08-03-2018, 05:05 PM
با استفاده از نوعی باتری مبتنی بر الکترولیت محلول، میتوان سرعت شارژ را به کمتر از سی ثانیه رساند.
یک روش جدید ساخت دستگاه ذخیرهسازی انرژی الکترولیت آبی، میتواند سرعت شارژ را به بیست ثانیه برساند و آن را به گزینهای بینقص برای دستگاههای الکترونیکی قابل حملی که نیاز به تامین توان مداوم دارند، تبدیل کند.
با این که این مفهوم کلی طرح، جدید نیست، اما حاصل تلاشهای گذشته در این زمینه، دستگاههایی با توان و طول عمر مفید کم هستند. این روزها همه به دنبال یک فناوری قدرتمند برای ذخیرهسازی هستند. اما این فناوری نهتنها باید فشرده، قدرتمند، پایدار بوده و بهسرعت شارژ شود، بلکه باید با محیط زیست هم سازگار باشد و حتی در صورت جویده شدن هم لطمهای به آن وارد نشود.
بههمین دلیل، واسطههای ذخیرهسازی آبی که بهجای خمیرهای اشتعالپذیر یا سمی، از آب استفاده میکنند، به گزینههای امن و قابل اعتمادی تبدیل شدهاند. اگرچه این نوع باتریها نسبت به باتریهای مدرن لیتیومی قابلیت اشتعال کمتری دارند و ارزانتر هستند، نحوهی انتقال الکترونها در آنها دشوار است.
سلولهای سازندهی باتری به انتقال الکترون بین دو ماده میپردازند. محلولهای آبی طیف ولتاژ بین دو نقطه را بیشتر از پلتفرمهای دیگر محدود میکنند و منجر به خوردگی سریعتر آند میشوند. این مسئله طول عمر و قدرت کم را به دنبال خواهد داشت که برای عملکرد صحیح مناسب دستگاه هوشمند مناسب نیست.
بنابراین پژوهشگرهای مؤسسهی علم و فناوری کره جنوبی (KAIST) روش جدیدی را برای این کار در نظر گرفتند و روش ساخت دستگاهی موسوم به خازن هیبریدی آبی (AHC) را تغییر دادند. خازنهای هیبریدی ترکیبی از خازن و باتری هستند، الکترودها به ذخیرهی الکتروشیمیایی توان، بهشکل شارژ الکترواستاتیک می پردازند. اضافه کردن یک محلول آبی از یونها میتواند به انتقال جریان کمک کند.
بنابراین پژوهشگرهای مؤسسهی علم و فناوری کره جنوبی (KAIST) روش جدیدی را برای این کار در نظر گرفتند و روش ساخت دستگاهی موسوم به خازن هیبریدی آبی (AHC) را تغییر دادند. خازنهای هیبریدی ترکیبی از خازن و باتری هستند، الکترودها به ذخیرهی الکتروشیمیایی توان، بهشکل شارژ الکترواستاتیک می پردازند. اضافه کردن یک محلول آبی از یونها میتواند به انتقال جریان کمک کند.