09-11-2021, 02:49 PM
آیا می دانید که ویروس HPV اچ پی وی شایع ترین عفونت مقاربتی و بیماری جنسی مردان و زنان در کل دنیاست؟
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های جنسی؛ این امر تایید و به ثبت رسیده است. شایع ترین علائم ویروس پاپیلوما ایجاد زگیل تناسلی در واژن، مقعد، روی آلت تناسلی، کشاله های ران و دهان می باشد. البته لازم به ذکر است که این ویروس همیشه هم با نشانه ها همراه نیست و فرد ممکن است بدون اطلاع آن را به افرادی که با آنها رابطه جنسی دارد، منتقل کند.
در ادامه با ما همراه باشید با از روش های درمان، علت و علائم این ویروس بیشتر بدانید.
عفونت ویروس hpv اچ پی وی چیست؟
ویروس پاپیلومای انسانی یا اچ پی وی (HPV) یک نوع عفونت ویروسی است که از طریق تماس جنسی از پوست به پوست بین افراد منتقل می شود. امروزه بیش از 100 نوع ویروس وجود دارد که به نقل از healthline.com؛ بیش از 40 منبع مورد اعتماد بیان می کنند که این عارضه می تواند اندام تناسلی، دهان یا گلو را تحت تاثیر قرار دهد.
از آنجایی که اچ پی وی تناسلی شایع ترین ویروس جنسی است، ممکن است تمام افرادی که از جنسی فعال بوده و شرکای زیادی دارند، به آن مبتلا شوند.
نقلقول: برخی از موارد عفونت ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV تناسلی) ممکن است هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نکنند. با این حال، برخی از انواع HPV می تواند منجر به ایجاد زگیل تناسلی و حتی سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو شود.
علت ابتلا به ویروس
اکثر افراد از طریق تماس مستقیم جنسی از جمله رابطه جنسی مقعدی، واژینال و دهانی به عفونت اچ پی وی تناسلی مبتلا می شوند. زیرا همانطور که پیشتر گفته شد، این عارضه از طریق تماس نواحی تناسلی افراد با یکدیگر به راحتی انتقال می یابد. در مواردی حتی استفاده از کاندوم هم در جلوگیری از انتقال آن تاثیری ندارد.
نقلقول: متاسفانه باید این نکته را بدانید! بسیاری از افراد مبتلا به HPV هستند، حتی این موضوع را نمی دانند! چون از کسی آن را گرفتند که هیچگونه علائمی نداشته است. به همین منظور زدن واکسن اچ پی وی قبل از اولین مقاربت ضروری تلقی شده و داشتن رابطه جنسی با فردی که از سلامت او آگاهی ندارید، خطرناک است.در موارد نادر، مادر مبتلا به ویروس اچ پی وی می تواند آن را در حین زایمان به نوزاد خود منتقل کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، کودک ممکن است به بیماری به نام پاپیلوماتوز تنفسی مبتلا شود که در آن زگیل های تناسلی ناشی ازHPV در داخل گلو یا راه های هوایی تنفس نوزاد ایجاد می شود.
علائم hpv چیست؟
هنگامی که ویروس اچ پی وی به صورت خودی خود از بین نرود، می تواند مشکلات جدی برای سلامتی فرد ایجاد کند. این مشکلات خود را به شکل نشانه های زیر نمایان می کنند:
[list]
[*]زگیل تناسلی در واژن، مقعد، روی آلت تناسلی، کشاله های ران
[*]زگیل در گلو، دهان و زبان (معروف به پاپیلوماتوز تنفسی)
[*]سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های اندام تناسلی، سر، گردن و گلو
[/list]لازم به ذکر است که لزوما تمام سویه های ویروس اچ پی وی منجر به سرطان نمی شوند و فقط نوع خاصی از آن این عارضه را به وجود می آورد.
غربالگری های منظم به حفظ سلامت جنسی شما و شریکتان کمک بسیاری می کند. زیرا تا زمانی که سرطان رشد نکرده و به مرحله وخیم برسد، معمولا علائمی از خود نشان نمی دهد.
همچنین در موارد نادر فرد می تواند علائم زیر را تجربه کند:
[list]
[*]خارش و سوزش
[*]خونریزی در صورت کندن زائده ها
[/list]
ویروس اچ پی وی در مردان
بسیاری از مردانی که به عفونت پاپیلومای انسانی مبتلا می شوند هیچ علامتی ندارند، اگرچه برخی ممکن است به زگیل تناسلی مبتلا شوند. شما باید در صورت مشاهده هرگونه برآمدگی یا ضایعات غیرعادی در آلت تناسلی، کیسه بیضه یا مقعد به متخصص مردان یا پوست مراجعه کنید.
برخی از گونه های HPV می توانند باعث سرطان آلت تناسلی، مقعد و گلو در مردان شوند. برخی دیگر از مردان ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با اچ پی وی قرار بگیرند، از جمله مردانی که همجنس باز بوده و رابطه جنسی مقعدی دارند و همچنین کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
ویروس اچ پی وی در زنان
تخمین زده می شود که 80 درصد از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک سویه از ویروس اچ پی وی مبتلا می شوند. همانند مردان، بسیاری از زنان مبتلا به پاپیلوما هیچ علامتی ندارند و حتی ممکن است طی طولانی مدت با تقویت سیستم ایمنی بدن، عفونت بدون ایجاد هیچ مشکلی از بین برود.
نقلقول: برخی از زنان ممکن است متوجه زگیل های تناسلی در داخل واژن، داخل یا اطراف مقعد و روی دهانه رحم یا فرج خود بشوند. در صورت مشاهده هرگونه برآمدگی یا زائده غیر عادی در ناحیه تناسلی خود یا اطراف آن، حتما باید به متخصص زنان مراجعه کنید.برخی از گونه های HPV می توانند باعث سرطان دهانه رحم یا سرطان های واژن، مقعد یا گلو شوند. غربالگری منظم می تواند به تشخیص تغییرات مرتبط با سرطان دهانه رحم در زنان کمک کند. علاوه بر این، آزمایش DNA روی سلولهای دهانه رحم میتواند سویههای اچ پی وی مرتبط با سرطان های تناسلی را شناسایی کند.
تست HPV
آزمایش یا تست اچ پی وی HPV در مردان و زنان متفاوت بوده و شامل موارد زیر هستند:
تست hpv زنان
بهترین تست برای تشخیص و شناسایی این ویروس در زنان، تست پاپ اسمیر می باشد. آزمایش پاپ به طور منظم به شناسایی سلول های غیر طبیعی در زنان کمک می کند. در نتیجه هرگونه ناهنجاری را میتوان توسط آن تشخیص داد.
زنان 21 تا 29 ساله باید هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر بدهند. و برای زنان از سن 30 تا 65 سال انجام یکی از موارد زیر ضروری است:
[list]
[*]هر سه سال یکبار تست پاپ اسمیر بدهید.
[*]هر پنج سال یک بار آزمایش HPV بدهید که انواع پرخطر HPV را غربالگری می کند.
[*]هر پنج سال هر دو آزمون را با هم بدهید. که این امر به عنوان آزمایش مشترک شناخته می شود.
[/list]اگر کمتر از 30 سال سن دارید، در صورتی که نتایج پاپ شما غیرطبیعی باشد، پزشک یا متخصص زنان نیز ممکن است آزمایش HPV را تجویز کند.
اگر آزمایش پاپ و تست اچ پی وی نتایج دقیقی نداشته باشند، پزشک می تواند انجام کولونوسکوپی را نیز تجویز کند.
تست اچ پی وی مردان
توجه به این نکته مهم است که آزمایش پاپ اسمیر و HPV به طور دقیق برای زنان در دسترس است، هنوز آزمایش مورد تایید برای مردان مشخص نشده است ولی با این حال انجام کولونوسکوپی برای افراد همجنس باز که رابطه مقعدی دارند و تست DNA می تواند تجویز شود.
روشهای درمان hpv در زنان و مردان
در اکثر افراد مبتلا به HPV، به مرور زمان ویروس در بدن آنها با قوی شدن سیستم ایمنی بدن از بین می رود. بنابراین تا کنون هیچ درمان قطعی برای خود عفونت ویروس پاپیلوما انسانی کشف نشده است. در عوض، پزشک متخصص طی یک سال بعد از شما درخواست می کند این آزمایش را مجدد انجام دهید تا ببیند ویروس در بدنتان از بین رفته است یا خیر.
تنها موردی که می تواند به صورت قطعی درمان شود، زگیل های تناسلی ناشی از عفونت پاپیلوما هستند که با روش کرایو یا لیزر زگیل تناسلی از بین می روند. البته لازم به ذکر است که لیزر فقط زائده را از ریشه سوزانده و ویروس را در داخل بدن از بین نمی برد.
سلول های پیش سرطانی ممکن است از طریق یک روش کوتاه که در مطب پزشک انجام می شود، برداشته شوند. همچنین سرطان هایی که ناشی از HPV هستند، ممکن است با روش هایی مانند شیمی درمانی، پرتودرمانی یا جراحی قابل درمان باشند. در بعضی موارد ممکن است این روش ها به طور ترکیبی با یکدیگر به کار گرفته شوند.
منبع: کلینیک زارعی