رنگ ترافیکی تک جزئی و دو جزئی چه تفاوت هایی با هم دارند؟

[m.shamsi]

رنگ ترافیکی تک جزئی چیست؟

رنگ ترافیکی جزئی بر پایه رزین های آلکید و آلکید اصلاح شده ساخته شده و دارای یک جزء است. این رنگ همچنین ممکن است از کلر کائوچو و آکریلیک های معمولی نیز ساخته شود. تولید این نوع رنگ ها نسبت به سایر رنگ های ترافیکی ساده تر است و به همین دلیل اغلب از آن ها برای خط کشی خیابان و جاده استفاده می شود.

این رنگ ها ممکن است پایه حلالی یا آبی داشته باشند که نوع آبی آن به دلیل سازگاری بیشتر با محیط زیست و زودتر خشک شدن طرفداران بیشتری دارد.

کاربرد رنگ ترافیکی تک جزئی

اکنون که متوجه شدید رنگ ترافیکی تک جزئی چیست می توانیم در خصوص کاربرد آن نیز توضیحاتی را ارائه دهیم. این کاربرد ها عبارتند از:

خط کشی جاده ها و ترسیم علائم ترافیکی

با توجه به اینکه این محصولات از سری رنگ های ترافیکی هستند برای خط کشی جاده ها استفاده می شوند؛ اما چه جاده هایی؟ این رنگ ها در خیابان های شهری که هرروز حجم زیادی از ماشین ها رفت و آمد دارند و برای سطوح آسفالتی با دانه بندی درشت بسیار مناسب هستند.

نمونه هایی که بر پایه حلال هستند را می توان در جاده هایی با آسفالت با ضخامت کمتر از ۷۰۰ میکرون استفاده کرد؛ با توجه به اینکه ضخامت جاده های برون شهری که محل تردد ماشین های سنگین است بیشتر از این مقدار در نظر گرفته می شود، نمی توان آن را برای خط کشی و تعیین حدود این جاده ها استفاده کرد.

تعیین محل ایستگاه های اتوبوس

همچنین برای تعیین محل ایستگاه های اتوبوس یا خط کشی در مسیری که اتوبوس های شهری رفت و آمد می کنند نیز مناسب نیست؛ چراکه ضخامت این بخش ها نیز برای تحمل وزن بالای اتوبوس بیشتر از سایر قسمت های خیابان در نظر گرفته می شود.

ترسیم علائم ترافیکی

یکی دیگر از موارد کاربرد این رنگ ها ایجاد علائم ترافیکی بر روی دیوارها یا سازه های بتنی اطراف جاده است.

با توجه به خشک شدن سریع رنگ های تک جزئی بر پایه آب اغلب برای چنین کاربردی ایجاد می شوند. به خصوص که لازم است این علائم باید هر چند وقت یک بار مجددا رنگ شوند و در صورت استفاده از رنگ های بر پایه آب کار سریع تر پیش رفته و اختلالی در رفت و آمد ایجاد نمی شود.

همچنین می توان آن ها را برای ترسیم علائم ترافیکی در کف خیابان یا ترسیم خطوط پارکینگ استفاده کرد.

رنگ ترافیکی دو جزئی چیست؟

رنگ های ترافیکی دو جزئی از دو جزء رزین و عامل پخت تشکیل شده اند. این رنگ ها اغلب با استفاده از اسپری بر سطح جاده های برون شهری پاشیده می شوند و طول عمر بالایی دارند.

توجه داشته باشید که این دسته از رنگ ها در کارخانه ترکیب نمی شوند و باید ترکیبات آن ها را به صورت جداگانه در دو ورودی مجزای دستگاه های پاشش ریخت؛ سپس دستگاه آن ها را با هم ترکیب می کند و پاشش صورت می گیرد.

رزین های مورد استفاده در این رنگ ها در دو دسته ترموست و ترموپلاست قرار می گیرند که برای کار کردن بر روی سطوح جاده ابتدا باید آن ها را ذوب کرده و بر روی سطح جاده پاشید. سپس باید فرصت کافی برای خشک شدن در دمای محیط را به آن ها داد تا سفت و محکم شوند.

اگر نمی دانید که پایه رنگ ترافیکی دو جزئی چیست باید بگوییم که بیشتر انواع این رنگ ها در دسته رنگ های سرد قرار می گیرند و می توان در دمای معمولی با آن ها کار کرد. برخی انواع آن نیز که نیاز به ذوب کردن دارند در دسته رنگ های ترافیکی گرم قرار می گیرند.

کاربرد رنگ ترافیکی دو جزئی

بعد از تعریف چیستی رنگ ترافیکی دو جزئی میخواهیم کاربرد های آن را بررسی کنیم. کاربرد رنگ دو جزئی عبارتند از :

خط کشی جاده های برون شهری

اصلی ترین کاربرد رنگ ترافیکی دو جزئی خط کشی خطوط ممتد و منقطع در جاده های برون شهری است. این رنگ ها به دلیل مقاومت فرسایشی بالایی که دارند می توانند وزن ماشین های سنگین را به خوبی تحمل کنند و خیلی دیر کمرنگ یا خراب می شوند.

امکان اجرای رنگ های دو جزئی در آسفالت با ضخامت ۴ میلی متر وجود دارد. به همین دلیل در حاشیه خیابان ها، مسیر تردد اتوبوس های شهری و دیگر قسمت های خیابان های درون و برون شهری که ضخامت بیشتری دارند استفاده می شوند.

خط کشی معابر پیاده

رنگ های ترافیکی دو جزئی را می توان در خط کشی معابر پیاده نیز به کار برد. این رنگ ها نیازی به حلال رنگ ترافیکی و رقیق کننده ندارند و به همین دلیل سرعت اجرای آن ها بسیار بالاست؛ پس در زمان تعمیرات جاده ها یا تمدید علائم ترافیکی افقی موجود در کف آن ها نیازی نیست که جاده برای مدت زمان زیادی بسته شده و رفت و آمد افراد مختل شود.

رنگ آمیزی استخر

 این رنگ ها حتی برای رنگ آمیزی استخر بسیار کاربردی هستند؛ چراکه می توان آن ها را بر روی سطوحی که کمی رطوبت دارند نیز اجرا کرد. به علاوه قرار گرفتن در معرض آب و رطوبت دائم باعث خرابی این رنگ ها یا از بین رفتن آن ها نمی شود.

مزیت رنگ ترافیکی دو جزئی

در پاسخ به سوال مزیت استفاده از رنگ ترافیکی دو جزئی چیست باید بگوییم که این رنگ ها دارای چسبندگی بسیار زیادی هستند و به خوبی در آسفالت و بتن اجرا می شوند.

به همین دلیل به خوبی به خورد جاده رفته و در صورت بلا رفتن حجم تردد افراد و خودروها پاک نمی شوند و آسیبی نمی بینند. همچنین این چسبندگی بالا باعث افزایش مقاومت در برابر فشارهای مکانیکی شده و وزن وسایل باری یا آسیب های ناشی از خط ترمز یا رد روغن را به خوبی تحمل می کند.

شباهت های رنگ ترافیکی تک جزئی و دو جزئی

قبل از اینکه به تفاوت رنگ ترافیکی تک جزئی و دو جزئی بپردازیم، بهتر است در خصوص شباهت های آن صحبت کنیم.

مقاومت بالا در برابر سایش و فرسایش دارند.

هردوی این رنگ ها مقاومت خوبی در برابر سایش و فرسایش از خود نشان می دهند و به همین دلیل هم هست که می توانند رفت و آمد پرحجم افراد و وسایل نقلیه را به خوبی تحمل کنند.

در برابر اشعه UV و نور خورشید مقاوم هستند.

یکی دیگر ویژگی های مشترک این نوع رنگ، مقاومت در برابر اشعه UV و نور خورشید است. همین ویژگی سبب می شود بعد از تابش نور آفتاب حتی در گرم ترین روزهای سال نیز رنگ های کف جاده همچنان سفت وسخت و پررنگ باقی مانده و در اثر تردد خودروها پخش نشوند.

به سرعت خشک می شوند.

اگر نمی دانید سایر شباهت های رنگ دو جزئی و رنگ تک جزئی چیست بهتر است خواندن این بخش را ادامه دهید. این دسته از رنگ ها به سرعت خشک می شوند و به همین دلیل در زمان تمدید نیز لازم نیست که مدت زمان زیادی جاده را بست یا با ماشین آلات شهرداری راه مردم را سد کرد.

مناسب کشیدن خطوط جاده ها و علائم ترافیکی هستند.

ازنظر کاربرد رنگ دو جزئی و تک جزئی نیز شباهت های زیادی وجود دارد. هردوی این رنگ ها برای کشیدن خطوط جاده ها و خیابان ها و علائم ترافیکی افقی یا رنگ کردن موانع بتنی و گارد ریل های اطراف جاده ها استفاده می شوند.

مقاوم در برابر آب و قابل شست و شو هستند.

این رنگ ها در برابر آب مقاوم هستند و به همین دلیل هم هست که در اثر بارش شدید باران یا برف سنگین صدمه ای نمی بینند و بعد از هر بارش نیازی نیست که رنگ ها ترمیم شوند. همچنین می توان دوده های جمع شده روی آن ها را با ماشین های مخصوص شست تا رنگ ها از بین نروند و طول عمر بیشتری داشته باشند.

دوام بالایی دارند.

کارخانه های تولیدکننده انواع رنگ های دو جزئی و تک جزئی تلاش می کنند که از ترکیباتی استفاده کنند که دوام این رنگ ها را بالا برده و نیاز به تمدید آن ها را تا حد امکان کمتر کند.

خوشبختانه پیشرفت تجهیزات و تغییراتی که در فرمولاسیون این سری از رنگ های ترافیکی ایجاد شده است، باعث افزایش دوام و کاهش نیاز به تمدید مداوم خط کشی ها و علائم می شود.

از رنگ های شب تاب هستند.

نکته مهم این است که قابلیت دیده شدن در هردو نوع رنگ ها از اهمیت زیادی برخوردار است؛ درواقع همه رنگ های ترافیکی باید حالت شب تاب داشته باشند تا با نور چراغ خودروها مشخص شوند. البته که در طول روز نیز نباید نور خورشید را منعکس کنند و مانع از دید مناسب راننده شوند.

این ویژگی باعث می شود که رانندگان در همه ساعات شبانه روز و در همه روزهای سال در هر شرایط آب و هوایی بتوانند حدود جاده را تشخیص داده و به راحتی به مسیر خود ادامه دهند.

تفاوت رنگ ترافیکی تک جزئی و دو جزئی

بعد از بیان شباهت های این دو رنگ نوبت به بررسی تفاوت رنگ ترافیکی تک جزئی و دو جزئی می رسد.

تفاوت در ترکیبات آن ها

اگر برایتان سوال پیش آمده که مهم ترین تفاوت رنگ دو جزئی و رنگ ترافیکی تک جزئی چیست بهتر است نگاهی به ترکیبات آن ها بیندازید. همین تفاوت نام نشان می دهد که اصلی ترین فرق این دو رنگ در نوع ترکیبات آن هاست. در رنگ های تک جزئی تنها از رزین استفاده شده ولی رنگ های دو جزئی علاوه بر رزین شامل عامل پخت نیز می شوند.

دستگاه ها و نحوه پاشش رنگ متفاوت

علاوه بر این نوع دستگاه های موردنیاز و نحوه پاشش این رنگ ها نیز با هم متفاوت است. دستگاه هایی که برای پاشش رنگ دو جزئی استفاده می شوند، دارای دو ورودی مجزا هستند و ترکیب اجزای آن ها در درون دستگاه انجام می شود.

اما رنگ های تک جزئی باید قبل از ورود به دستگاه با حلال ترکیب شده و به غلطت کافی رسیده باشند. علاوه بر این شدت پاشش رنگ نیز باید متناسب با نوع آن تنظیم شود تا خط کشی به درستی انجام شده و رنگ ها بر روی سطح خیابان و جاده پخش نشوند.

نیاز به حلال در رنگ های تک جزئی

یکی از مهم ترین تفاوت های میان این دو رنگ، نیاز به حلال در رنگ های تک جزئی است. این رنگ ها باید با استفاده از آب یا حلال مخصوص ترکیب شده و از این طریق کمی رقیق تر شوند؛ اما رنگ های دو جزئی نیازی به حلال ندارند و به راحتی با تنظیم مقدار اجزا می توان آن ها را به غلظت موردنظر رساند.

این ویژگی باعث افزایش سازگاری رنگ های دو جزئی با طبیعت می شود. حلال های مورد استفاده در رنگ های تک جزئی اغلب شیمیایی هستند و به همین دلیل باعث تخریب زیست محیطی می شوند؛ البته اگر از آب استفاده شود این مشکلات وجود ندارد؛ اما در رنگ های دو جزئی دیگر نیازی نیست بابت این مسئله نگران باشید.

مقاومت بیشتر رنگ های دو جزئی

اگر به بخش کاربرد رنگ دو جزئی و تک جزئی توجه کنید، متوجه یکی دیگر از تفاوت های موجود خواهید شد. مقاومت بیشتر رنگ های دو جزئی در برابر سایش و چسبندگی بالاتر آن ها باعث می شود که بتوان از این محصولات در جاده های برون شهری و مسیرهایی که ماشین های سنگین باری و مسافری رفت و آمد دارند استفاده کرد.

رنگ های تک جزئی اغلب برای خط کشی خیابان های شهری و مسیرهایی که خودروهای سواری در حرکت هستند استفاده می شود.