جزیره موریس؛ بهشتی به نام موریس

[pegahh]

در حدود یک قرن پیش، مارک تواین نویسنده آمریکایی درباره جزیره موریس گفته است:
"در ابتدا موریس بوجود آمد و بعد بهشت، و بهشت از روی موریس کپی شده است."

موریس یا به طور رسمی جمهوری موریس، جزیره ای کوچک در اقیانوس هند است که در 3600 کیلومتری ساحل جنوب شرقی آفریقای جنوبی و در 1700 کیلومتری جزیره سیشل و در فاصله 1100 کیلومتری جزیره ماداگاسکار قرار دارد.
این جزیره توسط ملوانان عرب که خود را دینا آروبی می نامیدند در قرون وسطی کشف شد.
در سال 1507 ملوانان پرتغالی به این جزیره آمدند و نام جزیره را "Ilha do Cirne" یا جزیره کرین نامید. پرتغالی های علاقه زیادی به اینگونه جزایر نداشتند و زود آن را ترک کردند.
در سال 1598، یک کشتی تحت فرماندهی آدمیرال ویبراند وون وارویک، به جزیره وارد شد و به افتخار شاهزاده هلندی به نام موریس ون نسا، اسم جزیره را موریس گذاشتند. کشور هلند در سال 1638 یک شهرک کوچک در جزیره ایجاد کرد و شروع به استخراج درختان آبنوس و نیشکر و شکار حیوانات بومی و گوزن های موریس کرد. ولی این شهرک ها سودآوری چندانی نداشتند و هلندی ها در سال 1710 موریس را ترک کردند.

فرانسوی ها در سال 1715 کنترل این جزیره را به دست گرفتند و نام آن را جزیره فرانسه یا Isle de France نامیدند. در سال 1735 فرماندار فرانسوی به نام برتراند بوردونیس برای تولید و صدور شکر از موریس، پورت لوئیس را با عنوان پایگاه نیروی دریایی و مرکز کشتی سازی تاسیس کرد. تحت فرماندهی او ساختمان های زیادی در جزیره بنا شده اند که هنوز هم برخی از آنها وجود دارند از جمله بخشی از ساختمان مجلس نمایندگان، Le Château de Mon Plaisir، ساختمان نیروی پلیس. این جزیره تا سال 1767 تحت مدیریت کمپانی هند شرقی (فرانسه) بود. فرانسوی ها از این جزیره به عنوان پایگاه برای حمله به کشتی های تجاری انگلستان استفاده می کردند.
در سال 1810، نیروی دریایی سلطنتی انگلیس به فرماندهی جوزایس روولی به قصد در اختیار گرفتن جزیره موریس، اعزام شد. با وجود مقاومت فرانسوی سر انجام در روز 3 دسامبر 1810، فرانسوی ها جزیره را به نیروی دریایی انگلیس تسلیم نمودند. تحت حاکمیت بریتانیا، جزیره دوباره نام موریس را گرفت.
در سال 1965 دولت بریتانیا اعلام کرد که می خواهد خود را از مستعمره موریس جدا کند. در 7 آگوست 1967 انتخابات در موریس آغاز شد و در تاریخ 12 مارچ 1968 قانون اساسی موریس تصویب و استقلال موریس اعلام شد.

موریس به 9 بخش و 3 جزیره تقسیم شده است:
بخش ها : در شمال پامپلموسس و ریور دو رمپار ، در شرق فلاک و گرند پورت ، در جنوب ساوانه ، در غرب پورت لوئیس و بلک ریور، در مرکز موکا و پلن ویلهم.
جزایر: آگالگا، آبتل*های کارگادوس کاراخوس، رودریگز

طبیعت و تنوع زیستی موریس:

موقعیت این جزیره در نیمکره جنوبی زمین می باشد و ترتیب فصل های آن با نیمکره شمالی کاملا برعکس می باشد. در تور موریس سواحل شنی و سفید بسیار زیبا، مرداب، رودخانه، جنگل، کوه آتشفشانی، آبشار و ساختمان های تاریخی که مربوط به اولین دریانوردانی که پا به جزیره گذاشته اند یافت می شود. علاوه بر این جذابیت های طبیعی در این جزیره بیش از 100 گونه جانوری و 700 گونه گیاه بومی و بیش از 60 گونه ارکیده مختلف، وجود دارد که بسیاری از این گونه ها یا منقرض شده و یا در مرض انقراض می باشند.
موریس دومین پرورش دهنده بزرگ گل و گیاه، بعد از هلند می باشد.

در موریس پرنده ای به نام Dodo یا دودو بود که بیش از چهار میلیون سال در این جزیره زندگی کرده است، که با ورود دریانوردان عرب، پرتغالی، هلندی، فرانسوی و انگلیس، گوشت این پرندگان منبع غذایی این ملوانان شد و آخرین آن در سال 1681 میلادی کشته شد و بدین ترتیب انسان برای اولین بار متوجه شد که می تواند باعث انقراض یک گونه جانوری بشود.
پارک ملی بلک ریور با مساحت 16،680 هکتار، خانه ای برای گونه های حیوانی و گیاهی که در معرض انقراض هستند، می باشد. این پارک از 311 نوع گیاه گلدار بومی و از باقیمانده جنگل های بارانی محافظت می کند و 9 گونه پرنده که فقط در این جزیره زندگی می کنند، این پارک را خانه خود می دانند.

جزیره Île aux Aigrettes با مساحت 26 هکتار، در سال 1965 به عنوان ذخایر طبیعت و با هدف نجات آخرین جنگل ساحلی موریس شناخته شد. این جزیره میزبان گونه های منحصر به فرد گیاهی و جانوری می باشد.
جزیره Round Island در سال 1957 به عنوان آخرین جزیره درخت نخل که میزبان گونه ای نادر از نخل و 8 گونه نادر از خزنده های بومی می باشد.



باغ گیاه شناسی Sir Seewoosagur Ramgoolam، که از نظر طبیعت گرایان به دلیل نیلوفرهای بزرگش و درخت های نخل تالیپوت که گفته می شود هر 60 سال یکبار میوه های زرد و سبزی می دهند و درخت نخل بعد از این روند از بین می رود، مشهور می باشد.

زمین هفت رنگ، یکی از جاذبه های گردشگری موریس از سال 1960 که در دشت چامارل و در ناحیه Rivière Noire در جنوب غربی موریس واقع شده است. در این منطقه نسبتا کوچک، تپه های ماسه ای قرار دارند که از هفت رنگ قرمز، قهوه ای، بنفش، سبز، آبی و بنفش زرد است.

آب و هوای موریس:
آب و هوای این جزیره آنقدر دلپذیر است که در طول سال می توانید به این جزیره سفر کنید. این جزیره به دلیل منطقه جغرافیایی خود ساعت ها از آسمان های آفتابی روشن در کل سال بهره می برد؛ در تابستان از 5 صبح تا 7 عصر و در زمستان از 6 صبح تا 6 عصر. آب و هوای این جزیره Micro-Climate است، به این معنی اگر در قسمتی باران ببارد و آسمان تیره شود در قسمت دیگر آسمان آفتابی و روشن است، در واقع آب و هوا اگر بارانی باشد به سرعت آفتابی می شود. برای توضیح بیشتر در رابطه با سفر به موریس مقاله بهترین زمان مسافرت به موریس را بخوانید تا، بتوانید یک تاریخ خوب برای رزرو بلیط هواپیما خود به موریس را پیدا کنید.
اطلاعات کلی:

نام رسمی: جمهوری موریس
پایتخت: پورت لوئیس
بزرگترین شهر: پورت لوئیس
تعداد بخشداری ها: 9
دولت : جمهوری پارلمانی
سال تاسیس دولت: 12 مارچ 1968
رئیس جمهور: آمیناه گوریب (2015)
نام سرود ملی: میهن
جمعیت: 1،264،866
مساحت: 2،040 کیلومتر مربع
واحد پول: روپیه موریس
زبان و خط رسمی: انگلیسی و فرانسوی
منطقه زمانی: : MUT (ساعت جهانی + 4)
اختلاف ساعت با ایران: 30 دقیقه عقب تر
پیش شماره: 023+
دامنه اینترنتی: .MU
قومیت ها: هندی، چینی، اروپایی و آفریقایی
دین: هندوئیسم (51.9%)، مسیحیت (31.4%)، اسلام (15.3%)، بودیسم (0.4%)، ادیان دیگر (0.2%)، بی دین (0.1%)، نا خدا باور (0.1%)
القاب: بهشت ، مروارید اقیانوس هند
نیاز به ویزا: دارد و در حدود 21 روز کاری زمان نیاز دارد.



جاذبه های گردشگری:
طبیعت گردی، سافاری، اسب سواری، موتور سواری، ورزش های آبی، کشتی کاتاماران، ماهیگیری و تماشای شنای دلفین ها و وال ها، پرواز با هلیکوپتر بر فراز جزیره، زیپ لاین و کایونینگ، غواصی و زیردریایی، زمین های گلف، آبشار زیر دریا، جزیرهای بکر، آکواریوم موریس، پارک Mascareignes، Senneville، پارک ملی Cascavelle، پارک ملی رودخانه ی سیاه جورجز، پارک طبیعی Ile aux Aigrettes ، آتش فشان مور (Murr).

جاذبه های تاریخی:
باغ مستعمره ای Moka's Eureka، باغ سلطنتی Pamplemousses، منطقه تاریخی Aapravasi Ghat ، قلعه ی آدلاید، بندر Vieux Grand، قلعه Balaclava، باغ Labourdonnais، دهکده Chamarel، دریاچه گانگا Talao.منبع:تور موریس