طراحی شبکه با توپولوژی خطی و مش

[علی رحیمی]

انواع توپولوژی فیزیکی شبکه:

⦁ توپولوژی خطی (Bus)
⦁ ستاره‌ای (Star)
⦁ حلقوی (Ring)
⦁ مش (Mesh)
⦁ درختی (Tree)
⦁ نقطه به نقطه (Point to Point)
⦁ ترکیبی (Hybrid)

توپولوژی خطی (BUS) برای شبکه‌های کوچک مناسب است چون پیاده‌سازی ساده و هزینه کمی دارد و برای تعداد کم دستگاه، مدیریت و عیب‌یابی راحت‌تر است.

در توپولوژی مش (Mesh):
⦁ روش "مسیریابی" (Routing): داده‌ها از بهترین مسیر ممکن بین دو گره عبور می‌کنند، که باعث افزایش کارایی و کاهش تأخیر می‌شود.
⦁ روش "سیلابی" (Flooding): داده‌ها همزمان از همه مسیرها ارسال می‌شوند تا مطمئن شویم به مقصد می‌رسد؛ مزیتش تحمل خطا و اطمینان از تحویل داده است، اما ترافیک شبکه را زیاد می‌کند.

مهم‌ترین عیب توپولوژی خطی (BUS) این است که اگر کابل اصلی قطع شود، کل شبکه مختل می‌شود، چون همه دستگاه‌ها به یک خط مشترک وصل‌اند و وابسته به آن هستند.

Cisco Packet Tracer به شما کمک می‌کند توپولوژی شبکه را به صورت مجازی طراحی و تست کنید؛ دو قابلیت کلیدی آن:
⦁ شبیه‌سازی دقیق عملکرد تجهیزات شبکه
⦁ امکان تست و عیب‌یابی سناریوهای مختلف بدون نیاز به سخت‌افزار واقعی