کشورهای انگلیس، اتریش، کره، سنگاپور، فنلاند و سوئد
اواخر دهه 1990 میلادی، مفهومی به نام «دولت الکترونیک» با هدف ارائه خدمات مجازی دولت به شهروندان پا به عرصه وجود گذاشت و در مدت دو دهه از زمان پیدایش توانست به یکی از مسائل روزمره زندگی تبدیل شود.
براساس استانداردهای بینالملل برای خدمات دولت الکترونیک سه شاخص خدمات آنلاین، زیرساختهای مخابراتی و سرمایه انسانی تعریف شده است.
1. خدمات آنلاین دولتها، وبسایتهای ملی هر کشور که شامل پورتالهای مرکزی ملی، پرتالهای خدمات الکترونیک، پرتالهای مشارکت الکترونیک و همچنین وبسایتهای مربوط به آموزش، نیروی کار، خدمات اجتماعی، بهداشت و درمان، امور مالی و محیطزیست مورد ارزیابی قرار گزفته است.
2. زیرساختهای مخابراتی نیز مجموع متوسط شاخصهای برآورد کاربران اینترنت به ازای هر 100 نفر جمعیت، تعداد خطوط تلفن ثابت به ازای هر 100 نفر، تعداد مشترکان تلفن همراه در هر 100 نفر، مشترکین اینترنت ثابت به ازای هر 100 نفر و تعداد امکانات باند پهن ثابت به ازای هر 100نفر را مدنظر قرار داده است.
3. سرمایه انسانی نیز شاخص هایی چون «نرخ باسوادی بزرگسالان»، مورد ارزیابی قرار گرفته است.
براساس دادههای اعلامشده از سوی دپارتمان امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد UNDESA برای سال 2016 میلادی، کشورهای انگلیس، اتریش،کره، سنگاپور، فنلاند و سوئد بالاترین میزان شاخص EGDI را در جهان به خود اختصاص دادند و در این رتبهبندی جهانی، ایران رتبه 106 جهانی را به دست آورده که نسبت به سال 2014 یک رتبه تنزل یافته است.