سوال:ساخت فلش دیسک

[R.beyrami]

۲-تکنولوژی ساخت فلش دیسک را به طور کامل توضیح دهید؟

[فاطمه تورنه]

امروزه استفاده از فلش مموری ها جزو اساسی ترین بخش های نگهداری و حمل اطلاعات شده است. شما با استفاده از فلش مموری ها می توانید اطلاعات خود را به همه جا منتقل کنید. فلش مموری ها با استفاده از پورت USB به کامپیوتر و وسائل الکترونیکی متصل می شوند و اطلاعات را رد و بدل می کنند.

 

نوع USB فقط یکی از مدل های موجود برای حافظه های فلش بوده و دوربین های دیجیتال و گوشی های موبایل نیز از کارت های حافظه فلش بهره مند شده اند. پس بد نیست کمی بیشتر با حافظه های فلش آشنا شده و با ساختار آنها آشنا شویم. قبل از هر چیز خوب است بدانید واژه "Cool Disk" که برخی برای اشاره به حافظه های فلش به کار می برند، در واقع نام تجاری یکی از اولین حافظه های فلشی بود که وارد بازار ایران شد و شهرت خوبی یافت، اما اکنون در بازار وجود ندارد پس سعی کنید از عبارت حافظه فلش USB برای این محصولات استفاده کنید.

 

 

- ساختار فلش مموری ها

ابعاد کوچک حافظه های فلش نشان دهنده این است که این وسایل نباید ساختاری پیچیده داشته باشد. به طور کلی و به زبان ساده، یک حافظه فلش دارای چیپست حافظه، کنترلر و پورت اتصال است.

 

پورت شما می تواند USB یا از اتصالات مخصوص کارت های حافظه SD،microSD ،MMC یا مدل های دیگر باشد. کنترلر، پلی میان پورت و حافظه بوده و مدیریت نقل و انتقال اطلاعات را به عهده دارد.

 

حافظه ذخیره سازی نیز که به آن حافظه NAND Flash می گویند، محل ذخیره سازی اطلاعات است. این حافظه دارای ظرفیت های مختلفی است و سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند، متغیر باشد.

 

در برخی موارد، کنترلر و حافظه با یکدیگر جمع شده و در برخی دیگر از حافظه های فلش که از فناوری (COB (Chip On Borad در آنها استفاده شده است، همه چیز روی یک بورد جمع می شود. حافظه های ساخته شده با این فناوری عموما اندازه ای بسیار کوچک و ضخامتی کم دارد، پس انتظار سرعت انتقال اطلاعات بالا از آنها نداشته باشید.

 

سرعت انتقال اطلاعات به سه جزء اصلی ذکر شده وابسته است. اگر حافظه ذخیره سازی سریع باشد، کنترلر قدرتمندی با قابلیت پشتیبانی از فناوری های جدید انتقال اطلاعات داشته و از پورت سریع USB 3.0 نیز پشتیبانی کنید، می توانید سرعت انتقال اطلاعات بالا (و البته قیمت بالاتر) را انتظار داشته باشید.

 

در مورد حافظه های سریع، عموما سازندگان حداکثر سرعت انتقال اطلاعات را روی محصولات خود ذکر می کنند که البته ممکن است در عمل به دست نیاید در مورد حافظه های USB 2.0 سریع، سرعت خواندن و نوشتن می تواند به حدود 10 تا 35 مگابایت در ثانیه برسد. در مورد حافظه های معمولی USB 2.0 و مدل های COB، سرعت خواندن و نوشتن به ترتیب حدود 20 و 5 مگابایت در ثانیه است که برای انتقال فایل های حجیم اصلا مناسب نخواهد بود.

 

در مورد حافظه های USB 3.0 نیز می توانید سرعتی بین 50 مگابایت در ثانیه تا بیش از صد مگابایت در ثانیه را تجربه کنید.

 

 

- کلاس های فلش مموری

در مورد کارت های حافظه نیز ساختاری مشابه با حافظه های فلش USB وجود دارد، اما برای این سری از محصولات استانداردی به نام Class تعیین شده تا به شکل بهتری بیانگر سرعت انتقال اطلاعات در این محصولات باشد.

 

حافظه Class 10 سریع ترین حافظه در میان کلاس های  عرضه شده است و در مقایسه با یک حافظه معمولی کلاس 4 قیمتی بالاتر دارد. به تازگی استاندارد جدیدتری به نام UHS نیز معرفی شده است که بیانگر سرعت بالاتر برای کارت های حافظه است و با نشان U روی کارت های حافظه نمایان می شود.

 

استاندارد UHS مخفف عبارت Ultra High Speed بوده و اکنون نسخه UHS-I ارائه شده است که سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند حداکثر به 104 مگابایت در ثانیه برسد. (رسیدن به این سرعت به اجزای داخلی کارت حافظه و دستگاهی که از آن استفاده می کنیم بستگی دارد) نشان دیگری که ممکن است روی کارت حافظه ببینید SDHC و SDXC است.

 

در ابتدای ورود کارت های حافظه به بازار حجم آنها کم بود و دستگاه ها نیز با همین حجم کم روزگار سپری می کردند. با استانداردهای قدیمی امکان استفاده از کارت های حافظه با ظرفیت بیشتر (مانند 4 گیگابیت) وجود نداشت و به همین دلیل استاندارد SDHC معرفی شد که هم سرعت بالاتر و هم ظرفیت بیشتر را پشتیبانی می کرد. برای پشتیبانی از این کارت های حافظه دستگاه (مانند دوربین دیجیتال) شما باید از آن پشتیبانی کنید.

 

SDXC نیز همانند SDHC برای پشتیبانی از حافظه های با سرعت و حجم بالاتر معرفی شده است. اگر یکی از دستگاه های دیجیتالی جدید را دارید، خیلی نباید نگران این دو عبارت باشید، زیرا به احتمال زیاد دستگاه شما از آن پشتیبانی خواهد کرد.

 

 

- چه فلش مموری را باید تهیه کرد

همان طور که اشاره کردیم، انواع و اقسام حافظه های فلش موجود در بازار ممکن است خرید آنها را دشوار کند، اما در واقع انجام این کار چندان هم مشکل نیست و تنها کاری ک ه باید انجام دهید، خرید آنها بر اساس نیازتان است.

 

اگر یک دوربین دیجیتال قدیمی دارید که حجم هر عکس آن چندان زیاد نیست، نیازی هم به خرید یک کارت حافظه پرسرعت نخواهید داشت. کسانی که می خواهند عکس های پی در پی با دوربین گرفته و حجم اطلاعات بالایی را در هر لحظه به دوربین خود انتقال دهند به کارت های حافظه پرسرعت نیاز دارند.

 

دارندگان گوشی های موبایل هوشمند پیشرفته نیز باید پول بیشتری خرج کرده و یک کارت حافظه سریع خریداری کنند تا با مشکل کند شدن گوشی در دسترسی به اطلاعات ذخیره شده روی کارت حافظه برخورد نکنند.در مقابل اگر دانشجو هستید و کل کاری که انتقال می دهید انتقال فایل های مرتبط با درس و پروژه های دانشگاهی است، چندان به یک حافظه سریع و گران قیمت نیاز ندارید و می توانید با یک نمونه معمولی نیز سر کنید.

 

همچنین اگر حافظه فلش شما قرار است در خودرو مورد استفاده قرار بگیرد و موسیقی از روی آن پخش شود، بهتر است سراغ یک نمونه کوچک از سری حافظه های COB بروید. سرعت انتقال اطلاعات این حافظه ها برای پخش موسیقی در خودرو کاملا مناسب خواهد بود.

 

 

- کدام فلش مموری اصل است

خوشبختانه قیمت حافظه فلش یکی از مواردی است که می تواند راهنمای خوبی برای خرید این محصولات باشد. یک حافظه فلش سریع، گران قیمت است و یک حافظه فلش معمولی قیمت پایینی دارد. ظرفیت نیز روی قیمت تاثیرگذار است و با کمی گشت و گذار در قیمت ها بخوبی این مسأله را درک خواهید کرد.

 

پس هیچ گاه به دستفروشی که در حال فروش یک حافظه 32 گیگابایتی به قیمت یک حافظه هشت گیگابایتی است اعتماد نکنید. این حافظه های فلش معمولا دارای ظرفیت 2 یا 4 گیگابایت است که با دستکاری نرم افزاری ظرفیت بالاتری را نمایش می دهد، اما یک بار نوشتن حجم زیادی از اطلاعات روی این حافظه فلش به طور کامل آن را از کار خواهد انداخت و شما هم پول و هم اطلاعات ارزشمند خود را از دست خواهید داد.

 

 

- چطور باید از فلش مموری ها حفاظت کرد

از آنجا که حافظه های فلش فاقد قطعه مکانیکی است، مقاومت بسیار بیشتری در برابر سقوط یا ضربه دارد. با این حال اتصالات داخلی آنها همچنان آسیب پذیر بوده و در برابر ضربات شدید ممکن است آسیب ببیند.

 

در این میان حافظه های COB به علت ساختاری که دارد مقاومت بیشتری از خود نشان می دهد. (با این حال خم شدن همچنان می تواند به این سری نیز آسیب برساند) از دیگر توصیه هایی که شاید کمی عجیب به نظر برسد، توصیه به عدم اتصال حافظه فلش به پورت های USB جلوی کیس است. این توصیه از آنجا نشات می گیرد که بسیاری از کیس های ارزان قیمت (که خیلی از کاربران در اختیار دارند) دارای بورد بی کیفیت و اتصالات ضعیف در پورت های جلو بوده یا اتصال آن به مادربورد به درستی صورت نگرفته است.

 

به همین دلیل ممکن است در زمان انتقال برق مورد نیاز برای حافظه های فلش، ثبات کافی وجود نداشته باشد و به اطلاعات و حافظه فلش آسیب برسد. در نهایت فراموش نکنید قبل از جدا کردن حافظه فلش از سیستم از گزینه Safe Remove استفاده کنید یا مطمئن شوید که اطلاعات در حال رد و بدل شدن نیست.

 

انجام ندادن این کار و جدا کردن حافظه فلش در حالی که اطلاعات در حال انتقال است می تواند به اطلاعات ذخیره شده روی حافظه فلش آسیب برساند و ممکن است مجبور به فرمت کردن حافظه فلش

[mitra mahdavi]

آشنایی کامل با فلش مموری (تاریخچه و تکنولوژی آن)



امروزه استفاده از فلش مموری ها جزو اساسی ترین بخش های نگهداری و حمل اطلاعات شده است. شما با استفاده از فلش مموری ها می توانید اطلاعات خود را به همه جا منتقل کنید. فلش مموری ها با استفاده از پورت USB به کامپیوتر و وسائل الکترونیکی متصل می شوند و اطلاعات را رد و بدل می کنند.

نوع USB فقط یکی از مدل های موجود برای حافظه های فلش بوده و دوربین های دیجیتال و گوشی های موبایل نیز از کارت های حافظه فلش بهره مند شده اند. پس بد نیست کمی بیشتر با حافظه های فلش آشنا شده و با ساختار آنها آشنا شویم. قبل از هر چیز خوب است بدانید واژه "Cool Disk" که برخی برای اشاره به حافظه های فلش به کار می برند، در واقع نام تجاری یکی از اولین حافظه های فلشی بود که وارد بازار ایران شد و شهرت خوبی یافت، اما اکنون در بازار وجود ندارد پس سعی کنید از عبارت حافظه فلش USB برای این محصولات استفاده کنید.


- ساختار فلش مموری ها
ابعاد کوچک حافظه های فلش نشان دهنده این است که این وسایل نباید ساختاری پیچیده داشته باشد. به طور کلی و به زبان ساده، یک حافظه فلش دارای چیپست حافظه، کنترلر و پورت اتصال است.

پورت شما می تواند USB یا از اتصالات مخصوص کارت های حافظه SD،microSD ،MMC یا مدل های دیگر باشد. کنترلر، پلی میان پورت و حافظه بوده و مدیریت نقل و انتقال اطلاعات را به عهده دارد.

حافظه ذخیره سازی نیز که به آن حافظه NAND Flash می گویند، محل ذخیره سازی اطلاعات است. این حافظه دارای ظرفیت های مختلفی است و سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند، متغیر باشد.

در برخی موارد، کنترلر و حافظه با یکدیگر جمع شده و در برخی دیگر از حافظه های فلش که از فناوری (COB (Chip On Borad در آنها استفاده شده است، همه چیز روی یک بورد جمع می شود. حافظه های ساخته شده با این فناوری عموما اندازه ای بسیار کوچک و ضخامتی کم دارد، پس انتظار سرعت انتقال اطلاعات بالا از آنها نداشته باشید.

سرعت انتقال اطلاعات به سه جزء اصلی ذکر شده وابسته است. اگر حافظه ذخیره سازی سریع باشد، کنترلر قدرتمندی با قابلیت پشتیبانی از فناوری های جدید انتقال اطلاعات داشته و از پورت سریع USB 3.0 نیز پشتیبانی کنید، می توانید سرعت انتقال اطلاعات بالا (و البته قیمت بالاتر) را انتظار داشته باشید.

در مورد حافظه های سریع، عموما سازندگان حداکثر سرعت انتقال اطلاعات را روی محصولات خود ذکر می کنند که البته ممکن است در عمل به دست نیاید در مورد حافظه های USB 2.0 سریع، سرعت خواندن و نوشتن می تواند به حدود 10 تا 35 مگابایت در ثانیه برسد. در مورد حافظه های معمولی USB 2.0 و مدل های COB، سرعت خواندن و نوشتن به ترتیب حدود 20 و 5 مگابایت در ثانیه است که برای انتقال فایل های حجیم اصلا مناسب نخواهد بود.

در مورد حافظه های USB 3.0 نیز می توانید سرعتی بین 50 مگابایت در ثانیه تا بیش از صد مگابایت در ثانیه را تجربه کنید.


- کلاس های فلش مموری
در مورد کارت های حافظه نیز ساختاری مشابه با حافظه های فلش USB وجود دارد، اما برای این سری از محصولات استانداردی به نام Class تعیین شده تا به شکل بهتری بیانگر سرعت انتقال اطلاعات در این محصولات باشد.

حافظه Class 10 سریع ترین حافظه در میان کلاس های عرضه شده است و در مقایسه با یک حافظه معمولی کلاس 4 قیمتی بالاتر دارد. به تازگی استاندارد جدیدتری به نام UHS نیز معرفی شده است که بیانگر سرعت بالاتر برای کارت های حافظه است و با نشان U روی کارت های حافظه نمایان می شود.

استاندارد UHS مخفف عبارت Ultra High Speed بوده و اکنون نسخه UHS-I ارائه شده است که سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند حداکثر به 104 مگابایت در ثانیه برسد. (رسیدن به این سرعت به اجزای داخلی کارت حافظه و دستگاهی که از آن استفاده می کنیم بستگی دارد) نشان دیگری که ممکن است روی کارت حافظه ببینید SDHC و SDXC است.

در ابتدای ورود کارت های حافظه به بازار حجم آنها کم بود و دستگاه ها نیز با همین حجم کم روزگار سپری می کردند. با استانداردهای قدیمی امکان استفاده از کارت های حافظه با ظرفیت بیشتر (مانند 4 گیگابیت) وجود نداشت و به همین دلیل استاندارد SDHC معرفی شد که هم سرعت بالاتر و هم ظرفیت بیشتر را پشتیبانی می کرد. برای پشتیبانی از این کارت های حافظه دستگاه (مانند دوربین دیجیتال) شما باید از آن پشتیبانی کنید.

SDXC نیز همانند SDHC برای پشتیبانی از حافظه های با سرعت و حجم بالاتر معرفی شده است. اگر یکی از دستگاه های دیجیتالی جدید را دارید، خیلی نباید نگران این دو عبارت باشید، زیرا به احتمال زیاد دستگاه شما از آن پشتیبانی خواهد کرد.


- چه فلش مموری را باید تهیه کرد
همان طور که اشاره کردیم، انواع و اقسام حافظه های فلش موجود در بازار ممکن است خرید آنها را دشوار کند، اما در واقع انجام این کار چندان هم مشکل نیست و تنها کاری که باید انجام دهید، خرید آنها بر اساس نیازتان است.

اگر یک دوربین دیجیتال قدیمی دارید که حجم هر عکس آن چندان زیاد نیست، نیازی هم به خرید یک کارت حافظه پرسرعت نخواهید داشت. کسانی که می خواهند عکس های پی در پی با دوربین گرفته و حجم اطلاعات بالایی را در هر لحظه به دوربین خود انتقال دهند به کارت های حافظه پرسرعت نیاز دارند.

دارندگان گوشی های موبایل هوشمند پیشرفته نیز باید پول بیشتری خرج کرده و یک کارت حافظه سریع خریداری کنند تا با مشکل کند شدن گوشی در دسترسی به اطلاعات ذخیره شده روی کارت حافظه برخورد نکنند.در مقابل اگر دانشجو هستید و کل کاری که انتقال می دهید انتقال فایل های مرتبط با درس و پروژه های دانشگاهی است، چندان به یک حافظه سریع و گران قیمت نیاز ندارید و می توانید با یک نمونه معمولی نیز سر کنید.

همچنین اگر حافظه فلش شما قرار است در خودرو مورد استفاده قرار بگیرد و موسیقی از روی آن پخش شود، بهتر است سراغ یک نمونه کوچک از سری حافظه های COB بروید. سرعت انتقال اطلاعات این حافظه ها برای پخش موسیقی در خودرو کاملا مناسب خواهد بود.


- کدام فلش مموری اصل است
خوشبختانه قیمت حافظه فلش یکی از مواردی است که می تواند راهنمای خوبی برای خرید این محصولات باشد. یک حافظه فلش سریع، گران قیمت است و یک حافظه فلش معمولی قیمت پایینی دارد. ظرفیت نیز روی قیمت تاثیرگذار است و با کمی گشت و گذار در قیمت ها بخوبی این مسأله را درک خواهید کرد.

پس هیچ گاه به دستفروشی که در حال فروش یک حافظه 32 گیگابایتی به قیمت یک حافظه هشت گیگابایتی است اعتماد نکنید. این حافظه های فلش معمولا دارای ظرفیت 2 یا 4 گیگابایت است که با دستکاری نرم افزاری ظرفیت بالاتری را نمایش می دهد، اما یک بار نوشتن حجم زیادی از اطلاعات روی این حافظه فلش به طور کامل آن را از کار خواهد انداخت و شما هم پول و هم اطلاعات ارزشمند خود را از دست خواهید داد.


- چطور باید از فلش مموری ها حفاظت کرد
از آنجا که حافظه های فلش فاقد قطعه مکانیکی است، مقاومت بسیار بیشتری در برابر سقوط یا ضربه دارد. با این حال اتصالات داخلی آنها همچنان آسیب پذیر بوده و در برابر ضربات شدید ممکن است آسیب ببیند.

در این میان حافظه های COB به علت ساختاری که دارد مقاومت بیشتری از خود نشان می دهد. (با این حال خم شدن همچنان می تواند به این سری نیز آسیب برساند) از دیگر توصیه هایی که شاید کمی عجیب به نظر برسد، توصیه به عدم اتصال حافظه فلش به پورت های USB جلوی کیس است. این توصیه از آنجا نشات می گیرد که بسیاری از کیس های ارزان قیمت (که خیلی از کاربران در اختیار دارند) دارای بورد بی کیفیت و اتصالات ضعیف در پورت های جلو بوده یا اتصال آن به مادربورد به درستی صورت نگرفته است.

به همین دلیل ممکن است در زمان انتقال برق مورد نیاز برای حافظه های فلش، ثبات کافی وجود نداشته باشد و به اطلاعات و حافظه فلش آسیب برسد. در نهایت فراموش نکنید قبل از جدا کردن حافظه فلش از سیستم از گزینه Safe Remove استفاده کنید یا مطمئن شوید که اطلاعات در حال رد و بدل شدن نیست.

انجام ندادن این کار و جدا کردن حافظه فلش در حالی که اطلاعات در حال انتقال است می تواند به اطلاعات ذخیره شده روی حافظه فلش آسیب برساند و ممکن است مجبور به فرمت کردن حافظه فلش شوید

[mahabadi]

[font=sans-serif]حافظهٔ فلش یا فلش مموری (به انگلیسی: Flash memory)، حافظهٔ غیر فرّار ذخیره‌سازی رایانه‌ای است که می‌توان آن را به صورت الکتریکی پاک و دوباره  برنامه‌ریزی کرد. این فناوری عمدتاً در کارت‌های حافظه ویواس‌بی استفاده می‌شود و برای ذخیره‌سازی عمومی و  انتقال داده‌ها بین رایانه‌ها و دیگر محصولات دیجیتال به کار می‌رود. این نوع خاصی از EEPROM (حافظهٔ فقط خواندنی پاک‌شدنی و قابل برنامه‌ریزی به صورت الکتریکی) است که در قطعات بزرگ، پاک و برنامه‌ریزی شده‌است. از آنجا که حافظهٔ فلش غیر فرّار است، هیچ نیرویی برای نگه داشتن اطلاعات درون قطعه مورد نیاز نیست. علاوه بر این، این حافظه به ارایه گذاشتن سریع اطلاعات در هر دسترسی (اگر چه به اندازهٔ حافظه فرّار دینامیک دسترسی تصادفی (DRAM)، که برای حافظه اصلی در رایانه‌ها به کار می‌رود سریع نیست) ولی مقاوم‌تر از دیسک سخت (Hard diskk) در برابر شوک حرکتی  می‌باشد.[/font]
دو نوع حافظهٔ فلش وجود دارد که بر حسب منطق‌های NAND , NOR نام گذاری شده‌اند سلولهای مستقل حافظهٔ فلش مشخصات درونی مشابهی با دروازهٔ مربوطه را نشان می‌دهند. در حالی که EPROMها باید قبل از نوشته شدن به طور کامل پاک شوند، فلش‌های نوع NANDمی‌توانند هم‌زمان در بلوک‌هایی که معمولاً از کّل دستگاه کوچکترند خوانده و نوشته شوند. فلش‌های NOR به یک کلمهٔ ماشینی تنها (بایت) اجازه می‌دهند بر روی یک محل پاک شده بدون وابستگی نوشته یا خواند شوند. نوع NAND به صورت عمده در کارتهای حفظ فلش‌های یواس‌بی و درایوهای حالت جامد و محصولات مشابه برای ذخیره معمولی و انتقال داده استفاده می‌شود. فلش‌های NAND, NOR معمولاً برای ذخیره پیکر بندی داده‌ها در بسیاری از محصولات دیجیتالی استفاده می‌شوند مسئولیتی که در گذشته به وسیلهٔ EPROMها یا حافظهٔ استاتیک باتری دار ممکن می‌شد. یکی از معایب حافظهٔ فلش تعداد محدود چرخه‌های خواندن یا نوشتن در یک بلوک خاص است.
[list]

[*]فلش NOR :
[/list]هر سلول در فلش NOR یک بخش پایانی دارد که مستقیماً به زمین متصل است و بخش پایانی دیگری که مستقیماً به یک خط بیت متصل است. این ترتیب به این دلیل NOR نامید شده است که مثل یک گیت NOR عمل می‌کند. وقتی یکی از خطوط کلمه‌ها High شود ترانزیستور ذخیره کننده مربوطه عمل می‌کند تا خط بیت خروجی را Low کند.
[list]

[*]فلش NAND:
[/list]فلش NAND نیز از ترانزیستورهایی با گیت شناور استفاده می‌کند اما آنها به صورتی به هم متصل اند که گیت NAND را شبیه‌سازی می‌کنند. تعداد زیادی از ترانزیستورها به صورت سری متصل اند و خط بیت تنها در صورتی Low می‌شود که تمامی خطوط کلمه‌ها High شده باشند. سپس این گروه‌ها به وسیلهٔ تعداد اضافی ترانزیستور به یک آرایه با استایل NOR متصل شده‌اند مشابه حالتی که ترانزیستورهای تنها در یک فلش NOR به هم ارتباط پیدا کرده‌اند.
در مقایسه با فلش‌های NOR جایگزین کردن یک ترانزیستور با گروه‌های سری لینک شده یک سطح آدرس دهی اضافی به آنها می‌افزاید. در حالی که فلش‌های NOR می‌توانند حافظه را با صفحه و سپس کلمه آدرس دهی کنند. فلش‌های NAND می‌توانند آن را با صفحه، کلمه و بیت آدرس دهی کنند.
ساختار فلش مموری ها

ابعاد کوچک حافظه های فلش نشان دهنده این است که این وسایل نباید ساختاری پیچیده داشته باشد. به طور کلی و به زبان ساده، یک حافظه فلش دارای چیپست حافظه، کنترلر و پورت اتصال است.



پورت شما می تواند USB یا از اتصالات مخصوص کارت های حافظه SD،microSD ،MMC یا مدل های دیگر باشد. کنترلر، پلی میان پورت و حافظه بوده و مدیریت نقل و انتقال اطلاعات را به عهده دارد.



حافظه ذخیره سازی نیز که به آن حافظه NAND Flash می گویند، محل ذخیره سازی اطلاعات است. این حافظه دارای ظرفیت های مختلفی است و سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند، متغیر باشد.



در برخی موارد، کنترلر و حافظه با یکدیگر جمع شده و در برخی دیگر از حافظه های فلش که از فناوری (COB (Chip On Borad در آنها استفاده شده است، همه چیز روی یک بورد جمع می شود. حافظه های ساخته شده با این فناوری عموما اندازه ای بسیار کوچک و ضخامتی کم دارد، پس انتظار سرعت انتقال اطلاعات بالا از آنها نداشته باشید.



سرعت انتقال اطلاعات به سه جزء اصلی ذکر شده وابسته است. اگر حافظه ذخیره سازی سریع باشد، کنترلر قدرتمندی با قابلیت پشتیبانی از فناوری های جدید انتقال اطلاعات داشته و از پورت سریع USB 3.0 نیز پشتیبانی کنید، می توانید سرعت انتقال اطلاعات بالا (و البته قیمت بالاتر) را انتظار داشته باشید.



در مورد حافظه های سریع، عموما سازندگان حداکثر سرعت انتقال اطلاعات را روی محصولات خود ذکر می کنند که البته ممکن است در عمل به دست نیاید در مورد حافظه های USB 2.0 سریع، سرعت خواندن و نوشتن می تواند به حدود 10 تا 35 مگابایت در ثانیه برسد. در مورد حافظه های معمولی USB 2.0 و مدل های COB، سرعت خواندن و نوشتن به ترتیب حدود 20 و 5 مگابایت در ثانیه است که برای انتقال فایل های حجیم اصلا مناسب نخواهد بود.


در مورد حافظه های USB 3.0 نیز می توانید سرعتی بین 50 مگابایت در ثانیه تا بیش از صد مگابایت در ثانیه را تجربه کنید.

---

[font=sans-serif]حافظهٔ فلش یا فلش مموری (به انگلیسی: Flash memory)، حافظهٔ غیر فرّار ذخیره‌سازی رایانه‌ای است که می‌توان آن را به صورت الکتریکی پاک و دوباره  برنامه‌ریزی کرد. این فناوری عمدتاً در کارت‌های حافظه ویواس‌بی استفاده می‌شود و برای ذخیره‌سازی عمومی و  انتقال داده‌ها بین رایانه‌ها و دیگر محصولات دیجیتال به کار می‌رود. این نوع خاصی از EEPROM (حافظهٔ فقط خواندنی پاک‌شدنی و قابل برنامه‌ریزی به صورت الکتریکی) است که در قطعات بزرگ، پاک و برنامه‌ریزی شده‌است. از آنجا که حافظهٔ فلش غیر فرّار است، هیچ نیرویی برای نگه داشتن اطلاعات درون قطعه مورد نیاز نیست. علاوه بر این، این حافظه به ارایه گذاشتن سریع اطلاعات در هر دسترسی (اگر چه به اندازهٔ حافظه فرّار دینامیک دسترسی تصادفی (DRAM)، که برای حافظه اصلی در رایانه‌ها به کار می‌رود سریع نیست) ولی مقاوم‌تر از دیسک سخت (Hard diskk) در برابر شوک حرکتی  می‌باشد.[/font]
دو نوع حافظهٔ فلش وجود دارد که بر حسب منطق‌های NAND , NOR نام گذاری شده‌اند سلولهای مستقل حافظهٔ فلش مشخصات درونی مشابهی با دروازهٔ مربوطه را نشان می‌دهند. در حالی که EPROMها باید قبل از نوشته شدن به طور کامل پاک شوند، فلش‌های نوع NANDمی‌توانند هم‌زمان در بلوک‌هایی که معمولاً از کّل دستگاه کوچکترند خوانده و نوشته شوند. فلش‌های NOR به یک کلمهٔ ماشینی تنها (بایت) اجازه می‌دهند بر روی یک محل پاک شده بدون وابستگی نوشته یا خواند شوند. نوع NAND به صورت عمده در کارتهای حفظ فلش‌های یواس‌بی و درایوهای حالت جامد و محصولات مشابه برای ذخیره معمولی و انتقال داده استفاده می‌شود. فلش‌های NAND, NOR معمولاً برای ذخیره پیکر بندی داده‌ها در بسیاری از محصولات دیجیتالی استفاده می‌شوند مسئولیتی که در گذشته به وسیلهٔ EPROMها یا حافظهٔ استاتیک باتری دار ممکن می‌شد. یکی از معایب حافظهٔ فلش تعداد محدود چرخه‌های خواندن یا نوشتن در یک بلوک خاص است.
[list]
[*]فلش NOR :
[/list]هر سلول در فلش NOR یک بخش پایانی دارد که مستقیماً به زمین متصل است و بخش پایانی دیگری که مستقیماً به یک خط بیت متصل است. این ترتیب به این دلیل NOR نامید شده است که مثل یک گیت NOR عمل می‌کند. وقتی یکی از خطوط کلمه‌ها High شود ترانزیستور ذخیره کننده مربوطه عمل می‌کند تا خط بیت خروجی را Low کند.
[list]
[*]فلش NAND:
[/list]فلش NAND نیز از ترانزیستورهایی با گیت شناور استفاده می‌کند اما آنها به صورتی به هم متصل اند که گیت NAND را شبیه‌سازی می‌کنند. تعداد زیادی از ترانزیستورها به صورت سری متصل اند و خط بیت تنها در صورتی Low می‌شود که تمامی خطوط کلمه‌ها High شده باشند. سپس این گروه‌ها به وسیلهٔ تعداد اضافی ترانزیستور به یک آرایه با استایل NOR متصل شده‌اند مشابه حالتی که ترانزیستورهای تنها در یک فلش NOR به هم ارتباط پیدا کرده‌اند.
در مقایسه با فلش‌های NOR جایگزین کردن یک ترانزیستور با گروه‌های سری لینک شده یک سطح آدرس دهی اضافی به آنها می‌افزاید. در حالی که فلش‌های NOR می‌توانند حافظه را با صفحه و سپس کلمه آدرس دهی کنند. فلش‌های NAND می‌توانند آن را با صفحه، کلمه و بیت آدرس دهی کنند.
ساختار فلش مموری ها

ابعاد کوچک حافظه های فلش نشان دهنده این است که این وسایل نباید ساختاری پیچیده داشته باشد. به طور کلی و به زبان ساده، یک حافظه فلش دارای چیپست حافظه، کنترلر و پورت اتصال است.



پورت شما می تواند USB یا از اتصالات مخصوص کارت های حافظه SD،microSD ،MMC یا مدل های دیگر باشد. کنترلر، پلی میان پورت و حافظه بوده و مدیریت نقل و انتقال اطلاعات را به عهده دارد.



حافظه ذخیره سازی نیز که به آن حافظه NAND Flash می گویند، محل ذخیره سازی اطلاعات است. این حافظه دارای ظرفیت های مختلفی است و سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند، متغیر باشد.



در برخی موارد، کنترلر و حافظه با یکدیگر جمع شده و در برخی دیگر از حافظه های فلش که از فناوری (COB (Chip On Borad در آنها استفاده شده است، همه چیز روی یک بورد جمع می شود. حافظه های ساخته شده با این فناوری عموما اندازه ای بسیار کوچک و ضخامتی کم دارد، پس انتظار سرعت انتقال اطلاعات بالا از آنها نداشته باشید.



سرعت انتقال اطلاعات به سه جزء اصلی ذکر شده وابسته است. اگر حافظه ذخیره سازی سریع باشد، کنترلر قدرتمندی با قابلیت پشتیبانی از فناوری های جدید انتقال اطلاعات داشته و از پورت سریع USB 3.0 نیز پشتیبانی کنید، می توانید سرعت انتقال اطلاعات بالا (و البته قیمت بالاتر) را انتظار داشته باشید.



در مورد حافظه های سریع، عموما سازندگان حداکثر سرعت انتقال اطلاعات را روی محصولات خود ذکر می کنند که البته ممکن است در عمل به دست نیاید در مورد حافظه های USB 2.0 سریع، سرعت خواندن و نوشتن می تواند به حدود 10 تا 35 مگابایت در ثانیه برسد. در مورد حافظه های معمولی USB 2.0 و مدل های COB، سرعت خواندن و نوشتن به ترتیب حدود 20 و 5 مگابایت در ثانیه است که برای انتقال فایل های حجیم اصلا مناسب نخواهد بود.


در مورد حافظه های USB 3.0 نیز می توانید سرعتی بین 50 مگابایت در ثانیه تا بیش از صد مگابایت در ثانیه را تجربه کنید.

[ebrahimi]

امروزه استفاده از فلش مموری ها جزو اساسی ترین بخش های نگهداری و حمل اطلاعات شده است. شما با استفاده از فلش مموری ها می توانید اطلاعات خود را به همه جا منتقل کنید. فلش مموری ها با استفاده از پورت USB به کامپیوتر و وسائل الکترونیکی متصل می شوند و اطلاعات را رد و بدل می کنند.

 

نوع USB فقط یکی از مدل های موجود برای حافظه های فلش بوده و دوربین های دیجیتال و گوشی های موبایل نیز از کارت های حافظه فلش بهره مند شده اند. پس بد نیست کمی بیشتر با حافظه های فلش آشنا شده و با ساختار آنها آشنا شویم. قبل از هر چیز خوب است بدانید واژه "Cool Disk" که برخی برای اشاره به حافظه های فلش به کار می برند، در واقع نام تجاری یکی از اولین حافظه های فلشی بود که وارد بازار ایران شد و شهرت خوبی یافت، اما اکنون در بازار وجود ندارد پس سعی کنید از عبارت حافظه فلش USB برای این محصولات استفاده کنید.

 

 

- ساختار فلش مموری ها

ابعاد کوچک حافظه های فلش نشان دهنده این است که این وسایل نباید ساختاری پیچیده داشته باشد. به طور کلی و به زبان ساده، یک حافظه فلش دارای چیپست حافظه، کنترلر و پورت اتصال است.

 

پورت شما می تواند USB یا از اتصالات مخصوص کارت های حافظه SD،microSD ،MMC یا مدل های دیگر باشد. کنترلر، پلی میان پورت و حافظه بوده و مدیریت نقل و انتقال اطلاعات را به عهده دارد.

 

حافظه ذخیره سازی نیز که به آن حافظه NAND Flash می گویند، محل ذخیره سازی اطلاعات است. این حافظه دارای ظرفیت های مختلفی است و سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند، متغیر باشد.

 

در برخی موارد، کنترلر و حافظه با یکدیگر جمع شده و در برخی دیگر از حافظه های فلش که از فناوری (COB (Chip On Borad در آنها استفاده شده است، همه چیز روی یک بورد جمع می شود. حافظه های ساخته شده با این فناوری عموما اندازه ای بسیار کوچک و ضخامتی کم دارد، پس انتظار سرعت انتقال اطلاعات بالا از آنها نداشته باشید.

 

سرعت انتقال اطلاعات به سه جزء اصلی ذکر شده وابسته است. اگر حافظه ذخیره سازی سریع باشد، کنترلر قدرتمندی با قابلیت پشتیبانی از فناوری های جدید انتقال اطلاعات داشته و از پورت سریع USB 3.0 نیز پشتیبانی کنید، می توانید سرعت انتقال اطلاعات بالا (و البته قیمت بالاتر) را انتظار داشته باشید.

[monazah vahab]

امروزه استفاده از فلش مموری ها جزو اساسی ترین بخش های نگهداری و حمل اطلاعات شده است. شما با استفاده از فلش مموری ها می توانید اطلاعات خود را به همه جا منتقل کنید. فلش مموری ها با استفاده از پورت USB به کامپیوتر و وسائل الکترونیکی متصل می شوند و اطلاعات را رد و بدل می کنند.

 

نوع USB فقط یکی از مدل های موجود برای حافظه های فلش بوده و دوربین های دیجیتال و گوشی های موبایل نیز از کارت های حافظه فلش بهره مند شده اند. پس بد نیست کمی بیشتر با حافظه های فلش آشنا شده و با ساختار آنها آشنا شویم. قبل از هر چیز خوب است بدانید واژه "Cool Disk" که برخی برای اشاره به حافظه های فلش به کار می برند، در واقع نام تجاری یکی از اولین حافظه های فلشی بود که وارد بازار ایران شد و شهرت خوبی یافت، اما اکنون در بازار وجود ندارد پس سعی کنید از عبارت حافظه فلش USB برای این محصولات استفاده کنید.

 

 

- ساختار فلش مموری ها

ابعاد کوچک حافظه های فلش نشان دهنده این است که این وسایل نباید ساختاری پیچیده داشته باشد. به طور کلی و به زبان ساده، یک حافظه فلش دارای چیپست حافظه، کنترلر و پورت اتصال است.

 

پورت شما می تواند USB یا از اتصالات مخصوص کارت های حافظه SD،microSD ،MMC یا مدل های دیگر باشد. کنترلر، پلی میان پورت و حافظه بوده و مدیریت نقل و انتقال اطلاعات را به عهده دارد.

 

حافظه ذخیره سازی نیز که به آن حافظه NAND Flash می گویند، محل ذخیره سازی اطلاعات است. این حافظه دارای ظرفیت های مختلفی است و سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند، متغیر باشد.

 

در برخی موارد، کنترلر و حافظه با یکدیگر جمع شده و در برخی دیگر از حافظه های فلش که از فناوری (COB (Chip On Borad در آنها استفاده شده است، همه چیز روی یک بورد جمع می شود. حافظه های ساخته شده با این فناوری عموما اندازه ای بسیار کوچک و ضخامتی کم دارد، پس انتظار سرعت انتقال اطلاعات بالا از آنها نداشته باشید.

 

سرعت انتقال اطلاعات به سه جزء اصلی ذکر شده وابسته است. اگر حافظه ذخیره سازی سریع باشد، کنترلر قدرتمندی با قابلیت پشتیبانی از فناوری های جدید انتقال اطلاعات داشته و از پورت سریع USB 3.0 نیز پشتیبانی کنید، می توانید سرعت انتقال اطلاعات بالا (و البته قیمت بالاتر) را انتظار داشته باشید.

 

در مورد حافظه های سریع، عموما سازندگان حداکثر سرعت انتقال اطلاعات را روی محصولات خود ذکر می کنند که البته ممکن است در عمل به دست نیاید در مورد حافظه های USB 2.0 سریع، سرعت خواندن و نوشتن می تواند به حدود 10 تا 35 مگابایت در ثانیه برسد. در مورد حافظه های معمولی USB 2.0 و مدل های COB، سرعت خواندن و نوشتن به ترتیب حدود 20 و 5 مگابایت در ثانیه است که برای انتقال فایل های حجیم اصلا مناسب نخواهد بود.

 

در مورد حافظه های USB 3.0 نیز می توانید سرعتی بین 50 مگابایت در ثانیه تا بیش از صد مگابایت در ثانیه را تجربه کنید.

 

 

- کلاس های فلش مموری

در مورد کارت های حافظه نیز ساختاری مشابه با حافظه های فلش USB وجود دارد، اما برای این سری از محصولات استانداردی به نام Class تعیین شده تا به شکل بهتری بیانگر سرعت انتقال اطلاعات در این محصولات باشد.

 

حافظه Class 10 سریع ترین حافظه در میان کلاس های عرضه شده است و در مقایسه با یک حافظه معمولی کلاس 4 قیمتی بالاتر دارد. به تازگی استاندارد جدیدتری به نام UHS نیز معرفی شده است که بیانگر سرعت بالاتر برای کارت های حافظه است و با نشان U روی کارت های حافظه نمایان می شود.

 

استاندارد UHS مخفف عبارت Ultra High Speed بوده و اکنون نسخه UHS-I ارائه شده است که سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند حداکثر به 104 مگابایت در ثانیه برسد. (رسیدن به این سرعت به اجزای داخلی کارت حافظه و دستگاهی که از آن استفاده می کنیم بستگی دارد) نشان دیگری که ممکن است روی کارت حافظه ببینید SDHC و SDXC است.

 

در ابتدای ورود کارت های حافظه به بازار حجم آنها کم بود و دستگاه ها نیز با همین حجم کم روزگار سپری می کردند. با استانداردهای قدیمی امکان استفاده از کارت های حافظه با ظرفیت بیشتر (مانند 4 گیگابیت) وجود نداشت و به همین دلیل استاندارد SDHC معرفی شد که هم سرعت بالاتر و هم ظرفیت بیشتر را پشتیبانی می کرد. برای پشتیبانی از این کارت های حافظه دستگاه (مانند دوربین دیجیتال) شما باید از آن پشتیبانی کنید.

 

SDXC نیز همانند SDHC برای پشتیبانی از حافظه های با سرعت و حجم بالاتر معرفی شده است. اگر یکی از دستگاه های دیجیتالی جدید را دارید، خیلی نباید نگران این دو عبارت باشید، زیرا به احتمال زیاد دستگاه شما از آن پشتیبانی خواهد کرد.

 

 

- چه فلش مموری را باید تهیه کرد

همان طور که اشاره کردیم، انواع و اقسام حافظه های فلش موجود در بازار ممکن است خرید آنها را دشوار کند، اما در واقع انجام این کار چندان هم مشکل نیست و تنها کاری ک ه باید انجام دهید، خرید آنها بر اساس نیازتان است.

 

اگر یک دوربین دیجیتال قدیمی دارید که حجم هر عکس آن چندان زیاد نیست، نیازی هم به خرید یک کارت حافظه پرسرعت نخواهید داشت. کسانی که می خواهند عکس های پی در پی با دوربین گرفته و حجم اطلاعات بالایی را در هر لحظه به دوربین خود انتقال دهند به کارت های حافظه پرسرعت نیاز دارند.

 

دارندگان گوشی های موبایل هوشمند پیشرفته نیز باید پول بیشتری خرج کرده و یک کارت حافظه سریع خریداری کنند تا با مشکل کند شدن گوشی در دسترسی به اطلاعات ذخیره شده روی کارت حافظه برخورد نکنند.در مقابل اگر دانشجو هستید و کل کاری که انتقال می دهید انتقال فایل های مرتبط با درس و پروژه های دانشگاهی است، چندان به یک حافظه سریع و گران قیمت نیاز ندارید و می توانید با یک نمونه معمولی نیز سر کنید.

 

همچنین اگر حافظه فلش شما قرار است در خودرو مورد استفاده قرار بگیرد و موسیقی از روی آن پخش شود، بهتر است سراغ یک نمونه کوچک از سری حافظه های COB بروید. سرعت انتقال اطلاعات این حافظه ها برای پخش موسیقی در خودرو کاملا مناسب خواهد بود.

 

 

- کدام فلش مموری اصل است

خوشبختانه قیمت حافظه فلش یکی از مواردی است که می تواند راهنمای خوبی برای خرید این محصولات باشد. یک حافظه فلش سریع، گران قیمت است و یک حافظه فلش معمولی قیمت پایینی دارد. ظرفیت نیز روی قیمت تاثیرگذار است و با کمی گشت و گذار در قیمت ها بخوبی این مسأله را درک خواهید کرد.

 

پس هیچ گاه به دستفروشی که در حال فروش یک حافظه 32 گیگابایتی به قیمت یک حافظه هشت گیگابایتی است اعتماد نکنید. این حافظه های فلش معمولا دارای ظرفیت 2 یا 4 گیگابایت است که با دستکاری نرم افزاری ظرفیت بالاتری را نمایش می دهد، اما یک بار نوشتن حجم زیادی از اطلاعات روی این حافظه فلش به طور کامل آن را از کار خواهد انداخت و شما هم پول و هم اطلاعات ارزشمند خود را از دست خواهید داد.

 

 

- چطور باید از فلش مموری ها حفاظت کرد

از آنجا که حافظه های فلش فاقد قطعه مکانیکی است، مقاومت بسیار بیشتری در برابر سقوط یا ضربه دارد. با این حال اتصالات داخلی آنها همچنان آسیب پذیر بوده و در برابر ضربات شدید ممکن است آسیب ببیند.

 

در این میان حافظه های COB به علت ساختاری که دارد مقاومت بیشتری از خود نشان می دهد. (با این حال خم شدن همچنان می تواند به این سری نیز آسیب برساند) از دیگر توصیه هایی که شاید کمی عجیب به نظر برسد، توصیه به عدم اتصال حافظه فلش به پورت های USB جلوی کیس است. این توصیه از آنجا نشات می گیرد که بسیاری از کیس های ارزان قیمت (که خیلی از کاربران در اختیار دارند) دارای بورد بی کیفیت و اتصالات ضعیف در پورت های جلو بوده یا اتصال آن به مادربورد به درستی صورت نگرفته است.

 

به همین دلیل ممکن است در زمان انتقال برق مورد نیاز برای حافظه های فلش، ثبات کافی وجود نداشته باشد و به اطلاعات و حافظه فلش آسیب برسد. در نهایت فراموش نکنید قبل از جدا کردن حافظه فلش از سیستم از گزینه Safe Remove استفاده کنید یا مطمئن شوید که اطلاعات در حال رد و بدل شدن نیست.

[R.beyrami]

امروزه استفاده از فلش مموری ها جزو اساسی ترین بخش های نگهداری و حمل اطلاعات شده است. شما با استفاده از فلش مموری ها می توانید اطلاعات خود را به همه جا منتقل کنید. فلش مموری ها با استفاده از پورت USB به کامپیوتر و وسائل الکترونیکی متصل می شوند و اطلاعات را رد و بدل می کنند.

 

نوع USB فقط یکی از مدل های موجود برای حافظه های فلش بوده و دوربین های دیجیتال و گوشی های موبایل نیز از کارت های حافظه فلش بهره مند شده اند. پس بد نیست کمی بیشتر با حافظه های فلش آشنا شده و با ساختار آنها آشنا شویم. قبل از هر چیز خوب است بدانید واژه "Cool Disk" که برخی برای اشاره به حافظه های فلش به کار می برند، در واقع نام تجاری یکی از اولین حافظه های فلشی بود که وارد بازار ایران شد و شهرت خوبی یافت، اما اکنون در بازار وجود ندارد پس سعی کنید از عبارت حافظه فلش USB برای این محصولات استفاده کنید.

 

 

- ساختار فلش مموری ها

ابعاد کوچک حافظه های فلش نشان دهنده این است که این وسایل نباید ساختاری پیچیده داشته باشد. به طور کلی و به زبان ساده، یک حافظه فلش دارای چیپست حافظه، کنترلر و پورت اتصال است.

 

پورت شما می تواند USB یا از اتصالات مخصوص کارت های حافظه SD،microSD ،MMC یا مدل های دیگر باشد. کنترلر، پلی میان پورت و حافظه بوده و مدیریت نقل و انتقال اطلاعات را به عهده دارد.

 

حافظه ذخیره سازی نیز که به آن حافظه NAND Flash می گویند، محل ذخیره سازی اطلاعات است. این حافظه دارای ظرفیت های مختلفی است و سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند، متغیر باشد.

 

در برخی موارد، کنترلر و حافظه با یکدیگر جمع شده و در برخی دیگر از حافظه های فلش که از فناوری (COB (Chip On Borad در آنها استفاده شده است، همه چیز روی یک بورد جمع می شود. حافظه های ساخته شده با این فناوری عموما اندازه ای بسیار کوچک و ضخامتی کم دارد، پس انتظار سرعت انتقال اطلاعات بالا از آنها نداشته باشید.

 

سرعت انتقال اطلاعات به سه جزء اصلی ذکر شده وابسته است. اگر حافظه ذخیره سازی سریع باشد، کنترلر قدرتمندی با قابلیت پشتیبانی از فناوری های جدید انتقال اطلاعات داشته و از پورت سریع USB 3.0 نیز پشتیبانی کنید، می توانید سرعت انتقال اطلاعات بالا (و البته قیمت بالاتر) را انتظار داشته باشید.

 

در مورد حافظه های سریع، عموما سازندگان حداکثر سرعت انتقال اطلاعات را روی محصولات خود ذکر می کنند که البته ممکن است در عمل به دست نیاید در مورد حافظه های USB 2.0 سریع، سرعت خواندن و نوشتن می تواند به حدود 10 تا 35 مگابایت در ثانیه برسد. در مورد حافظه های معمولی USB 2.0 و مدل های COB، سرعت خواندن و نوشتن به ترتیب حدود 20 و 5 مگابایت در ثانیه است که برای انتقال فایل های حجیم اصلا مناسب نخواهد بود.

 

در مورد حافظه های USB 3.0 نیز می توانید سرعتی بین 50 مگابایت در ثانیه تا بیش از صد مگابایت در ثانیه را تجربه کنید.

 

 

- کلاس های فلش مموری

در مورد کارت های حافظه نیز ساختاری مشابه با حافظه های فلش USB وجود دارد، اما برای این سری از محصولات استانداردی به نام Class تعیین شده تا به شکل بهتری بیانگر سرعت انتقال اطلاعات در این محصولات باشد.

 

حافظه Class 10 سریع ترین حافظه در میان کلاس های عرضه شده است و در مقایسه با یک حافظه معمولی کلاس 4 قیمتی بالاتر دارد. به تازگی استاندارد جدیدتری به نام UHS نیز معرفی شده است که بیانگر سرعت بالاتر برای کارت های حافظه است و با نشان U روی کارت های حافظه نمایان می شود.

 

استاندارد UHS مخفف عبارت Ultra High Speed بوده و اکنون نسخه UHS-I ارائه شده است که سرعت انتقال اطلاعات در آن می تواند حداکثر به 104 مگابایت در ثانیه برسد. (رسیدن به این سرعت به اجزای داخلی کارت حافظه و دستگاهی که از آن استفاده می کنیم بستگی دارد) نشان دیگری که ممکن است روی کارت حافظه ببینید SDHC و SDXC است.

 

در ابتدای ورود کارت های حافظه به بازار حجم آنها کم بود و دستگاه ها نیز با همین حجم کم روزگار سپری می کردند. با استانداردهای قدیمی امکان استفاده از کارت های حافظه با ظرفیت بیشتر (مانند 4 گیگابیت) وجود نداشت و به همین دلیل استاندارد SDHC معرفی شد که هم سرعت بالاتر و هم ظرفیت بیشتر را پشتیبانی می کرد. برای پشتیبانی از این کارت های حافظه دستگاه (مانند دوربین دیجیتال) شما باید از آن پشتیبانی کنید.

 

SDXC نیز همانند SDHC برای پشتیبانی از حافظه های با سرعت و حجم بالاتر معرفی شده است. اگر یکی از دستگاه های دیجیتالی جدید را دارید، خیلی نباید نگران این دو عبارت باشید، زیرا به احتمال زیاد دستگاه شما از آن پشتیبانی خواهد کرد.

 

 

- چه فلش مموری را باید تهیه کرد

همان طور که اشاره کردیم، انواع و اقسام حافظه های فلش موجود در بازار ممکن است خرید آنها را دشوار کند، اما در واقع انجام این کار چندان هم مشکل نیست و تنها کاری ک ه باید انجام دهید، خرید آنها بر اساس نیازتان است.

 

اگر یک دوربین دیجیتال قدیمی دارید که حجم هر عکس آن چندان زیاد نیست، نیازی هم به خرید یک کارت حافظه پرسرعت نخواهید داشت. کسانی که می خواهند عکس های پی در پی با دوربین گرفته و حجم اطلاعات بالایی را در هر لحظه به دوربین خود انتقال دهند به کارت های حافظه پرسرعت نیاز دارند.

 

دارندگان گوشی های موبایل هوشمند پیشرفته نیز باید پول بیشتری خرج کرده و یک کارت حافظه سریع خریداری کنند تا با مشکل کند شدن گوشی در دسترسی به اطلاعات ذخیره شده روی کارت حافظه برخورد نکنند.در مقابل اگر دانشجو هستید و کل کاری که انتقال می دهید انتقال فایل های مرتبط با درس و پروژه های دانشگاهی است، چندان به یک حافظه سریع و گران قیمت نیاز ندارید و می توانید با یک نمونه معمولی نیز سر کنید.

 

همچنین اگر حافظه فلش شما قرار است در خودرو مورد استفاده قرار بگیرد و موسیقی از روی آن پخش شود، بهتر است سراغ یک نمونه کوچک از سری حافظه های COB بروید. سرعت انتقال اطلاعات این حافظه ها برای پخش موسیقی در خودرو کاملا مناسب خواهد بود.

 

 

- کدام فلش مموری اصل است

خوشبختانه قیمت حافظه فلش یکی از مواردی است که می تواند راهنمای خوبی برای خرید این محصولات باشد. یک حافظه فلش سریع، گران قیمت است و یک حافظه فلش معمولی قیمت پایینی دارد. ظرفیت نیز روی قیمت تاثیرگذار است و با کمی گشت و گذار در قیمت ها بخوبی این مسأله را درک خواهید کرد.

 

پس هیچ گاه به دستفروشی که در حال فروش یک حافظه 32 گیگابایتی به قیمت یک حافظه هشت گیگابایتی است اعتماد نکنید. این حافظه های فلش معمولا دارای ظرفیت 2 یا 4 گیگابایت است که با دستکاری نرم افزاری ظرفیت بالاتری را نمایش می دهد، اما یک بار نوشتن حجم زیادی از اطلاعات روی این حافظه فلش به طور کامل آن را از کار خواهد انداخت و شما هم پول و هم اطلاعات ارزشمند خود را از دست خواهید داد.

 

 

- چطور باید از فلش مموری ها حفاظت کرد

از آنجا که حافظه های فلش فاقد قطعه مکانیکی است، مقاومت بسیار بیشتری در برابر سقوط یا ضربه دارد. با این حال اتصالات داخلی آنها همچنان آسیب پذیر بوده و در برابر ضربات شدید ممکن است آسیب ببیند.

 

در این میان حافظه های COB به علت ساختاری که دارد مقاومت بیشتری از خود نشان می دهد. (با این حال خم شدن همچنان می تواند به این سری نیز آسیب برساند) از دیگر توصیه هایی که شاید کمی عجیب به نظر برسد، توصیه به عدم اتصال حافظه فلش به پورت های USB جلوی کیس است. این توصیه از آنجا نشات می گیرد که بسیاری از کیس های ارزان قیمت (که خیلی از کاربران در اختیار دارند) دارای بورد بی کیفیت و اتصالات ضعیف در پورت های جلو بوده یا اتصال آن به مادربورد به درستی صورت نگرفته است.

 

به همین دلیل ممکن است در زمان انتقال برق مورد نیاز برای حافظه های فلش، ثبات کافی وجود نداشته باشد و به اطلاعات و حافظه فلش آسیب برسد. در نهایت فراموش نکنید قبل از جدا کردن حافظه فلش از سیستم از گزینه Safe Remove استفاده کنید یا مطمئن شوید که اطلاعات در حال رد و بدل شدن نیست

[hymasky]

تکنولوژی ساخت فلش دیسک را به طور کامل توضیح دهید؟

 

Flash Memory حافظه اي است که تقريبا در هر ابزار الکترونيکي که نياز به حافظه داشته باشد پيدا مي‌شود.‌در اين مقاله سعي بر آن داريم که روش کار اين حافظه را توضيح دهيم.


Flash Memory سودمندترين نوآوري تکنولوژي 25 سال اخير است.اين تکنولوژي به عنوان حافظه‌اي قابل حمل براي ابزارهاي کوچک مانند USB , دوربين‌هاي ديجيتالي و موبايل مورد استفاده قرار مي‌گيرد و مي‌توان ادعا  کرد که در آينده نزديک جايگزيني براي هاردديسک نوت‌بوک خواهد شد.
اگرچه شرکت توشيبا تکنولوژي Flash memory را اختراع کرد , اما Intel اولين شرکتي بود که نخستين Flash memory کاربردي را معرفي نمود و هم اکنون نيز به همراه سامسونگ بيشترين سهم را در بازار از آن خود دارد.

اين تکنولوژي به اين دليل "Flash" ناميده شده که در فرآيند پاک کردن محتويات آن
( Data Erase ) تصويري از نور عکاسي به وجود مي‌آيد .
Flash memory يک حافظه از نوع  غير فرار است.يعني براي نگهداري اطلاعات ذخيره شده احتياج به نيروي الکتريکي ندارد.حافظه‌هاي فلش از نظر طبقه‌بندي جزو خانواده حافظه‌هاي (EEPROM  (Electrically Erasable Programmable Read-only Memory هستند که قابل پاک و برنامه‌ريزي در بلوک‌هاي بزرگ مي‌باشد .
انواع ديگر EEPROM‌ها بر خلاف حافظه‌هاي فلش بايد قبل از ريخته شدن اطلاعات جديد در آن ، کاملا پاک شوند .  BIOS مادربرد يکي از اين نمونه‌ها مي‌باشد.

حافظه‌هاي فلش ، داده‌ها را در آرايه‌اي از چندين سلول به همراه يک ترانزيستور در محل‌هاي تقاطع سطر و ستون ذخيره مي‌کند.اين تکنولوژي، داده‌ها را به جاي ذخيره در يک بايت داخل چندين بخش ذخيره و پاک مي‌نمايد , بنابراين محدوديت‌هاي EEPROM را ندارد .
Flash memory داده‌ها را در رديفي از سلول‌ها که شامل دو ترانزيستور است  (‌يک floating gate  و يک control gate) , و توسط يک عايق اکسيد جدا مي‌شود ذخيره مي‌کند . هنگامي‌که ولتاژ کافي به control gate مي‌رسد الکترون‌هاي نيرو گرفته و به سمت لايه اکسيد هدايت مي‌گردند (‌که به اين فرآيند tunneling مي‌گويند) و در کنار floating gate جمع مي‌شوند. زماني که اين فرآيند صورت مي‌پذيرد سلول‌ها ، ارزش عددي بيت ذخيره شده خود را از صفر و يک تغيير مي‌دهند . در شرايط معمول الکترون‌هاي حبس شده در سمت ديگر floating gate, براي مدت زمان طولاني از آنجا خارج نخواهند شد و اين خاصيت غير فراري الکترون‌ها ست.

SLC  در مقابل MLC
حافظه‌هاي فلش در دو نوع مختلف:
(SLC ( Single Level Cell  و (MLC ( Multi Level Cell ) توليد ‌مي‌شوند.
هرکدام از اين تکنولوژي‌ها داراي معايب و محاسني است و از نظر ساختار ، تفاوت‌هايي با هم دارند.

در حافظه‌هايي که بر پايه تکنولوژي MLC طراحي ‌مي‌شوند، در هر سلول حافظه 2 بيت ذخيره ‌مي‌شود اما در چيپ‌هاي نوع SLC اطلاعات در هر سلول حافظه ، 1 بيت ذخيره ‌مي‌شود ، بنابراين در صورت يک اندازه بودن حجم حافظه ( مثلا فلش 1 گيگابايتي ) ، اندازه چيپ SLC بزرگتر از چيپ MLC ‌مي‌باشد به همين دليل قيمت حافظه‌هايي که از تکنولوژي MLC بهره مي‌برند ارزان‌تر است.
در حافظه‌هاي نوع MLC به دليل اينکه در هر سلول حافظه 2 بيت ذخيره مي‌شود ، الگوريتم خواندن و همچنين تصحيح خطا بسيار پيچيده‌تر و دشوارتر است به همين علت نيز سرعت خواندن و نوشتن در اين نوع حافظه‌ها به نسبت چيپ‌هاي SLC کند‌تر است.
در حافظه‌ها MLC اين کار را به وسيله جمع‌آوري سطوح مختلف بارهاي الکتريکي در کنار floating gate انجام مي‌شود ؛ ‌بطور مثال يک سلول دو بيتي مي‌تواند بين 4 ولتاژ متفاوت تمايز قائل شود .

ساختار NAND  و NOR
طراحان چيپ حافظه ، براي ساخت حافظه فلش از دو روش NAND و NOR استفاده مي‌کنند.بطور کلي هيچ يک از اين دو بر ديگري برتري ندارد ولي هر کدام از آنها در جايگاه خاصي کاربرد بيشتري دارند.
سلول‌هاي NOR ،بصورت موازي با يکديگر ارتباط دارند بنابراين هر سلول مي‌تواند بصورت مجزا خوانده و برنامه‌ريزي شود,درحاليکه سلول‌هاي NAND بصورت سري مرتبطند و بايد به همان صورت خوانده و برنامه‌ريزي گردند .
داده‌ها در حالت NOR به همان روشي در RAM سيستم استفاده مي‌گردد،خوانده مي‌شود ، به همين دليل اغلب ريزپردازنده‌ها مي‌توانند با حافظه‌هاي NOR Flash کار کنند. به عبارت ديگر حافظه NOR flash‌ مي‌تواند برنامه‌هاي نرم‌افزاري را بدون ريختن دستور العمل در RAM ذخيره و اجرا نمايد . اين حافظه همچنين مي‌تواند در يک بخش اجرا شود در حاليکه داده‌ها بطور همزمان از قسمت ديگر خوانده , ريخته و يا پاک گردند.به همين دلايل NOR Flash اغلب در تجهيزات پرتابل مانند همراه مانند گوشي‌هاي موبايل به کار برده مي‌شود.



شکل 1: سلول‌هاي NOR ،بصورت موازي با يکديگر ارتباط دارند بنابراين هر سلول مي‌تواند بصورت مجزا خوانده شود به همين دليل از آنها مي‌توان به عنوان RAM استفاده کرد.اما سلول‌هاي NAND بصورت سري مرتبطند و بايد به همان صورت خوانده و برنامه‌ريزي گردند.از حافظه‌هاي NAND ،براي مصارف ذخيره سازي فايل استفاده مي‌شود.

بعدها شرکت توشيبا حافظه NAND flash را طراحي کرد , اما اين حافظه فاقد خاصيت "دسترسي تصادفي" ( مانند آن چيزي که در NOR و RAM است ) مي‌باشد و اين مانع استفاده از آن به عنوان جايگزيني براي سيستم ROM است.
از طرفي ديگر حافظه‌هاي NAND بسيار سريع‌تر عمل مي‌کنند و به نسبت به حافظه‌هاي NOR داراي هزينه کمتر و حجم ذخيره‌سازي بيشتري مي‌‌باشند .
ساختار خواندن و نوشتن در حافظه‌هاي NAND شبيه ساختار هارد‌ديسک و درايو‌هاي نوري به ترتييب که ديتا بر خلاف رم نمي‌تواند بخش بخش باشد بلکه در هر لحظه اطلاعات فقط از يک بخش( Segment ) خوانده مي‌شود.
با توجه به خصوصيات تکنولوژي حافظه‌هاي NAND ، اين نوع حافظه ، در وسايل ذخيره‌سازيي مانند Compact flash , رم‌هاي SD ، MMC ، حافظه‌هاي XD-Picture ، USB Flash Drive و هاردديسک‌هاي SSD ( حالت جامد) استفاده مي‌شود.

سيستم‌ فايل در حافظه‌هاي فلش
اغلب رم‌هاي فلش قابل حمل( removable flash media ) داراي ميکروکنترلر داخلي مي‌باشند .
اين خاصيت ، حافظه‌هاي SD  ، Compact flash  و فلش درايو‌ها را قادر به فرمت شدن با استفاده از سيستم‌  FAT مي‌کند . حافظه‌هايي که فاقد يکروکنترلر هستند بطور معمول از (FTL( Flash Translation Layer استفاده مي‌کنند.
FTL سيستم فايلي است که  ساختار سيستم فايل فلش را شبيه FAT مي‌کند .

نکته مهم و پاياني
محصولات  NAND‌برمبناي دو عامل، قيمت گذاري مي‌شوند :‌ ظرفيت و سرعت .
عامل ظرفيت بسيار آسان اندازه‌گيري مي‌گردد اما دومي ‌سخت تر از آن است که به نظر مي‌رسد زيرا سازنده‌ها ميزان متفاوتي براي آن در نظر مي‌گيرند .
بسياري از حافظه‌هاي NAND‌ ميکروکنترلر‌هاي داخلي دارند که باعث سازماندهي سلول‌‌هاي معيوب مي‌گردند. اگر عمل نوشتن با مشکل روبرو شود ميکروکنترلر مي‌تواند داده‌ها را در سلول ديگري ذخيره نمايد.در واقع اغلب حافظه‌هاي NAND هنگامي‌که از کارخانه خارج مي‌شوند داراي بلوک‌هاي معيوب هستند اما از آنجا که اين بلوک‌ها توسط ميکروکنترلر شناخته شده‌اند داده بر روي آنها ذخيره نمي‌شوند.
اين که اين حافظه‌ها کمک شاياني به ذخيره داده‌ها مي‌کنند هيچ شکي نيست اما به کساني که اطلاعات ارزشمند را ذخيره مي‌کنند توصيه مي‌شود که کپي پشتيبان از آنها تهيه نمايند .

      حسین عالی زاده

[mitra]

تکنولوژی ساخت فلش دیسک را به طور کامل توضیح دهید؟

 

Flash Memory حافظه اي است که تقريبا در هر ابزار الکترونيکي که نياز به حافظه داشته باشد پيدا مي‌شود.‌در اين مقاله سعي بر آن داريم که روش کار اين حافظه را توضيح دهيم.


Flash Memory سودمندترين نوآوري تکنولوژي 25 سال اخير است.اين تکنولوژي به عنوان حافظه‌اي قابل حمل براي ابزارهاي کوچک مانند USB , دوربين‌هاي ديجيتالي و موبايل مورد استفاده قرار مي‌گيرد و مي‌توان ادعا  کرد که در آينده نزديک جايگزيني براي هاردديسک نوت‌بوک خواهد شد.
اگرچه شرکت توشيبا تکنولوژي Flash memory را اختراع کرد , اما Intel اولين شرکتي بود که نخستين Flash memory کاربردي را معرفي نمود و هم اکنون نيز به همراه سامسونگ بيشترين سهم را در بازار از آن خود دارد.

اين تکنولوژي به اين دليل "Flash" ناميده شده که در فرآيند پاک کردن محتويات آن
( Data Erase ) تصويري از نور عکاسي به وجود مي‌آيد .
Flash memory يک حافظه از نوع  غير فرار است.يعني براي نگهداري اطلاعات ذخيره شده احتياج به نيروي الکتريکي ندارد.حافظه‌هاي فلش از نظر طبقه‌بندي جزو خانواده حافظه‌هاي (EEPROM  (Electrically Erasable Programmable Read-only Memory هستند که قابل پاک و برنامه‌ريزي در بلوک‌هاي بزرگ مي‌باشد .
انواع ديگر EEPROM‌ها بر خلاف حافظه‌هاي فلش بايد قبل از ريخته شدن اطلاعات جديد در آن ، کاملا پاک شوند .  BIOS مادربرد يکي از اين نمونه‌ها مي‌باشد.

حافظه‌هاي فلش ، داده‌ها را در آرايه‌اي از چندين سلول به همراه يک ترانزيستور در محل‌هاي تقاطع سطر و ستون ذخيره مي‌کند.اين تکنولوژي، داده‌ها را به جاي ذخيره در يک بايت داخل چندين بخش ذخيره و پاک مي‌نمايد , بنابراين محدوديت‌هاي EEPROM را ندارد .
Flash memory داده‌ها را در رديفي از سلول‌ها که شامل دو ترانزيستور است  (‌يک floating gate  و يک control gate) , و توسط يک عايق اکسيد جدا مي‌شود ذخيره مي‌کند . هنگامي‌که ولتاژ کافي به control gate مي‌رسد الکترون‌هاي نيرو گرفته و به سمت لايه اکسيد هدايت مي‌گردند (‌که به اين فرآيند tunneling مي‌گويند) و در کنار floating gate جمع مي‌شوند. زماني که اين فرآيند صورت مي‌پذيرد سلول‌ها ، ارزش عددي بيت ذخيره شده خود را از صفر و يک تغيير مي‌دهند . در شرايط معمول الکترون‌هاي حبس شده در سمت ديگر floating gate, براي مدت زمان طولاني از آنجا خارج نخواهند شد و اين خاصيت غير فراري الکترون‌ها ست.

SLC  در مقابل MLC
حافظه‌هاي فلش در دو نوع مختلف:
(SLC ( Single Level Cell  و (MLC ( Multi Level Cell ) توليد ‌مي‌شوند.
هرکدام از اين تکنولوژي‌ها داراي معايب و محاسني است و از نظر ساختار ، تفاوت‌هايي با هم دارند.

در حافظه‌هايي که بر پايه تکنولوژي MLC طراحي ‌مي‌شوند، در هر سلول حافظه 2 بيت ذخيره ‌مي‌شود اما در چيپ‌هاي نوع SLC اطلاعات در هر سلول حافظه ، 1 بيت ذخيره ‌مي‌شود ، بنابراين در صورت يک اندازه بودن حجم حافظه ( مثلا فلش 1 گيگابايتي ) ، اندازه چيپ SLC بزرگتر از چيپ MLC ‌مي‌باشد به همين دليل قيمت حافظه‌هايي که از تکنولوژي MLC بهره مي‌برند ارزان‌تر است.
در حافظه‌هاي نوع MLC به دليل اينکه در هر سلول حافظه 2 بيت ذخيره مي‌شود ، الگوريتم خواندن و همچنين تصحيح خطا بسيار پيچيده‌تر و دشوارتر است به همين علت نيز سرعت خواندن و نوشتن در اين نوع حافظه‌ها به نسبت چيپ‌هاي SLC کند‌تر است.
در حافظه‌ها MLC اين کار را به وسيله جمع‌آوري سطوح مختلف بارهاي الکتريکي در کنار floating gate انجام مي‌شود ؛ ‌بطور مثال يک سلول دو بيتي مي‌تواند بين 4 ولتاژ متفاوت تمايز قائل شود .

ساختار NAND  و NOR
طراحان چيپ حافظه ، براي ساخت حافظه فلش از دو روش NAND و NOR استفاده مي‌کنند.بطور کلي هيچ يک از اين دو بر ديگري برتري ندارد ولي هر کدام از آنها در جايگاه خاصي کاربرد بيشتري دارند.
سلول‌هاي NOR ،بصورت موازي با يکديگر ارتباط دارند بنابراين هر سلول مي‌تواند بصورت مجزا خوانده و برنامه‌ريزي شود,درحاليکه سلول‌هاي NAND بصورت سري مرتبطند و بايد به همان صورت خوانده و برنامه‌ريزي گردند .
داده‌ها در حالت NOR به همان روشي در RAM سيستم استفاده مي‌گردد،خوانده مي‌شود ، به همين دليل اغلب ريزپردازنده‌ها مي‌توانند با حافظه‌هاي NOR Flash کار کنند. به عبارت ديگر حافظه NOR flash‌ مي‌تواند برنامه‌هاي نرم‌افزاري را بدون ريختن دستور العمل در RAM ذخيره و اجرا نمايد . اين حافظه همچنين مي‌تواند در يک بخش اجرا شود در حاليکه داده‌ها بطور همزمان از قسمت ديگر خوانده , ريخته و يا پاک گردند.به همين دلايل NOR Flash اغلب در تجهيزات پرتابل مانند همراه مانند گوشي‌هاي موبايل به کار برده مي‌شود.



شکل 1: سلول‌هاي NOR ،بصورت موازي با يکديگر ارتباط دارند بنابراين هر سلول مي‌تواند بصورت مجزا خوانده شود به همين دليل از آنها مي‌توان به عنوان RAM استفاده کرد.اما سلول‌هاي NAND بصورت سري مرتبطند و بايد به همان صورت خوانده و برنامه‌ريزي گردند.از حافظه‌هاي NAND ،براي مصارف ذخيره سازي فايل استفاده مي‌شود.

بعدها شرکت توشيبا حافظه NAND flash را طراحي کرد , اما اين حافظه فاقد خاصيت "دسترسي تصادفي" ( مانند آن چيزي که در NOR و RAM است ) مي‌باشد و اين مانع استفاده از آن به عنوان جايگزيني براي سيستم ROM است.
از طرفي ديگر حافظه‌هاي NAND بسيار سريع‌تر عمل مي‌کنند و به نسبت به حافظه‌هاي NOR داراي هزينه کمتر و حجم ذخيره‌سازي بيشتري مي‌‌باشند .
ساختار خواندن و نوشتن در حافظه‌هاي NAND شبيه ساختار هارد‌ديسک و درايو‌هاي نوري به ترتييب که ديتا بر خلاف رم نمي‌تواند بخش بخش باشد بلکه در هر لحظه اطلاعات فقط از يک بخش( Segment ) خوانده مي‌شود.
با توجه به خصوصيات تکنولوژي حافظه‌هاي NAND ، اين نوع حافظه ، در وسايل ذخيره‌سازيي مانند Compact flash , رم‌هاي SD ، MMC ، حافظه‌هاي XD-Picture ، USB Flash Drive و هاردديسک‌هاي SSD ( حالت جامد) استفاده مي‌شود.

سيستم‌ فايل در حافظه‌هاي فلش
اغلب رم‌هاي فلش قابل حمل( removable flash media ) داراي ميکروکنترلر داخلي مي‌باشند .
اين خاصيت ، حافظه‌هاي SD  ، Compact flash  و فلش درايو‌ها را قادر به فرمت شدن با استفاده از سيستم‌  FAT مي‌کند . حافظه‌هايي که فاقد يکروکنترلر هستند بطور معمول از (FTL( Flash Translation Layer استفاده مي‌کنند.
FTL سيستم فايلي است که  ساختار سيستم فايل فلش را شبيه FAT مي‌کند .

نکته مهم و پاياني
محصولات  NAND‌برمبناي دو عامل، قيمت گذاري مي‌شوند :‌ ظرفيت و سرعت .
عامل ظرفيت بسيار آسان اندازه‌گيري مي‌گردد اما دومي ‌سخت تر از آن است که به نظر مي‌رسد زيرا سازنده‌ها ميزان متفاوتي براي آن در نظر مي‌گيرند .
بسياري از حافظه‌هاي NAND‌ ميکروکنترلر‌هاي داخلي دارند که باعث سازماندهي سلول‌‌هاي معيوب مي‌گردند. اگر عمل نوشتن با مشکل روبرو شود ميکروکنترلر مي‌تواند داده‌ها را در سلول ديگري ذخيره نمايد.در واقع اغلب حافظه‌هاي NAND هنگامي‌که از کارخانه خارج مي‌شوند داراي بلوک‌هاي معيوب هستند اما از آنجا که اين بلوک‌ها توسط ميکروکنترلر شناخته شده‌اند داده بر روي آنها ذخيره نمي‌شوند.
اين که اين حافظه‌ها کمک شاياني به ذخيره داده‌ها مي‌کنند هيچ شکي نيست اما به کساني که اطلاعات ارزشمند را ذخيره مي‌کنند توصيه مي‌شود که کپي پشتيبان از آنها تهيه نمايند .

میترا کاظمی کیا

[fatemekaramali2016@gmail.com]

فناوری ساخت فلش

SLC در مقابل MLC
حافظه‌هاي فلش در دو نوع مختلف:
(SLC ( Single Level Cell و (MLC ( Multi Level Cell ) توليد ‌مي‌شوند.
هرکدام از اين تکنولوژي‌ها داراي معايب و محاسني است و از نظر ساختار ، تفاوت‌هايي با هم دارند.

در حافظه‌هايي که بر پايه تکنولوژي MLC طراحي ‌مي‌شوند، در هر سلول حافظه 2 بيت ذخيره ‌مي‌شود اما در چيپ‌هاي نوع SLC اطلاعات در هر سلول حافظه ، 1 بيت ذخيره ‌مي‌شود ، بنابراين در صورت يک اندازه بودن حجم حافظه ( مثلا فلش 1 گيگابايتي ) ، اندازه چيپ SLC بزرگتر از چيپ MLC ‌مي‌باشد به همين دليل قيمت حافظه‌هايي که از تکنولوژي MLC بهره مي‌برند ارزان‌تر است.
در حافظه‌هاي نوع MLC به دليل اينکه در هر سلول حافظه 2 بيت ذخيره مي‌شود ، الگوريتم خواندن و همچنين تصحيح خطا بسيار پيچيده‌تر و دشوارتر است به همين علت نيز سرعت خواندن و نوشتن در اين نوع حافظه‌ها به نسبت چيپ‌هاي SLC کند‌تر است.
در حافظه‌ها MLC اين کار را به وسيله جمع‌آوري سطوح مختلف بارهاي الکتريکي در کنار floating gate انجام مي‌شود ؛ ‌بطور مثال يک سلول دو بيتي مي‌تواند بين 4 ولتاژ متفاوت تمايز قائل شود .

ساختار NAND و NOR
طراحان چيپ حافظه ، براي ساخت حافظه فلش از دو روش NAND و NOR استفاده مي‌کنند.بطور کلي هيچ يک از اين دو بر ديگري برتري ندارد ولي هر کدام از آنها در جايگاه خاصي کاربرد بيشتري دارند.
سلول‌هاي NOR ،بصورت موازي با يکديگر ارتباط دارند بنابراين هر سلول مي‌تواند بصورت مجزا خوانده و برنامه‌ريزي شود,درحاليکه سلول‌هاي NAND بصورت سري مرتبطند و بايد به همان صورت خوانده و برنامه‌ريزي گردند .
داده‌ها در حالت NOR به همان روشي در RAM سيستم استفاده مي‌گردد،خوانده مي‌شود ، به همين دليل اغلب ريزپردازنده‌ها مي‌توانند با حافظه‌هاي NOR Flash کار کنند. به عبارت ديگر حافظه NOR flash مي‌تواند برنامه‌هاي نرم‌افزاري را بدون ريختن دستور العمل در RAM ذخيره و اجرا نمايد . اين حافظه همچنين مي‌تواند در يک بخش اجرا شود در حاليکه داده‌ها بطور همزمان از قسمت ديگر خوانده , ريخته و يا پاک گردند.به همين دلايل NOR Flash اغلب در تجهيزات پرتابل مانند همراه مانند گوشي‌هاي موبايل به کار برده مي‌شود.