اینترنت اشیا ۱

[جلیلی]

سلام
پدر علم اینترنت اشیا چه کسی است و اولین بار در چه سالی مطرح شد؟

اینتر نت اشیا به طور کلی چیست و چه کاربردهایی دارد؟

پیش از هر چیز بیایید ببینیم این اصطلاح از کجا آمده. در اواخر دهه‌ی ۹۰ میلادی، کیوین اشتون در شرکت «پراکتر اند گمبل» (Procter & Gamble) کار می‌کرد. پراکتر اند گمبل یک شرکت چندملیتی است که به‌طور گسترده در زمینه‌ی تولید و عرضه‌ی کالاهای مصرفی فعالیت دارد. آقای اشتون که یکی از مدیران این شرکت بود، به فکر استفاده از چیپ‌های RFID در محصولات افتاد. او در سال ۱۹۹۹ یک پرزنتیشن موفق در شرکتش داشت و عبارت «اینترنت اشیا» (Internet of Thing) را به‌عنوان اسلاید اول پاورپونت خود انتخاب کرد. ایده‌ی او این بود که در محصولات، از چیپ‌های RFID استفاده کند. با این کار امکان داشتن آمار لحظه‌ای کالاها در انبارها به‌وجود می‌آمد.
‌‌‌‌   ‌‌
از زمان ایده‌ی اولیه‌ی کیوین اشتون حدود ۱۵ سال گذشته. حالا اینترنت اشیا بیش‌ از این‌که ایده‌ای برای بهبود فرایندهای کسب‌وکار باشد، به یک مفهوم پیچیده و نامانوس تبدیل شده. مفهومی که هر کس از ظن خود، برداشتی از آن دارد و بر اساس آن محصولی نو خلق می‌کند. برخی هم آن را با هوش مصنوعی مرتبط می‌دانند و آینده‌ی ترسناکی را پیش‌بینی می‌کنند.
اما در این میان، باید دید که کیوین اشتون به‌عنوان پدر «اینترنت اشیا» چه نظری در این مورد دارد. هر آن‌چه در ادامه می‌آید از خود آقای اشتون نقل‌قول شده است.
‌‌‌
۱. اینترنت اشیا قرار نیست اپلیکیشن اجاق گاز شما باشد
در مورد اینترنت اشیا یک اشتباه رایج وجود دارد؛ عموم مردم به‌اشتباه فکر می‌کنند قرار است توستر با یخچال صحبت کند یا این‌که توستر از طریق یک اپلیکیشن به شما بگوید نان‌تان برشته شده.

پدر علم اینترنت اشیا چه کسی است و اولین بار در چه سالی مطرح شد؟


اینترنت اشیا مفهومی کاملا نو است. آن‌قدر نو که حتی بزرگان عرصه‌ی فن هنوز به تعریف درستی از آن نرسیده‌اند. اما شاید شنیدن حرف‌های خالق «اینترنت اشیا» (Internet of Things) کمی مسیر را برای‌مان روشن‌‌تر کند. «کیوین اشتون» (Kevin Ashtonn) برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ لفظ اینترنت اشیا را به‌کار برد. او ایده‌ای در سر داشت که بر اساس آن اشیا (کالاها یا دستگاه‌ها) به یکدیگر متصل شده و تبادل داده انجام دهند. کیوین اشتون می‌گوید در مورد این مفهوم سوء برداشت شده. او می‌گوید کسانی که از ربات‌های ترسناک آینده می‌ترسند، سخت در اشتباه‌اند. 

ولین وسیله ای که تحت عنوان اینترنت اشیا کار کرد چه بود؟ در مورد آن توضیح دهید

پیش از هر چیز بیایید ببینیم این اصطلاح از کجا آمده. در اواخر دهه‌ی ۹۰ میلادی، کیوین اشتون در شرکت «پراکتر اند گمبل» (Procter & Gamble) کار می‌کرد. پراکتر اند گمبل یک شرکت چندملیتی است که به‌طور گسترده در زمینه‌ی تولید و عرضه‌ی کالاهای مصرفی فعالیت دارد. آقای اشتون که یکی از مدیران این شرکت بود، به فکر استفاده از چیپ‌های RFID در محصولات افتاد. او در سال ۱۹۹۹ یک پرزنتیشن موفق در شرکتش داشت و عبارت «اینترنت اشیا» (Internet of Thing) را به‌عنوان اسلاید اول پاورپونت خود انتخاب کرد. ایده‌ی او این بود که در محصولات، از چیپ‌های RFID استفاده کند. با این کار امکان داشتن آمار لحظه‌ای کالاها در انبارها به‌وجود می‌آمد.
‌‌‌‌   ‌‌
از زمان ایده‌ی اولیه‌ی کیوین اشتون حدود ۱۵ سال گذشته. حالا اینترنت اشیا بیش‌ از این‌که ایده‌ای برای بهبود فرایندهای کسب‌وکار باشد، به یک مفهوم پیچیده و نامانوس تبدیل شده. مفهومی که هر کس از ظن خود، برداشتی از آن دارد و بر اساس آن محصولی نو خلق می‌کند. برخی هم آن را با هوش مصنوعی مرتبط می‌دانند و آینده‌ی ترسناکی را پیش‌بینی می‌کنند.
اما در این میان، باید دید که کیوین اشتون به‌عنوان پدر «اینترنت اشیا» چه نظری در این مورد دارد. هر آن‌چه در ادامه می‌آید از خود آقای اشتون نقل‌قول شده است.
‌‌‌
۱. اینترنت اشیا قرار نیست اپلیکیشن اجاق گاز شما باشد
در مورد اینترنت اشیا یک اشتباه رایج وجود دارد؛ عموم مردم به‌اشتباه فکر می‌کنند قرار است توستر با یخچال صحبت کند یا این‌که توستر از طریق یک اپلیکیشن به شما بگوید نان‌تان برشته شده.