لوله باز کنی در پردیس ، بومهن و رودهن

[lavazemkhanegi]

چگونه در خانه فاضلاب درست کنیم. سیستم فاضلاب داخلی در یک خانه خصوصی. شیرهای وکیوم و لوله فن

? خوشت اومد؟ لینک را با دوستان خود به اشتراک بگذارید

لوله باز کنی در پردیس

 

موضوع سازماندهی یک حمام کامل در یک خانه خصوصی توسط هر صاحبی روبرو است. فن آوری ها امکان تجهیز فاضلاب خانگی را بدون سرمایه گذاری مواد خاص و موقت فراهم می کند. تعداد ساختمان های مسکونی خصوصی با امکانات رفاهی در حیاط در حال افزایش است. در این مقاله به سؤالات پرطرفداری خواهیم پرداخت: انواع و انواع فاضلاب چیست، سیستم فاضلاب خانگی را خودتان انجام دهید، سپتیک تانک چیست و چگونه آن را بسازیم، چگونه یک سپتیک تانک بتنی بسازیم. حلقه ها، دامپ چیست و چگونه می توان آن را ساخت و سوالات مرتبط.

 

انواع فاضلاب برای خانوارهای خصوصی به دو قسمت تقسیم می شود.

 

برای سکونتگاه های تابستانی یا مناطق شهری نزدیک به بخش خصوصی ساختمان های مسکونی ، فاضلاب برای یک خانه خصوصی به جمع کننده های زهکشی متمرکز آورده می شود. این راه حل راحت است، زیرا تمام مشکلات فقط با کیفیت بالا در محل اتصال لوله های فاضلاب است. با این حال، اتصال یک خانه خصوصی به شبکه فاضلاب شهری یک نقطه ضعف نیز وجود دارد - پرداخت برای خدمات فاضلاب. تعرفه ای برای ساختمان های مسکونی تعیین می شود و حجم کل تخلیه آب با کل مقدار آب مصرفی مطابقت دارد. حسابداری بر اساس تعداد مشخص شده، طبق هنجارها یا بر اساس کنتورهای آب انجام می شود.

 

برای یک خانه خصوصی، که در آن سهم شیر آب مصرفی به فاضلاب تخلیه نمی شود، شارژ بر اساس خوانش کنتور آب می تواند زندگی را به طور قابل توجهی پیچیده کند. برای بسیاری، این موضوع بی اهمیت به نظر می رسد، اما برخی از مالکان برای استقلال تلاش می کنند، بنابراین همچنان مرتبط است.

 

روش سنتی دفع فاضلاب در خانه های شخصی سطل زباله است که یک سپتیک تانک نیز می باشد که گودال فاضلاب نیز می باشد.

 

قبل از اقدام با یک راهنمای دقیق، لازم است تمام کارهای لوله کشی خانه برای ایجاد و سازماندهی آن انجام شود.

سیستم فاضلاب مستقل در خانه

 

بیشتر ساختمان های بخش خصوصی یک طبقه هستند. جایی که دو نفر از آنها وجود دارد، حمام در طبقه اول است. پروژه های مدرن ساختمان های خصوصی لوله کشی را در هر طبقه ارائه می دهند، اما همه اشیاء در مجاورت یک آسانسور مشترک قرار دارند. به عنوان مثال، یک ساختمان استاندارد یک طبقه را در نظر بگیرید که باید با دستان خود فاضلاب را انجام دهید.

 

بنابراین، لازم است یک سینک در آشپزخانه، یک سینک در حمام و یک توالت در حمام / دوش و توالت قرار دهید.

 

حمام و توالت ترکیبی یا مجزا هستند. در هر صورت، زهکشی برای آنها گسترده خواهد بود، بنابراین توزیع نقاط زهکشی در اتاق باید به گونه ای باشد که فاصله ای تا "رایزر" (لوله اصلی با قطر 110 میلی متر) وجود داشته باشد. زهکشی را به خیابان بیاورید) حداقل است.

 

آشپزخانه که سینک در آن قرار دارد، طبق اسناد طراحی، اغلب دارای یک دیوار مجاور با حمام یا توالت است. در این صورت هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. اگر آشپزخانه از رایزر اصلی دور است، قبل از اتصال آن به رایزر، لازم است یک زهکش جداگانه گذاشته شود. بسته به موقعیت، این کار را می توان هم در محیط خانه انجام داد (زهکشی در رایزر گنجانده شده است که شامل تخلیه از سینک و حمام / دوش می شود) و هم در خارج از محیط (در صورت قرار دادن آشپزخانه و حمام). اجازه نمی دهد لوله ها به محیط وارد شوند، آنها در خارج از خانه برداشته می شوند، می توان آنها را متصل کرد یا به طور جداگانه وارد گودال زهکشی کرد).

 

مشکلات فوق به دلیل این واقعیت است که نظارت بر شیب فاضلاب برای جریان آب با کیفیت بالا ضروری است، که همیشه در مواردی که فاصله از نقطه به نقطه زیاد است امکان پذیر نیست. شیب فاضلاب با توجه به قطر لوله باید درصد معینی باشد. مقادیر شیب فاضلاب بسته به قطر لوله را در شکل زیر ببینید.

 

 لوله بازکنی در پردیس

لوله های فاضلاب در زیر زمین گذاشته می شود. اکثر ساختمان ها دارای کف چوبی هستند که از سطح زمین بلند شده اند. فضاهای زیر زمین خالی است که فرصت های زیادی برای حل این مشکل می دهد. شیب با سطح ساختمان یا علائم روی دیواری که لوله باید از آن عبور کند اندازه گیری می شود. محدوده لوله های مونتاژ شده با ریختن آب به داخل سیستم در مراحل میانی و کنترل خروجی آن آزمایش می شود. بسیار مهم است که حتی یک قسمت کوچک در جایی متوقف نشود، زیرا مانعی وجود خواهد داشت که پس از گذاشتن کف، برداشتن آن دشوار خواهد بود. شیب های فاضلاب بیش از 5% در صورتی قابل قبول است که این موضوع به سهولت قرارگیری سیستم یا محدودیت فاصله زیر کف مربوط باشد.

مونتاژ نهایی

 

هنگامی که زهکش ها از هر محل تخلیه به آخرین مکان آورده می شوند، جمع آوری نهایی انجام می شود. لوله های پی وی سی برای فاضلاب، دارای تمام زانوها و آداپتورهای لازم و همچنین سه راهی با انتقال های مختلف هستند که به شما امکان می دهد سینک، دوش و زهکشی ماشین لباسشویی را به هم متصل کنید. بعد، رایزر و تخلیه از توالت با هم ترکیب می شوند. پس از اتمام کار، آزمایش نهایی با بار سنگین برای رفع نشتی در صورت وجود و جلوگیری از گرفتگی و تجمع آب لازم است.

 

زهکشی خارج از محیط خانه در عمق حداقل 300 میلی متر انجام می شود. این بستگی به ویژگی های آب و هوایی منطقه، و همچنین شیب سایت، نزدیکی آب های زیرزمینی دارد که بر عمق گودال زهکشی تأثیر می گذارد.

 

در هر یک از نقاط زهکشی، به جز مخزن توالت، یک شیلنگ انعطاف پذیر تا می شود که همیشه مقدار کمی آب در آن وجود دارد که آب بند نامیده می شود که از ورود بوی نامطبوع از فاضلاب جلوگیری می کند. . در صورت لزوم، مانع روی چنین زانویی را در 10 دقیقه از بین ببرید.

 

سیستم زهکشی

 

هنگام سازماندهی فاضلاب خانگی در یک خانه خصوصی برای بسیاری از صاحبان خانه مانعی است. فناوری کار با ترکیب چنین گودال هایی را بسیار ساده کرده است، که به آنها اجازه می دهد تا سال ها بدون تعمیر و نگهداری کار کنند.

فاضلاب خانگی به دو نوع تقسیم می شود - یک مخزن سپتیک و یک گودال زهکشی سنتی.

تانک سپتیک

 

شهر کوچک ترویج شد راه حل فن آوری در ساخت و ساز شهرک های کلبه و خانه های . آنها ظروف پلاستیکی یا فلزی هستند که تمام زباله های زهکشی و آلی را جمع آوری می کنند . فقط از حجم مفید خود استفاده می کند که تا حدی با کمک میکروارگانیسم ها افزایش می یابد (سپتیک)، مواد آلی را به گاز (از طریق کانال تهویه آزاد می شود، به محیط زیست آسیب نمی رساند) و آب تمیز (مناسب برای آبیاری محل با آب کم) پردازش می کند. . پمپ). مدل های در مقیاس بزرگ برای یک ساختمان مسکونی تمام عیار برای یک خانواده بزرگ ارائه می شود.

 

مانع این نوع فاضلاب هزینه آن است. هزینه کانتینرها بسیار بالاست و در کنار آن حمل و نقل و نصب روی آن قرار می گیرد و باید طبق تکنولوژی انجام شود تا کانتینر سالم بماند.

 

مزیت قابل توجه این است که سپتیک تانک را می توان در مناطقی با سطح آب زیرزمینی بالا نصب کرد. کانتینرها در سوراخ های حفاری شده فرو می روند، سپس با محموله بارگیری می شوند تا آب سیل آنها را از زمین خارج نکند.

 

میانگین عمر مفید 2-5 سال با استفاده مناسب و صرفه جویی کافی در فضای قابل استفاده است.

 

مخزن سپتیک ساخته شده از حلقه های بتنی

 

یکی از انواع کوچک سپتیک تانک، دستگاهی است که از حلقه های بتنی کارخانه ساخته شده است. این نوع سپتیک تانک بسیار محبوب است زیرا. نسبتا ارزان، سریع و آسان برای نصب. ساختن مخزن سپتیک از حلقه های بتنی با دستان خود بسیار ساده است. برای این کار، سوراخی با عمق کافی حفر می کنیم. یک لایه قلوه سنگ در پایین قرار می گیرد تا آب را قطع کند.

 

معمولا 3 حلقه یک و نیم متری روی هم می گذارند و سپس با درب سوراخ دار می بندند. حلقه کوچک دیگری برای دسترسی به سپتیک تانک در این سوراخ قرار داده شده است. چنین حلقه ای با دریچه فاضلاب بسته می شود. حلقه ها با ملات سیمان به هم متصل می شوند . اگر یک مخزن سپتیک سرریز می سازید، باید 2 یا 3 حلقه هرمی از این قبیل بسازید. هر چه محفظه های پرکننده بیشتر باشد، آب در خروجی تمیزتر می شود. قسمت زیرین محفظه اول ضد آب و بتن ریزی شده است. در قسمت بالایی رینگ بزرگ بالایی سوراخ ایجاد شده و یک لوله 110 میلی متری تعبیه شده که یک سه راهی از دو طرف روی آن قرار می گیرد.

 

اگر می خواهید 3 محفظه بسازید، روش را با سوراخ و لوله تکرار می کنیم، اما آنها را کمی زیر سطح سرریز از محفظه اول به دوم قرار می دهیم. لوله ای از آخرین محفظه به قسمت زهکشی برده می شود یا قسمت پایین آن باز می ماند و سنگریزه بزرگی روی آن قرار می گیرد. از بیرون، حلقه ها را با ماسه پوشانده اند تا آب را قطع کند. فراموش نکنید که برای گرفتن هوا، لوله تهویه را از محفظه ها خارج کنید.

ویدیو در مورد مخزن سپتیک از حلقه های بتنی

 

لوله

 لوله باز کنی پردیس

چندین دهه بدون شکایت یا مشکل خاصی استفاده می شود. حتی در مناطقی که سطح آب زیرزمینی بالایی دارند، راه حلی برای پر کردن چنین گودال‌هایی در هنگام سیل پیدا شده است و گودالی را در عمق عمیق اما با مساحت زیاد قرار می‌دهند.

 

محل گودال و خروج فاضلاب از خانه باید قبل از شروع همه کارها مشخص شود، زیرا تغییر جهت سیستم در زیر کف مستلزم محاسبه مجدد شیب ها و زمان اضافی است.

 

اگر سطح آب اجازه دهد، لوله منتهی از خانه به گودال 500 - 800 میلی متر عمیق تر می شود. در غیر این صورت، برای تمیز کردن راحت هر 3 متر طول لوله، لازم است تا حد امکان آن را ایزوله کنید و پنجره های تجدید نظر (یک بلوک لب به لب مخصوص با پوشش بازشو) را بگذارید.

 

متوسط حجم یک گودال برای این نوع فاضلاب برای یک فرد بالغ 5 متر مکعب است. در عین حال، نباید از مخازن سپتیک آلی غافل شوید، که به شما امکان می دهد تا چندین دهه بدون پمپاژ محتویات کاملاً این کار را انجام دهید.

یک سوراخ زهکشی بسازید

 

برای انتخاب مکان، باید ابعاد و عمق خطی را تعیین کنید، یک سوراخ حفر کنید و دیوارها را با دقت تراز کنید. محیط نزدیک دیوارها در پایین 300 میلی متر از لبه حفاری شده و تا عمق حدود 500 میلی متر عمیق تر می شود. یک لایه کوچک از سنگ خرد شده در پایین قرار می گیرد و سپس 2-3 ردیف نیم بلوک بدون سوراخ در بالای محلول قرار می گیرد. این پایه ای برای دیوارهای زباله خواهد بود.

 

دیوارها (فقط برای مدت طولانی قادر به مقاومت در برابر ریزمحیط ) ، فاصله بین آجرها 20 - 25٪ طول آنها است که از 5-6 ردیف شروع می شود. آب از طریق این شکاف ها تخلیه می شود که امکان نگهداری کمتری از گودال را فراهم می کند.

 

سنگ تراشی به لبه گودال خارج نمی شود، اما با کسری 400 میلی متر. نکته اصلی این است که لوله خروجی فاضلاب کاملاً پوشیده شده است.

 

در کف گودال، لایه ای از سنگ خرد شده متوسط تا ضخامت 200 میلی متر گذاشته شده و از بالا می توان آن را با سنگ های جمع آوری شده از انبوه سرباره های پوکه مانند برای پایه تقویت کرد. این ترفند به شما امکان می دهد گودال را کمتر تخلیه کنید، زیرا میکروارگانیسم هایی که مواد آلی را جذب می کنند در چنین سوراخ های زهکشی به خوبی رشد می کنند.

 

پوشش می تواند هر نوع باشد، از یک دال بتن مسلح آماده با شکل گرفته تا یک محصول خود ریخته. ساخته شده از این محصول بر روی یک تخته سنگ تخت یا ورقه سنگ گالوانیزه : پوشش آینده باید حداقل 250 - 300 میلی متر از لبه های دیوار بیرون بزند. آرماتور از میله ها در بالا گذاشته شده است. داشتن یک مش تقویت کننده به قطر 8-10 میلی متر با اندازه مش 20 در 20 سانتی متر کافی خواهد بود. لبه پایینی تور باید حداقل 20 میلی متر از پایه بلند شود (بهتر است آن را در گیره سنگ ها یا یک لایه محافظ قرار دهید). ما قالب را در طرفین آرماتور می سازیم و همه چیز را با یک لایه بتن 100 - 200 میلی متری پر می کنیم.

 

در مرکز گودال اگر ابعاد خطی بزرگ باشد، یک تکیه گاه لوله آجری یا چدنی قرار می گیرد که سقف ها روی آن قرار دارند.

 

    فراموش نکنید که یک دریچه برای ورود به گودال بگذارید و همچنین در صورت لزوم آن را با پمپ تخلیه کنید.

 

یک راه حل عالی این است که لبه بالایی سقف را پایین تر از سطح زمین قرار دهید و فضای اطراف دریچه را با نوشابه بپوشانید.

 

فراموش نکنید که یک خروجی برای تهویه (لوله PVC استاندارد فاضلاب) بگذارید. بسیاری از مردم آلاچیق یا فضای پارکینگ برای اتومبیل ها در بالا ایجاد می کنند. اما در این صورت باید آرماتور بالای گودال و دال به طور جدی تقویت شود.

 

امیدواریم اصول لوله کشی خانه خود را درک کرده باشید. اگر هنوز سوالی دارید، آنها را در نظرات مقاله بپرسید، ما قطعا به آنها پاسخ خواهیم داد.

 

زندگی بدون امکانات، حتی در یک خانه شخصی برای ما دشوار است. ما در تلاش هستیم تا استاندارد زندگی قابل قبولی را برای خانواده خود ایجاد کنیم و حداکثر راحتی را فراهم کنیم. برای این، بسیار مهم است که در مورد موضوع ساخت و ساز از قبل فکر کنید.لوله بازکنی پردیس

 

هنگام ساختن فاضلاب با دستان خود در یک خانه خصوصی، یک خانه روستایی ، می توانید در هزینه خود صرفه جویی کنید، اما باید این کار را مطابق با الزامات ساخت و ساز و نصب انجام دهید.

 

فاضلاب در خانه شامل سازماندهی فاضلاب خارجی و داخلی است.

 

داخلی - نصب لوله، لوله فن و رایزر.

 

نمای بیرونی شامل مجموعه ای از لوله ها است که از خانه به سپتیک تانک یا تصفیه خانه فاضلاب می رود.

طرح فاضلاب داخلی

 

 

شما باید یک طرح را بر اساس چیدمان هر خانه انتخاب کنید. در حالت ایده آل، تمام تجهیزات لوله کشی به یک کلکتور متصل می شوند که آب از طریق آن جریان می یابد.

 

در یک خانه بزرگ ، با چندین حمام، ترجیح دادن به چنین طرحی با حداقل دو زباله دان یا مخزن سپتیک صحیح تر است. و خانه دو طبقه در داخل ضروری است. نصب آسانسورهای

 

نحوه ساخت یک طرح فاضلاب برای یک خانه خصوصی:

 

    یک نقشه خانه بسازید؛

    تعیین محل رایزرها؛

    تعیین مکان تجهیزات بهداشتی و فنی و تعیین نحوه اتصال آنها.

    لوله ها و تمام عناصر اتصال از اتصالات و رایزر تا لوله کشی را شرح دهید.

    این کار را برای هر طبقه انجام دهید.

    تعیین ابعاد لوله فن و رایزر؛

    مجموع طول تمام لوله های داخلی؛

    در آخرین مرحله، یک طرح فاضلاب خارجی ایجاد کنید.

 

نحوه انتخاب لوله های فاضلاب

 

برای فاضلاب خارجی و داخلی از انواع مختلفی استفاده می شود.

 

PVC و خاکستری برای لوله گذاری در داخل استفاده می شود. لوله های با قطر 110 میلی متر برای تخت های آفتابگیر و رایزر و 40 و 50 میلی متر برای زهکش ها استفاده می شود. چرخش ها با دو زانو پلاستیکی خم شده در زاویه راست ساخته می شوند.

 

اغلب لوله های فاضلاب خارجی نارنجی رنگ، قطر 110 میلی متر و سختی لازم دارند. از لوله های موجدار دو لایه نیز می توان استفاده کرد.

 

ویژگی های لوله ها

 

چدن:

 

    بادوام و قوی، طراحی شده برای بارهای سنگین.

    گران، سنگین و شکننده، خوردگی داخلی می تواند به انسداد کمک کند.

 

پلی پروپیلن:

 

    سبک و انعطاف پذیر، به خوبی در برابر دمای آب بالا مقاومت می کند.

    هیچ نقصی وجود ندارد

 

پی وی سی:

 

    ارزان و سبک، برای فاضلاب خارجی استفاده می شود.

    شکننده است، دمای بالای آب را به خوبی تحمل نمی کند.

 

لوله گذاری

 

جدی ترین فرآیند در ساخت فاضلاب در خانه، اتصال و لوله گذاری است. در پایان کار، سفتی سیستم را بررسی کنید و تنها پس از آن به عملکرد آن ادامه دهید.

 

اتصال لوله

 

امروزه بسیاری از انواع ریویژن، سه راهی، زانویی و لوله های پلاستیکی به راحتی متصل می شوند. نقاط اتصال را می توان دوباره کار کرد. و در مکان هایی که لوله از فونداسیون عبور می کند، نصب آستین توصیه می شود.

 

همچنین باید در مورد شیب به خاطر داشت که به قطر لوله ها بستگی دارد و 2 - 3 سانتی متر در هر 1 متر است.

 

خروجی فاضلاب

 

برای جلوگیری از ناهماهنگی بین فاضلاب داخلی و خارجی، نصب فاضلاب را از خروجی شروع کنید.

 

از طریق پایه ای عمیق تر از سطح یخبندان نصب می شود. هنگام نصب خروجی بالاتر، لازم است لوله را عایق بندی کنید.

 

اگر در آن زمان به آن فکر نکردید، باید سوراخی ایجاد کنید که برای نصب یک لوله تخلیه با آستین کافی است. آستین یک بخش لوله کوچک با قطر 130-160 میلی متر است. از دو طرف پایه باید 15 سانتی متر بیرون بزند.

 

قطر خروجی نباید کمتر از قطر رایزر باشد. یک آستین برای ایجاد شیب لوله مورد نیاز است.

 

 

رقیق سازی لوله ها و نصب رایزر

 

قرار دادن رایزر در توالت ایده آل است. می توان آن را به صورت آشکار یا مخفی نصب کرد.

 

سه راهی منحنی برای اتصال لوله های فاضلاب با رایزر و آداپتورها در اتصالات لوله های با قطرهای مختلف استفاده می شود. یک کلکتور با قطر 100-110 میلی متر باید در محل تقاطع لوله ها نصب شود. همچنین آب بند هایی نصب کنید که از شما در برابر بوهای نامطبوع محافظت می کند.

 

روی هر رایزر باید یک سه راهی مخصوص (تجدید نظر) نصب شود. با کمک آن، رفع انسداد امکان پذیر خواهد بود. می توانید تمیز کردن را بعد از هر خم تنظیم کنید.

 

آسانسور به بهترین وجه در توالت یک خانه خصوصی قرار دارد

خروجی لوله اگزوز

 

عملکرد لوله فن:

 

    فشار اتمسفر را در سیستم حفظ می کند.

    دوام سیستم فاضلاب را افزایش می دهد .

    کل سیستم فاضلاب را تهویه می کند.

 

لوله فن ادامه رایزر نامیده می شود. این لوله منتهی به سقف است. قبل از اتصال لوله فن و رایزر، نصب تجدید نظر بسیار مهم است. پس از آن، لوله در یک زاویه مناسب به چادر نشان داده می شود.

 

لوله فن را با دودکش یا تهویه خانه ترکیب نکنید. خروجی لوله فن باید در فاصله 4 متری از پنجره ها و بالکن ها قرار گیرد. ارتفاع عقب نشینی از پشت بام باید 70 سانتی متر باشد همچنین قرار دادن تهویه فاضلاب، خانه و دودکش در سطوح مختلف حائز اهمیت است.

 

 

فاضلاب خارجی در خانه

 

راه های زیادی برای تجهیز خانه به فاضلاب وجود دارد، اما انتخاب سیستم مناسبی که نیازهای شما را برآورده می کند بسیار مهم است.

 

انتخاب یک طرح فاضلاب خارجی با در نظر گرفتن موارد زیر ضروری است:

 

    شما به طور موقت یا دائم در خانه زندگی می کنید.

    تعداد افراد ساکن؛

    مصرف روزانه آب برای هر نفر؛

    سطح آب زیرزمینی؛

    اندازه طرح؛

    نوع و ساختار خاک؛

    اقلیم.

 

برای اطلاعات بیشتر، باید بخش های مربوط به SNiP و SanPin را مطالعه کنید.

 

کلیه سیستم های فاضلاب خارجی به دو نوع تقسیم می شوند:

 

    ذخیره سازی (سطل زباله، ظرف مهر و موم شده)؛

    تاسیسات تصفیه فاضلاب (سپتیک تانک یک محفظه، دو سپتیک تانک چاه سرریز، تانک هوادهی، سپتیک تانک بیوفیلتر، سپتیک تانک چند محفظه و منطقه فیلتراسیون).

 

یک کاسه بدون ته

 

این یک فاضلاب جاده بسیار قدیمی است ، اکنون فقط به عنوان خانه روستایی استفاده می شود.

 

در لوله، دیوارها از حلقه های ساخته شده از بتن یا آجر ساخته شده اند و زمین در پایین باقی می ماند. در گودال، آب نسبتاً تمیز به داخل زمین نفوذ می کند و ضایعات آلی در پایین آن ته نشین می شود.

 

وقتی کاملاً پر از زباله شد باید تمیز شود.

 

اگر خانه به طور دائم زندگی نمی کند و آب زیادی مصرف نمی کند، می توان چنین گودالی درست کرد. در عین حال، آب زیرزمینی باید حداقل 1 متر از کف گودال عبور کند، در غیر این صورت منجر به آلودگی آب خاک می شود.

 

 

افزودن میکروارگانیسم ها به گودال بوی بد را کمی کاهش می دهد و فرآیند تصفیه آب را سرعت می بخشد.

مخزن ذخیره آب بندی شده

 

این گزینه شامل نصب یک ظرف مهر و موم شده است که آب از آن جاری می شود. می توانید یک ظرف آماده از فلز یا پلاستیک بخرید یا خودتان آن را از حلقه های بتنی بسازید. روکش فلزی و قسمت پایینی آن از بتن ساخته شده است. در ساخت مخزن ذخیره آب بندی کامل و پوشش عایق آن اهمیت دارد.

 

هنگام پر کردن مخزن باید با استفاده از دستگاه فاضلاب مخصوص تمیز شود. اندازه مخزن و دفعات تمیز کردن آن به میزان مصرف آب بستگی دارد.

 

این سیستم در مواقعی که آب زیرزمینی زیاد است قابل استفاده است، بنابراین از منابع آب و خاک محافظت می کنید. اما عیب آن این است که باید بیشتر با ماشین فاضلاب تماس بگیرید.

 

 

سپتیک تانک با دوربین

 

این چاهی است که کف آن با لایه ای از قلوه سنگ و ماسه درشت پاشیده شده است. آب عبوری از آنها تا 50 درصد تصفیه می شود. علاوه بر تمیز کردن مکانیکی، فرآیندهای تمیز کردن بیولوژیکی نیز وجود دارد.

 

    اگر مردم به طور دائم زندگی می کنند، نیازی به ساخت چنین فاضلابی در یک خانه خصوصی نیست. این گزینه فقط زمانی قابل استفاده است که سطح آب زیرزمینی پایین باشد. لازم به ذکر است که شن و ماسه باید هر از چند گاهی تعویض شود.

 

یک مخزن سپتیک با دستان خود می تواند از پلی پروپیلن، حلقه های بتن مسلح، آجر یا دیوارها و کف آن ساخته شود. در عین حال، لازم است مشخص شود که آیا تصفیه بیشتر فاضلاب در میدان چاه انجام می شود یا در زمینه فیلتراسیون. همچنین باید سیستم را تجهیز کرده و عایق آبی و حرارتی آن را انجام دهید.

 

 

سپتیک تانک دو محفظه

 

محبوب ترین دستگاه یک خانه روستایی است ، مقرون به صرفه است و شما می توانید آن را خودتان بسازید.

 

از دو چاه تشکیل شده است. اولی کف مهر و موم دارد و دومی ندارد، اما پوشیده از قلوه سنگ و ماسه است که باید هر پنج سال یکبار تعویض شود.

 

چاه اول سامپ و دومی چاه فیلتر است. هر از گاهی اولین چاه پر از زباله می شود و لازم است سالی 2 بار با کامیون فاضلاب تماس گرفت تا آن را تمیز کند.

 

ارزش نصب چنین سیستم فاضلاب را در خانه دارد، حتی اگر سطح آب زیرزمینی در هنگام سیل کمتر از 1 متر زیر کف چاه دوم باشد.

خاک و تصفیه بیولوژیکی - سپتیک تانک با منطقه فیلتراسیون

 

این نوع سپتیک تانک به صورت کانتینری تولید می شود که به بخش هایی که توسط لوله ها متصل می شوند تقسیم می شود.

 

اولین مخزن برای قرار دادن فاضلاب ضروری است. آب تصفیه شده به قسمت دوم می رود، جایی که بقایای آلی توسط باکتری های بی هوازی تجزیه می شوند. پس از عبور آب از مناطق فیلتراسیون.

 

این یک منطقه بزرگ زیرزمینی است که در آن کارهای تصفیه فاضلاب انجام می شود. اگر خاک منطقه شما شنی است، پس این ایده آل است. پس از آن، آب از طریق لوله ها به چاه یا کانال زهکشی فرستاده می شود.

 

گاهی اوقات لازم است شن و ماسه در ناحیه فیلتراسیون جایگزین شود.

 

 

ایستگاه تصفیه طبیعی - تانک سپتیک با بیوفیلتر

 

با کمک آن می توانید آب زیرزمینی را در هر سطحی هدایت کنید.

 

چنین ایستگاهی یک ظرف است که به 3-4 قسمت تقسیم می شود.

 

 

در اولی، آب ته نشین می شود و در دومی، باقی مانده های آلی توسط میکروارگانیسم های بی هوازی تجزیه می شوند. ثالثاً آب جدا می شود و چهارم اینکه مواد آلی توسط باکتری های هوازی تجزیه می شود که فقط در شرایط تامین هوای ثابت زندگی می کنند. برای این منظور لوله ای که از سطح زمین بلند شده است در بالای محفظه نصب می شود. لوله ای که از محفظه سوم به اتاق چهارم منتهی می شود دارای فیلتری با باکتری های هوازی است. آب تصفیه شده را می توان برای اهداف فنی استفاده کرد. لوله ای از محفظه چهارم به کانال زهکشی یا مخزن ذخیره منتهی می شود.

 

برای یک خانه روستایی با اقامت دائم یک مخزن سپتیک با یک بیوفیلتر راه حل بهینه است . نقطه ضعف این است که با تغییر زیستگاه، باکتری ها به سادگی می میرند.

یک ایستگاه تصفیه مصنوعی یک مخزن سپتیک با تامین هوای اجباری است

 

[lavazemkhanegi]

این یک دستگاه تمیز کننده سریع است که در آن فرآیندهای طبیعی به طور مصنوعی تولید می شوند. با کمک یک آئروتانک بدون آوردن دستگاه فاضلاب به آن غیرممکن است

با زندگی در یک خانه خصوصی، من می خواهم حداکثر راحتی را برای خانواده ام در آن ایجاد کنم و سطح بالایی از زندگی را داشته باشم، بنابراین بسیار مهم است که از قبل در مورد موضوع مهمی مانند فاضلاب فکر کنیم. فاضلاب در یک خانه خصوصی را می توان با دستان خود انجام داد. این مقاله به شما کمک می کند تا تمام کارها را به درستی، شایسته و بدون آسیب رساندن به محیط زیست انجام دهید.

در ساخت مستقل یک سیستم فاضلاب در یک خانه خصوصی، می توانید مقدار زیادی صرفه جویی کنید، اما بسیار مهم است که همه کارها را به درستی مطابق با تمام الزامات مربوط به این نوع کار ساخت و ساز و نصب انجام دهید.

انتخاب طرح سیستم فاضلاب باید مطابق با چیدمان یک خانه خاص انجام شود. هنگام برنامه ریزی خانه، توصیه می شود از چیدمان فشرده ساختمان ها اطمینان حاصل کنید که در آن تامین آب و زهکشی (دوش، حمام، لباسشویی، حمام و غیره) انجام می شود. اما برای بسیاری ، بهترین گزینه ترتیبی است که در آن تمام تجهیزات لوله کشی به یک لوله (کلکتور) متصل می شود، که از طریق آن فاضلاب به محل دفن زباله یا مخزن سپتیک جریان می یابد.

کارشناسان توصیه می کنند که در حضور یک خانه بزرگ که چندین مختلف ساختمان را با زهکشی و آبرسانی تامین قسمت می کند، به چنین طرحی از سیستم فاضلاب که در آن حداقل دو (و گاهی اوقات بیشتر) تخلیه یا وجود دارد ترجیح داده شود. سپتیک تانک ها خواهد بود علاوه بر این، اگر خانه شما دو طبقه یا چند طبقه دارد و حمام، سرویس بهداشتی و آشپزخانه در طبقات مختلف قرار دارند، در این صورت نیاز به نصب آسانسور خواهید داشت.
انواع فاضلاب

تمام کارهای مربوط به ساخت فاضلاب در یک خانه خصوصی با دستان خود به ترتیب فاضلاب خارجی و داخلی کاهش می یابد. کارهای فاضلاب داخلی شامل نصب کانال های تهویه، رایزر و لوله در ساختمان هایی مانند حمام، آشپزخانه، سرویس بهداشتی و ... می باشد. لوله هایی که از خانه به یک ایستگاه تمیز کردن عمیق (یک راه حل بسیار گران قیمت کلید در دست) یا یک مخزن سپتیک خانگی (با منطقه فیلتراسیون یا ذخیره سازی) منتهی می شوند. البته، اگر به یک سیستم دفع زباله متمرکز دسترسی داشته باشید، کار بسیار ساده می شود. اما این مقاله به این سیستم خودمختار، از جمله تصفیه موثر فاضلاب در یک مخزن سپتیک و یک روش ابتدایی مانند دفن زباله می پردازد.

اول از همه، لازم است به طرح داخلی پرداخت. حتی در مرحله، لازم است فکر کنیم که تمام ساختمان هایی که فاضلاب ارائه می شود تا حد امکان نزدیک به یکدیگر قرار دارند، زیرا بعداً این رویکرد به طور قابل توجهی طرح سازماندهی سیستم فاضلاب داخلی را ساده می کند. . هر خانه دارای یک طرح فاضلاب فردی است که می تواند بسیار متفاوت باشد.

در این مورد باید در نظر داشت که برای تخلیه فاضلاب باید از لوله هایی با قطر 100-110 میلی متر در توالت استفاده کرد. لوله های PP یا PVC با قطر 50 میلی متر باید برای زهکشی خاکستری که از آشپزخانه یا حمام به سمت فاضلاب می رود استفاده شود. تمام چرخش ها باید با استفاده از دو زانو پلاستیکی خم شده با زاویه 45 درجه انجام شوند، زیرا این امر احتمال مسدود شدن را کاهش می دهد که از بین بردن آن بسیار مشکل ساز است. استفاده از لوله های پلی وینیل کلراید (PVC) یا پلی پروپیلن (PP) در سیستم فاضلاب قابل اعتمادتر و ارزان تر است، زیرا آنها بادوام تر، قابل اعتمادتر و ارزان تر از لوله های چدنی هستند. و علاوه بر این، نصب یک سیستم فاضلاب داخلی با استفاده از چنین لوله هایی بسیار ساده تر است.

اول از همه، لازم است تصمیم بگیرید که دقیقاً لوله یا رایزر کلکتور در کجا قرار دارد و تنها پس از آن باید با سیم کشی بعدی مقابله کرد.

اما قبل از آن، باید با وضوح بیشتری درک کنید که چگونه می توانید به طور مستقل یک طرح فاضلاب برای خانه خود ایجاد کنید، زیرا در آینده می توان طبق این طرح همه چیز (تجهیزات و مواد لوله کشی) را به طور کامل محاسبه کرد. باید سیستم فاضلاب را تجهیز کنید.

می توانید طرح فاضلاب را روی یک جعبه کاغذ انجام دهید، اما توصیه می شود برای این کار چندین ورق کاغذ خریداری کنید. شما همچنین به یک متر نوار، یک خط کش و یک مداد تیز نیاز دارید.

طرح فاضلاب برای یک خانه خصوصی به ترتیب زیر تهیه می شود:

ابتدا باید مقیاس را ترسیم کنید. اگر ابعاد خانه برای شما ناشناخته است، پس باید با یک متر نوار بروید و همه چیز را اندازه بگیرید.
سپس باید تصمیم بگیرید که رایزرها در کجا قرار دارند.
پس از آن، لازم است مکان های تجهیزات بهداشتی و فنی طبق برنامه تعیین شود و نحوه اتصال آنها تصمیم گیری شود.
در مرحله بعد، لازم است به لوله هایی که از اتصالات و بالابر به وسایل لوله کشی می روند و همچنین تمام عناصر اتصال (سه راهی، خم ها و غیره) توجه کنید.
تمام موارد فوق باید برای هر طبقه از خانه شما انجام شود.
سپس لازم است ابعاد لوله فن و رایزر مشخص شود.
اکنون فقط خلاصه کردن طول تمام لوله های مربوط به فاضلاب داخلی باقی مانده است.
مرحله بعدی سیستم خارجی خواهد بود که در آن باید یک طرح فاضلاب خارجی ایجاد کنید که شامل لوله هایی از ایستگاه تمیز کردن عمیق یا مخزن سپتیک تا خروجی است. فراموش نکنید که تمام SNiP های موجود و SNiP را در نظر بگیرید.

از آنجایی که شرایط داخل و خارج خانه بسیار متفاوت است، لوله ها برای این دو سیستم فاضلاب به طور متفاوتی استفاده می شوند. در حال حاضر لوله های PP و PVC که رنگ خاکستری مشخصی دارند، اغلب برای اجرای لوله های فاضلاب داخلی استفاده می شوند. قطر این لوله ها برای تخت آفتابگیر و رایزر 110 میلی متر و برای زهکشی 40 و 50 میلی متر است. اما فراموش نکنید که این لوله ها فقط برای فاضلاب داخلی در نظر گرفته شده اند و برای بیرونی باید از راه حل های دیگر استفاده کرد.

اغلب، لوله های زیرزمینی از یک تصفیه خانه فاضلاب یا یک مخزن سپتیک به یک خروجی به رنگ نارنجی رنگ می شوند، که کاملاً ساده توضیح داده شده است - رنگ نارنجی روشن روی زمین بیشتر از بقیه قابل توجه است. اما لوله های فاضلاب خارجی نه تنها از نظر رنگ با بقیه متفاوت است - آنها نیازهای کاملاً متفاوتی دارند. باید بار قابل توجهی را چنین لوله هایی استحکام بیشتری دارند، زیرا در زیر زمین تحمل کنند. علاوه بر این، سازه های بادوام تری نیز وجود دارد که نمونه ای از آنها می تواند لوله های موجدار دو لایه باشد. اما هنگام ساخت یک سیستم فاضلاب برای یک خانه خصوصی، عمق لوله گذاری معمولا کم است (اغلب تا 2 متر)، بنابراین نیازی به استفاده از چنین لوله هایی نیست. لوله های قرمز اغلب 110 میلی متر قطر دارند که باید برای تخلیه فاضلاب از خانه کافی باشد.
چدن

مزایا: قوی، بادوام و قادر به تحمل بارهای سنگین.

معایب: گران، سنگین و شکننده است، به دلیل خوردگی، زبری می تواند در داخل ظاهر شود که می تواند منجر به مسدود شدن شود.
پلی پروپیلن

مزایا: سبک و انعطاف پذیر است، که آنها را بیشترین تقاضا برای فاضلاب داخلی می کند. آنها به راحتی می توانند دمای بالای فاضلاب را تحمل کنند.

معایب: در صورت استفاده به شکل مورد نظر، هیچ ضرری وجود ندارد.
پی وی سی

مزایا: مشابه چدن، ارزان و سبک. اغلب برای فاضلاب خارجی استفاده می شود.

معایب: دمای بالای فاضلاب به خوبی تحمل نمی شود، شکننده است (آنها خم نمی شوند، اما ترک می کنند).
لوله گذاری

شاید زمان برترین فرآیند در ساخت یک خانه خصوصی با دستان خود اتصال و تخمگذار لوله ها باشد. اگر تصمیم دارید خودتان این کار را انجام دهید، فراموش نکنید که با کسی برای کمک تماس بگیرید، زیرا این نه تنها بر کیفیت کار، بلکه بر سرعت نیز تأثیر می گذارد. علاوه بر این، توصیه می شود ابتدا سفتی سیستم را با شستشوی آن با آب تمیز بررسی کنید و تنها پس از اطمینان از قابل اعتماد بودن تمام درزها، می توانید به عملیات کامل ادامه دهید.

ترین مورد بحث است در حال حاضر این گزینه ساده که از لوله های PP یا PVC برای فاضلاب استفاده می کند. در حال حاضر پیشنهادات زیادی از این محصولات در بازار ساخت و ساز وجود دارد، بنابراین یافتن نسخه های اصلاحی، سه راهی، زانویی و لوله های پلاستیکی که به دلیل وجود لاستیک قابل اعتماد هستند و به راحتی در محل اتصالات متصل می شوند، برای شما دشوار نخواهد بود. دکمه سرآستین در صورت درخواست، تمام مفاصل را می توان با یک درزگیر لوله کشی مخصوص درمان کرد. و در جاهایی که کار از دیوار یا سقف عبور می کند، نصب آستین توصیه می شود.

علاوه بر این، لازم است در مورد شیب لوله ها به یاد داشته باشید. با توجه به SNiP، زاویه شیب لوله در یک سیستم بدون فشار به قطر آن بستگی دارد. برای مثال برای لوله ای با قطر 50 میلی متر باید حداقل 3 سانتی متر در هر متر شیب و برای لوله با قطر 110 میلی متر حداقل 2 سانتی متر در هر متر ایجاد کرد. این را فراموش نکنید، زیرا برای اطمینان از شیب مورد نظر، باید نقاط مختلف خط لوله را در ارتفاعات مختلف قرار دهید.

برای اینکه بین سیستم فاضلاب داخلی و خارجی با ناهماهنگی مواجه نشوید، لازم است که نصب فاضلاب در خانه از خروجی شروع شود. خروجی قسمت مرزی سیستم فاضلاب است که لوله منتهی به سپتیک تانک را با لوله (رایزر) خروجی از خانه متصل می کند.

خروجی باید از طریق فونداسیون در عمقی بیش از عمق انجماد خاک مربوط به منطقه شما نصب شود. می توانید یک خروجی بالاتر نصب کنید، اما برای این کار باید لوله را عایق بندی کنید تا در زمستان یخ نزند. اگر این کار انجام نشود، ممکن است بتوانید فقط در بهار، پس از گرم کردن، از توالت استفاده کنید.

اگر این مورد در نظر گرفته نشود، باید سوراخی در پایه ایجاد کنید که در آن لوله تخلیه با آستین نصب شود. آستین یک بخش لوله کوچک است که قطر آن بزرگتر از لوله فاضلاب (130-160 میلی متر) است. چنین آستینی باید حداقل 15 سانتی متر از دو طرف فونداسیون بیرون بزند.

با جمع بندی موارد فوق ، می توان گفت که در این مرحله باید یک سوراخ در پایه ایجاد کنید (اگر آنجا نباشد) و یک آستین را با یک لوله در آن قرار دهید. به یاد داشته باشید که قطر لوله خروجی نباید کمتر از قطر رایزر باشد. یک آستین برای تنظیم شیب مورد نیاز لوله به مخزن سپتیک (2 سانتی متر در هر متر) مورد نیاز است.

بهتر است رایزر را در توالت قرار دهید، زیرا اندازه توصیه شده لوله از توالت تا رایزر 100 میلی متر است. لوله ها را می توان به طور آشکار و مخفی بسته به نحوه نصب آنها - در جعبه های مخصوص، دیوارها، کانال ها و حفره ها یا در کنار دیوارها (تثبیت با آویز، گیره و غیره) نصب کرد.

برای اتصال لوله های فاضلاب به رایزر باید از سه راهی خمیده و در محل اتصال لوله های با قطرهای مختلف از آداپتورها استفاده شود. یک لوله جمع کننده با قطر 100-110 میلی متر باید در محل تقاطع لوله های سینک، حمام و دوش نصب شود. علاوه بر این، مهر و موم آب را فراموش نکنید که به محافظت از بوی در برابر بوهای نامطبوع کمک می کند.

روی هر رایزر یک سه راهی مخصوص (تجدید نظر) نصب شود تا در صورت لزوم رفع گرفتگی امکان پذیر باشد. لازم است پس از هر نوبت نظافت نصب شود تا در آینده کار نظافت فاضلاب انجام نشود.

خروجی و نصب کانال فن نقش بسیار مهمی دارد، زیرا کانال فن برای موارد زیر ضروری است:

حفظ فشار اتمسفر در داخل سیستم به طوری که چکش آب و نشت هوا رخ نمی دهد.
افزایش دوام سیستم فاضلاب؛
تهویه کل سیستم فاضلاب، که به نوبه خود برای عملکرد موثر مخزن سپتیک ضروری است.

لوله فن ادامه رایزر است یعنی لوله ای که از آن آورده شده است. قبل از اتصال لوله فن و رایزر، بازبینی باید نصب شود. پس از آن، باید لوله را با زاویه مناسب به چادر بیاورید.

ساده کردن کار با ترکیب لوله فن (تهویه فاضلاب) با دودکش یا تهویه خانه توصیه نمی شود. ضمناً خروجی لوله فن باید در فاصله حداقل 4 متری از پنجره ها و بالکن ها قرار گیرد. ارتفاع گودال از پشت بام نباید کمتر از 70 سانتی متر باشد علاوه بر این باید تهویه فاضلاب، دودکش و تهویه خانه در سطوح مختلف وجود داشته باشد.

با جمع بندی تمام موارد فوق می توان موارد زیر را بیان کرد:

در مرحله اول، در صورت امکان، باید شروع به ترسیم یک نمودار اتصال دقیق کنید و فاصله وسایل لوله کشی تا بالابر را به حداقل برسانید.
در فرآیند اتصال دستگاه های اضافی، لازم است قطر لوله هایی که به رایزر می روند افزایش یابد. اجازه ندهید قطر کاهش یابد.
شما باید یک قانون ساده را دنبال کنید: هرچه خروجی دستگاه بیشتر باشد، باید به رایزر نزدیکتر باشد. توالت باید در نزدیکترین فاصله به آسانسور قرار گیرد.
هنگام اتصال سیم ها در یک خانه فاضلاب خصوصی، گوشه های تیز باید حذف شوند و لوله ها باید با شیب خاصی گذاشته شوند.
تمیز کردن و تجدید نظر باید از قبل در مکان هایی که ممکن است در آینده انسداد ظاهر شود ارائه شود.
نمودار سیم کشی باید دارای یک لوله فن برای تهویه سیستم باشد.

شما می توانید فاضلاب را در یک خانه خصوصی با دستان خود به روش های مختلف تجهیز کنید که در ادامه مورد بحث قرار خواهد گرفت. مهم است که سیستم مناسبی را انتخاب کنید که تمام نیازهای شما را برآورده کند.

انتخاب یک طرح سازماندهی سیستم فاضلاب با در نظر گرفتن برخی پارامترها ضروری است:

اقامت موقت یا دائم در خانه؛
تعداد ساکنان دائمی در خانه؛
هر فرد چه مقدار آب در روز مصرف می کند (بسته به وجود ماشین لباسشویی، سینک، سینک، توالت، دوش، حمام و غیره)؛
آب زیرزمینی در چه سطحی ظاهر می شود.
سایت شما چقدر بزرگ است و چه مقدار فضا را می توان برای امکانات درمانی اختصاص داد.
چه نوع و ساختار خاک؛
شرایط آب و هوایی.

برای اطلاعات دقیق تر، باید تمام بخش های مربوط به SNiP و SanPin را مطالعه کنید.

تمام سیستم های فاضلاب برای یک خانه خصوصی را می توان به طور مشروط به دو نوع تقسیم کرد:

سیستم های ذخیره سازی (مخزن فاضلاب مهر و موم شده، فاضلاب بدون ته)؛
تاسیسات تصفیه فاضلاب (aerotank - سپتیک تانک با تامین هوای ثابت، سپتیک تانک با بیوفیلتر، سپتیک تانک دو یا سه محفظه و منطقه فیلتراسیون، دو چاه سرریز و یک سپتیک تانک با تصفیه طبیعی، تصفیه خاک ساده با مخزن سپتیک تک محفظه).

گودال قدیمی ترین و اثبات شده ترین روش سازماندهی فاضلاب برای قرن ها است. 50-70 سال پیش هیچ جایگزینی برای این روش وجود نداشت. درست است، در آن روزها، مردم مانند الان از آب در یک خانه شخصی استفاده نمی کردند.

در واقع فاضلاب چاهی بی ته است. در لوله، دیوارها را می توان از بتن، حلقه های بتنی، آجر یا مواد دیگر ساخت و خاک را در پایین رها کرد. پس از ورود فاضلاب خانگی به گودال، آب نسبتاً تمیز به داخل خاک می ریزد، فضولات آلی جامد و مدفوع جمع می شوند و به کف می ریزند. با گذشت زمان، زمانی که چاه کاملاً با مواد زائد جامد پر شد، باید تمیز شود.

در گذشته دیوارهای ضد آب در گودال زهکشی نمی ساختند، بنابراین وقتی پر می شد آن را دفن می کردند و دیگری را در جای دیگری حفر می کردند.

لازم به ذکر است که فاضلاب در یک خانه خصوصی تنها در صورتی می تواند با استفاده از زباله سازماندهی شود که میانگین حجم زهکشی روزانه از یک تجاوز نکند. مکعب متر تنها در این صورت میکروارگانیسم های خاکی که در خاک زندگی می کنند و از مواد آلی تغذیه می کنند قادر خواهند بود آبی که از کف گودال وارد خاک می شود را پردازش کنند. و اگر میزان فاضلاب بیش از این استاندارد باشد، آب حذف نمی شود و تصفیه لازم منجر به آلودگی آب های زیرزمینی می شود. اگر این اتفاق بیفتد، تمام منابع آبی در شعاع 50 متری آلوده می شوند. اگر میکروارگانیسم ها را به محل دفن زباله اضافه کنید، این کار کمی از بوی نامطبوع آن کم می کند و همچنین فرآیند تصفیه آب را تسریع می کند. اما هنوز ارزش ریسک کردن را ندارد.

خلاصه. فقط اگر آنها به طور دائم در خانه زندگی نمی کنند، اما چند بار در هفته بدون صرف آب زیاد به آن سر می زنند، ارزش ساختن یک زباله دانی بی انتها را دارد. علاوه بر این، باید به این نکته توجه کنید که آب زیرزمینی باید حداقل یک متر زیر گودال قرار گیرد، در غیر این صورت نمی توانید از آلودگی منابع آب و خاک جلوگیری کنید. لوله کمترین قیمت را دارد، اما با وجود این، در حال حاضر در کلبه ها و خانه های روستایی مدرن محبوب نیست.

در این حالت لازم است یک ظرف دربسته در نزدیکی خانه نصب شود که فاضلاب از طریق لوله های کل خانه به داخل آن جریان می یابد. شما می توانید یک ظرف آماده را در فروشگاه خریداری کنید که می تواند از فلز، پلاستیک یا مواد دیگر ساخته شود. اما اگر بخواهید، می توانید چنین ظرفی را با دستان خود از حلقه های بتنی بسازید. پوشش را می توان از فلز و قسمت پایینی را می توان از بتن ساخت. شرط اصلی ساخت این نوع فاضلاب، بست کامل است. برای این نوع فاضلاب می توان از لوله های موجدار پراگما استفاده کرد.

چنین مخزن زمانی باید تمیز شود که کاملاً پر شود، برای این کار باید با کامیون فاضلاب تماس بگیرید که از 15 تا 30 دلار برای شما هزینه دارد. اندازه مورد نیاز ظرف و دفعات تخلیه آن به حجم فاضلاب بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر چهار نفر به طور دائم در خانه زندگی می کنند و از ماشین لباسشویی، توالت، سینک، دوش و حمام استفاده می کنند، حجم مخزن باید حداقل 8 متر مکعب باشد و نیاز به تمیز کردن دارد. هر 10-14 روز

خلاصه. اگر آب های زیرزمینی در منطقه شما بسیار زیاد است، به عنوان گزینه ای برای سازماندهی یک سیستم فاضلاب در خانه، می توانید از یک تخلیه مهر و موم شده استفاده کنید. با کمک آن می توانید به طور کامل از منابع آب و خاک در برابر آلودگی احتمالی محافظت کنید. اما عیب چنین سیستمی این است که باید بیشتر با ماشین فاضلاب تماس بگیرید. به همین دلیل، لازم است از قبل در مورد مکانی که گودال را در آن قرار می دهید فکر کنید تا دسترسی راحت به گودال وجود داشته باشد. کف مخزن یا گودال نباید بیشتر از سه متر از سطح خاک فاصله داشته باشد، در غیر این صورت شلنگ به پایین نمی رسد. درب مخزن ذخیره باید عایق بندی شود تا خط لوله از یخ زدگی محافظت شود. قیمت چنین ظرفی به طور مستقیم به اندازه آن و ماده ای که از آن ساخته شده است بستگی دارد. ارزان ترین گزینه استفاده از یوروکیوب های مستعمل است و گران ترین آنها ریختن آجر یا بتن است . همچنین هزینه های ماهانه برای تمیز کردن مخزن را فراموش نکنید.
ساده ترین گزینه برای تصفیه خاک، سپتیک تانک تک محفظه ای است

سپتیک تانک تک محفظه تفاوت چندانی با یک زباله دان معمولی ندارد و گاهی اوقات به آن می گویند. این سازه در اصل یک چاه است که کف آن با یک لایه کوچک (حداقل 30 سانتی متر) سنگ خرد شده پوشانده شده است و ماسه درشت با همان لایه روی سنگ خرد شده پوشانده شده است. در این حالت فاضلاب خانه از طریق لوله هایی وارد چاه می شود که آب از شن و ماسه و خاک عبور کرده و 50 درصد تصفیه می شود. البته سنگ خرد شده و شن و ماسه به طور قابل توجهی کیفیت تصفیه آب را بهبود می بخشد، اما این مسئله اساساً حل نمی شود.

خلاصه. اگر مردم در خانه با مقادیر ثابت یا زیاد فاضلاب زندگی می کنند، توصیه نمی شود که در یک خانه خصوصی با استفاده از یک مخزن سپتیک تک محفظه، یک سیستم فاضلاب بسازید. این گزینه فقط برای سطوح پایین آب زیرزمینی و اقامتگاه های موقت قابل استفاده است. علاوه بر این، لازم است که سنگ خرد شده و شن و ماسه را هر از چند گاهی تغییر دهید، زیرا آنها به خاک رس تبدیل می شوند.

ساخت چاه های فیلتر و چاه های زهکشی یک راه بسیار محبوب برای سازماندهی فاضلاب در یک خانه خصوصی است، علاوه بر این، این گزینه مقرون به صرفه تر است و می تواند به طور مستقل نصب شود.

این سیستم فاضلاب از دو چاه تشکیل شده است: چاه اول دارای ته هوا و چاه دوم بدون ته، اما با قلوه سنگ و ماسه پاشیده شده است.

فاضلاب خانه وارد چاه اول می شود، جایی که فضولات و مواد زائد جامد به پایین فرو می روند و زباله های روغنی به سطح می آیند. آب نسبتاً شفافی بین این دو لایه تشکیل می شود. چاه اول از طریق یک لوله سرریز حدود 2/3 ارتفاع آن به چاه دوم متصل می شود که در شیب کمی قرار دارد و جریان بدون مانع آب را تضمین می کند. کمی آب تصفیه شده وارد چاه دوم می شود، سپس از ماسه، شن و خاک عبور می کند و بیشتر تصفیه می شود.

چاه اول به عنوان یک چاه و چاه دوم به عنوان یک چاه فیلتر عمل می کند. هر از گاهی اولین چاه از مدفوع پر می شود و برای تمیز کردن آن باید با کامیون فاضلاب تماس بگیرید. این باید هر شش ماه یک بار انجام شود. برای کاهش میزان بوهای نامطبوع، لازم است میکروارگانیسم هایی که مدفوع را تجزیه می کنند به چاه اول وارد کرد.

دو محفظه ای که در بالا توضیح داده شد را می توان با دستان خود از حلقه های آجری، بتونی یا بتنی ساخت، یا می توانید یک مخزن سپتیک پلاستیکی آماده از سازنده خریداری کنید، که در آن تمیز کردن اضافی با استفاده از میکروارگانیسم های خاص انجام می شود. .

خلاصه. در یک خانه خصوصی، اگر سطح آب زیرزمینی حتی در هنگام سیل کمتر از یک متر زیر کف چاه دوم باشد، ارزش نصب یک سیستم فاضلاب بر اساس دو چاه سرریز را دارد. اگر سایت شما دارای خاک شنی یا شنی است، این یک گزینه ایده آل خواهد بود . اما به یاد داشته باشید که پس از حدود پنج سال، شن و ماسه در چاه دوم باید جایگزین شود.
خاک و تصفیه بیولوژیکی - سپتیک تانک با منطقه فیلتراسیون

این نوع سپتیک تانک به صورت یک مخزن منفرد ساخته می شود که به چندین مخزن مجزا که توسط لوله به هم متصل شده و یا به 2-3 قسمت تقسیم می شود. معمولا اگر بخواهید این نوع فاضلاب را در منزل خود نصب کنید، نسخه آماده آن خریداری می شود.

اولین ظرفیت مخزن سپتیک برای قرار دادن فاضلاب طراحی شده است، مانند یک چاه ته نشینی معمولی. علاوه بر این، آب تا حدی تصفیه شده از طریق لوله به قسمت دوم یا مخزن عبور می کند، جایی که تمام باقی مانده های آلی موجود توسط باکتری های بی هوازی تجزیه می شوند. پس از آن، آب تصفیه شده بیشتری به میدان های فیلتر می آید.

منطقه فیلتراسیون یک منطقه بسیار بزرگ (حدود 30 متر مربع) زیرزمینی است که در آن فاضلاب با خاک تصفیه می شود. در این حالت به دلیل مساحت زیاد، آب حدود 80 درصد تصفیه می شود. اگر خاک منطقه شما شنی یا شنی است، این یک گزینه ایده آل خواهد بود، در غیر این صورت باید یک منطقه تصفیه مصنوعی از ماسه و شن بسازید. پس از عبور آب از ناحیه فیلتراسیون، در لوله ها جمع آوری شده و به چاه ها یا خندق های زهکشی فرستاده می شود. کاشت سبزیجات و درختان خوراکی در بالای قسمت فیلتر ممنوع است، فقط می توانید یک تخت گل درست کنید.

با گذشت زمان، منطقه فیلتراسیون به گل تبدیل می شود و باید تمیز شود، یا بهتر است با شن و ماسه جایگزین شود. این حجم زیادی از کار است و سایت شما ممکن است در این مورد آسیب ببیند.

خلاصه. ساخت یک سیستم فاضلاب با منطقه فیلتراسیون در یک خانه خصوصی تنها زمانی توصیه می شود که عمق آب زیرزمینی حداقل 2.5-3 متر باشد. علاوه بر این باید در نظر داشته باشید که از محل فیلتر تا ساختمان های مسکونی و منابع آب حداقل 30 متر فاصله وجود داشته باشد.

با کمک یک ایستگاه تصفیه عمیق، حتی با سطح کافی آب زیرزمینی، می توان نصب کامل فاضلاب را در یک خانه خصوصی انجام داد.

این ایستگاه یک کانتینر است که به 3-4 قسمت تقسیم می شود. پس از بررسی با متخصصان در مورد تجهیزات و اندازه لازم، بهتر است آن را از یک سازنده معتبر خریداری کنید. قیمت چنین سپتیک تانک از 1200 دلار شروع می شود که ارزان نیست.

محفظه اول این سپتیک تانک به گونه ای طراحی شده است که آب را در خود جای دهد و در دومی، زباله های آلی با کمک میکروارگانیسم های بی هوازی تجزیه می شوند. در محفظه سوم آب جدا می شود و در چهارم مواد آلی با کمک باکتری های هوازی تجزیه می شود که قطعا به آنها نیاز است. ورودی ثابت هوای برای اطمینان از این شرایط لوله ای در بالای محفظه نصب می شود که باید 50 سانتی متر از سطح زمین بالا بیاید و در لوله منتهی به محفظه سوم به چهارم فیلتری تعبیه شده و باکتری های هوازی به آن اضافه می شود. در واقع، این یک منطقه فیلتر است، اما متمرکز و مینیاتوری است. به دلیل غلظت بالای میکروارگانیسم ها و ناحیه کوچک حرکت آب، تصفیه آب دقیق تر است (تا 90-95٪). آب تصفیه شده به این روش می تواند برای شستشوی ماشین، آبیاری باغ و بسیاری موارد دیگر استفاده شود. لوله ای وجود دارد که از محفظه چهارم به کانال زهکشی یا مخزن ذخیره می رود.

خلاصه. برای یک خانه خصوصی است که در آن به طور دائم زندگی می کنند یک مخزن سپتیک با یک بیوفیلتر یک راه حل عالی . افزودن میکروارگانیسم ها به مخزن سپتیک بسیار ساده است - فقط آنها را در توالت بریزید. هیچ محدودیتی برای چنین ایستگاه نظافتی وجود ندارد. از مزایای آن می توان به عدم نیاز به برق برای عملکرد آن اشاره کرد. نقطه ضعف این است که این ایستگاه نیاز به اقامت دائم دارد، زیرا باکتری های محروم از فاضلاب به سادگی می میرند. اگر باکتری های جدیدی را به آنجا اضافه کنید، تنها پس از دو هفته شروع به کار می کنند.
یک ایستگاه تصفیه مصنوعی یک مخزن سپتیک با تامین هوای اجباری است

این در واقع یک ایستگاه تصفیه سریع است که در آن فرآیندهای طبیعی به صورت مصنوعی انجام می شود. سازماندهی سیستم فاضلاب یک خانه خصوصی با استفاده از مخزن هوادهی بدون تامین برق به مخزن سپتیک، که برای اتصال توزیع کننده هوا و پمپ هوا ضروری است، غیرممکن است.

این سپتیک تانک دارای سه محفظه یا محفظه مجزا است که به یکدیگر متصل شده اند. آب از طریق لوله فاضلاب ابتدا وارد اتاقک اول می شود و در آنجا ته نشین می شود و مواد زائد جامد ته نشین می شوند. علاوه بر این، آب تا حدی تصفیه شده به محفظه دوم ریخته می شود که اساساً یک مخزن هوادهی است که در آن لجن فعال متشکل از گیاهان و میکروارگانیسم ها با آب مخلوط می شود. همه باکتری ها و میکروارگانیسم های لجن فعال هوازی هستند، بنابراین تهویه اجباری برای فعالیت حیاتی آنها ضروری است.

سپس آب مخلوط شده با لجن وارد محفظه سوم که مخزن تمیز کننده عمیق است می شود و پس از آن لجن از طریق پمپ مخصوص به آئروتانک بازگردانده می شود.

به دلیل تامین هوای اجباری، تصفیه فاضلاب بسیار سریع اتفاق می افتد و از آب تصفیه شده می توان برای نیازهای فنی مختلف (آبیاری باغ، شستشوی ماشین و ...) استفاده کرد.

خلاصه. Aerotank، البته، بسیار گران است (از 3700 دلار)، اما در عین حال بسیار مفید است. هیچ محدودیتی برای نصب این نوع فاضلاب وجود ندارد. از معایب فقط می توان به نیاز به برق و همچنین اقامت دائمی برای نمردن باکتری ها اشاره کرد.

اگر سایت شما دارای سطح بالایی از آب های زیرزمینی است، می توانید چندین گزینه را بر اساس همه موارد بالا انتخاب کنید:

مخزن هوادهی (ایستگاه تصفیه هوا);
مخزن سپتیک با بیوفیلتر؛
ظرف مهر و موم شده ای که زباله در آن جمع آوری می شود.

محدودیت های خاصی برای قرار دادن تاسیسات سیستم فاضلاب وجود دارد.

محل سپتیک:

باتلاق و حداقل 10 متر؛
حداقل 20-50 متر از هر منبع آب (مخزن، چاه، چاه)؛
حداقل 5 متر از ساختمان های مسکونی.

ساختمان مسکونی:

300 متر از ایستگاه ها و چاه های زهکشی.
50 متر از تاسیسات تصفیه هوا;
25 متر از منطقه فیلتر;
8 متر از چاه فیلتر.

حتماً یک پروژه از سیستم فاضلاب یک خانه خصوصی تهیه کنید و سعی نکنید همه چیز را بدون آن انجام دهید، زیرا سیستم فاضلاب به گونه ای است که هیچ حدس و گمانی امکان پذیر نیست. بهتر است با معماران یا یک دفتر طراحی تماس بگیرید، جایی که متخصصان با در نظر گرفتن شرایط کار، آب و هوا، سایت و خاک به ایجاد یک پروژه شایسته کمک می کنند. حتی بهتر است حتی قبل از شروع ساخت، پروژه فاضلاب را همراه با پروژه خانه انجام دهید.

نصب سیستم فاضلاب برای یک خانه خصوصی بسیار دشوار نیست. برای انجام این کار کافی است لوله ها را به درستی در اطراف خانه توزیع کنید، آنها را به کلکتور متصل کنید و به مخزن سپتیک بیاورید. برای کارهای خاکی می توانید بیل مکانیکی اجاره کنید یا خودتان این کار را انجام دهید. نکته اصلی طراحی و انتخاب شایسته سیستم فاضلاب است.

امروزه، اگرچه واقع شده است، افراد کمی از مسکن بدون آسایش راضی هستند . علاوه بر آب تامین شده، خروج آب مصرفی و همچنین فضولات نیز باید ساماندهی شود. بنابراین اگر خانه ای روستایی فاضلاب نداشته باشد، مردم ساکن در آن آسایش مناسبی نخواهند داشت. این اصلاً لوکس نیست، بلکه واقعاً یک ضرورت است و راه چاره نصب فاضلاب در خانه است (چوبی یا آجری فرقی نمی کند) اگر از هر طرف به موضوع نگاه کنید کار کاملاً شدنی است. . مسئوليت.
سیستم های داخلی و خارجی

تمام کارهای مربوط به تنظیم فاضلاب به طراحی سیستم های داخلی و خارجی کاهش می یابد.

شامل رایزر داخلی، لوله فن، نصب لوله در اتاق های مرطوب (آشپزخانه، توالت، حمام (دوش و غیره) می باشد.

خارجی یا خارجی - بخشی از ارتباطات است که در خارج از خانه است. به طور خاص، مقررات آن شامل تحویل لوله ها به یک مخزن سپتیک خانگی (با یک کلکتور یا منطقه فیلتر) یا به یک ایستگاه تصفیه عمیق (یک راه حل آماده بسیار گران قیمت) است. به طور طبیعی، اگر بتوان فاضلاب را به یک سیستم متمرکز تخلیه کرد، کار ساده می شود. اما در مورد ما، ما در مورد یک سیستم خودمختار با تمیز کردن موثر فاضلاب در یک مخزن سپتیک صحبت می کنیم، ما هیچ زباله ابتدایی را در نظر نخواهیم گرفت - این یک بازمانده از گذشته است.
طرح فاضلاب داخلی

البته، ارزش شروع با یک طرح را دارد. در مرحله طراحی خانه، بهتر است به این فکر کنید که تمام اتاق های مرطوب تا حد امکان به یکدیگر نزدیک باشند - این رویکرد بعداً ترتیب فاضلاب داخلی را ساده می کند. طرح لوله در یک خانه خصوصی فردی است و می تواند شبیه هر چیزی باشد. در زیر یکی از گزینه های پلان طبقه را ارائه می دهیم.

در عین حال، در نظر گرفته شده است که لوله هایی با قطر 100-110 میلی متر باید برای تخلیه زباله از توالت استفاده شود و طول کلی توصیه شده آنها 1000 میلی متر است. لوله های پلی پروپیلن (PP) یا پلی وینیل کلراید (PVC) با قطر 50 میلی متر برای زهکش های خاکستری وارد شده به رایزر از حمام و آشپزخانه استفاده می شود. چرخش های شبکه با اتصال دو زانو پلاستیکی با خمیدگی 45 درجه انجام می شود که خطر گرفتگی را کاهش می دهد که در هنگام استفاده از فاضلاب باید برطرف شود (روش مقابله با این فاجعه را بخوانید). اتکا به لوله های PP یا PVC ارزان تر و قابل اطمینان تر است، زیرا آنها ارزان تر، قابل اطمینان تر و بادوام تر از لوله های چدنی هستند. علاوه بر این، هنگام استفاده از آنها، نصب سیستم داخلی بسیار ساده شده است.

مهمترین چیز در طراحی تعیین محل آینده رایزر یا لوله جمع کننده است. از این به بعد، همانطور که می گویند، از این به بعد "می رقصیم".

با این حال، بیایید در مورد چگونگی ایجاد یک طرح فاضلاب برای یک خانه خصوصی با جزئیات بیشتری صحبت کنیم. در واقع، با کمک آن، ما می توانیم به طور عینی ارزیابی کنیم که چه مقدار و چه چیزی (مواد و تجهیزات لوله کشی) برای نصب سیستم به طور کلی مورد نیاز است. بهتر است تمام کارها را با استفاده از صفحات توری معمولی انجام دهید، اما باز هم بهتر است چندین ورق کاغذ گراف خریداری کنید. ما همچنین به یک مداد تیز، یک خط کش و یک متر نوار نیاز داریم. دنباله کار بر روی ایجاد یک نمودار را می توان به صورت زیر بیان کرد:

طرحی از خانه را در مقیاس تهیه کنید (از طرح موجود استفاده کنید یا تمام اتاق ها را با نوار اندازه گیری کنید و تمام اندازه گیری ها را انجام دهید).
تعیین محل بالابر (بالابر)؛
در هر طبقه، با توجه به نیازهای ما، وسایل بهداشتی و فنی را به صورت مشروط توصیف می کنیم (در این مرحله توصیه می شود نحوه اتصال آنها را بدانید).
ما لوله ها را از دستگاه های لوله کشی گرفته تا رایزرها و اتصالات (عناصر اتصال مانند خم ها، سه راهی ها و غیره) را روی پلان به تصویر می کشیم.
تمام عملیات فوق را برای هر طبقه از خانه تکرار کنید.
ما ابعاد رایزر و لوله فن را تعیین می کنیم که در زیر مورد بحث قرار خواهد گرفت.
ما طول تمام لوله های فاضلاب داخلی تا خروجی را خلاصه می کنیم.
ما یک طرح فاضلاب خارجی برای خانه ترسیم می کنیم که شامل از خروجی تا یک مخزن سپتیک یا یک تصفیه خانه فاضلاب بیولوژیکی عمیق است و الزامات SanPiN 2.1.4.1110-02 و SNiP 2.04.03-85 را در نظر می گیرد.

لوله های

انتخاب لوله برای سیستم های خارجی و داخلی متفاوت است. امروزه هنگام نصب سیستم داخلی (سیم کشی خانه) عمدتاً از لوله های PVC و PP با رنگ خاکستری مشخص استفاده می شود. اغلب، قطر 110 میلی متر (برای بلند کردن و صندلی های آفتابگیر)، 50 و 40 میلی متر است - برای تخلیه زهکشی از وسایل لوله کشی.



در مورد سیستم خارجی، لوله های در نظر گرفته شده برای تخمگذار زیرزمینی، به عنوان مثال، از خروجی به مخزن سپتیک یا یک تصفیه خانه فاضلاب بیولوژیکی عمیق، رنگ نارنجی معمولی دارند. این رنگ خیلی ساده توضیح داده شده است: قرمز روشن بیشتر از بقیه روی زمین قابل توجه است. اما نه تنها رنگ لوله ها را برای فاضلاب خارجی متمایز می کند - الزامات مواد نیز متفاوت است: این لوله ها استحکام بیشتری دارند، زیرا باید بار قابل توجهی را از زمین تحمل کنند. حتی محصولات بادوام تری نیز وجود دارد، به عنوان مثال، لوله های دو لایه راه راه. اما هنگام نصب سیستم فاضلاب در یک خانه خصوصی، عمق تخمگذار خط لوله معمولاً کوچک است (بیش از 3 متر و اغلب تا 2 متر)، بنابراین پیگیری استحکام لوله ها منطقی نیست. رایج ترین قطر لوله های قرمز 110 میلی متر است که برای زهکشی کافی کاملاً کافی است.

در زیر جدولی با مشخصات لوله های مواد مختلف آورده شده است . همه راه حل ها اینجا نیستند - فقط محبوب ترین ها.
ویژگی های لوله های فاضلاب
مواد هدف، مزایا و معایب لوله ها
چدن

+ قوی و بادوام، می تواند بارهای سنگین را تحمل کند
– شکننده، سنگین و گران قیمت؛ در حین کار ، لوله از داخل زنگ می زند ، زبر می شود که می تواند منجر به گرفتگی شود

پلی پروپیلن

+ انعطاف پذیر و سبک، که آنها را در هنگام ساخت یک سیستم فاضلاب داخلی (معمولاً لوله های خاکستری) مورد تقاضا قرار می دهد. دمای بالا را به خوبی تحمل می کند
– هنگامی که به عنوان مورد نظر استفاده می شود، مشاهده نمی شود

پی وی سی

+ برای همان لوله های چدنی؛ سبک و ارزان آنها عمدتا برای تخمگذار سیستم فاضلاب خارجی استفاده می شوند (به راحتی از قسمت اصلی آنها تشخیص داده می شود. رنگ نارنجی )
– دمای بالای فاضلاب را ضعیف تحمل می کند. ترک خوردن به جای خم شدن (شکننده)

لوله گذاری

یکی از زمان‌برترین فرآیندها در چیدمان فاضلاب مستقل، تخمگذار و توزیع لوله‌ها است. اگر تصمیم دارید بدون کمک متخصصان این کار را انجام دهید، حداقل از یک دستیار استفاده کنید - نه تنها سرعت، بلکه کیفیت کار نیز به آن بستگی دارد. شیر تمیز تنبلی نکنید پس از اتمام کار، برای بررسی سفتی سیستم با ریختن آب و تنها پس از بررسی تمام درزها، عملکرد کامل سیستم را شروع کنید.
اتصال لوله

همانطور که در بالا ذکر کردیم، ساده ترین گزینه شامل استفاده از لوله های فاضلاب PVC یا PP است. امروزه این محصولات در گستره وسیعی عرضه می شوند، بنابراین به راحتی می توانید زانو، سه راهی، ریویژن و لوله های پلاستیکی را پیدا کنید که به دلیل وجود کاف های لاستیکی در محل اتصالات، به راحتی و با اطمینان به هم متصل می شوند. افراد کمال گرا علاوه بر این می توانند با یک درزگیر لوله کشی مانند سیلیکون درمان کنند. آستین ها باید در جایی نصب شوند که لوله ها از سقف و دیوار عبور می کنند.

بیایید بلافاصله در مورد شیب لوله صحبت کنیم. SNiP مربوطه (2.04.01-85 و 2.04.03-85) به وضوح نشان می دهد که زاویه شیب لوله ها در یک سیستم بدون فشار به قطر آنها بستگی دارد. بنابراین، برای لوله های با قطر 50 میلی متر، لازم است شیب 3 سانتی متر در متر، برای لوله های با قطر 100-110 میلی متر - 2 سانتی متر در متر ایجاد شود. این را در نظر داشته باشید زیرا باید نقاط مختلف خط لوله افقی را در ارتفاعات مختلف قرار دهید.
خروجی فاضلاب

اگر نمی خواهید با مشکل ناهماهنگی بین سیستم های خارجی و داخلی مواجه شوید، پس ارزش آن را دارد که نصب سیستم فاضلاب در خانه را از خروجی شروع کنید. خروجی - قسمت مرزی سیستم که خروجی لوله ها را از خانه (رایزر یا رایزر) به لوله منتهی به مخزن سپتیک متصل می کند.


خروجی از طریق ضخامت فونداسیون در عمقی کمتر از عمق انجماد خاک (GPG) معمولی برای منطقه شما تنظیم می شود. اگر کار برای اطمینان از عایق حرارتی لوله انجام شود، می توان آن را بالاتر برد. این برای جلوگیری از یخ زدگی فاضلاب ضروری است. در مورد اینکه این موضوع چیست، می توانید به صاحبان خانه های روستایی بگویید که فقط در ماه مارس-مه، زمانی که لوله ها ذوب می شوند، موفق به استفاده از توالت شدند.

اگر در مرحله نصب فونداسیون به این امر توجه نمی شد، باید سوراخی در فونداسیون ایجاد کرد که برای نصب لوله تخلیه با آستین کافی باشد. دومی چیزی نیست جز یک قطعه لوله با قطر 130-160 میلی متر که بیشتر از قطر لوله فاضلاب است. آستین باید حداقل 150 میلی متر از دو طرف صفحه پایه بیرون بزند.

در واقع در این مرحله باید یک سوراخ در پایه ایجاد کرد (در صورت عدم وجود) و یک لوله آستین را داخل آن قرار داد. مهم است که قطر لوله خروجی کمتر از قطر لوله رایزر نباشد. خود آستین به شما امکان می دهد نقطه شیب لوله را به مخزن سپتیک تنظیم کنید: 2 سانتی متر در هر متر. اکنون شما یک ایده تقریبی در مورد نحوه نصب زهکشی از خانه خود دارید.
نصب رایزر و نصب لوله

با در نظر گرفتن ابعاد توصیه شده لوله از توالت تا رایزر (1000 میلی متر)، بهتر است رایزر در توالت فرنگی قرار گیرد. بسته به اینکه لوله ها در کنار دیوارها (تثبیت با گیره، آویز و غیره) یا در حفره ها، کانال ها، دیوارها یا جعبه های خاص نصب شده باشند، نصب می تواند باز یا مخفی باشد.


سه راهی اریب برای اتصال رایزر به لوله های فاضلاب استفاده می شود. لوله های با قطرهای مختلف از طریق آداپتورها متصل می شوند. یک لوله جمع کننده با قطر 100-110 میلی متر در محل تقاطع لوله ها از دوش، حمام، سینک نصب می شود. در نصب به اصطلاح آب بند دقت کنید. آنها بو را از خوشبوترین بوها محافظت می کنند.



در نتیجه، یک سیستم فاضلاب با طراحی و مونتاژ مناسب برای مدت طولانی بدون مشکلات جدی کار خواهد کرد.

[lavazemkhanegi]

مهم! در هر طبقه یک ریویژن (سه راهی مخصوص) روی رایزر تعبیه شده است که در صورت لزوم می توان با کمک آن انسداد را رفع کرد. برای در امان ماندن از کار طاقت فرسا نظافت فاضلاب، توصیه می شود پس از هر بار دور زدن لوله نظافت را نصب کنید.
خروجی لوله اگزوز

نصب و برداشتن لوله فن نقش مهمی دارد. خدمت می کند:

برای تهویه سیستم فاضلاب، که برای عملکرد موثر مخزن سپتیک اجباری است.
افزایش دوام فاضلاب؛
حفظ فشار اتمسفر در داخل سیستم، که به نوبه خود از وقوع نادر چکش هوا و آب جلوگیری می کند.

لوله فن چیزی بیش از ادامه رایزر نیست: در پشت بام خانه نمایش داده می شود. این به رایزر متصل است، نسخه اولیه ابتدا روی آن نصب شد. در مرحله بعد، لوله فن با زاویه مناسب به داخل اتاق زیر شیروانی هدایت می شود، همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است. هر یک از این طرح های تهویه را می توان در خانه های خصوصی با اتاق زیر شیروانی استفاده کرد.


مهم! نباید کار خود را ساده کنید و تهویه فاضلاب (لوله فن) را با تهویه واقعی خانه یا خدای ناکرده دودکش ترکیب کنید. علاوه بر این، خروجی لوله فن باید تا حد امکان از بالکن ها و پنجره ها (با فاصله حداقل 4000 میلی متر)، در ارتفاع 700 میلی متر از سقف باشد. با این وجود، مناطق تهویه خانه، دودکش و تهویه فاضلاب باید در سطوح مختلف قرار گیرند.

ما تمام اطلاعات فوق را در مورد لوله ها در یک خانه خصوصی خلاصه می کنیم:

در مرحله اول، یک نمودار اتصال دقیق باید ترسیم شود تا فاصله رایزر تا وسایل لوله کشی به حداقل برسد.
قطر لوله هایی که به رایزر می روند باید با اتصال دستگاه های اضافی افزایش یابد. تغییر قطر به پایین مجاز نیست.
لازم است یک قانون ساده را به خاطر بسپارید : ابزارهایی که دارای خروجی بزرگ هستند نسبت به ابزارهایی که قطر خروجی کمتری دارند نزدیکتر به رایزر قرار دارند. نزدیکترین توالت باید به آسانسور وجود داشته باشد.
کابل های فاضلاب در یک خانه خصوصی باید از وجود گوشه های تیز جلوگیری کند و لوله ها باید با شیب خاصی گذاشته شوند.
لازم است در مکان هایی که ممکن است انسداد ایجاد شود تجدید نظر و تمیز کردن انجام شود.
البته نمودار سیم کشی باید یک لوله فن برای تهویه سیستم را نشان دهد.

شبکه خارجی (خارجی).

به سختی می توان اهمیت دستگاه صحیح قسمت خارجی سیستم فاضلاب خانه را دست بالا گرفت. اما اگر می خواهید از آب به طور کامل استفاده کنید، باید به فکر درمان موثر آن باشید. البته می توانید یک سپتیک تانک آماده یا یک ایستگاه تصفیه فاضلاب عمیق خریداری کنید. یا دستگاه های مستقل بخرید، به عنوان مثال، بررسی ها در مورد استفاده از مخزن سپتیک تانک بسیار خوب است (خودتان ببینید). اما می توانید با دستان خود یک مخزن سپتیک بسازید که باعث صرفه جویی در هزینه شما می شود. چیدمان سیستم های فاضلاب خارجی و داخلی در خانه شما باید با مسئولیت مساوی انجام شود: نگرانی هایی در مورد راحتی شما و جریمه های احتمالی از طرف محیط بانان وجود دارد، اما مهمتر از همه، روابط با همسایگان در منطقه به اقدامات شما بستگی دارد. یک اشتباه - و شبکه خارجی محلی به یک مشکل متعفن بزرگ تبدیل می شود.

طرح فاضلاب خارجی

در تصویر زیر نموداری از دستگاه سپتیک تانک اولیه را ارائه کرده ایم. در واقع، هر کسی می تواند این کار را انجام دهد، در هزینه خود صرفه جویی کند و بخواهد کنترل کاملی بر یک سیستم تصفیه فاضلاب کارآمد داشته باشد.


سپتیک تانک نوع ته نشینی مخزن یا ترکیبی از آنهاست که در آن فاضلاب به دلیل رسوب طبیعی مواد افزودنی سنگین تر تصفیه می شود. علاوه بر این، فاضلاب علاوه بر این در مزرعه یا در چاه فیلتراسیون تصفیه می شود. در کنار تمیز کردن مکانیکی، فرآیندهای تمیز کردن بیولوژیکی نیز در اینجا انجام می شود. اگر فقط از یک مخزن بزرگ (مخزن سپتیک باتری) برای جمع آوری زباله استفاده شود، گزینه های آسان تری وجود دارد، اما در این صورت لازم است هر از گاهی سیستم فاضلاب را حذف کنید - با کامیون فاضلاب تماس بگیرید. نصب این گزینه آسان است، اما سادگی و راحتی آن به همین جا ختم می شود.


محاسبه ظرفیت تصفیه خانه برای یک اقامتگاه تابستانی به شرح زیر انجام می شود: حجم بر اساس قرار دادن سه روزه با دبی متوسط 200 لیتر برای هر نفر محاسبه می شود (قابل محاسبه جداگانه). یعنی اگر 5 نفر در خانه زندگی می کنند، حجم محفظه سپتیک 5 × 200 × 3 = 3000 لیتر یا 3 متر مکعب است. متر بر این اساس، هرچه افراد بیشتری زندگی کنند، حجم مخزن سپتیک بیشتر است. همه چیز ساده است!
مراحل تهیه سپتیک تانک در منزل

بر اساس حجم مورد نیاز مخزن سپتیک آینده، ظروف آماده ساخته شده از حلقه های PP یا بتن مسلح را پیدا می کنیم (همچنین به یاد داشته باشید که می توان آن را از آجر ساخت یا فقط دیوارها و کف گودال را می توان با بتن پر کرد).
نحوه انجام پس از تصفیه فاضلاب را تعیین کنید: در محل چاه یا در محل فیلتراسیون.
ما کارهای خاکی انجام می دهیم: یک گودال برای مخزن سپتیک، ترانشه برای لوله ها حفر می کنیم.
ما همه عناصر را در یک ساختار ترکیب می کنیم، ما از سهولت سرویس دهی مخزن سپتیک مراقبت می کنیم.
لوله های سیستم را با شیب 2 سانتی متر در متر نصب می کنیم، اتصالات را به طور ایمن می چسبانیم.
ما سیستم تهویه مخزن سپتیک را تجهیز می کنیم.
ما نصب را کامل می کنیم، ابتدا کار بر روی عایق آبی و حرارتی قطعات جداگانه آن انجام می دهیم.

به طور طبیعی، این طرح دقیق نیست، اما تولید خود از Eurocubes تا مخازن سپتیک، حلقه های بتن مسلح و غیره به مقالات دیگر در سایت ما اختصاص دارد. و فراموش نکنید که به طور مسئولانه به انتخاب مکانی برای مخزن سپتیک نزدیک شوید.


هنگامی که شروع به تجهیز فاضلاب می کنید، نه تنها باید صبور باشید و یک متر مکعب زمین را حفاری کنید، بلکه باید ادبیات زیادی را در مورد سازمان صالح کار بخوانید و شاید از مشاوره کارشناسان بهره ببرید. . اما در نهایت، زمانی که بتوانید در جکوزی یا دوش در کابین دوش جدید خود غوطه ور شوید، دلیلی برای افتخار به کاری که انجام داده اید خواهید داشت. و فرقی نمی کند خانه چوبی باشد یا آجری - فاضلاب همه جا بر اساس همان اصول کار می کند!

هنگام طراحی و نصب یک سیستم فاضلاب داخلی برای یک خانه خصوصی، هیچ کس از اشتباهاتی که عواقب غیرقابل پیش بینی دارد، از ظاهر شدن بوی نامطبوع تا خرابی کامل سیستم محافظت نمی شود. در این مقاله، مفهوم فاضلاب داخلی در یک خانه خصوصی را در نظر بگیرید: قوانین طراحی و نصب + تجزیه و تحلیل اشتباهات رایجی که در فرآیند همه اینها رخ می دهد.
مشخصات کلی سیستم فاضلاب داخلی مدرن

امروزه ساخت و ساز مسکن خصوصی در حومه شهر با شتاب واقعی روبرو شده است. قابل نصب باشد بنابراین نیاز به ایجاد یک سیستم فاضلاب مناسب و مدرن بود که توسط یک فرد عادی که تجربه ساخت و ساز نداشته باشد . چنین سیستمی باید عملکرد خوبی داشته باشد، زیرا تعداد دستگاه های لوله کشی که زباله های خانگی تولید می کنند به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. از این گذشته، با ظهور ماشین های لباسشویی اتوماتیک ، ماشین ظرفشویی، وان آب گرم و دوش، مصرف آب یک خانواده معمولی به 200 لیتر برای هر نفر در روز افزایش یافته است.

افزایش تعداد دستگاه های لوله کشی منجر به عارضه قابل توجهی در خود شبکه های خط لوله می شود. خوشبختانه امروزه از لوله های پی وی سی برای نصب فاضلاب استفاده می شود، اتصالات کمکی در اختیار آنها قرار می گیرد که با کمک آنها نصب لوله ها دشوارتر از ساخت کاردستی طراحان کودک نخواهد بود. تمامی این قطعات دارای اورینگ هستند که در صورت نیاز به راحتی قابل تعویض هستند.

فاضلاب داخلی مجموعه ای از لوله ها و اتصالات پلاستیکی برای اتصال آنها است که برای تخلیه فاضلاب از وسایل لوله کشی استفاده می شود. خود دستگاه ها مجهز به سیفون هستند که برای جلوگیری از ورود بو به داخل محوطه ضروری است. لوله گذاری تابع قوانین سختگیرانه ای است که عدم رعایت آنها مملو از اختلال در کل سیستم است.
قوانین لوله گذاری برای ساخت فاضلاب داخلی

کانال خروجی مرکزی در کل سیستم فاضلاب خانه رایزر است. می تواند برای کل خانه یکی باشد. اگر خانه بسیار بزرگ است یا حمام در فاصله زیادی از یکدیگر قرار دارد، دو یا چند رایزر ساخته می شود. آنها لوله های عمودی هستند که از زیرزمین شروع می شوند و به پشت بام ختم می شوند. قسمت پایینی رایزر به یک لوله شیبدار با قطر یکسان یا بزرگتر متصل می شود که از بیرون به مخزن جمع آوری فاضلاب یا تصفیه خانه فاضلاب خارج می شود. قسمت بالایی رایزر حداقل 0.5 متر از سقف بالا می رود.باز یا مجهز به شیر چک می باشد. آنچه برای این مورد نیاز است - ما با جزئیات بیشتری در نظر خواهیم گرفت. تمام مواد از وسایل لوله کشی به رایزر متصل می شوند.

هیدرودینامیک مایعات در لوله ها

لوله استوانه ای است که آب درون آن حرکت می کند. هنگامی که لوله به طور کامل با آب پر می شود، یک اثر پیستونی رخ می دهد. این بدان معنی است که فشار در قسمت بالایی دوشاخه آب به شدت کاهش می یابد و برعکس در قسمت پایین افزایش می یابد. در شرایطی که تخلیه مواد منفجره از کاسه توالت وجود دارد، خلاء حاصل می تواند تمام آب سیفون ها را بمکد. در اتاق ها مملو از بو است. برعکس، فشار بیش از حد در جهت حرکت مایع ظاهر می شود که قادر است فاضلاب را از دستگاه های زیر توالت خارج کند.

نادیده گرفتن قوانین هیدرودینامیک منجر به دو اشتباه رایج در طراحی و نصب فاضلاب می شود. اولین خطا خرابی دستگاه تهویه است. لوله پس زمینه از رایزر تا سقف نه تنها بوی نامطبوع را از بین می برد، بلکه به عنوان یک جبران کننده فشار در سیستم عمل می کند. پس از همه، اگر وجود داشته باشد، فشار کاهش یافته روی پیستون آب، آب را از سیفون نمی مکد، بلکه جریان هوا را از جو به سیستم فراهم می کند، که دوباره فشار را یکسان می کند.

دومین اشتباه رایج این است که تمام وسایل لوله کشی از طریق لوله های تغذیه به رایزر زیر توالت متصل می شوند. این را نمی توان مجاز دانست، زیرا مطمئناً منجر به ریختن فاضلاب در سینک یا دوش در هنگام شستشو می شود. مشکلات مشابه زمانی ایجاد می شود که لوله های تامین طولانی تر از حد مجاز برای آنها باشد. برای جلوگیری از چنین مشکلاتی، لازم است قوانین مهمی برای نصب فاضلاب داخلی تدوین شود.
قوانین نصب فاضلاب در داخل خانه، نقض آنها غیرقابل قبول است

توجه! نقض قوانین زیر می تواند منجر به آسیب جدی به سیستم فاضلاب داخلی یا وضعیت اضطراری شود.

اتصال کاسه توالت به رایزر باید جدا از سایر دستگاه های لوله کشی انجام شود.
تمام عناصر دیگر تاسیسات بهداشتی در بالای نقطه اتصال توالت به سیستم قرار دارند. اگر عملکرد آنها اجازه دهد، چندین دستگاه را می توان در یک لوله تامین قرار داد.
قطر هر لوله ورودی نباید کمتر از بزرگترین قطر ورودی دستگاه باشد.
قطر خروجی توالت 100 میلی متر است، بنابراین رایزر نباید از آن نازک تر باشد.
کاسه توالت در فاصله بیش از 1 متر از رایزر و سایر دستگاه ها بیش از 3 متر نصب می شود.
اگر خانه دارای لوله تغذیه بیش از 3 متر باشد، نباید نازکتر از 70 میلی متر باشد. یک چشمک بلندتر از 5 متر قبلاً از یک لوله 100 میلی متری ساخته شده است.

اگر به دلایلی نمی توان قطر لوله های تامین را افزایش داد، پس راهی برای دور زدن این قانون وجود دارد. برای انجام این کار، لازم است انتهای چنین لوله ای را به پشت بام آورده و دریچه خلاء برای آن فراهم کنید یا آن را به یک رایزر بالاتر از سایر وسایل تبدیل کنید.
توضیحات کمی پارامترهای تخمگذار لوله فاضلاب

وجود دارد تفاوت های ظریف مهمی که رعایت آنها عملکرد مطلوب سیستم فاضلاب را تضمین می کند:

خم شدن تمام لوله های افقی به قطر آنها بستگی دارد. طبق قوانین، طول لوله با قطر 50 میلی متر باید برای هر متر خطی 3 سانتی متر، 2 سانتی متر در هر متر با قطر 100 تا 110 میلی متر کاهش یابد. لوله های با قطر بیش از 160 میلی متر نمی توانند بیش از 0.8 سانتی متر در هر متر خطی خم شوند.
برای کاسه توالت باید اختلاف ارتفاع 1 متر و برای سایر وسایل 3 متر باشد. فراتر از این پارامترها باید با ترتیب تهویه در انتهای خطوط تامین مربوطه همراه باشد.

یکی دیگر از اشتباهات رایج، طراحی اشتباه گوشه ها است. اگر زوایای 90 درجه ایجاد کنید، در نتیجه برگشت، زباله در این مکان گیر می کند و لوله به سرعت مسدود می شود. بنابراین ایجاد جریان روان آب در گوشه ها ضروری است. برای این کار از قطعات شکل دار با زاویه شیب 135 درجه استفاده کنید.

اشتباه چهارم این است که لوله فن به پشت بام نمی رود بلکه به تهویه عمومی خانه می رود. چنین وسیله ای "بوی" فراموش نشدنی را در سراسر خانه ایجاد می کند که تنها با بازگرداندن کل سیستم می توان آن را از بین برد.

برای اینکه صدای آب در حال حرکت از طریق لوله‌ها شنیده نشود، لازم است عایق صدا را سازماندهی کنید. برای این، لوله ها در جعبه های پشم معدنی و گچ تخته قرار می گیرند. برای نگهداری به موقع و راحت، لوله ها هر 15 متر به دریچه های بازرسی مجهز می شوند.

اشتباه پنجم در لوله اتصال فاضلاب داخلی و سپتیک تانک شیر کنترلی تعبیه نشده است . در این حالت، هنگامی که زباله های بیرونی سرریز می شوند، آب می تواند از لوله ها بالا آمده و زیرزمین را سیل کند.
خطاهای اتصال سایفون

اتصال هر دستگاه لوله کشی به فاضلاب از طریق سیفون هایی به شکل حرف U انجام می شود. این شکل منحنی به آب اجازه می دهد تا همیشه در داخل آن بماند. یک سد هیدرولیکی تشکیل می دهد و از ورود بو به اتاق جلوگیری می کند. با این حال، هنگامی که برخی از اشتباهات انجام می شود، این سیستم از کار می افتد. اشتباه اصلی عدم تهویه است. در این حالت، جاروبرقی به سادگی آب سیفون را می مکد که باعث می شود بوها آزادانه در اطراف خانه پخش شوند. یکی دیگر از دلایل به وجود آمدن بوی نامطبوع، تبخیر آب از سیفون است. این اتفاق می افتد اگر دستگاه به ندرت استفاده شود. فقط باید دستگاهی که به ندرت استفاده می شود را با پارچه وصل کنید.

چه محاسباتی هنگام برنامه ریزی فاضلاب داخلی انجام می شود

کارهای طراحی فاضلاب داخلی باید کاملاً مطابق با قوانین ذکر شده در بالا انجام شود. علاوه بر این، محاسبات خاصی برای مطابقت با آنها مورد نیاز است:

طبق طرح کلی، آنها مکان های این یا آن دستگاه را نشان می دهند. فاصله آن از رایزر، قطر لوله تغذیه، گزینه نصب و اتصال به فاضلاب از قبل در نظر گرفته شده است. در همان زمان، مقدار مواد مورد نیاز محاسبه می شود.
با توجه به نوع سیستم فاضلاب تعیین می شود. آنها قوی و خودجوش هستند. معمولاً برای سادگی از سیستمی استفاده می شود که در آن آب تحت تأثیر گرانش زمین در جریان است. نکته اصلی در اینجا محاسبه شیب لوله ها با توجه به قوانین فوق است.
با توجه به مشخصات فنی هر دستگاه بهداشتی، دبی یکباره آن محاسبه می شود. ضخامت لوله ورودی به این شاخص بستگی دارد. در اکثر موارد لوله 50 میلی متری برای همه دستگاه ها به جز توالت مناسب است
مکان بهینه برای نصب آسانسور را محاسبه کنید. اغلب اینها توالت هستند. اگر خانه دارای دو در سطوح عمودی مختلف است، بهتر است دو رایزر درست کنید.
طرح فاضلاب باید به گونه ای محاسبه شود که تعداد زوایای چرخش موجود را به حداقل برساند. این به طور قابل توجهی خطر انسداد را کاهش می دهد.

محاسبات فوق که به درستی انجام شده است، سیستم فاضلاب را حتی در هنگام بارگذاری بیش از حد مؤثرترین و کارآمدترین می کند.
آنچه برای ساخت یک سیستم فاضلاب داخلی لازم است

همانطور که در بالا ذکر شد، نکته اصلی در سیستم فاضلاب در داخل خانه این است که یک نقشه دقیق که ابعاد تمام دستگاه ها و عناصر آن را نشان می دهد. برای نصب از لوله های فاضلاب ساخته شده از پلی وینیل کلراید استفاده می شود. دستگاه انتهای آنها به گونه ای است که می توان دو لوله را با قرار دادن انتهای یکی در سوکت دیگری به هم وصل کرد. لوله های با قطر 100 میلی متر برای رایزر و 50 میلی متر برای دستگاه های دیگر استفاده می شود. لوله راه راه برای اتصال به سیستم فاضلاب خارجی استفاده می شود که مقاومت بهتری در برابر حرکت خاک ایجاد می کند.

ابزارهای رایج عبارتند از: اره برای برش لوله های پلاستیکی، چاقوی تیز و واشرهای لاستیکی نصب. لوله ها با اره بریده می شوند، برش ها با چاقو تراز می شوند و پخ ها ساخته می شوند. واشرهای لاستیکی در شکاف ها گنجانده شده است. اتصالات مختلفی برای اتصال لوله ها به سیستم استفاده می شود:

زانوها یا چین های مورد نیاز برای تزئین گوشه ها. با خمیدگی 45 و 90 درجه تولید می شوند. انتهای آنها نیز مجهز به سوکت هایی با مهر و موم برای ایجاد اتصالات محکم است.
در صورت لزوم اتصال لوله های بریده شده با همان قطر، از خم های انتقالی استفاده می شود.
سه راهی ها در انواع مختلف هستند. اتصالاتی برای سازماندهی شاخه های لوله
کوپلینگ های انتقالی برای ایجاد انتقال بین لوله های با ضخامت های مختلف مورد نیاز است.

یکی از اشتباهات رایج در نصب لوله های پلاستیکی فاضلاب عدم توجه به گرمایش آنها است. برای اینکه لوله‌ها راحت‌تر و محکم‌تر در کنار هم قرار بگیرند و در اتصالات اتصال قرار بگیرند، سوکت‌ها باید در آب داغ گرم شوند.

توالی کار در هنگام نصب فاضلاب داخلی

نصب و راه اندازی سیستم فاضلاب در خانه به ترتیب زیر انجام می شود:

ابتدا رایزرها نصب می شوند و انتهای خود را به پشت بام و زیرزمین می آورند. آنها باید از نزدیک توالت عبور کنند. در زیرزمین، آنها به یک لوله شیبدار منتهی به سپتیک تانک متصل می شوند و انتهای بالایی باز می مانند یا با شیرهای چک عرضه می شوند.

دوم اینکه گاری ها را از توالت به آسانسور می آورند. آنها باید جدا باشند.

ثالثاً آنها به بالابرهای دستگاه های دیگر در بالای ورودی کاسه دوش متصل می شوند.

چهارم اینکه سیفون روی همه دستگاه ها نصب می شود.

پنجم، سیفون ها را به پلک ها متصل می کنند.