بیماری صرع

[mosahab]

بیماری صرع، فعالیت الکتریکی غیر طبیعی مغز است که در نهایت تشنج را در فرد ایجاد می کند. اما هر کسی که تشنج داشته باشد صرع ندارد. پس نیاز است فردی که دچار تشنج شده با همراهی یکی از اعضای خانواده به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند تا بعد از بررسی های لازم تشخیص داده شود که تشنج رخ داده حمله صرع بوده یا فقط شباهت به صرع داشته و از مشکل دیگری نشات می گیرد. 
بیماران صرع به واسطه داروهایی که مصرف می کنند به راحتی می توانند اشتغال داشته و اهداف خود را دنبال کنند. در این مقاله اینکه بیماری صرع چیست، علائم و علت بیماری صرع و همینطور راه های درمان صرع به طور کامل ارائه شده است.


بیماری صرع چیست
بیماری صرع یک اختلال عصبی است که در فعالیت الکتریکی مغز رخ می دهد و به طور موقت سیستم های پیام رسانی بین سلول های مغز را مختل می کند. بنیاد صرع، بیماری صرع را به عنوان یک بیماری شایع مغزی که باعث تشنج های مکرر می شود توصیف می کند. فرد براساس علائمی که تجربه کرده است، به متخصص مغز و اعصاب جهت تشخیص صرع مراجعه می کند.
پزشک بعد از گرفتن اطلاعات و جدول زمانی تشنج های گذشته، بررسی های لازم را انجام می دهد. همچنین ممکن است آزمایشاتی را برای تعیین نوع صرع و نوع تشنج فرد از جمله نوار مغزی، سی تی اسکن و ام آر آی و... بنویسد. براساس نتایج بدست آمده از آزمایش ها، پزشک می‌تواند گزینه‌های درمانی مانند داروهای ضد تشنج را توصیه کند.
انواع مختلفی از صرع و انواع مختلفی از تشنج وجود دارد:
صرع عمومی: نوعی از صرع که به آن صرع جنرال هم گفته می‌ شود، هر دو نیمکره مغزی را درگیر می‌کند.
صرع کانونی: در صرع کانونی، همانطور که از نامش پیداست همه مغز درگیر نیست و فقط ناحیه یا کانون خاصی از مغز باعث ایجاد علائم صرع می‌شود.
هم صرع عمومی و هم صرع کانونی انواع فرعی دیگری نیز دارند. برای مثال دو نوع مهم صرع عمومی، یکی حمله صرع ابسانس که با پلک زدن های بسیار سریع یا خیره ماندن در هوا بدون آنکه به جسم خاصی تمرکز کرده باشد، مشخص می گردد. نوع فرعی دوم صرع عمومی، حمله صرع تونیک-کلونیک یا تشنج این نوع صرع که به آن صرع گراندمال هم گفته می‌شود، بسیار این نوع صرع شناخته شده تر از سایر انواع صرع است.
از علامت های این صرع می توان به فریاد بلند به ویژه در ابتدای حمله، از دست دادن هشیاری، به زمین افتادن، حرکات سریع عضلات یا گرفتگی عضلات است. پس از اتمام تشنج، فرد ممکن است به‌ شدت احساس خستگی کند. دو نوع مهم صرع کانونی عبارتند از صرع کانونی ساده که در این نوع صرع، ناحیه کوچکی از مغز درگیر فعالیت الکتریکی بیش از حد سلول‌های عصبی می‌شود. علائم مهم صرع کانونی ساده مانند حس ناگهانی یک بو یا طعم عجیب است.
نوع فرعی دوم صرع کانونی، صرع کانونی مرکب، فرد مبتلا، در هنگام حمله صرع برای حدود چند دقیقه توانایی پاسخ دادن به پرسش‌ها یا درکی از جهت و موقعیت خود ندارد. از علامت های این صرع می توان به فریاد بلند به ویژه در ابتدای حمله،از دست دادن هشیاری، به زمین افتادن، حرکات سریع عضلات یا گرفتگی عضلات است. پس از اتمام تشنج، فرد ممکن است به‌شدت احساس خستگی کند.
دو نوع مهم صرع کانونی عبارتند از صرع کانونی ساده که در این نوع صرع، ناحیه کوچکی از مغز درگیر فعالیت الکتریکی بیش از حد سلول‌های عصبی می‌شود. علائم مهم صرع کانونی ساده مانند حس ناگهانی یک بو یا طعم عجیب است. نوع فرعی دوم صرع کانونی، صرع کانونی مرکب، فرد مبتلا، در هنگام حمله صرع برای حدود چند دقیقه توانایی پاسخ دادن به پرسش‌ها یا درکی از جهت و موقعیت خود ندارد. 
بیشتر بخوانید: علائم بیماری آلزایمر

علائم بیماری صرع
علامت اصلی صرع تشنج های مکرر است. با این حال، اگر فردی یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کرد، باید به دنبال بررسی های بیشتر پزشکی باشد، چرا که ممکن است نشان دهنده صرع باشد:
تشنج بدون تب
بی هوشی کوتاه یا گیجی
غش‌های متناوب، که در طی آن کنترل روده یا مثانه را از دست می‌دهند و اغلب با خستگی مفرط همراه می‌شوند.
عدم پاسخگویی موقت به دستورالعمل ها یا سوالات

سفتی ناگهانی بدون دلیل مشخص
افتادن ناگهانی بدون دلیل مشخص
حملات ناگهانی پلک زدن بدون محرک ظاهری
حملات ناگهانی جویدن بدون هیچ دلیل واضحی
به طور موقت گیج شده و قادر به برقراری ارتباط نیست
حرکات تکراری که غیر ارادی به نظر می رسند
ترس بدون دلیل مشخص
وحشت یا عصبانیت
تغییرات عجیب و غریب در حواس، مانند بویایی، لامسه و صدا
بیشتر بخوانید: بیماری های روان تنی

علت صرع
سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین می زند که صرع تقریباً 50 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهد. در بسیاری از موارد‌‌،‌ علت دقیق این بیماری مشخص نیست. اما برخی محققان عوامل ژنتیکی را علت بروز آن می‌دانند. برخی افراد عوامل ژنتیکی را به ارث می برند که احتمال بروز صرع را افزایش می دهد. عوامل دیگری که ممکن است خطر را افزایش دهند عبارتند از:
ضربه به سر، مانند تصادف با وسایل نقلیه
شرایط مغزی، از جمله سکته مغزی و تومورها
بیماری های عفونی، مانند مننژیت، آنسفالیت ویروسی
بعضی از سندروم های ژنتیکی
ایدز
شرایط رشد، از جمله اوتیسم و نوروفیبروماتوز
آسیب حین تولد یا بلافاصله بعد از تولد رخ داده
آسیب مغزی که قبل از تولد اتفاق می افتد
بیشتر بخوانید: علت سندروم روده تحریک پذیر
درمان بیماری صرع
هدف پزشکان در واقع جلوگیری از تشنج بیشتر و عوارض جانبی است تا فرد بتواند زندگی فعال و پرباری داشته باشد.
رایج ترین و موثرترین درمان صرع، داروهای ضد صرع است. طبق گفته انجمن صرع آمریکا، به نظر می رسد داروهای ضد صرع AED ها در حدود 60 تا 70 درصد موارد به کنترل تشنج کمک می کنند که در این صورت پزشک بسته به نوع و شدت صرع داروی مناسب را تجویز می کند. اگر این داروها مؤثر نباشند، شاید لازم باشد از درمان های دیگری همچون جراحی، تحریک عصب واگ یا رژیم غذایی خاص استفاده کرد.

برای افراد مبتلا به صرع، استرس و اضطراب ممکن است خطر ابتلا به تشنج را افزایش دهد. استراتژی های تمدد اعصاب می تواند به افراد کمک کند تا احساس آرامش کنند، ماهیچه ها را شل کنند.
بی خوابی شبانه، و خستگی فراوان می تواند خطر تشنج را بالا ببرد. پس باید خواب کافی داشته باشند.
استفاده از مواد مخدر یا محرک، رعایت تغدیه مناسب و تامین آب مورد نیاز بدن منجر به کاهش حملات تشنجی می شود.

با افزایش علاقه به درمان های تحریک عصبی برای صرع، برخی از محققان معتقدند که طب سوزنی نیز می تواند کمک کند.
بیشتر بخوانید: درمان اضطراب

سوالات متداول

1- ✔️ بیماری صرع چیست؟
✔️بیماری صرع یک بیماری شایع مغزی که باعث تشنج های مکرر می شود در نتیجه فعالیت الکتریکی غیر طبیعی مغز است. جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص بیماری صرع و انواع آن می توانید به متن مقاله مراجعه کنید.


2- ✔️ علت بیماری صرع چیست؟
✔️ در بسیاری از موارد علت دقیق این بیماری مشخص نیست. اما برخی محققان عوامل ژنتیکی را علت بروز آن می‌دانند. سایر علت های این بیماری در متن مقاله به طور کامل ارائه شده است.


3- ✔️ درمان بیماری صرع چیست؟
✔️ پزشکان با تجویز داروهای ضد صرع از تشنج بیشتر و عوارض جانبی جلوگیری می کنند . سایر روش های درمانی در بیماری صرع در متن مقاله به طور کامل ارائه شده است.
منبع : بیماری صرع