دیروز, 02:32 PM
به طور طبیعی هنگامی که غذا می خورید، غذا از دهان به مری و سپس به معده منتقل می شود. سپس غذا از روده کوچک به روده بزرگ و در نهایت به راست روده (رکتوم) می رسد. راست روده آخرین بخش روده بزرگ است که به مقعد متصل می شود، یعنی دهانه ای که بدن از طریق آن مدفوع را خارج می کند.
رفلکس دفع مدفوع زمانی اتفاق می افتد که:
عضلات روده بزرگ (کولون) منقبض شده و مدفوع را به سمت راست روده باز می گردانند. این فرآیند به نام “حرکت توده ای” شناخته می شود.
زمانی که مدفوع حرکت کرده و به راست روده منتقل شد، حجم مدفوع باعث کشش یا اتساع بافت های راست روده می شود. داخل این بافت ها گیرنده های کششی خاصی وجود دارند که هنگام کشیده شدن، به مغز سیگنال ارسال می کنند. در نتیجه به دنبال احساس درد، روده به طور طبیعی خود را جمع کرده و مدفوع به بالا برمیگردد.
رفلکس دفع مدفوع دو اسفنکتر اصلی اطراف کانال مقعد را نیز مختل می کند. اولین اسفنکتر، اسفنکتر داخلی مقعد است که یک عضله غیر ارادی است. دومین اسفنکتر، اسفنکتر خارجی مقعد است که عضلهای ارادی و تحت کنترل شما است.
رفلکس دفع مدفوع زمانی رخ می دهد که اسفنکتر داخلی مقعد شل شده و اسفنکتر خارجی منقبض شود. رفلکس مهاری رکتوآنال (RAIR) شل شدن غیرارادی اسفنکتر داخلی مقعد در پاسخ به اتساع راست روده است.
رفلاکس یا برگشتن مدفوع به داخل روده زمانی رخ می دهد که فرد فوراً به سرویس بهداشتی نمی رود. عضلاتی در اسفنکتر مقعد وجود داشته که باعث می شوند مدفوع کمی به عقب برگردد. این عمل احساس نیاز به دفع را کاهش می دهد. اگر تصمیم به دفع بگیرید، مغز شما عضلات ارادی و غیرارادی را برای حرکت دادن مدفوع به جلو و خارج از بدن فعال می کند.
انواع رفلاکس مدفوع
دو نوع اصلی از رفلکس های دفع مدفوع وجود دارند. رفلکس دفع میانتریک مسئول افزایش حرکات دودی (پریستالسیس) و حرکت مدفوع به سمت راست روده است. این رفلکس در نهایت به شل شدن اسفنکتر داخلی مقعد و کاهش انقباض آن اشاره می کند.
نوع دوم رفلکس دفع مدفوع، رفلکس پاراسمپاتیک است. اگرچه حرکات دفع مدفوع مشابه هستند، اما فرد می تواند رفلکس دفع پاراسمپاتیک را به صورت ارادی کنترل کند، در حالی که رفلکس میانتریک قابل کنترل نیست.
احتمال دارد فردی رفلکس دفع میانتریک داشته باشد بدون اینکه رفلکس پاراسمپاتیک فعال باشد. در این حالت، احساس نیاز به دفع ممکن است به اندازه حالتی که هر دو رفلکس فعال هستند، قوی نباشد.
دلایل برگشتن مدفوع به داخل روده و رفلاکس چیست؟
رفلاکس دفع مدفوع همیشه ممکن است به دلیل دیر به سرویس بهداشتی رفتن نباشد. چندین بیماری مختلف وجود داشته که می توانند عامل رفلکس های مکرر باشند. این موارد عبارتند از:
تحریک دستگاه گوارش: وجود نوعی حشره معده یا سایر عفونت های روده ای می توانند برخی از اعصاب را کند کرده یا کارایی آنها را مختل کنند.
اختلالات عصبی (مغزی): آسیب به سیستم عصبی می تواند بر انتقال پیام از مغز به عضلات اسفنکتر مقعد و بالعکس تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به مواردی اشاره کرد که فردی دچار سکته مغزی شده است، یا مبتلا به ام اس یا بیماری پارکینسون است.
اختلالات کف لگن: این شرایط زمانی رخ می دهد که عضلات کف لگن که مسئول مدفوع، ادرار کردن و عملکردهای جنسی هستند، آنطور که باید کار نمی کنند. برخی از شرایط شامل افتادگی رکتوم یا رکتوسل است.
آسیب های نخاعی: وقتی فردی دچار آسیب نخاعی شده است که باعث پاراپلژیک یا چهار پلژی می شود، سیگنال های عصبی او به طور طبیعی منتقل نمی شوند. به عنوان یک قاعده کلی، کسانی که کوادری پلژی دارند به طور قابل توجهی در رفلاکس دفع مشکل بیشتری دارند.
رفلاکس مدفوع یکی از دلایل اصلی یبوست است. زمانی که یک شخص این اتفاق را به طور مکرر تجربه کند، در حقیقت به یبوست مزمن مبتلا شده است.
عوارض
اگر جزو کسانی هستید که زمانی که احساس دفع دارید معطل کرده و برای تخلیه روده ها اقدام نمی کنید، قطعا بازگشت مدفوع به داخل روده را بار ها تجربه کردید. لازم است این نکته را بدانید در صورتی که به این موضوع بی توجهی کنید، ممکن است در کوتاه مدت یا طولانی مدت به عوارض زیر دچار شوید:
1. اختلالات انسدادی
انسداد روده: انسداد روده به این معنی است که چیزی روده شما را مسدود می کند. غذا و مدفوع ممکن است نتوانند آزادانه حرکت کنند.
ولولوس یا پیچ خوردگی روده: چرخش نادرست روده که در برخی از افراد یک مشکل مادرزادی است، می تواند به دلیل رفلاکس مدفوع مزمن نیز اتفاق بیفتد.
بیماری هیرشپرونگ: در حقیقت نوعی بیماری مادرزادی که در آن سلول های عصبی در قسمت هایی از روده بزرگ وجود نداشته و منجر به یبوست مزمن، انسداد و برگشت احتمالی مواد مدفوع می شود.
2. فیستول ها
فیستول های گوارشی و رکتال: ایجاد انواع فیستول در هر قسمت از دستگاه گوارش میتواند باعث انتقال مدفوع به قسمت دیگری از دستگاه گوارش شود که سر فیستول آنجا قرار دارد.
فیستول رکتوواژینال یا کولو کوتانئوس: فیستول های واژینال یک اتصال غیر طبیعی بین مقعد و واژن ایجاد کرده اند. در همین راستا، مدفوع ممکن است از مقعد به واژن نشت پیدا کرده و باعث عفونت شود.
https://cliniczarei.com/digestion/%d8%b1...%88%d8%b9/
رفلکس دفع مدفوع زمانی اتفاق می افتد که:
عضلات روده بزرگ (کولون) منقبض شده و مدفوع را به سمت راست روده باز می گردانند. این فرآیند به نام “حرکت توده ای” شناخته می شود.
زمانی که مدفوع حرکت کرده و به راست روده منتقل شد، حجم مدفوع باعث کشش یا اتساع بافت های راست روده می شود. داخل این بافت ها گیرنده های کششی خاصی وجود دارند که هنگام کشیده شدن، به مغز سیگنال ارسال می کنند. در نتیجه به دنبال احساس درد، روده به طور طبیعی خود را جمع کرده و مدفوع به بالا برمیگردد.
رفلکس دفع مدفوع دو اسفنکتر اصلی اطراف کانال مقعد را نیز مختل می کند. اولین اسفنکتر، اسفنکتر داخلی مقعد است که یک عضله غیر ارادی است. دومین اسفنکتر، اسفنکتر خارجی مقعد است که عضلهای ارادی و تحت کنترل شما است.
رفلکس دفع مدفوع زمانی رخ می دهد که اسفنکتر داخلی مقعد شل شده و اسفنکتر خارجی منقبض شود. رفلکس مهاری رکتوآنال (RAIR) شل شدن غیرارادی اسفنکتر داخلی مقعد در پاسخ به اتساع راست روده است.
رفلاکس یا برگشتن مدفوع به داخل روده زمانی رخ می دهد که فرد فوراً به سرویس بهداشتی نمی رود. عضلاتی در اسفنکتر مقعد وجود داشته که باعث می شوند مدفوع کمی به عقب برگردد. این عمل احساس نیاز به دفع را کاهش می دهد. اگر تصمیم به دفع بگیرید، مغز شما عضلات ارادی و غیرارادی را برای حرکت دادن مدفوع به جلو و خارج از بدن فعال می کند.
انواع رفلاکس مدفوع
دو نوع اصلی از رفلکس های دفع مدفوع وجود دارند. رفلکس دفع میانتریک مسئول افزایش حرکات دودی (پریستالسیس) و حرکت مدفوع به سمت راست روده است. این رفلکس در نهایت به شل شدن اسفنکتر داخلی مقعد و کاهش انقباض آن اشاره می کند.
نوع دوم رفلکس دفع مدفوع، رفلکس پاراسمپاتیک است. اگرچه حرکات دفع مدفوع مشابه هستند، اما فرد می تواند رفلکس دفع پاراسمپاتیک را به صورت ارادی کنترل کند، در حالی که رفلکس میانتریک قابل کنترل نیست.
احتمال دارد فردی رفلکس دفع میانتریک داشته باشد بدون اینکه رفلکس پاراسمپاتیک فعال باشد. در این حالت، احساس نیاز به دفع ممکن است به اندازه حالتی که هر دو رفلکس فعال هستند، قوی نباشد.
دلایل برگشتن مدفوع به داخل روده و رفلاکس چیست؟
رفلاکس دفع مدفوع همیشه ممکن است به دلیل دیر به سرویس بهداشتی رفتن نباشد. چندین بیماری مختلف وجود داشته که می توانند عامل رفلکس های مکرر باشند. این موارد عبارتند از:
تحریک دستگاه گوارش: وجود نوعی حشره معده یا سایر عفونت های روده ای می توانند برخی از اعصاب را کند کرده یا کارایی آنها را مختل کنند.
اختلالات عصبی (مغزی): آسیب به سیستم عصبی می تواند بر انتقال پیام از مغز به عضلات اسفنکتر مقعد و بالعکس تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به مواردی اشاره کرد که فردی دچار سکته مغزی شده است، یا مبتلا به ام اس یا بیماری پارکینسون است.
اختلالات کف لگن: این شرایط زمانی رخ می دهد که عضلات کف لگن که مسئول مدفوع، ادرار کردن و عملکردهای جنسی هستند، آنطور که باید کار نمی کنند. برخی از شرایط شامل افتادگی رکتوم یا رکتوسل است.
آسیب های نخاعی: وقتی فردی دچار آسیب نخاعی شده است که باعث پاراپلژیک یا چهار پلژی می شود، سیگنال های عصبی او به طور طبیعی منتقل نمی شوند. به عنوان یک قاعده کلی، کسانی که کوادری پلژی دارند به طور قابل توجهی در رفلاکس دفع مشکل بیشتری دارند.
رفلاکس مدفوع یکی از دلایل اصلی یبوست است. زمانی که یک شخص این اتفاق را به طور مکرر تجربه کند، در حقیقت به یبوست مزمن مبتلا شده است.
عوارض
اگر جزو کسانی هستید که زمانی که احساس دفع دارید معطل کرده و برای تخلیه روده ها اقدام نمی کنید، قطعا بازگشت مدفوع به داخل روده را بار ها تجربه کردید. لازم است این نکته را بدانید در صورتی که به این موضوع بی توجهی کنید، ممکن است در کوتاه مدت یا طولانی مدت به عوارض زیر دچار شوید:
1. اختلالات انسدادی
انسداد روده: انسداد روده به این معنی است که چیزی روده شما را مسدود می کند. غذا و مدفوع ممکن است نتوانند آزادانه حرکت کنند.
ولولوس یا پیچ خوردگی روده: چرخش نادرست روده که در برخی از افراد یک مشکل مادرزادی است، می تواند به دلیل رفلاکس مدفوع مزمن نیز اتفاق بیفتد.
بیماری هیرشپرونگ: در حقیقت نوعی بیماری مادرزادی که در آن سلول های عصبی در قسمت هایی از روده بزرگ وجود نداشته و منجر به یبوست مزمن، انسداد و برگشت احتمالی مواد مدفوع می شود.
2. فیستول ها
فیستول های گوارشی و رکتال: ایجاد انواع فیستول در هر قسمت از دستگاه گوارش میتواند باعث انتقال مدفوع به قسمت دیگری از دستگاه گوارش شود که سر فیستول آنجا قرار دارد.
فیستول رکتوواژینال یا کولو کوتانئوس: فیستول های واژینال یک اتصال غیر طبیعی بین مقعد و واژن ایجاد کرده اند. در همین راستا، مدفوع ممکن است از مقعد به واژن نشت پیدا کرده و باعث عفونت شود.
https://cliniczarei.com/digestion/%d8%b1...%88%d8%b9/