02-05-2021, 05:22 PM
- Oui !... Oui, certainement, répond Moko. Regardez bien, là-bas... Tenez, tenez !....
- oui ! La terre !... C'est bien la terre ! s'écrie Briant.
– Et une terre très basse ! ajoute Gordon.
À ce moment, le vent se met à souffler avec plus de force. Le Sloughi, emporté comme une plume, se précipite vers la côte..
Tandis que Doniphan, Gordon et Moko restent à la barre, Briant va à l'avant du bateau et regarde la terre qui se rapproche à vue d'oeil tant la vitesse est grande.
Il distingue nettement la plage, une falaise, des groupes d'arbres et même l'embouchure d'une rivière à droite. Il cherche en vain une place où le yacht peut échouer dans de bonnes conditions. En effet, de ce côté-ci de la côte il n'y a qu'un banc de récifs, sur lequel, au premier choc, le Sloughi risque de se briser.
Briant pense alors qu'il vaut mieux avoir tous ses camarades sur le pont au moment où l'échouage va se produire..
Il ouvre la porte du capot et crie :
- En haut, tout le monde !
Tous les enfants, suivis de Phann, se précipitent alors sur le pont et vont se placer à l'arrière du yacht.
ـ بله بله مطمئنم.آنجا را نگاه کنید... ببینید ببینید...
ـ بله زمین است.آنجا واقعا خشکی است.
گوردون : و یک زمین با سطح بسیار پایین.
آن لحظه باد با قدرتی بیشتر شروع به وزیدن کرد.اسلوگی مانند یک پر به سمت ساحل هول داده میشد.دونیفان و گوردون همان لبه ایستاده بودند و بریان به جلو میرود تا خشکی ای که به سرعت زیاد نزدیک میشد را ببیند.
ساحل کاملا قابل تشخیص بود. همینطور سخره ها انبوه درختان و دهانه رودخانه.او دنبال جایی میگشت که یاچ در شرایط خوبی باشد.در حقیقت در آن گوشه چیزی جر یک تخته سنگ سفید نبود که در ائلین حرکت ممکن بود اسلوگی را بشکند.
بریان با خود فکر میکند که بهتر است وقتی قایق جا میگیرد تمام دوستانش به روی پل بروند.در قایق را باز میکند و فریاد میزند : همه بیایید بالا.تمام بچه ها پشت فان به روی پل رفتند و پشت یاچ جا گرفتند.