سرگرمی انسان در فضای مجازی

[fatemekaramali2016@gmail.com]

سرگرمی در فضای مجازی

اساساً نیاز انسان به سرگرمی و تفریح مقوله‌ای فطری است و انسان نمی‌تواند همواره به کار یکنواخت ادامه دهد. گنجاندن برنامه‌های مفرح و سرگرمی در ساعات زندگی موجب افزایش نشاط و بازدهی فرد می‌شود. مسئله اینجاست که این سرگرمی و تفریح در دنیای امروز از شکل محرک و فعالانه تبدیل به سرگرمی‌های دیجیتال به‌وسیله گوشی‌های هوشمند شده است که در بسیاری از مواقع می‌توان گفت شکل کاذبی از سرگرمی واقعی است که در یک دنیای لمسی چند اینچی خلاصه می‌شود و تجربه متفاوتی از وقت گذراندن را ارائه می‌دهد.

قالب‌های سرگرمی در فضای مجازی

 

این دیجیتالی‌شدنِ سرگرمی در فضای مجازی قالب‌های متنوعی دارد و از بازی‌های اینترنتی تا شبکه‌های اجتماعی را در برمی‌گیرد. بازی‌های آنلاین موبایلی، در امتداد و ادامه نسل بازی‌های رایانه‌ای و کنسولی است که کاربر را در شرایط مختلف به خود مشغول می‌کند و گاهی این مشغولیت‌ها از حالت عادی و متعارف خود خارج می‌شود و به مرحله مصرف جنون‌آمیز و بی‌رویه این بازی‌ها می‌رسد.

به صورت کلی، برخی از انگیزه‌های مخاطبان در استفاده از محتوای سرگرمی موارد زیر است:

آسودگی خاطر: خاصیت پیشرفت فناوری‌های روز ارتباطی، کوچک‌شدن و قابلیت آسان‌شدن روزافزون آن در موقعیت های مختلف است. برای زمان و مکان استفاده از بازی‌های موبایلی و امکانات آن نیز عموماً قاعده خاصی وضع نشده است و در هر شرایطی شاهد بازی‌کردن هستیم. 

پرسه‌زنی: جنبه دیگری از سرگرمی در فضای مجازی، وقت‌گذرانی در شبکه‌های اجتماعی است که در اینجا نیز کاربر مخیر به انتخاب نوع، هدف و مقدار استفاده این محیط است. همچنین دامنه نوع استفاده از شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی بسیار وسیع است که در یک گوشی هوشمند جمع می‌شود.

عنصر جذابیت: جنبه دیگر استفاده از این محتوا، کشش و جذابیت است که فرد را به فعال‌بودن در فضای مجازی هدایت می کند. به‌طور مثال، در تلگرام با دنبال‌کردن کانال‌های مفرح و فکاهی به این هدف می‌رسد. شبکه های اجتماعی در جامعه امروز ایران تبدیل به جز لاینفک زندگی خیل عظیمی از جوانان شده و دوری از این شبکه‌ها برای بسیاری غیرممکن یا بسیار سخت است.