02-02-2019, 04:01 PM
فرشتگان کسب و کار؛ سرمایه گذاران فرشته
فرشتگان کسب و کار و یا سرمایه گذاران فرشته Angel Investors در سرمایه گذاری های کوچک استارت آپ ها و یا کارآفرینان سرمایه گذاری می کنند. به صورت مرسوم فرشتگان کسب و کار بیشتر برای شروع یک فعالیت کارآفرینانه ایفای نقش می کنند و به کسب و کارهای کوچک کمک می کنند تا نخستین گام های رشد و توسعه خود را بردارند.
کسب و کارهای موفقی همچون WhatsApp، Uber، Facebook و LinkedIn نمونه هایی از اعتماد گروهی از سرمایه گذاران به یک ایده خلاقانه و مشارکت در راه اندازی آن بوده اند. فرشتگان کسب و کار به دلیل اعتماد به یک ایده و برآورد پتانسیل رشد و توسعه آن، کمک های مالی خود را در اختیار گروه مدیریتی دارای ایده قرار می دهند بی آنکه در مدیریت و راهبرد آن کسب و کار دخالت عمده ای داشته باشند. میانگین مبلغ سرمایه گذاری در این روش تا به امروز چیزی بین 25 تا 100 هزار دلار از طرف هر سرمایه گذار بوده است که اغلب به صورت شبکه ای از سرمایه گذاران angel networks یا angel group در یک کسب و کار مشارکت می کنند. در ازای این سرمایه گذاری فرشتگان کسب و کار انتظار دارند تا در منافع آتی کسب و کار شریک باشند.
امروزه کارآفرینان به جای مراجعه به روش های معمول همچون بانک ها سعی در استفاده از روش های دیگر تأمین مالی دارند. در این روش، یک سرمایه گذار فرشته ریسک سرمایه گذاری در یک ایده نوین را می پذیرد. بدان معنا که در صورت شکست ایده، سرمایه گذار ادعایی برای سرمایه خود نخواهد داشت و در صورت موفقیت ایده، به دلیل ریسک بالای سرمایه گذاری سهم بالایی از منافع کسب و کار را مطالبه خواهد کرد.
به دلیل موارد بسیار بالایی از شکست یک کسب و کار نوپا، سرمایه گذاران حرفه ای به موضوعاتی برای سرمایه گذاری اعتماد دارند که پتانسیل بازگشت سرمایه ای معادل 20 تا 30 برابر سرمایه اولیه در طول 5 تا 7 سال وجود داشته باشد و استراتژی خروج از کسب و کار exit strategy در مدل کسب و کار همانند واگذاری سهام به عموم، برای آنها پیش بینی شده باشد.
کارآفرینان و صاحبان ایده گرچه باید پاسخگوی نیاز فرشتگان کسب و کار برای یک بازگشت سرمایه با نرخ بالا باشند، اما آنها این روش را در مراحل اولیه شروع یک بیزینس بسیار در دسترس تر از روش های دیگر همچون بانک ها یافته اند زیرا در این مرحله حمایت بانک ها به سختی برای آنها فراهم خواهد شد. اما به دلیل ریسک بسیار بالای سرمایه گذاری، یک ایده باید بسیار متقاعد کننده، خلاقانه و دارای نکات مثبت برای پذیرفته شدن از سمت سرمایه گذاران باشد.
سیلیکون ولِی Silicon Valley در ایالات متحده آمریکا یکی از معروفترین بسترهای حمایتی از کسب و کارهای نوپا می باشد و امکان استفاده از انواع روش های تأمین مالی مخاطره پذیر از جمله سرمایه گذاری فرشتگان کسب و کار در آن برای نخبگان و کارآفرینان مهیا شده است.
ابزار اول: فکتورینگ
فکتورینگ یکی از ابزارهای تامین مالی است. شیوه‌ی کار این ابزار به این صورت است که شرکت، حساب‌های دریافتی یا مطالبات خود را به قیمتی پایین‌تر از آنچه که باید دریافت کند، به یک مؤسسه‌ی مالی واگذار می‌کند و در عوض، در مدت کوتاهی وجه نقد دریافت می‌کند. معمولا شرکت‌هایی که اعتبار کمی دارند یا کسب‌وکارهایی مثل تولیدکنندگان پوشاک، که باید مدت‌ها قبل از دریافت هزینه، محصولات را تولید و سفارش‌ها را آماده کنند، از این روش استفاده می‌کنند.
ابزار دوم: قرض گرفتن از دوستان و خانواده
قرض گرفتن از خانواده و دوستان برای راه‌اندازی یک کسب‌وکار جدید، در تئوری، ایده‌ای بسیار هولناک به نظر می‌رسد. اما این نکته را باید در نظر بگیرید که بانک‌ها و سایر مراکز ارائه‌دهنده‌ی وام و قرض، برای پرداخت پول، انواع و اقسام مدارک مثلا طرح کسب‌وکار یا بیانیه‌ی اقتصادی را از شما درخواست می‌کنند، درحالی‌که اعضای خانواده از روی محبت چنین کاری را برای‌تان انجام می‌دهند. البته این پولی که راحت به‌دست می‌آید، ممکن است اشکالاتی هم به‌دنبال داشته باشد. برای اینکه با مشکل خاصی مواجه نشوید، موارد زیر را به خاطر داشته باشید:
اگر می‌خواهید از خانواده و دوستان خود برای راه‌اندازی کسب‌وکار پول بگیرید، مطمئن شوید که این پول به‌عنوان قرض به شما داده می‌شود نه شراکت در سرمایه‌گذاری. هرقدر تعداد بیشتری از دوستان و اعضای خانواده‌ی خود را به‌عنوان سهامدار وارد کسب‌وکارتان کنید، در آینده با مشکلات بیشتری مواجه می‌شوید. از نظر قانونی، مجبور خواهید شد که همه‌ی تصمیمات بزرگ را با مشارکت آنها بگیرید. اگر نظر آنها را در این تصمیم‌گیری مورد توجه قرار ندهید، می‌توانند از شما شکایت کنند و این به معنای به‌هم خوردن روابط خانوادگی است.وام‌های خصوصی مزایای فوق‌العاده‌ای نسبت به وام‌های سنتی دارند. در وام‌های خصوصی، نرخ سود عموما بسیار پایین‌تر از سودی است که بانک از شما طلب می‌کند. علاوه بر این، وام‌های خصوصی، نشانه‌ی حمایت مادی و معنوی از یک کسب‌وکار جدید هستند.همیشه به یاد داشته باشید که همه چیز را بنویسید و روی کاغذ ثبت کنید. این کار باعث می‌شود که اطمینان و اعتمادِ هردو طرف معامله جلب شود. همه‌ی مشکلاتی را که ممکن است با آنها مواجه شوید، در نظر بگیرید و برای پیشگیری یا مواجهه با آنها، قوانینی بین خودتان تنظیم کنید.
وام بانکی یکی از سنتی‌ترین و محافظه‌کارانه‌ترین روش‌ها برای تأمین سرمایه‌ی کسب‌وکارهای کوچک است. متأسفانه، یکی از سخت‌ترین کارها، گرفتن وام بانکی است. بانک‌ها علاقه‌ای به پرداخت وام به کسب‌وکارهای کوچک ندارند چون از کسب‌وکارهای بزرگ و وام‌های کلان، درآمد بیشتری خواهند داشت. اما با برخورد صحیح و ارائه‌ی طرح کسب‌وکار قابل قبول، ممکن است خوش‌شانس باشید و بتوانید وام بانکی بگیرید.
وام‌های تجاری معمول که بانک‌ها ارائه می‌کنند، غالبا شبیه به رهن است. برای این وام‌ها نرخ سود ثابت، پرداخت‌های ماهانه یا سه‌ماهه‌ی ثابت و تاریخ سررسید ثابت در نظر گرفته می‌شود. مدت زمان بازپرداخت وام‌ها به نوع وامی که می‌گیرید بستگی دارد؛ ممکن است وام کوتاه‌مدت (کمتر از سه سال)، یا بلندمدت (بیش از ۲۰ سال) باشد.
یکی از دلایلی که باعث می‌شود وام بانکی، منبع تامین مالی مناسبی برای کسب‌وکارهای جدید نباشد، این است که بانک‌ها معمولا درخواست وثیقه یا سایر دارایی‌های موجود در شرکت را دارند که همین مسئله باعث مصادره‌ی اموال شرکت در برخی از شرایط خاص می‌شود. کسب‌وکارهای جدید معمولا دارایی زیاد و وثیقه‌های آن‌چنانی ندارند. به همین دلیل وام‌های بانکی برای پروژه‌های ساخت‌وساز، خرید تجهیزات و گسترش و توسعه‌ی کسب‌وکارهای کوچک بهتر است.
اما با همه‌ی این حرف‌ها، تسلیم نشوید و برای دریافت وام بانکی تلاش کنید. اگر از قبل ارتباط محکمی با بانک‌های محلی دارید، ممکن است بتوانید آنها را متقاعد کنید که سرمایه‌ای برای شروع یک کار به شما اختصاص بدهند. فراموش نکنید که یک طرح کسب‌وکار (بیزینس پلن) منسجم و اهداف تجاری واقع‌گرایانه داشته باشید.