22-12-2019, 03:29 AM
کاربردهای تجاری شبکه های کامپیوتری
بسیاری از شرکتها، کامپیوترهای زیادی دارند. برای مثال ممکن است شرکتی چند کامپیوتر برای نظارت بر تولید، موجودی انبارها و پرداخت حقوق و دستمزد داشته باشد. ممکن است این کامپیوترها ابتدا بطور مستقل از یکدیگر کار کنند ولی در اثر مرور زمان مدیریت تصمیم بگیرد آنها را به هم متصل کند تا بتواند اطلاعات کاملی راجع به شرکت از آنها استخراج کند.
در این مورد، موضوع اشتراک منابع مطرح است و هدف این است که تمام برنامه ها، تجهیزات و داده های ویژه، صرف نظر از محل استقرار منابع در دسترس تمام افراد موجود در شبکه قرار گیرد. اشتراک اطلاعات مهم تر از اشتراک منابع فیزیکی مثل چاپگر، اکنر و درایوهای CD است. هر شرکت بزرگ و متوسط و بسیاری از شرکتهای کوچک، به اطلاعات کامپیوتری وابسته اند.
میتوان تصور کرد که سیستم اطلاعات شرکت از یک یا چند بانک اطلاعاتی و تعدادی کارمند تشکیل شده است و کارمندان میتوانند از راه دور به بانکهای اطلاعاتی دستیابی داشته باشند. در این مدل، داده ها در کامپیوترهای قدرتمندی به نام کارگزاران ذخیره میشوند. کارمندان، ماشین های ساده تری بنام مشتریاندارند که از طریق آنها به داده های راه دور دسترسی دارند. ماشین های کارگزار و مشتری از طریق شبکه کامپیوتری به هم متصل میشوند.
مدل مشتری – کارگزار کاربرد زیادی دارد و مبنای بسیاری از کاربردهای شبکه است. این مدل در حالتی که مشتری و کارگزار در یک ساختمان باشند و یا در راه دور باشند، عمل میکند. در بسیاری از شرایط، یک کارگزار میتواند چندین مشتری را پشتیبانی کند.
ارتباط در این مدل به این صورت برقرار میشود که فرآیند مشتری پیامی را در شبکه به فرآیند کارگزار میفرستد. سپس فرآیند مشتری منتظر پاسخ می ماند. وقتی فرآیند کارگزار درخواست را دریافت کند، کار خواسته شده را انجام میدهد و یا داده خواسته شده را می یابد و پاسخ را ارسال میکند.
هدف دوم شبکه های کامپیوتری به مردم مربوط میشود نه به اطلاعات یا کامپیوترها. شبکه کامپیوتری میتواند رسانه ارتباطی قدرتمندی را بین مردم فراهم کند. از نظر مجازی، هر شرکتی که فعلا دارای دو یا چند کامپیوتر است، دارای پست الکترونیکی است. کارمندان از پست الکترونیکی برای ارتباطات روزانه استفاده میکنند. ممکن است بعضی از پست های الکترونیکی بی معنی باشند و موجب صرف وقت گردد.
اما، پست الکترونیکی تنها مدل ارتباطی نیست که توسط شبکه های کامپیوتری فراهم شده است. شبکه کامپیوتری موجب میشود تا افرادی که دور از هم کار میکنند، گزارش هاییرا به کمک هم تهیه کنند.
شکل دیگری از ارتباطات کامپیوتر، کنفرانس ویدیویی است. با استفاده از این فناوری، کارمندان موجود در محل های مختلف میتوانند با یکدیگر جلسه داشته باشند، همدیگر را ببینند، به حرف هاه یکدیگر گوش کنند. کنفرانس ویدیویی ابزار قدرتمندی برای کاهش زمان و هزینه سفر است.
هدف سوم شبکه های کامپیوتری،تجارت الکترونیکی است، بطوریکه تولیدکنندگان و مصرف کنندگان میتوانند با یکدیگر وارد معامله شوند. با استفاده از شبکه های کامپیوتری، کارخانه های تولیدی میتوانند سفارش های خود را بطور الکترونیکی بیان کنند. به این ترتیب نیاز به موجودی فراوان برطرف میشود و کارایی افزایش می یابد.
هدف چهارم که بطور فزاینده ای در حال رشد است، انجام تجارت در اینترنت است. خطوط هواپیمایی، فروشگاه های کتاب و فروشندگان موسیقی به این نتیجه رسیده اند که اغلب مشتریان علاقه مند هستند که در خانه خودشان خرید کنند. در نتیجه بسیاری از شرکت ها کاتالوگ هایی از کالاها و خدمات خود را روی سایت ها و وبلاگ های اینترنتی قرار میدهند و سفارش را از طریق اینترنت دریافت میکنند. این کار که تجارت الکترونیک نام دارد، در حال گسترش است.
بسیاری از شرکتها، کامپیوترهای زیادی دارند. برای مثال ممکن است شرکتی چند کامپیوتر برای نظارت بر تولید، موجودی انبارها و پرداخت حقوق و دستمزد داشته باشد. ممکن است این کامپیوترها ابتدا بطور مستقل از یکدیگر کار کنند ولی در اثر مرور زمان مدیریت تصمیم بگیرد آنها را به هم متصل کند تا بتواند اطلاعات کاملی راجع به شرکت از آنها استخراج کند.
در این مورد، موضوع اشتراک منابع مطرح است و هدف این است که تمام برنامه ها، تجهیزات و داده های ویژه، صرف نظر از محل استقرار منابع در دسترس تمام افراد موجود در شبکه قرار گیرد. اشتراک اطلاعات مهم تر از اشتراک منابع فیزیکی مثل چاپگر، اکنر و درایوهای CD است. هر شرکت بزرگ و متوسط و بسیاری از شرکتهای کوچک، به اطلاعات کامپیوتری وابسته اند.
میتوان تصور کرد که سیستم اطلاعات شرکت از یک یا چند بانک اطلاعاتی و تعدادی کارمند تشکیل شده است و کارمندان میتوانند از راه دور به بانکهای اطلاعاتی دستیابی داشته باشند. در این مدل، داده ها در کامپیوترهای قدرتمندی به نام کارگزاران ذخیره میشوند. کارمندان، ماشین های ساده تری بنام مشتریاندارند که از طریق آنها به داده های راه دور دسترسی دارند. ماشین های کارگزار و مشتری از طریق شبکه کامپیوتری به هم متصل میشوند.
مدل مشتری – کارگزار کاربرد زیادی دارد و مبنای بسیاری از کاربردهای شبکه است. این مدل در حالتی که مشتری و کارگزار در یک ساختمان باشند و یا در راه دور باشند، عمل میکند. در بسیاری از شرایط، یک کارگزار میتواند چندین مشتری را پشتیبانی کند.
ارتباط در این مدل به این صورت برقرار میشود که فرآیند مشتری پیامی را در شبکه به فرآیند کارگزار میفرستد. سپس فرآیند مشتری منتظر پاسخ می ماند. وقتی فرآیند کارگزار درخواست را دریافت کند، کار خواسته شده را انجام میدهد و یا داده خواسته شده را می یابد و پاسخ را ارسال میکند.
هدف دوم شبکه های کامپیوتری به مردم مربوط میشود نه به اطلاعات یا کامپیوترها. شبکه کامپیوتری میتواند رسانه ارتباطی قدرتمندی را بین مردم فراهم کند. از نظر مجازی، هر شرکتی که فعلا دارای دو یا چند کامپیوتر است، دارای پست الکترونیکی است. کارمندان از پست الکترونیکی برای ارتباطات روزانه استفاده میکنند. ممکن است بعضی از پست های الکترونیکی بی معنی باشند و موجب صرف وقت گردد.
اما، پست الکترونیکی تنها مدل ارتباطی نیست که توسط شبکه های کامپیوتری فراهم شده است. شبکه کامپیوتری موجب میشود تا افرادی که دور از هم کار میکنند، گزارش هاییرا به کمک هم تهیه کنند.
شکل دیگری از ارتباطات کامپیوتر، کنفرانس ویدیویی است. با استفاده از این فناوری، کارمندان موجود در محل های مختلف میتوانند با یکدیگر جلسه داشته باشند، همدیگر را ببینند، به حرف هاه یکدیگر گوش کنند. کنفرانس ویدیویی ابزار قدرتمندی برای کاهش زمان و هزینه سفر است.
هدف سوم شبکه های کامپیوتری،تجارت الکترونیکی است، بطوریکه تولیدکنندگان و مصرف کنندگان میتوانند با یکدیگر وارد معامله شوند. با استفاده از شبکه های کامپیوتری، کارخانه های تولیدی میتوانند سفارش های خود را بطور الکترونیکی بیان کنند. به این ترتیب نیاز به موجودی فراوان برطرف میشود و کارایی افزایش می یابد.
هدف چهارم که بطور فزاینده ای در حال رشد است، انجام تجارت در اینترنت است. خطوط هواپیمایی، فروشگاه های کتاب و فروشندگان موسیقی به این نتیجه رسیده اند که اغلب مشتریان علاقه مند هستند که در خانه خودشان خرید کنند. در نتیجه بسیاری از شرکت ها کاتالوگ هایی از کالاها و خدمات خود را روی سایت ها و وبلاگ های اینترنتی قرار میدهند و سفارش را از طریق اینترنت دریافت میکنند. این کار که تجارت الکترونیک نام دارد، در حال گسترش است.