01-03-2018, 12:30 AM
مزاحمت، توهین، سرقت، تروریسم، جاسوسی، هک، قتل، روسپیگری، استفاده رایگان غیر مجاز، نقض کپی رایت، و نفوذ مهم ترین انواع جرایم در فضای مجازی است.
یکی از زیرساختهای ضروری موردنیاز در کنار توسعه فضای مجازی در کشور پیگیری رویههای فنی و نیز قوانین حقوقی لازم جهت پیگرد این جرمهاست.جرایم سایبری (cybercrime) به جرایمی اطلاق می شود که در فضای سایبر به قصد تهدید و تخریب به سامانه ها و حریم خصوصی اشخاص حقیقی و حقوقی به طور کلی انجام می شود و به نظر می رسد یکی از مهم ترین جرایم رو به رشد در سراسر جهان باشد. جنگ سایبری یکی از ابزارهای نوین کشورها در دورانی که به عصر جنگ سرد اطلاق می شود، به شمار آمده و تلاش می کند تا با استفاده از ظرفیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، با کم ترین تلفات انسانی، بیش ترین ضربه های اقتصادی را بر پیکره نهاد های اطلاعاتی، امنیتی و حتی عمومی کشور ها وارد کند.
نبرد سایبری را باید نبرد هزاره سوم دانست. نبردی که در ان، توانایی هوش مصنوعی و ظرفیت های فناوری اطلاعات و برنامه نویسی و نفوذ به شبکه های پیچیده رمز دار ساختار یافته، جای موشک های دوربرد و سرباز های متخصص و یگان های موشکی و پدافندی را گرفته و می کوشد تا از هزاران کیلومتر دور تر از دشمن، خسارت های گسترده ای به پیکره نهادهای مختلف وارد کند برای همین، در بسیاری از کشور ها از جمله ایران، نهاد هایی برای مقابله با جنگ سایبری در نهاد های اطلاعاتی، نظامی و عمومی کشور تشکیل شده تا با رصد این اوضاع، آسیب پذیری کشور را در این عرصه کاهش دهند.
مرکز ملی فضای مجازی و حتی سازمان پدافند غیر عامل و بخش های مختلف آن، گامی در راستا حفاظت از کشور به خصوص بخش های حیاتی و زیر بنایی در دوران عصر جنگ های سایبری است و در طول دو دهه اخیر، کشور به قابلیت های خوبی در این عرصه دست یافته است
یکی از زیرساختهای ضروری موردنیاز در کنار توسعه فضای مجازی در کشور پیگیری رویههای فنی و نیز قوانین حقوقی لازم جهت پیگرد این جرمهاست.جرایم سایبری (cybercrime) به جرایمی اطلاق می شود که در فضای سایبر به قصد تهدید و تخریب به سامانه ها و حریم خصوصی اشخاص حقیقی و حقوقی به طور کلی انجام می شود و به نظر می رسد یکی از مهم ترین جرایم رو به رشد در سراسر جهان باشد. جنگ سایبری یکی از ابزارهای نوین کشورها در دورانی که به عصر جنگ سرد اطلاق می شود، به شمار آمده و تلاش می کند تا با استفاده از ظرفیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، با کم ترین تلفات انسانی، بیش ترین ضربه های اقتصادی را بر پیکره نهاد های اطلاعاتی، امنیتی و حتی عمومی کشور ها وارد کند.
نبرد سایبری را باید نبرد هزاره سوم دانست. نبردی که در ان، توانایی هوش مصنوعی و ظرفیت های فناوری اطلاعات و برنامه نویسی و نفوذ به شبکه های پیچیده رمز دار ساختار یافته، جای موشک های دوربرد و سرباز های متخصص و یگان های موشکی و پدافندی را گرفته و می کوشد تا از هزاران کیلومتر دور تر از دشمن، خسارت های گسترده ای به پیکره نهادهای مختلف وارد کند برای همین، در بسیاری از کشور ها از جمله ایران، نهاد هایی برای مقابله با جنگ سایبری در نهاد های اطلاعاتی، نظامی و عمومی کشور تشکیل شده تا با رصد این اوضاع، آسیب پذیری کشور را در این عرصه کاهش دهند.
مرکز ملی فضای مجازی و حتی سازمان پدافند غیر عامل و بخش های مختلف آن، گامی در راستا حفاظت از کشور به خصوص بخش های حیاتی و زیر بنایی در دوران عصر جنگ های سایبری است و در طول دو دهه اخیر، کشور به قابلیت های خوبی در این عرصه دست یافته است