درمان بواسیر یا هموروئید داخلی و خارجی با استاپلر توسط دکتر بیژن عابدیان

[moongirl]

حدود نیمی از جمعیت جهان در بعضی مقاطع زندگی خود دچار بیماری بواسیر یا هموروئید می شوند. این بیماری در اثر تورم و گشاد شدن عروق مقعدی ایجاد می شود.
بواسیر های پیشرفته و بزرگ شده ی درجه ۳ و ۴ با روش های درمانی موضعی قابل رفع نمی باشد، و تنها گزینه رفع آنها جراحی است. یکی از روش های جراحی بواسیر استفاده از استاپلر است. به بیانی ساده می توان گفت این روش شامل منگنه هایی است که جریان خون در بواسیر را متوقف می کند.
از آنجایی که جراحی هموروئیدکتومی روشی پر دردسر و همراه با عوارض مختلف است و از طرفی نیازمند مدت زمانی طولانی برای درمان است، امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرد و روش های دیگری نظیر استاپلر جایگزین آن شده است.
هموروئیدوپکسی یا استاپلر چیست ؟
استاپلر یک روش جراحی برای درمان بواسیر است و جهت درمان بواسیرهای درجه ۳ و ۴ که موجب بیرون زدن بافت گوشتی از مقعد می شود، کاربرد دارد. در این روش از یک دستگاه مخصوص برای برداشتن هموروئید و بستن زخم استفاده می کنند.
برای درمان بواسیر با استاپلر، لوله توخالی ای وارد کانال مقعد می شود، سپس بافت هموروئیدی به نقطه ای بالاتر منتقل خواهد شد و سپس توسط کش بسته می شود. در نهایت این امر موجب قطع جریان خون رسانی به بافت هموروئیدی شده و پس از مدتی بافت از بین می رود.
این روش درمانی در مقایسه با جراحی دردسرهای کمتری داشته و برخلاف جراحی هموروئید که نیازمند بستری در بیمارستان است به صورت سرپایی انجام می شود.
خطرات جراحی با استاپلر
استاپلر به عنوان روشی برای جایگزینی جراحی دردناک شناخته می شود. اما نتایج تحقیقات نشان داده استاپلر نمی تواند به اندازه جراحی هموروئیدکتومی موثر باشد. و اغلب بیماران پس از طی مدتی دچار عود این بیماری شده و مجدداً برای درمان مراجعه می کنند.
نتایج بررسی ها نشان داده میزان عود بواسیر در میان بیمارانی که با روش استاپلر درمان شده بودند بسیار بیشتر از بیمارانی است که روش جراحی را برای درمان انتخاب کرده اند. این آمار نشان داده از میان ۲۶۹ بیماری درمان شده به روش استاپلر ۲۳ نفر از آنها دچار عود مجدد بیماری شده اند، ولی از میان ۲۶۸ بیماری که به روش جراحی درمان شده اند تنها ۴ نفر آنها عود مجدد را تجربه کرده اند.
همچنین در بررسی های بیشتر مشخص شد، اغلب بیمارانی که با این روش درمان شده اند، پس از گذشت یکسال دچار پرولاپس رکتوم و یا بیرون زدگی روده از مقعد شده اند.
ولی با انجام این روش بیماران درد بسیار کمتری را در مقایسه با جراحی داشته اند و افزون بر این خارش و احساس فوریت برای اجابت مزاج را نیز به میزان بسیار کمتری تجربه کرده اند.
از همین روی با توجه به آمار بالای عود مجدد بیماری و نیز پرولاپس رکتوم، انجام جراحی روش بهتری در مقایسه با استاپلر است. زیرا که این عوارض می توانند سبب نیاز به جراحی کولوستومی شوند.
از سایر عوارض این روش درمانی می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

[list]
[*]آسیب دیواره مقعد
[*]عفونت
[*]حس ناکامل بودن دفع
[*]عفونت
[*]ایجاد زخم مقعد
[*]بی اختیاری مدفوع
[/list]
مراقبت های پس از درمان بواسیر یا هموروئید با استاپلر
انجام مراقبت های ویژه می تواند به نتیجه گیری بهتر از درمان کمک نماید و نیز ریسک بروز عوارض را کاهش دهد در ضمن رعایت برخی از نکات می تواند به تسریع روند درمان کمک نماید. برخی از مهمترین مراقبت های توصیه شده در دوران بعد از درمان بواسیر با استاپلر به این شرح است :
[list]
[*]مصرف فیبر کافی به منظور جلوگیری و درمان یبوست
[*]آب کافی به منظور نرم نمودن مدفوع و درمان یبوست
[*]حمام سیتز برای جلوگیری از عفونت و بهبود روند درمان
[*]ورزش و فعالیت برای جلوگیری از یبوست
[*]پرهیز از نشستن بر روی سطوح سخت و کمک گرفتن از بالش های دوناتی شکل برای نشستن
[*]مصرف کامل داروهای مسکن و آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت و کاهش درد
[*]مصرف داروهای ملین
[/list]