22-05-2021, 09:51 PM
[font=IRANSans]فناوری اطلاعات (IT) و مفاهیم آن
منتشر شده توسط سید علیرضا معزی در آذر ۷, ۱۳۹۶
موضوعات
برچسب ها
![[تصویر: IT-Mediasoft.jpg]](http://mediasoft.ir/wp-content/uploads/2017/11/IT-Mediasoft.jpg)
[/font]
[font=IRANSans]فناوری اطلاعات (Information technology) به معنای استفاده از کامپیوترها برای به کارگیری، نگهداری، مطالعه، بازیابی، مخابره و ایجاد تغییر در داده ها یا اطلاعات است که به طور معمول در تجارت یا دیگر کسب و کارها به کار برده می‌شود.
IT به عنوان زیرمجموعه‌ای از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در نظر گرفته می‌شود. در سال 2012، zuppo سلسله مراتب ICT را تهیه کرده است که تمامی سطوح آن «شامل وجه مشترک فناوری‌های انتقال اطلاعات و انواع تسهیل کننده‌های ارتباطات الکترونیکی است.»
معمولا این اصطلاح به عنوان مترادفی برای کامپیوترها و شبکه‌های کامپیوتری استفاده می‌شود اما شامل شاخه‌های دیگر تکنولوژی مانند تلویزیون و تلفن‌ها نیز می‌شود. صنایع مختلفی مانند سخت افزار، نرم افزار، الکترونیک، نیمه رساناها، اینترنت، تجهیزات مخابراتی و تجارت الکترونیک با فناوری اطلاعات همکاری می‌کنند.
انسان‌ها از زمان سامریان ساکن بین النهرین که ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح خط را ابداع کردند تاکنون در حال ذخیره، بازیابی، تغییر و ارتباط اطلاعات بوده‌اند اما اصطلاح فناوری اطلاعات به معنای مدرن خود اولین بار در سال ۱۹۵۸ در مقاله‌ای پدیدار شد که در نشریه‌یHarvard Business Review منتشر شده بود. هارولد جِی. لیویت و توماس ال. ویسلر، نویسندگان آن، اظهار داشتند که «فناوری جدید هنوز یک اسم واحد ندارد و آن را فناوری اطلاعات (IT) می‌نامیم.» تعریف آن‌ها شامل سه بخش می‌شود: تکنیک‌های پردازش، استفاده از روش‌های آماری و ریاضی برای تصمیم گیری و شبیه سازی تفکر سطح بالا از طریق برنامه‌های کامپیوتری.
می‌توان براساس انواع حافظه‌ها و فناوری‌های به کار گرفته شده برای پردازش، چهار دوره‌ی متمایز پیشرفت فناوری اطلاعات را به صورت زیر بیان کرد: پیش از ماشینی شدن (از۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح تا ۱۴۵۰ میلادی) ، ماشینی شدن (از ۱۴۵۰ تا ۱۸۴۰ میلادی) ، ادغام الکتریسیته و ماشین (۱۸۴۰-۱۹۴۰) و الکترونیک (۱۹۴۰-اکنون). این مقاله بر روی تازه‌ترین دوره (الکترونیک) تمرکز دارد که در حدود سال ۱۹۴۰ آغاز یافته است.
تاریخچه‌ی فناوری کامپیوتر
احتمالاً دستگاه‌هایی که از هزاران سال قبل برای کمک به انجام محاسبات استفاده شده‌اند، در ابتدا به شکل چوب خط بوده‌اند. ساز و کار آنتیکیترا که به اوائل قرن اول قبل از میلاد باز می‌گردد، معمولا به عنوان اولین محاسبه‌گر (کامپیوتر) مکانیکیِ آنالوگِ شناخته شده و همچنین اولین ساز و کار چرخ دنده‌ای در نظر گرفته می‌شود. تا قرن ۱۶ام، دستگاه‌های چرخ دنده‌ای خاصی در اروپا ظهور نکردند و این تا سال ۱۶۴۵ که اولین ماشین حساب مکانیکی قادر به انجام چهار عمل اصلی خلق شد نیز ادامه داشت.
محاسبه‌گرهای الکترونیکی (رله یا وَلو) در اوائل دهه‌ی 40 میلادی ظاهر شدند. محاسبه‌گر الکترومکانیکی Zuse Z3 که در سال 1941 ساخته شد، اولین محاسبه‌گر قابل برنامه‌ریزی بود و طبق استانداردهای مدرن اولین ماشینی بود که می‌توان آن را یک محاسبه‌گر قابل برنامه ریزی (کامپیوتر) در نظر گرفت.
Colossus اولین محاسبه‌گر دیجیتالی بود و طی جنگ جهانی دوم برای رمزگشایی پیام‌های آلمانی‌ها ساخته شد. اگرچه قابل برنامه‌ریزی بود اما برای مقاصد عمومی ساخته نشد و برای انجام یک وظیفه طراحی شده بود. همچنین این محاسبه‌گر (کامپیوتر) قادر به ذخیره‌ی برنامه‌ی خود در حافظه (حافظه‌ی موقت، RAM) نبود و برنامه نویسی با استفاده از شاخه‌ها و سوییچ‌ها برای تغییر سیم کشی داخلی انجام می‌شد.
در سال 1946 میلادی انیاک (ENIAC) نیز به عنوان یک رایانه همه منظوره الکترونیکی که ۱۳۰۰۰۰ وات انرژی مصرف می‌نمود و نیز 130 متر مربع جا اشغال می‌کرد به صورت رسمی پا به این عرصه گذاشت. انیاک توانایی انجام 300 عمل ضرب در هر ثانیه را داشت.
ماشین آزمایشی کوچک مقیاس منچستر (SSEM) نیز اولین محاسبه‌گر (کامپیوتر) الکترونیکی دیجیتالی قابل توجه بود که توان ذخیره‌ی اطلاعات در حافظه را داشت که اولین برنامه‌ی خود را در 21 ژوئن 1948 اجرا کرد.
توسعه‌ی ترانزیستورها در اواخر دهه‌ی 40 میلادی در آزمایشگاه بل، بستر ساخت نسل جدیدی از کامپیوترها را که انرژی بسیار کمتری مصرف می‌کردند، فراهم نمود. اولین کامپیوتری که قادر به ذخیره‌ی برنامه در حافظه بود و به فروش عمومی رسید، Ferranti Mark I ، متشکل از 4050 وَلو و دارای توان مصرفی 25 کیلووات بود. به عنوان قیاس، اولین کامپیوتر ترانزیستوری در نوامبر 1953 در دانشگاه منچستر ساخته شد که نسخه‌ی نهایی آن 150 وات مصرف می‌کرد.
[/font]
منتشر شده توسط سید علیرضا معزی در آذر ۷, ۱۳۹۶
موضوعات
برچسب ها
[/font][font=IRANSans]فناوری اطلاعات (Information technology) به معنای استفاده از کامپیوترها برای به کارگیری، نگهداری، مطالعه، بازیابی، مخابره و ایجاد تغییر در داده ها یا اطلاعات است که به طور معمول در تجارت یا دیگر کسب و کارها به کار برده می‌شود.
IT به عنوان زیرمجموعه‌ای از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در نظر گرفته می‌شود. در سال 2012، zuppo سلسله مراتب ICT را تهیه کرده است که تمامی سطوح آن «شامل وجه مشترک فناوری‌های انتقال اطلاعات و انواع تسهیل کننده‌های ارتباطات الکترونیکی است.»
معمولا این اصطلاح به عنوان مترادفی برای کامپیوترها و شبکه‌های کامپیوتری استفاده می‌شود اما شامل شاخه‌های دیگر تکنولوژی مانند تلویزیون و تلفن‌ها نیز می‌شود. صنایع مختلفی مانند سخت افزار، نرم افزار، الکترونیک، نیمه رساناها، اینترنت، تجهیزات مخابراتی و تجارت الکترونیک با فناوری اطلاعات همکاری می‌کنند.
انسان‌ها از زمان سامریان ساکن بین النهرین که ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح خط را ابداع کردند تاکنون در حال ذخیره، بازیابی، تغییر و ارتباط اطلاعات بوده‌اند اما اصطلاح فناوری اطلاعات به معنای مدرن خود اولین بار در سال ۱۹۵۸ در مقاله‌ای پدیدار شد که در نشریه‌یHarvard Business Review منتشر شده بود. هارولد جِی. لیویت و توماس ال. ویسلر، نویسندگان آن، اظهار داشتند که «فناوری جدید هنوز یک اسم واحد ندارد و آن را فناوری اطلاعات (IT) می‌نامیم.» تعریف آن‌ها شامل سه بخش می‌شود: تکنیک‌های پردازش، استفاده از روش‌های آماری و ریاضی برای تصمیم گیری و شبیه سازی تفکر سطح بالا از طریق برنامه‌های کامپیوتری.
می‌توان براساس انواع حافظه‌ها و فناوری‌های به کار گرفته شده برای پردازش، چهار دوره‌ی متمایز پیشرفت فناوری اطلاعات را به صورت زیر بیان کرد: پیش از ماشینی شدن (از۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح تا ۱۴۵۰ میلادی) ، ماشینی شدن (از ۱۴۵۰ تا ۱۸۴۰ میلادی) ، ادغام الکتریسیته و ماشین (۱۸۴۰-۱۹۴۰) و الکترونیک (۱۹۴۰-اکنون). این مقاله بر روی تازه‌ترین دوره (الکترونیک) تمرکز دارد که در حدود سال ۱۹۴۰ آغاز یافته است.
تاریخچه‌ی فناوری کامپیوتر
احتمالاً دستگاه‌هایی که از هزاران سال قبل برای کمک به انجام محاسبات استفاده شده‌اند، در ابتدا به شکل چوب خط بوده‌اند. ساز و کار آنتیکیترا که به اوائل قرن اول قبل از میلاد باز می‌گردد، معمولا به عنوان اولین محاسبه‌گر (کامپیوتر) مکانیکیِ آنالوگِ شناخته شده و همچنین اولین ساز و کار چرخ دنده‌ای در نظر گرفته می‌شود. تا قرن ۱۶ام، دستگاه‌های چرخ دنده‌ای خاصی در اروپا ظهور نکردند و این تا سال ۱۶۴۵ که اولین ماشین حساب مکانیکی قادر به انجام چهار عمل اصلی خلق شد نیز ادامه داشت.
محاسبه‌گرهای الکترونیکی (رله یا وَلو) در اوائل دهه‌ی 40 میلادی ظاهر شدند. محاسبه‌گر الکترومکانیکی Zuse Z3 که در سال 1941 ساخته شد، اولین محاسبه‌گر قابل برنامه‌ریزی بود و طبق استانداردهای مدرن اولین ماشینی بود که می‌توان آن را یک محاسبه‌گر قابل برنامه ریزی (کامپیوتر) در نظر گرفت.
Colossus اولین محاسبه‌گر دیجیتالی بود و طی جنگ جهانی دوم برای رمزگشایی پیام‌های آلمانی‌ها ساخته شد. اگرچه قابل برنامه‌ریزی بود اما برای مقاصد عمومی ساخته نشد و برای انجام یک وظیفه طراحی شده بود. همچنین این محاسبه‌گر (کامپیوتر) قادر به ذخیره‌ی برنامه‌ی خود در حافظه (حافظه‌ی موقت، RAM) نبود و برنامه نویسی با استفاده از شاخه‌ها و سوییچ‌ها برای تغییر سیم کشی داخلی انجام می‌شد.
در سال 1946 میلادی انیاک (ENIAC) نیز به عنوان یک رایانه همه منظوره الکترونیکی که ۱۳۰۰۰۰ وات انرژی مصرف می‌نمود و نیز 130 متر مربع جا اشغال می‌کرد به صورت رسمی پا به این عرصه گذاشت. انیاک توانایی انجام 300 عمل ضرب در هر ثانیه را داشت.
ماشین آزمایشی کوچک مقیاس منچستر (SSEM) نیز اولین محاسبه‌گر (کامپیوتر) الکترونیکی دیجیتالی قابل توجه بود که توان ذخیره‌ی اطلاعات در حافظه را داشت که اولین برنامه‌ی خود را در 21 ژوئن 1948 اجرا کرد.
توسعه‌ی ترانزیستورها در اواخر دهه‌ی 40 میلادی در آزمایشگاه بل، بستر ساخت نسل جدیدی از کامپیوترها را که انرژی بسیار کمتری مصرف می‌کردند، فراهم نمود. اولین کامپیوتری که قادر به ذخیره‌ی برنامه در حافظه بود و به فروش عمومی رسید، Ferranti Mark I ، متشکل از 4050 وَلو و دارای توان مصرفی 25 کیلووات بود. به عنوان قیاس، اولین کامپیوتر ترانزیستوری در نوامبر 1953 در دانشگاه منچستر ساخته شد که نسخه‌ی نهایی آن 150 وات مصرف می‌کرد.
[/font]
