ابتلا به بیماری یا عفونت جنسی هستید و باید موارد زیر را رعایت نمایید:
پیش از برقراری رابطه جنسی از سلامت جنسی خود و شریک تان مطمئن شوید و اگر سابقه ابتلا به یک بیماری مقاربتی را در گذشته داشته اید احتمال اینکه به یک بیماری دیگر مبتلا شوید بیشتر است.
قبل از آغاز فعالیت های جنسی خود واکسن HPV و هپاتیت B را دریافت کنید.
قبل و بعد از هر رابطه آزمایش های لازم را انجام دهید و از شریک خود بخواهید او هم این کار را انجام دهد.
کاندوم یکی از بهترین راه های پیشگیری از این بیماری ها می باشد و از آن به درستی استفاده کنید.
روابط جنسی متعدد نداشته باشید و بهتر است با یک فرد مطمئن و سالم در یک رابطه طولانی مدت بمانید.
اگر مواد مخدر استفاده می کنید هرگز از سوزن مشترک برای تزریق استفاده نکنید. بسیاری از این بیماری ها مثل ایدز، هپاتیت B و هپاتیت C از این راه قابل انتقال هستند.
منبع : https://harfetaze.com/312593/رابطه-جنسی-...اصلی-شایع/