07-08-2021, 02:50 AM
آزمایش آب چاه
آزمایش آب چاه برای بررسی کیفیت آب از نظر فیزیکی – شیمیایی و میکروبی انجام می شود. چرا که آب چاهی که برای آشامیدن و یا هر کاربری دیگر در نظر گرفته می شود باید از کیفیت مطلوبی برخوردار باشد. اگرچه ممکن است آب چاه زلال و شفاف باشد، اما ممکن است حاوی عناصری باشد که می توانند اثر نامطلوبی بر سلامتی داشته باشند. به عنوان مثال کلیفرم ها و یا نتیرات و نیتریت که با چشم قابل رویت نیستند. تنها راه تشخیص آلودگی و همین طور میزان املاح آب از لحاظ شیمیایی و میکروبی آزمایش آب در یک آزمایشگاه آب می باشد.
توجه داشته باشید که آزمایشات آب فقط کیفیت آب را در روز آزمایش برای شما مشخص می کند. چون کیفیت آب چاه می تواند با گذشت زمان تغییر کند. آب و هوا، تغییرات فصلی، خشکسالی، سیل یا سایر حوادث ممکن است باعث آلودگی آب ها شوند. پس بهتر است که آب چاه به طور مرتب آزمایش شده و نتایج آن نیز برای مقایسه با نتایج بعدی در آینده نگه داشته شود.
چه تست هایی باید روی آب چاه آزمایش شود؟
دو نوع آزمایش باید روی آب چاه انجام شود:
آزمایش های میکروبی آب چاه باید 2 الی 3 بار در سال انجام شود. پارامترهای میکروبی آب چاه شامل دو پارامتر می شود:
کل کلیفرم
کلیفرم ها شامل باکتری های موجود در خاک، آب های سطحی و باکترهای روده ای حیوانات است. پیدا شدن کل کلیفرم ها در یک چاه ممکن است به معنی ناسالم بودن آب برای آشامیدن نباشد، اما نشان می دهد که:
چاه ممکن است نیاز به گندزدایی داشته باشد و یا اینکه دیواره چاه یا انباره که نیاز به لایروبی دارد.
چاه ممکن است در معرض آلودگی آب های سطحی قرار گرفته باشد.
کلیفرم گوارشی
کلیفرم گوارشی منشاء مجاری روده ای حیوانات دارد. وجود کلیفرم گوارشی در آب چاه ممکن است به معنای ورود مدفوع انسانی یا حیوانات خونگرم به آب چاه باشد. ارگانیسم های مدفوع باعث بیماری های معده و روده از جمله اسهال و تهوع می شوند و حتی ممکن است منجر به مرگ شوند. نوزادان، افراد مسن، یا افرادی که ایمنی بدنشان پایین است بیشتر در معرض خطر کلیفرم گوارشی در آب هستند.
آزمایش شیمیایی آب چاه معمولاً باید هر 5 سال یکبار انجام شود. املاح موجود در آب های زیرزمینی از جمله آب چاه بیشتر از آب های سطحی می باشد. بالا بودن این املاح از حد مطلوب آب آشامیدنی موجب یکسری از بیماری های می شوند. از جمله پارامترهای شیمیایی مهم در آب چاه می توان به pH، TDS، نیترات، نیتریت، فلوارید، سولفات، سختی، قلیائیت، شوری، سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، آمونیاک، کربنات، بی کربنات، فسفات و فلزاتی مانند آرسنیک، سرب، مس و منگنز را می توان نام برد.
فلزات سنگین:
از آنجایی که آب چاه از زیر زمین می آید، احتمال اینکه فلزات سنگین مختلفی از این طریق وارد آب چاه شوند زیاد است. بعضی از فلزات مانند آرسنیک اگر به مقدار زیاد در آب یافت شوند، می توانند اثرات جدی و و طولانی مدت بر سلامتی داشته باشند. فلزاتی مانند سرب و مس نیز خورنده بوده و خوردگی در لوله ها ایجاد می کنند. همین طور وجود بعضی فلزات نه همه آنها، ممکن است مزه، بو داشته و یا موجب لک انداختن روی سطوح شوند.
استاندارد آب چاه
در صورت استفاده از آب چاه برای آشامیدن بایستی کیفیت آب مورد بررسی قرار گرفته را با استاندارد مقایسه کرد. مقدار استاندارد پارامتر های اندازه گیری شده آب شرب مطابق جدول زیر است. آب شرب ، آبی است که پارامتر های شیمی و میکروبی آب در محدوده استاندارد بوده و این کیفیت در طول زمان تغییر نکند.