23-05-2017, 09:13 PM
تفاوت تلویزیون LCD و LED
در ساخت LCD ها از شیشه های پلاریزه استفاده میکنند. شیشه های پلاریزه، صفحه هایی هستند که نور را فقط تو یک زاویه خاص از خودشون عبور میدهند.
در مورد شیشه های عادی. وقتی چیزی پشت این شیشه ها باشد، به راحتی قابل دیدن است. فرقی هم نمیکند که شیشه تو چه زاویه ای باشد. شیشه را هر چقدر هم که بچرخانیم، باز تصویری که میبینیم همان تصویر است. چرا که نور همیشه از این شیشه ها به طور یکنواخت عبور میکند. اما شیشه های پلاریزه اینطوری نیستند. یعنی نور را فقط تو یک زاویه خاص از خودشون عبور میدهند. برای ساخت LCD ها، دو تا شیشه پلاریزه را با 90 درجه اختلاف روی هم میگذارند و بین آنها را با کریستال مایع پر میکنند و پشت این دو تا صفحه یک منبع نور میگذارند. حالا با اعمال ولتاژ به آن کریستال مایع وسط دو شیشه، کاری میکنند که نور فقط از نقطه هایی که میخواهند عبور کند. یا به عبارت ساده تر، کاری میکنند که LCD ، آن تصویری را که مد نظرشان است نشان بدهد.
LCD و LED همین ساختار را دارند. تفاوت LCD و LED توی منبع نورپشت صفحه هاست.
در نمایشگرهای LCD ، نور پشت را به وسیله چند تا لامپ فلورسنت تامین میکنند، اما در مانیتورهای LED ، نور مورد نیاز به وسیله تعداد زیادی لامپ LED تامین میشود.
در واقع تمام تفاوتهایی هم که بین LCD و LED دیده میشود و کم هم نیست، به همین تفاوت منبع نور برمیگردد. بد نیست چند تا از این تفاوتها را با هم ببینیم .
یکی از تفاوتها، مصرف برق است. لامپهای LED در مقایسه با لامپهای دیگر مثل فلورسنت، برق خیلی کمتری مصرف میکنند . به همین خاطر هم هست که غیر از نمایشگرها، در سالهای اخیر خیلی از وسایل دیگر مثل چراغ قوه ها و لامپهای روشنایی هم از LED استفاده میکنند.
پس مانیتورهای LED در مقایسه با LCD ها برق کمتری مصرف میکنند.
دومین تفاوت بین LCD و LED ، طول عمر آنهاست. سازندگان نمایشگرهای LED ، متوسط عمر دستگاهشان را بیش از صد هزار ساعت عنوان می کنند. این در حالی است که عمر متوسط LCD ها در حد چند ده هزار ساعت است.
بنابراین مانیتورهای LED چند برابر بیشتر از LCD ها عمر می کنند.
در ساخت LCD ها از شیشه های پلاریزه استفاده میکنند. شیشه های پلاریزه، صفحه هایی هستند که نور را فقط تو یک زاویه خاص از خودشون عبور میدهند.
در مورد شیشه های عادی. وقتی چیزی پشت این شیشه ها باشد، به راحتی قابل دیدن است. فرقی هم نمیکند که شیشه تو چه زاویه ای باشد. شیشه را هر چقدر هم که بچرخانیم، باز تصویری که میبینیم همان تصویر است. چرا که نور همیشه از این شیشه ها به طور یکنواخت عبور میکند. اما شیشه های پلاریزه اینطوری نیستند. یعنی نور را فقط تو یک زاویه خاص از خودشون عبور میدهند. برای ساخت LCD ها، دو تا شیشه پلاریزه را با 90 درجه اختلاف روی هم میگذارند و بین آنها را با کریستال مایع پر میکنند و پشت این دو تا صفحه یک منبع نور میگذارند. حالا با اعمال ولتاژ به آن کریستال مایع وسط دو شیشه، کاری میکنند که نور فقط از نقطه هایی که میخواهند عبور کند. یا به عبارت ساده تر، کاری میکنند که LCD ، آن تصویری را که مد نظرشان است نشان بدهد.
LCD و LED همین ساختار را دارند. تفاوت LCD و LED توی منبع نورپشت صفحه هاست.
در نمایشگرهای LCD ، نور پشت را به وسیله چند تا لامپ فلورسنت تامین میکنند، اما در مانیتورهای LED ، نور مورد نیاز به وسیله تعداد زیادی لامپ LED تامین میشود.
در واقع تمام تفاوتهایی هم که بین LCD و LED دیده میشود و کم هم نیست، به همین تفاوت منبع نور برمیگردد. بد نیست چند تا از این تفاوتها را با هم ببینیم .
یکی از تفاوتها، مصرف برق است. لامپهای LED در مقایسه با لامپهای دیگر مثل فلورسنت، برق خیلی کمتری مصرف میکنند . به همین خاطر هم هست که غیر از نمایشگرها، در سالهای اخیر خیلی از وسایل دیگر مثل چراغ قوه ها و لامپهای روشنایی هم از LED استفاده میکنند.
پس مانیتورهای LED در مقایسه با LCD ها برق کمتری مصرف میکنند.
دومین تفاوت بین LCD و LED ، طول عمر آنهاست. سازندگان نمایشگرهای LED ، متوسط عمر دستگاهشان را بیش از صد هزار ساعت عنوان می کنند. این در حالی است که عمر متوسط LCD ها در حد چند ده هزار ساعت است.
بنابراین مانیتورهای LED چند برابر بیشتر از LCD ها عمر می کنند.