سوال 4 لایه transport یا انتقال

[khodabande]

[list]
[*]ارتباط اتصال گرا یا Connection-oriented communication: این نوع ارتباط را که می‌توان آن را جریان داده نیز تفسیر کرد می‌تواند مزایای متعددی را برای برنامه کاربردی به ارمغان بیاورد. در حالت عادی کار کردن با آن راحتتر از کار کردن با ارتباط بدون اتصال یا Connection-less است. یکی از پروتکل‌هایی که این نوع سرویس را ارائه می دهد پروتکل TCP می‌باشد.
[*]مرتب‌سازی بایتی یا Byte Orientation : به جای اینکه برنامه کاربردی پیام‌های دریافت شده از سیستم ارتباطی را بر اساس فرمتی نامشخص پردازش کند، اغلب جریان داده را به صورت ترتیبی از بایت‌ها می خواند که این کار به مراتب آسان تر خواهد بود. این ساده‌سازی به برنامه کاربردی امکان می دهد که بتواند با فرمت‌های مختلفی از پیام‌ها کار کند.
[*]تحویل با ترتیب یکسان : لایه شبکه معمولاً قادر به تضمین این مسئله نیست که داده‌های بسته‌های دریافت شده دقیقاً همان ترتیبی را دارند که از سیستم ارسال‌کننده فرستاده شده‌اند. وظیفه مرتب‌سازی بسته معمولاً در لایه انتقال صورت می پذیرد.
[*]قابلیت اطمینان : به دلیل خطاها و تراکم‌های شبکه‌ای احتمال اینکه بسته‌های اطلاعاتی از بین بروند وجود دارد. با استفاده از تکنیک‌های کد شناسایی خطا از قبیل مجموع مقابله‌ای یا checksum، پروتکل انتقال بررسی می‌کند که آیا داده‌ها سالم هستند یا خیر. این پروتکل نتیجه بررسی خود را بوسیله ارسال کند ACK (به معنای صحت داده ها) و NACK (به معنای خرابی داده ها) به فرستنده اعلام می‌کند. ممکن است طرح‌های درخواست تکرار خودکار برای ارسال دوباره اطلاعات آسیب دیده یا از بین رفته مورد استفاده قرار گیرد.
[*]کنترل جریان یا Flow Control : بعضی اوقات نرخ انتقال اطلاعات بین دو نود بایستی مدیریت شود تا از ارسال سریع تر فرستنده نسبت به گیرنده اطلاعات که می‌تواند منجر به سرریز بافر داده‌ای گیرنده شود جلوگیری به عمل آید.
[/list]