31-01-2023, 11:19 AM
شرایط مراجعه به روانشناس کودک
مشاوره کودک و نوجوان
"شاید باید با یک روانشناس مشورت کنیم." این عبارت در میان والدین مدرن زمانی که با پسران و دختران خود به مشکل برخورد می کنند رایج شده است، به ویژه آنهایی که خود را قادر به کمک به پسر (یا دختر) خود نمی بینند و در احساس گناه غرق می شوند.
والدین از روانشناس چه انتظاری دارند؟ و چه زمانی باید با او مشورت کنند؟ اولاً والدین باید بدانند و متقاعد شوند که اولین درمانگر فرزندانشان هستند. دوست داشتن آنها، مراقبت از آنها، گوش دادن به آنها، ایجاد احساس امنیت و حفظ آنها اولین و بهترین روش برای درمان روانشناختی است. کودک موجودی از سیاره دیگر نیست، بلکه یک موجود انسانی است و فردی در معرض موفقیت و شکست است و دارای نگرانی، اضطراب و ترس است. همه این احساسات طبیعی هستند، زیرا بخشی از زندگی و به طور کلی ساختار روانی یک فرد هستند.مشاوره کودک و نوجوان
- چرا کودک نیاز به مراجعه به روانشناس دارد؟
فهرست کردن تمام دلایلی که چرا باید مشاوره روانپزشکی کودک را در نظر بگیرید بی فایده و غیرممکن است. اساس این است که والدین گوش کنند و آنها را نسبت به علائم یا رفتار غیرعادی یا آزاردهنده کودک آگاه کنند. اولین نشانه‌های رنج در کودکان و نوجوانان می‌تواند بی‌اهمیت باشد (اختلالات خواب، تحریک‌پذیری...) اما همچنین بسیار آزاردهنده (اختلالات خوردن، غمگینی، گوشه‌گیری...). در واقع به محض اینکه کودک با مشکلی مواجه شد که به تنهایی یا با کمک والدینش نمی تواند آن را حل کند، باید به فکر مشورت با یک متخصص باشد.
برای کمک به والدین در درک دلایل مشاوره، اینها برخی از رایج ترین علائم بسته به سن کودک هستند:
در کودکان زیر سه سال، تاخیر رشد و اختلالات خواب (کابوس، بی خوابی...) اغلب رخ می دهد.
با ورود به مدرسه، برخی از کودکان به سختی از والدین خود جدا می شوند یا در تمرکز و/یا اجتماعی شدن مشکل دارند. مشکلات بهداشتی نیز ممکن است ظاهر شود.مشاوره کودک و نوجوان
در کلاس های ابتدایی، برخی از مشکلات، مانند مشکلات یادگیری، نارساخوانی یا بیش فعالی، به طور قابل توجهی ظاهر می شوند. برخی از کودکان از دردهای فیزیکی (سردرد، معده درد، اگزما...) رنج می برند و اینها علائم پاتولوژیک هستند که رنج عمیق تری را پنهان می کنند.
در یک نوجوان در سطح متوسطه، نگرانی های دیگری ایجاد می شود: قلدری و به حاشیه رانده شدن توسط سایر نوجوانان، مشکل در انجام تکالیف، سازگاری ضعیف با برنامه درسی مدرسه، و مشکلات مربوط به دوران نوجوانی (بی اشتهایی، پرخوری عصبی...). در نهایت، دسترسی به دبیرستان گاهی اوقات باعث ایجاد مشکلاتی در انتخاب گرایش تحصیلی یا مخالفت غیر معمول والدین می شود.مشاوره کودک و نوجوان
چه زمانی کودک به روانشناس نیاز دارد؟
مهمتر از همه، والدین باید از غرایز خود پیروی کنند! آنها اولین روانپزشک فرزندشان هستند و وقتی متوجه علائم تغییر رفتار می شوند، بهترین کار این است که با او تماس بگیرند. به عنوان مثال، از او در مورد زندگی در مدرسه و احساساتش می پرسند و سعی می کنند با گفت و گو به او کمک کنند تا پتانسیل هایش را خالی کند و اعتماد به نفسش را تقویت کند. این اولین قدم واقعی برای کمک به او برای بهتر شدن است.
در اینجا علائمی وجود دارد که باید مراقب آنها باشید و نیاز به مشورت با روانپزشک دارد.
تغییر بزرگ در رفتار اگر کودک در حالی که قبلاً تحرک زیادی داشت ناگهان ساکت شد یا برعکس و اگر خشن شد و نمره مدرسه او به طور ناگهانی کاهش یافت، اینها نشانه های اختلال روانی است.
اختلالات خوردن: کودک در هر سنی که باشد، امتناع یا خوردن غذا به صورت اغراق آمیز، نشانه اختلال روانی است که نباید دست کم گرفت.
اگر والدین احساس می کنند که ارتباط با فرزندشان قطع شده است و اعتماد بین آنها و او دیگر وجود ندارد، باید با یک فرد بی طرف که قادر به نظارت بر اعمال او باشد، مشورت کنند.
- چه کسی می تواند والدین را نزد روانشناس مناسب راهنمایی کند؟
وقتی والدین متوجه مشکل روانی فرزندشان می شوند، می توانند از پزشک خانواده یا متخصص اطفال خود بپرسند. او قادر است والدین را به روانشناس مناسب سن کودک راهنمایی کند. والدین نیز می توانند از دوستان یا اطرافیان خود بپرسند، زیرا مسلم است که آنها تنها کسانی نیستند که فرزندانشان در معرض مشکلات روانی قرار دارند. والدین همچنین می توانند از مسئول اجتماعی مدرسه سوال کنند و توجه داشته باشند که امروزه اکثر مدارس دارای روانشناس هستند که شرایط و مشکلات روانی دانش آموزان را پیگیری می کند.
- موضوع روانشناس را چگونه می توان با کودک مطرح کرد؟
مشاوره کودک و نوجوان
قبل از اولین جلسه کودک، نقش والدین این است که درباره جلسه به کودک توضیح دهند و به او اطمینان دهند. مثلاً به او بگویید که با فردی آشنا می شود که به کار با بچه ها عادت دارد و باید با این شخص نقاشی بکشد، بازی کند و صحبت کند. کاهش بار ایده مشاوره با روانشناس باعث می شود که مشاوره با آرامش و بدون مشکل بگذرد. در حالی که متقاعد کردن یک نوجوان در این مورد آسان نیست، به خصوص اگر والدین این کار را از او بخواهند. معروف است که نوجوانی مرحله ای است که در آن نوجوان تمایل به استقلال دارد و اغلب از هر چیزی که خانواده از او می خواهد سر باز می زند، به خصوص اگر دوران درگیری با آنها را سپری کند. بنابراین او ممکن است ایده رفتن به یک روان درمانگر را رد کند زیرا این فقط یک پیشنهاد از طرف والدینش است. بنابراین باید به نوجوان توضیح داد که روان درمانگر فردی بی طرف است و اسرار کار را برای کسی فاش نمی کند و درمانگر شخصی اوست و همدست والدینش نیست. و هنگامی که نوجوان اصرار دارد از مراجعه به روانشناس امتناع کند، والدین می توانند از یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستان پسرشان بخواهند که او را متقاعد کند که این کار را انجام دهد.
پیگیری روانشناختی چقدر طول می کشد؟
مدت زمان پیگیری با توجه به شرایط کودک و مشکلی که باید برطرف شود متفاوت است. برای برخی، مشکل در پایان جلسه اول حل می شود، در حالی که پیگیری روانشناختی ممکن است برای برخی دیگر بیش از یک سال طول بکشد، اما یک چیز مسلم است، هر چه مدت درمان بیشتر به کودک خردسال مربوط شود، دوره کوتاهتر است زیرا مشکلات او در مراحل ابتدایی است.
نقش والدین در روان درمانی چیست؟
مشاوره کودک و نوجوان
والدین نقش بسیار مهمی دارند. روان درمانی مبتنی بر شناخت علل مشکل، شناسایی آن و تلاش برای حل آن با کمک والدین است. برای اینکه کودک در سلامت کامل رشد کند نیاز به حمایت و حمایت خانواده دارد تا آنها مرجع او باشند و به مرزها و نقاط خاصی بپردازند و این به او کمک می کند تا شخصیت خود را بسازد و هویت خود را شکل دهد و در نتیجه در تبدیل شدن به یک بزرگسال سالم اگر کودک در میان والدینی زندگی می کند که وظیفه والدینی خود را رها کرده اند، یعنی طوری رفتار می کنند که انگار پسرشان در قبال آنها مسئول است یا نظر او را در تصمیم گیری های سرنوشت ساز می پرسند یا در هر کاری مردد هستند، کودک احساس خستگی می کند و اضطراب زیادی دارد و در نتیجه دچار اختلالات روانی می شود. بنابراین، والدین باید نقش واقعی خود را در تأمین محبت، لطافت و احساس امنیت برای فرزندان خود ایفا کنند. برای موفقیت آمیز بودن درمان، همه اعضای خانواده باید احساس کنند که در کمک کردن مشارکت دارند.مشاوره کودک و نوجوان
- والدین چگونه می توانند متخصص مناسب برای درمان پسر نوجوان خود را بشناسند؟
لازم است نوجوان هنگام ملاقات با روان درمانگر خود به او اعتماد داشته باشد، اگر با او احساس راحتی نمی کند نیازی به تکمیل درمان با او نیست، درمانگر دیگری که می تواند به نوجوان نزدیک شود توجه او را جلب کند. ، و شروع به کار با او به سرعت باید بلافاصله به دنبال.
از طرف دیگر، والدین باید بدانند که روان درمانگر برای پسرشان است، چرا که کلینیک درمانگر مکان ویژه ای برای اوست. با این حال، این مانع از آگاهی والدین از پیشرفت نوجوان در درمان روانشناختی خود نمی شود. آنها باید نظرات و سوالات خود را تا بعد از جلسه رزرو کنند. شاید پذیرش این موضوع برای والدین سخت باشد، اما ممکن است زمان جدایی فرا رسیده باشد، زیرا نوجوان بر خودش مسلط شده است.
مشاوره کودک و نوجوان
"شاید باید با یک روانشناس مشورت کنیم." این عبارت در میان والدین مدرن زمانی که با پسران و دختران خود به مشکل برخورد می کنند رایج شده است، به ویژه آنهایی که خود را قادر به کمک به پسر (یا دختر) خود نمی بینند و در احساس گناه غرق می شوند.
والدین از روانشناس چه انتظاری دارند؟ و چه زمانی باید با او مشورت کنند؟ اولاً والدین باید بدانند و متقاعد شوند که اولین درمانگر فرزندانشان هستند. دوست داشتن آنها، مراقبت از آنها، گوش دادن به آنها، ایجاد احساس امنیت و حفظ آنها اولین و بهترین روش برای درمان روانشناختی است. کودک موجودی از سیاره دیگر نیست، بلکه یک موجود انسانی است و فردی در معرض موفقیت و شکست است و دارای نگرانی، اضطراب و ترس است. همه این احساسات طبیعی هستند، زیرا بخشی از زندگی و به طور کلی ساختار روانی یک فرد هستند.مشاوره کودک و نوجوان
- چرا کودک نیاز به مراجعه به روانشناس دارد؟
فهرست کردن تمام دلایلی که چرا باید مشاوره روانپزشکی کودک را در نظر بگیرید بی فایده و غیرممکن است. اساس این است که والدین گوش کنند و آنها را نسبت به علائم یا رفتار غیرعادی یا آزاردهنده کودک آگاه کنند. اولین نشانه‌های رنج در کودکان و نوجوانان می‌تواند بی‌اهمیت باشد (اختلالات خواب، تحریک‌پذیری...) اما همچنین بسیار آزاردهنده (اختلالات خوردن، غمگینی، گوشه‌گیری...). در واقع به محض اینکه کودک با مشکلی مواجه شد که به تنهایی یا با کمک والدینش نمی تواند آن را حل کند، باید به فکر مشورت با یک متخصص باشد.
برای کمک به والدین در درک دلایل مشاوره، اینها برخی از رایج ترین علائم بسته به سن کودک هستند:
در کودکان زیر سه سال، تاخیر رشد و اختلالات خواب (کابوس، بی خوابی...) اغلب رخ می دهد.
با ورود به مدرسه، برخی از کودکان به سختی از والدین خود جدا می شوند یا در تمرکز و/یا اجتماعی شدن مشکل دارند. مشکلات بهداشتی نیز ممکن است ظاهر شود.مشاوره کودک و نوجوان
در کلاس های ابتدایی، برخی از مشکلات، مانند مشکلات یادگیری، نارساخوانی یا بیش فعالی، به طور قابل توجهی ظاهر می شوند. برخی از کودکان از دردهای فیزیکی (سردرد، معده درد، اگزما...) رنج می برند و اینها علائم پاتولوژیک هستند که رنج عمیق تری را پنهان می کنند.
در یک نوجوان در سطح متوسطه، نگرانی های دیگری ایجاد می شود: قلدری و به حاشیه رانده شدن توسط سایر نوجوانان، مشکل در انجام تکالیف، سازگاری ضعیف با برنامه درسی مدرسه، و مشکلات مربوط به دوران نوجوانی (بی اشتهایی، پرخوری عصبی...). در نهایت، دسترسی به دبیرستان گاهی اوقات باعث ایجاد مشکلاتی در انتخاب گرایش تحصیلی یا مخالفت غیر معمول والدین می شود.مشاوره کودک و نوجوان
چه زمانی کودک به روانشناس نیاز دارد؟
مهمتر از همه، والدین باید از غرایز خود پیروی کنند! آنها اولین روانپزشک فرزندشان هستند و وقتی متوجه علائم تغییر رفتار می شوند، بهترین کار این است که با او تماس بگیرند. به عنوان مثال، از او در مورد زندگی در مدرسه و احساساتش می پرسند و سعی می کنند با گفت و گو به او کمک کنند تا پتانسیل هایش را خالی کند و اعتماد به نفسش را تقویت کند. این اولین قدم واقعی برای کمک به او برای بهتر شدن است.
در اینجا علائمی وجود دارد که باید مراقب آنها باشید و نیاز به مشورت با روانپزشک دارد.
تغییر بزرگ در رفتار اگر کودک در حالی که قبلاً تحرک زیادی داشت ناگهان ساکت شد یا برعکس و اگر خشن شد و نمره مدرسه او به طور ناگهانی کاهش یافت، اینها نشانه های اختلال روانی است.
اختلالات خوردن: کودک در هر سنی که باشد، امتناع یا خوردن غذا به صورت اغراق آمیز، نشانه اختلال روانی است که نباید دست کم گرفت.
اگر والدین احساس می کنند که ارتباط با فرزندشان قطع شده است و اعتماد بین آنها و او دیگر وجود ندارد، باید با یک فرد بی طرف که قادر به نظارت بر اعمال او باشد، مشورت کنند.
- چه کسی می تواند والدین را نزد روانشناس مناسب راهنمایی کند؟
وقتی والدین متوجه مشکل روانی فرزندشان می شوند، می توانند از پزشک خانواده یا متخصص اطفال خود بپرسند. او قادر است والدین را به روانشناس مناسب سن کودک راهنمایی کند. والدین نیز می توانند از دوستان یا اطرافیان خود بپرسند، زیرا مسلم است که آنها تنها کسانی نیستند که فرزندانشان در معرض مشکلات روانی قرار دارند. والدین همچنین می توانند از مسئول اجتماعی مدرسه سوال کنند و توجه داشته باشند که امروزه اکثر مدارس دارای روانشناس هستند که شرایط و مشکلات روانی دانش آموزان را پیگیری می کند.
- موضوع روانشناس را چگونه می توان با کودک مطرح کرد؟
مشاوره کودک و نوجوان
قبل از اولین جلسه کودک، نقش والدین این است که درباره جلسه به کودک توضیح دهند و به او اطمینان دهند. مثلاً به او بگویید که با فردی آشنا می شود که به کار با بچه ها عادت دارد و باید با این شخص نقاشی بکشد، بازی کند و صحبت کند. کاهش بار ایده مشاوره با روانشناس باعث می شود که مشاوره با آرامش و بدون مشکل بگذرد. در حالی که متقاعد کردن یک نوجوان در این مورد آسان نیست، به خصوص اگر والدین این کار را از او بخواهند. معروف است که نوجوانی مرحله ای است که در آن نوجوان تمایل به استقلال دارد و اغلب از هر چیزی که خانواده از او می خواهد سر باز می زند، به خصوص اگر دوران درگیری با آنها را سپری کند. بنابراین او ممکن است ایده رفتن به یک روان درمانگر را رد کند زیرا این فقط یک پیشنهاد از طرف والدینش است. بنابراین باید به نوجوان توضیح داد که روان درمانگر فردی بی طرف است و اسرار کار را برای کسی فاش نمی کند و درمانگر شخصی اوست و همدست والدینش نیست. و هنگامی که نوجوان اصرار دارد از مراجعه به روانشناس امتناع کند، والدین می توانند از یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستان پسرشان بخواهند که او را متقاعد کند که این کار را انجام دهد.
پیگیری روانشناختی چقدر طول می کشد؟
مدت زمان پیگیری با توجه به شرایط کودک و مشکلی که باید برطرف شود متفاوت است. برای برخی، مشکل در پایان جلسه اول حل می شود، در حالی که پیگیری روانشناختی ممکن است برای برخی دیگر بیش از یک سال طول بکشد، اما یک چیز مسلم است، هر چه مدت درمان بیشتر به کودک خردسال مربوط شود، دوره کوتاهتر است زیرا مشکلات او در مراحل ابتدایی است.
نقش والدین در روان درمانی چیست؟
مشاوره کودک و نوجوان
والدین نقش بسیار مهمی دارند. روان درمانی مبتنی بر شناخت علل مشکل، شناسایی آن و تلاش برای حل آن با کمک والدین است. برای اینکه کودک در سلامت کامل رشد کند نیاز به حمایت و حمایت خانواده دارد تا آنها مرجع او باشند و به مرزها و نقاط خاصی بپردازند و این به او کمک می کند تا شخصیت خود را بسازد و هویت خود را شکل دهد و در نتیجه در تبدیل شدن به یک بزرگسال سالم اگر کودک در میان والدینی زندگی می کند که وظیفه والدینی خود را رها کرده اند، یعنی طوری رفتار می کنند که انگار پسرشان در قبال آنها مسئول است یا نظر او را در تصمیم گیری های سرنوشت ساز می پرسند یا در هر کاری مردد هستند، کودک احساس خستگی می کند و اضطراب زیادی دارد و در نتیجه دچار اختلالات روانی می شود. بنابراین، والدین باید نقش واقعی خود را در تأمین محبت، لطافت و احساس امنیت برای فرزندان خود ایفا کنند. برای موفقیت آمیز بودن درمان، همه اعضای خانواده باید احساس کنند که در کمک کردن مشارکت دارند.مشاوره کودک و نوجوان
- والدین چگونه می توانند متخصص مناسب برای درمان پسر نوجوان خود را بشناسند؟
لازم است نوجوان هنگام ملاقات با روان درمانگر خود به او اعتماد داشته باشد، اگر با او احساس راحتی نمی کند نیازی به تکمیل درمان با او نیست، درمانگر دیگری که می تواند به نوجوان نزدیک شود توجه او را جلب کند. ، و شروع به کار با او به سرعت باید بلافاصله به دنبال.
از طرف دیگر، والدین باید بدانند که روان درمانگر برای پسرشان است، چرا که کلینیک درمانگر مکان ویژه ای برای اوست. با این حال، این مانع از آگاهی والدین از پیشرفت نوجوان در درمان روانشناختی خود نمی شود. آنها باید نظرات و سوالات خود را تا بعد از جلسه رزرو کنند. شاید پذیرش این موضوع برای والدین سخت باشد، اما ممکن است زمان جدایی فرا رسیده باشد، زیرا نوجوان بر خودش مسلط شده است.