عروسی مراسمی سنتی است که آغاز زندگی مشترک یک زوج در تالار پذیرایی جشن گرفته میشود. این مراسم در کشورها و فرهنگها، ادیان و مذاهب، گروههای قومی و حتی طبقات اجتماعی گوناگون، به اشکال مختلفی برگزار میگردد. جشن عروسی از مبحث کارکردی ازدواج جدا بوده و بخش قانونی و کارکردی ازدواج در کشورهای گوناگون، معمولاً در دفاتر قانونی انجام میشود
تاریخچه برخی از رسوم در جشن عروسی، به پیش از تاریخ میرسد. اینگونه از رسوم، در فرهنگ بسیاری از ملل جهان مشترک است. تبادل حلقه ازدواج، تبادل پول مهریه و شیربها و مانند آن، هدیه دادن گل، میهمانی در شب عروسی (ولیمه)، موسیقی، شعرخوانی، دعا و خواندن کتب مقدس (مانند قرآن) در فرهنگ ملل گوناگون به شکلهای مختلف و با جزئیاتی متفاوت وجود دارد. برخی دیگر از رسوم، مانند رقص عروس و داماد یا بریدن کیک،گرچه در برخی از فرهنگها مشابهند، ولی در تمامی فرهنگها وجود ندارند.
گاهی برخی از جشنهای عروسی به صورت مشترک برگزار میشود. مثلاً عروسی دو برادر یا عروسی دو خواهر یا حتی دو دوست با همسرانشان. در فیلیپین چنین ازدواجهایی بدیمن تلقی میشوند. با این حال چنین عروسیهایی بسیار شایع است. برگزاری مراسم عروسی به صورت گروهی مانند ازدواج دانشجویی در برخی از جوامع شایع شده و اینگونه مراسم بسیار سادهتر و کمهزینهتر برگزار میشود.
همزمان با این مراسم، در آئینی مشابه در ایران، دوازده هزار زوج ایرانی نیز زندگی مشترک خود را جشن گرفتهاند
شاید بزرگترین جشن عروسی دنیا از این نوع، عروسیای باشد که اکتبر ۲۰۰۹ میلادی، در حیاط دانشگاهی واقع در در نزدیکی سئول، پایتخت کره جنوبی برگزار شد. در این مراسم بیش از بیست هزار عروس و داماد از کشورهای مختلف جهان، آغاز زندگی مشترک خود را به صورت گروهی جشن گرفتند. همزمان با این مراسم، در آئینی مشابه در ایران، دوازده هزار زوج ایرانی نیز زندگی مشترک خود را جشن گرفتهاند
در اندونزی، عروس دندانهایش را سیاه می کند و برای اثبات اینکه در طول زندگی اش به همسرش خدمت می کند در طول مراسم ازدواج، پاهای داماد را می شوید. همچنین در هنگام رفتن عروس به خانه داماد، پاهای عروس نباید زمین را لمس کند. بنابراین به ناچار هرچقدر هم که مسافت دور باشد، عروس باید تا منزل داماد بر روی شانه های پدر و مادرش حمل شود.
در جزیره جاوه در اندونزی که یکی از پرجمعیت ترین مناطق آن کشور است از کسانی که قصد ازدواج دارند، می خواهند که 25 موش در تله بیاندازند. این سنت به تقلید از حاکم جاوه صورت می گیرد و تلاشی برای نابودی موشهایی است که محصولات برنج را تهدید می کنند.
اما در هند، دخترانی که قصد ازدواج دارند مرد مناسب خود را در مراسم ویژه ازدواج می بینند و با عصا ضربه ای به سر و کمر وی می زنند. به باور آنها، مردان مستحق پیوند ازدواج طاقت ضربات محکمتراز این را نیز دارند.همچنین قبیله "تودا" در هند، در طول برگزاری جشن، باید عروس بر روی دست ها و زانو های خود راه برود تا به داماد برسد و داماد با گذاشتن پایش به سر عروس، موجب مبارکی این وصلت شود. در این نوع از مراسم عروس حلقه ازدواجش خود را در یکی از انگشتان پایش قرار می دهد.
تاریخچه برخی از رسوم در جشن عروسی، به پیش از تاریخ میرسد. اینگونه از رسوم، در فرهنگ بسیاری از ملل جهان مشترک است. تبادل حلقه ازدواج، تبادل پول مهریه و شیربها و مانند آن، هدیه دادن گل، میهمانی در شب عروسی (ولیمه)، موسیقی، شعرخوانی، دعا و خواندن کتب مقدس (مانند قرآن) در فرهنگ ملل گوناگون به شکلهای مختلف و با جزئیاتی متفاوت وجود دارد. برخی دیگر از رسوم، مانند رقص عروس و داماد یا بریدن کیک،گرچه در برخی از فرهنگها مشابهند، ولی در تمامی فرهنگها وجود ندارند.
گاهی برخی از جشنهای عروسی به صورت مشترک برگزار میشود. مثلاً عروسی دو برادر یا عروسی دو خواهر یا حتی دو دوست با همسرانشان. در فیلیپین چنین ازدواجهایی بدیمن تلقی میشوند. با این حال چنین عروسیهایی بسیار شایع است. برگزاری مراسم عروسی به صورت گروهی مانند ازدواج دانشجویی در برخی از جوامع شایع شده و اینگونه مراسم بسیار سادهتر و کمهزینهتر برگزار میشود.
همزمان با این مراسم، در آئینی مشابه در ایران، دوازده هزار زوج ایرانی نیز زندگی مشترک خود را جشن گرفتهاند
شاید بزرگترین جشن عروسی دنیا از این نوع، عروسیای باشد که اکتبر ۲۰۰۹ میلادی، در حیاط دانشگاهی واقع در در نزدیکی سئول، پایتخت کره جنوبی برگزار شد. در این مراسم بیش از بیست هزار عروس و داماد از کشورهای مختلف جهان، آغاز زندگی مشترک خود را به صورت گروهی جشن گرفتند. همزمان با این مراسم، در آئینی مشابه در ایران، دوازده هزار زوج ایرانی نیز زندگی مشترک خود را جشن گرفتهاند
در اندونزی، عروس دندانهایش را سیاه می کند و برای اثبات اینکه در طول زندگی اش به همسرش خدمت می کند در طول مراسم ازدواج، پاهای داماد را می شوید. همچنین در هنگام رفتن عروس به خانه داماد، پاهای عروس نباید زمین را لمس کند. بنابراین به ناچار هرچقدر هم که مسافت دور باشد، عروس باید تا منزل داماد بر روی شانه های پدر و مادرش حمل شود.
در جزیره جاوه در اندونزی که یکی از پرجمعیت ترین مناطق آن کشور است از کسانی که قصد ازدواج دارند، می خواهند که 25 موش در تله بیاندازند. این سنت به تقلید از حاکم جاوه صورت می گیرد و تلاشی برای نابودی موشهایی است که محصولات برنج را تهدید می کنند.
اما در هند، دخترانی که قصد ازدواج دارند مرد مناسب خود را در مراسم ویژه ازدواج می بینند و با عصا ضربه ای به سر و کمر وی می زنند. به باور آنها، مردان مستحق پیوند ازدواج طاقت ضربات محکمتراز این را نیز دارند.همچنین قبیله "تودا" در هند، در طول برگزاری جشن، باید عروس بر روی دست ها و زانو های خود راه برود تا به داماد برسد و داماد با گذاشتن پایش به سر عروس، موجب مبارکی این وصلت شود. در این نوع از مراسم عروس حلقه ازدواجش خود را در یکی از انگشتان پایش قرار می دهد.
تالار عروسی باغ عروسی سالن عروسی[url=http://www.parsaya.com][/url]