18-12-2019, 01:19 PM
فیستول یکی از بیماری های مقعدی و دردناک است. این بیماری آزار دهنده در اثر اتصال غیر طبیعی میان دو ارگان از بدن رخ میدهد. این بیماری در اثر عفونت درمان نشده یا آبسه ایجاد می شود. فیستول می تواند علائمی مانند درد، سوزش، خارش، خونریزی و …را به همراه داشته باشد.
فیستول با استفاده از درمان های خانگی و دارویی قابل درمان نیست، زیرا هنوز هیچ دارویی برای درمان این بیماری وجود ندارد. تنها راهکار قطعی برای درمان این بیماری استفاده از روشهای جراحی فیستول است. مهمترین روشهای جراحی فیستول به این شرح است:
فیستولوتومی
فیستولوتومی رایج ترین روش برای درمان فیستول به روش جراحی است. تا حدودی که ۸۵ الی ۹۵ درصد از موارد درمان فیستول به روش فیستولوتومی انجام می شود.
در این روش جراحی فیستول برش باز در تمام طول مسیر زده می شود تا پوست و عضله آسیب دیده باز شده و اجازه ترمیم از داخل به خارج داده شود. پس از گذشت یک الی دو ماه زخم بهبود یافته و تبدیل به شیار خواهد شد.
تکنیک استن
تکنیک استن در مورد فیستول‌های پیچیده تر که قسمت بالایی و نیز قسمتی از عضله را نیز درگیر نموده کاربرد دارد. در این روش یک نخ باریک یا لوله تخلیه مخصوص در مجرای فیستول قرار داده می شود تا عفونت و چرک به طور کامل تخلیه شود. ای روش ۶ الی ۱۲ هفته به طول می انجامد و پس از آن در صورت لزوم جراحی فیستول انجام می شود.
این روش اغلب برای افرادی با فیستول‌های پیچیده تر که در معرض خطر بی اختیاری قرار دارند، کاربرد دارد. در گذشته استن با نخ کتان و یا موی دم اسب انجام می شد.
فلپ آدوانسمنت
در روش فلپ فیستول را با استفاده از بافت و یا پوست اطراف مقعد ترمیم می کنند. این روش در مورد افرادی با فیستول های پیچیده تر که در معرض بی اختیاری قرار دارند، کاربرد دارد. میزان عود پس از درمان به روش فلپ ۵۰% گزارش شده است. ابتلا به بیماری های خاص مانند کرون شانس عود مجدد را بیشتر افزایش میدهد. همچنین درصدی از افراد درمان شده به روش فلپ دچار بی اختیاری خفیف شده اند.
پلاگین بیولوژیکی
در این روش درمان جراحی فیستول با استفاده از مخاط روده انسان، پلاگین مخروطی ساخته می شود. هدف از این کار جلوگیری از باز شدن سوراخ داخلی فیستول است. این پلاگین با استفاده از بخیه به سر داخلی فیستول متصل می شود. بافت جدید در اطراف پلاگین رشد می کند.
این روش جراحی فیستول خطرات و عوارضی مانند بی اختیاری را به دنبال ندارد. میزان موفقیت بعد از درمان ۸۰% گزارش شده است اما اطلاعات دقیقی در رابطه با خطر عود بلند مدت این روش در دسترس نیست. پلاگین نیازمند بستری در بیمارستان بوده و عوارض احتمال آن شامل درد، آبسه و جابه جایی پلاگین است.
چسب فیبرین
این روش کمتر تهاجمی درمان فیستول شامل تزریق چسبی مخصوص داخل مجرای فیستول به منظور پر کردن آن و نیز بخیه زدن قسمت خارجی فیستول است. این امر موجب می شود بافت های فیستول به یکدیگر پیوند خورده و داخل به خارج ترمیم شوند.
این روش ساده، امن و بدون درد است. همچنین این روش بدون ایجاد عوارضی مانند بی اختیاری است. عیب این روش نتایج ضعیف آن است. میزان موفقیت اولیه درمان فیستول با چسب فیبرین در حدود ۷۷% است ولی در طی ۱۶ ماه این موفقیت به ۱۴% کاهش می یابد.
بهترین روش درمان فیستول
بهترین روشی که تا به حال برای درمان این بیماری توصیه شده است؛ درمان فیستول با لیزر است. چرا که درمان فیستول با لیزر نیازی به بستری شدن در بیمارستان و تحمل درد و خونریزی را نداشته و نتایج حاصل از آن نیز تضمینی و بدون احتمال بازگشت بیماری است.