سوال:مدل osi چیست؟

[navid jame]

سوال:مدل osi چیست؟

[hossein_hmz]

سوال:مدل osi چیست؟

مدل OSI (Open Systems Interconnection)، نشان‌دهنده‌ی یکی از معماری‌های مورد استفاده در شبکه‌های کامپیوتری است. پیش از به وجود آمدن این مدل، هر ارایه‌کننده‌ی ابزارهای شبکه‌ای، مدل شبکه‌ای متناسب با محصولات خود ارایه می‌کرد. برای نمونه، کامپیوترهای تولید شده به‌وسیله‌ی شرکت IBM تنها قادر بودند با سایر کامپیوترهایی که ساخته‌ شده به‌وسیله‌ی این شرکت بودند، ارتباط برقرار کنند. به این ترتیب، ایراد اصلی این ساختار آن بود که بسته‌های یک شبکه، نمی‌توانستند در شبکه‌های دیگر جابه‌جا یا فهمیده شوند و هر شبکه با هر اندازه‌ای، باز هم یک شبکه‌ی ایزوله (isolated) محسوب می‌شد.
مدل OSI به عنوان اولین استاندارد تعریف شده در شبکه، سبب شد تا همه‌ی سازندگان دستگاه‌های شبکه مجبور به استفاده از استانداردهای مشترک شوند و از این رو دستگاه‌های متصل به شبکه‌ی اینترنت، فارغ از این‌که از چه سازنده‌ای باشند، بتوانند با یک‌دیگر به تبادل اطلاعات بپردازند.
مدل OSI بر پایه‌ی معماری لایه‌ای و از ۷ لایه‌ی مختلف ساخته شده است. اساس کار این معماری به این شکل است که هر لایه، بدون آن‌که از جزییات کار لایه‌ی پایین‌تر خود آگاه باشد، از نتیجه‌ی عملکرد آن استفاده می‌کند و به لایه‌ی بالا‌تر خود سرویس می‌دهد.
هر لایه، پروتکل‌های مخصوص به خود را دارد که اطلاعات را طبق استاندارد‌های آن پروتکل، درون بسته‌هایی قرار می‌دهد و هدر‌‌هایی را برای هر بسته مشخص می‌کند که اطلاعات لازم برای رسیدن بسته به مقصد را در خود دارند. هر یک از این بسته‌ها وقتی به مقصد می‌رسند، در همان لایه‌هایی که ایجاد شده‌اند، باز می‌شوند و محتویات‌ آن‌ها به لایه‌ی بعدی تحویل داده می‌شود.

[Ali asghar eisazadeh]

مدل OSI (Open Systems Interconnection)، نشان‌دهنده‌ی یکی از معماری‌های مورد استفاده در شبکه‌های کامپیوتری است. پیش از به وجود آمدن این مدل، هر ارایه‌کننده‌ی ابزارهای شبکه‌ای، مدل شبکه‌ای متناسب با محصولات خود ارایه می‌کرد. برای نمونه، کامپیوترهای تولید شده به‌وسیله‌ی شرکت IBM تنها قادر بودند با سایر کامپیوترهایی که ساخته‌ شده به‌وسیله‌ی این شرکت بودند، ارتباط برقرار کنند. به این ترتیب، ایراد اصلی این ساختار آن بود که بسته‌های یک شبکه، نمی‌توانستند در شبکه‌های دیگر جابه‌جا یا فهمیده شوند و هر شبکه با هر اندازه‌ای، باز هم یک شبکه‌ی ایزوله (isolated) محسوب می‌شد.
مدل OSI به عنوان اولین استاندارد تعریف شده در شبکه، سبب شد تا همه‌ی سازندگان دستگاه‌های شبکه مجبور به استفاده از استانداردهای مشترک شوند و از این رو دستگاه‌های متصل به شبکه‌ی اینترنت، فارغ از این‌که از چه سازنده‌ای باشند، بتوانند با یک‌دیگر به تبادل اطلاعات بپردازند.
مدل OSI بر پایه‌ی معماری لایه‌ای و از ۷ لایه‌ی مختلف ساخته شده است. اساس کار این معماری به این شکل است که هر لایه، بدون آن‌که از جزییات کار لایه‌ی پایین‌تر خود آگاه باشد، از نتیجه‌ی عملکرد آن استفاده می‌کند و به لایه‌ی بالا‌تر خود سرویس می‌دهد.
هر لایه، پروتکل‌های مخصوص به خود را دارد که اطلاعات را طبق استاندارد‌های آن پروتکل، درون بسته‌هایی قرار می‌دهد و هدر‌‌هایی را برای هر بسته مشخص می‌کند که اطلاعات لازم برای رسیدن بسته به مقصد را در خود دارند. هر یک از این بسته‌ها وقتی به مقصد می‌رسند، در همان لایه‌هایی که ایجاد شده‌اند، باز می‌شوند و محتویات‌ آن‌ها به لایه‌ی بعدی تحویل داده می‌شود.

[aminkhedri1]

مدل OSI (Open Systems Interconnection)، نشان‌دهنده‌ی یکی از معماری‌های مورد استفاده در شبکه‌های کامپیوتری است. پیش از به وجود آمدن این مدل، هر ارایه‌کننده‌ی ابزارهای شبکه‌ای، مدل شبکه‌ای متناسب با محصولات خود ارایه می‌کرد. برای نمونه، کامپیوترهای تولید شده به‌وسیله‌ی شرکت IBM تنها قادر بودند با سایر کامپیوترهایی که ساخته‌ شده به‌وسیله‌ی این شرکت بودند، ارتباط برقرار کنند. به این ترتیب، ایراد اصلی این ساختار آن بود که بسته‌های یک شبکه، نمی‌توانستند در شبکه‌های دیگر جابه‌جا یا فهمیده شوند و هر شبکه با هر اندازه‌ای، باز هم یک شبکه‌ی ایزوله (isolated) محسوب می‌شد.
مدل OSI به عنوان اولین استاندارد تعریف شده در شبکه، سبب شد تا همه‌ی سازندگان دستگاه‌های شبکه مجبور به استفاده از استانداردهای مشترک شوند و از این رو دستگاه‌های متصل به شبکه‌ی اینترنت، فارغ از این‌که از چه سازنده‌ای باشند، بتوانند با یک‌دیگر به تبادل اطلاعات بپردازند.
مدل OSI بر پایه‌ی معماری لایه‌ای و از ۷ لایه‌ی مختلف ساخته شده است. اساس کار این معماری به این شکل است که هر لایه، بدون آن‌که از جزییات کار لایه‌ی پایین‌تر خود آگاه باشد، از نتیجه‌ی عملکرد آن استفاده می‌کند و به لایه‌ی بالا‌تر خود سرویس می‌دهد.
هر لایه، پروتکل‌های مخصوص به خود را دارد که اطلاعات را طبق استاندارد‌های آن پروتکل، درون بسته‌هایی قرار می‌دهد و هدر‌‌هایی را برای هر بسته مشخص می‌کند که اطلاعات لازم برای رسیدن بسته به مقصد را در خود دارند. هر یک از این بسته‌ها وقتی به مقصد می‌رسند، در همان لایه‌هایی که ایجاد شده‌اند، باز می‌شوند و محتویات‌ آن‌ها به لایه‌ی بعدی تحویل داده می‌شود.

[alireza aghdasi]

 یک مدل برای بررسی، درک و توضیح نحوه کار یک شبکه در ارتباطات مخابراتی و شبکه‌های کامپیوتری است که با تقسیم اجزای مختلف، درک آن را برای انسان راحت تر می‌کند و تاحدودی به اشکال یابی شبکه‌ها کمک می‌کند. در این مدل انواع تکنولوژی‌ها ارتباطی با کارکرد تقریباً یکسان در یک لایه قرار می‌گیرند.

[malekloo mojtaba]

دیروز, 11:42 PM
مدل OSI (Open Systems Interconnection)، نشان‌دهنده‌ی یکی از معماری‌های مورد استفاده در شبکه‌های کامپیوتری است. پیش از به وجود آمدن این مدل، هر ارایه‌کننده‌ی ابزارهای شبکه‌ای، مدل شبکه‌ای متناسب با محصولات خود ارایه می‌کرد. برای نمونه، کامپیوترهای تولید شده به‌وسیله‌ی شرکت IBM تنها قادر بودند با سایر کامپیوترهایی که ساخته‌ شده به‌وسیله‌ی این شرکت بودند، ارتباط برقرار کنند. به این ترتیب، ایراد اصلی این ساختار آن بود که بسته‌های یک شبکه، نمی‌توانستند در شبکه‌های دیگر جابه‌جا یا فهمیده شوند و هر شبکه با هر اندازه‌ای، باز هم یک شبکه‌ی ایزوله (isolated) محسوب می‌شد.
مدل OSI به عنوان اولین استاندارد تعریف شده در شبکه، سبب شد تا همه‌ی سازندگان دستگاه‌های شبکه مجبور به استفاده از استانداردهای مشترک شوند و از این رو دستگاه‌های متصل به شبکه‌ی اینترنت، فارغ از این‌که از چه سازنده‌ای باشند، بتوانند با یک‌دیگر به تبادل اطلاعات بپردازند.
مدل OSI بر پایه‌ی معماری لایه‌ای و از ۷ لایه‌ی مختلف ساخته شده است. اساس کار این معماری به این شکل است که هر لایه، بدون آن‌که از جزییات کار لایه‌ی پایین‌تر خود آگاه باشد، از نتیجه‌ی عملکرد آن استفاده می‌کند و به لایه‌ی بالا‌تر خود سرویس می‌دهد.
هر لایه، پروتکل‌های مخصوص به خود را دارد که اطلاعات را طبق استاندارد‌های آن پروتکل، درون بسته‌هایی قرار می‌دهد و هدر‌‌هایی را برای هر بسته مشخص می‌کند که اطلاعات لازم برای رسیدن بسته به مقصد را در خود دارند. هر یک از این بسته‌ها وقتی به مقصد می‌رسند، در همان لایه‌هایی که ایجاد شده‌اند، باز می‌شوند و محتویات‌ آن‌ها به لایه‌ی بعدی تحویل داده می‌شود.

[Mahmood63]

سوال:مدل osi چیست؟

مدل OSI (Open Systems Interconnection)، نشان‌دهنده‌ی یکی از معماری‌های مورد استفاده در شبکه‌های کامپیوتری است. پیش از به وجود آمدن این مدل، هر ارایه‌کننده‌ی ابزارهای شبکه‌ای، مدل شبکه‌ای متناسب با محصولات خود ارایه می‌کرد. برای نمونه، کامپیوترهای تولید شده به‌وسیله‌ی شرکت IBM تنها قادر بودند با سایر کامپیوترهایی که ساخته‌ شده به‌وسیله‌ی این شرکت بودند، ارتباط برقرار کنند. به این ترتیب، ایراد اصلی این ساختار آن بود که بسته‌های یک شبکه، نمی‌توانستند در شبکه‌های دیگر جابه‌جا یا فهمیده شوند و هر شبکه با هر اندازه‌ای، باز هم یک شبکه‌ی ایزوله (isolated) محسوب می‌شد.
مدل OSI به عنوان اولین استاندارد تعریف شده در شبکه، سبب شد تا همه‌ی سازندگان دستگاه‌های شبکه مجبور به استفاده از استانداردهای مشترک شوند و از این رو دستگاه‌های متصل به شبکه‌ی اینترنت، فارغ از این‌که از چه سازنده‌ای باشند، بتوانند با یک‌دیگر به تبادل اطلاعات بپردازند.
مدل OSI بر پایه‌ی معماری لایه‌ای و از ۷ لایه‌ی مختلف ساخته شده است. اساس کار این معماری به این شکل است که هر لایه، بدون آن‌که از جزییات کار لایه‌ی پایین‌تر خود آگاه باشد، از نتیجه‌ی عملکرد آن استفاده می‌کند و به لایه‌ی بالا‌تر خود سرویس می‌دهد.
هر لایه، پروتکل‌های مخصوص به خود را دارد که اطلاعات را طبق استاندارد‌های آن پروتکل، درون بسته‌هایی قرار می‌دهد و هدر‌‌هایی را برای هر بسته مشخص می‌کند که اطلاعات لازم برای رسیدن بسته به مقصد را در خود دارند. هر یک از این بسته‌ها وقتی به مقصد می‌رسند، در همان لایه‌هایی که ایجاد شده‌اند، باز می‌شوند و محتویات‌ آن‌ها به لایه‌ی بعدی تحویل داده می‌شود.

[۴۰۰۱۳۶۰۰۱۱۶۰۴۸]

مدل OSI (Open Systems Interconnection)، نشان‌دهنده‌ی یکی از معماری‌های مورد استفاده در شبکه‌های کامپیوتری است. پیش از به وجود آمدن این مدل، هر ارایه‌کننده‌ی ابزارهای شبکه‌ای، مدل شبکه‌ای متناسب با محصولات خود ارایه می‌کرد. برای نمونه، کامپیوترهای تولید شده به‌وسیله‌ی شرکت IBM تنها قادر بودند با سایر کامپیوترهایی که ساخته‌ شده به‌وسیله‌ی این شرکت بودند، ارتباط برقرار کنند. به این ترتیب، ایراد اصلی این ساختار آن بود که بسته‌های یک شبکه، نمی‌توانستند در شبکه‌های دیگر جابه‌جا یا فهمیده شوند و هر شبکه با هر اندازه‌ای، باز هم یک شبکه‌ی ایزوله (isolated)
محسوب می‌شد.
مدل OSI به عنوان اولین استاندارد تعریف شده در شبکه، سبب شد تا همه‌ی سازندگان دستگاه‌های شبکه مجبور به استفاده از استانداردهای مشترک شوند و از این رو دستگاه‌های متصل به شبکه‌ی اینترنت، فارغ از این‌که از چه سازنده‌ای باشند، بتوانند با یک‌دیگر به تبادل اطلاعات بپردازند.
مدل OSI بر پایه‌ی معماری لایه‌ای و از ۷ لایه‌ی مختلف ساخته شده است. اساس کار این معماری به این شکل است که هر لایه، بدون آن‌که از جزییات کار لایه‌ی پایین‌تر خود آگاه باشد، از نتیجه‌ی عملکرد آن استفاده می‌کند و به لایه‌ی بالا‌تر خود سرویس می‌دهد.هر لایه، پروتکل‌های مخصوص به خود را دارد که اطلاعات را طبق استاندارد‌های آن پروتکل، درون بسته‌هایی قرار می‌دهد و هدر‌‌هایی را برای هر بسته مشخص می‌کند که اطلاعات لازم برای رسیدن بسته به مقصد را در خود دارند. هر یک از این بسته‌ها وقتی به مقصد می‌رسند، در همان لایه‌هایی که ایجاد شده‌اند، باز می‌شوند و محتویات‌ آن‌ها به لایه‌ی بعدی تحویل داده می‌شود.

[40010939045]

مدل OSI (Open Systems Interconnection)، نشان‌دهنده‌ی یکی از معماری‌های مورد استفاده در شبکه‌های کامپیوتری است. پیش از به وجود آمدن این مدل، هر ارایه‌کننده‌ی ابزارهای شبکه‌ای، مدل شبکه‌ای متناسب با محصولات خود ارایه می‌کرد. برای نمونه، کامپیوترهای تولید شده به‌وسیله‌ی شرکت IBM تنها قادر بودند با سایر کامپیوترهایی که ساخته‌ شده به‌وسیله‌ی این شرکت بودند، ارتباط برقرار کنند. به این ترتیب، ایراد اصلی این ساختار آن بود که بسته‌های یک شبکه، نمی‌توانستند در شبکه‌های دیگر جابه‌جا یا فهمیده شوند و هر شبکه با هر اندازه‌ای، باز هم یک شبکه‌ی ایزوله (isolated) محسوب می‌شد.
مدل OSI به عنوان اولین استاندارد تعریف شده در شبکه، سبب شد تا همه‌ی سازندگان دستگاه‌های شبکه مجبور به استفاده از استانداردهای مشترک شوند و از این رو دستگاه‌های متصل به شبکه‌ی اینترنت، فارغ از این‌که از چه سازنده‌ای باشند، بتوانند با یک‌دیگر به تبادل اطلاعات اند بپردازند. مدل OSI بر پایه‌ی معماری لایه‌ای و از 7 لایه‌ی مختلف ساخته شده است. اساس کار این معماری به این شکل است که هر لایه، بدون آن‌که از جزییات کار لایه‌ی پایین‌تر خود آگاه باشد، از نتیجه‌ی عملکرد آن استفاده می‌کند و به لایه‌ی بالا‌تر خود سرویس می‌دهد.i هر لایه، پروتکل‌های مخصوص به خود را دارد که اطلاعات را طبق استاندارد‌های آن پروتکل، درون بسته‌هایی قرار می‌دهد و هدر‌‌هایی را برای هر بسته مشخص می‌کند که اطلاعات لازم برای رسیدن بسته به مقصد را در خود دارند. هر یک از این بسته‌ها وقتی به مقصد می‌رسند، در همان لایه‌هایی که ایجاد شده‌اند، باز می‌شوند و محتویات‌ آن‌ها به لایه‌ی بعدی تحویل داده می‌شود.