زبان روسی هم مانند بیشتر زبان های اسلاوی حالت محور است. این یعنی در این زبان به جای جایگاه اسم، حالت یا پادژ (Падеж) آن نقش اسم در جمله را مشخص می کند. زبان روسی دارای شش حالت متفاوت برای اسامی است:
فاعلی (Nominative):
حالت فاعلی به فاعل جمله اشاره می کند. فاعل به معنای واژه ای است که فعلی را در جمله انجام می دهد. به مثال زیر توجه کنید:
Студент говорит (دانش آموز صحبت می کند.)
در جمله بالا دانش آموز فاعل جمله به حساب می آید.
مفعولی مستقیم (Accusative):
حالت مفعولی مستقیم به مفعول مستقیم جمله اشاره می کند و در مقابل حالت مفعولی غیر مستقیم قرار می گیرد. به مثال زیر توجه کنید:
Студент читает книгу (دانش آموز کتاب می خواند.)
در این جمله کتاب مفعول مستقیم جمله است. برای درک بهتر مفعول مستقیم بهتر است مفعول غیر مستقیم را هم بشناسید.
مفعولی غیر مستقیم (Dative):
حالت مفعولی غیر مستقیم به مفعول غیر مستقیم در جمله اشاره می کند. به مثال زیر توجه کنید:
Студент пишет письмо сестре (دانش آموز نامه ای به خواهر می نویسد.)
در این جمله ما دو مفعول داریم: نامه و خواهر. نامه مفعول مستقیم جمله و خواهر مفعول غیر مستقیم جمله خواهد بود. البته یک جمله می تواند تنها دارای یک مفعول غیر مستقیم هم باشد. در رابطه با روش شناسایی مفعول مستقیم و غیر مستقیم بعدا بیشتر صحبت خواهیم کرد.
مالکی (Genitive):
حالت مالکی به مالکیت چیزی توسط دیگری اشاره می کند. به مثال زیر توجه کنید:
Работа студента очень интересна. (کار دانش آموز بسیار جالب است.)
در جمله بالا کار متعلق به دانش آموز است پس واژه کار در حالت مالکی قرار خواهد گرفت.
[b]ابزاری (Instrumental):
حالت ابزاری به ابزاری اشاره می کند در جمله کاری توسط آن انجام شده. به مثال زیر توجه کنید:
Студент пишет ручкой (دانش آموز با یک مداد می نویسد.)
در جمله بالا مداد در حالت ابزاریست چراکه از آن به عنوان یک ابزار استفاده شده.
[b]
حرف اضافه (Prepositional):
حالت حرف اضافه معمولا به مکانی اشاره می کند که اتفاق در آن رخ داده. به مثال زیر توجه کنید:
Студент живёт в Москве (دانش آموز در مسکو زندگی می کند.)
در جمله بالا واژه مسکو (Москве) به همراه حرف اضافه в مجموعا حالت حرف اضافه را ایجاد می کنند.
[/b][/b]
فاعلی (Nominative):
حالت فاعلی به فاعل جمله اشاره می کند. فاعل به معنای واژه ای است که فعلی را در جمله انجام می دهد. به مثال زیر توجه کنید:
Студент говорит (دانش آموز صحبت می کند.)
در جمله بالا دانش آموز فاعل جمله به حساب می آید.
مفعولی مستقیم (Accusative):
حالت مفعولی مستقیم به مفعول مستقیم جمله اشاره می کند و در مقابل حالت مفعولی غیر مستقیم قرار می گیرد. به مثال زیر توجه کنید:
Студент читает книгу (دانش آموز کتاب می خواند.)
در این جمله کتاب مفعول مستقیم جمله است. برای درک بهتر مفعول مستقیم بهتر است مفعول غیر مستقیم را هم بشناسید.
مفعولی غیر مستقیم (Dative):
حالت مفعولی غیر مستقیم به مفعول غیر مستقیم در جمله اشاره می کند. به مثال زیر توجه کنید:
Студент пишет письмо сестре (دانش آموز نامه ای به خواهر می نویسد.)
در این جمله ما دو مفعول داریم: نامه و خواهر. نامه مفعول مستقیم جمله و خواهر مفعول غیر مستقیم جمله خواهد بود. البته یک جمله می تواند تنها دارای یک مفعول غیر مستقیم هم باشد. در رابطه با روش شناسایی مفعول مستقیم و غیر مستقیم بعدا بیشتر صحبت خواهیم کرد.
مالکی (Genitive):
حالت مالکی به مالکیت چیزی توسط دیگری اشاره می کند. به مثال زیر توجه کنید:
Работа студента очень интересна. (کار دانش آموز بسیار جالب است.)
در جمله بالا کار متعلق به دانش آموز است پس واژه کار در حالت مالکی قرار خواهد گرفت.
[b]ابزاری (Instrumental):
حالت ابزاری به ابزاری اشاره می کند در جمله کاری توسط آن انجام شده. به مثال زیر توجه کنید:
Студент пишет ручкой (دانش آموز با یک مداد می نویسد.)
در جمله بالا مداد در حالت ابزاریست چراکه از آن به عنوان یک ابزار استفاده شده.
[b]
حرف اضافه (Prepositional):
حالت حرف اضافه معمولا به مکانی اشاره می کند که اتفاق در آن رخ داده. به مثال زیر توجه کنید:
Студент живёт в Москве (دانش آموز در مسکو زندگی می کند.)
در جمله بالا واژه مسکو (Москве) به همراه حرف اضافه в مجموعا حالت حرف اضافه را ایجاد می کنند.
[/b][/b]