07-02-2021, 02:11 PM
هزینه های قابل قبول مالیاتی ق.م.م هزینه های قابل قبول مالیاتی برای تشخیص درآمد 147 مطابق ماده شامل مالیات عبارت میباشد از هزینه‌هایی که نزدیک به متعارف متکی به مدارک بوده و منحصراً مرتبط با علم آموزی درآمد مؤسسه در زمان مالی مربوط با رعایت میزان کافی‌های مقرر باشد.
در مواقعی که هزینه ای در ضابطه مالیات‌های بدون واسطه پیش گویی نشده یا این که بیش تر از نصاب‌های مقرر در ضابطه حافظه گردیده بوده البته پرداخت آن به موجب ضابطه و یا این که مصوبه هیأت وزیران انجام شده باشد، قابل قبول خواهد بود.
حق الامتیاز پرداختی و همینطور حقوق و دستمزد و عارضه ها و مالیات‌هایی که به منجر کار مؤسسه به شهرداری‌ها و وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی و متعلق به آن ها پرداخت می گردد. (به استثنای مالیات بر درآمد و ملحقات آن و بقیه مالیات‌هایی که مؤسسه به موجب قانون ها این ضابطه مکلف به کسر از بقیه افراد و پرداخت آن میباشد و همینطور جرایمی که به دولت وشهرداری‌ها پرداخت می شود.)
نکته: برابر بخشنامه شماره مورخ 20064/200 مورخ 11/10/1391، در صورتی طبق قانون ها و قانون ها مربوط عدم اعمال تکالیف یا این که تعهد از سوی افراد شامل جریمه‌ای شناخته خواهد شد، این جریمه ها (به استثنای جرائم پرداختی به خزانه‌ها به استناد رای هیات همگانی شورای عالی مالیاتی) با دقت به عدم پیش‌بینی آن در ضابطه مالیات‌های بدون واسطه و ضوابط ذیربط تحت عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی در تشخیص درآمد دربرگیرنده مالیات قابل تایید نخواهد بود.
مطابق بند 18 ماده 148 ق.م.م، بهره، کارمزد و جریمه‌هایی که برای اجرا عملیات موسسه به خزانه‌ها، صندوق تعاون، صندوق‌های حمایت از گسترش نصیب کشاورزی و همینطور مؤسسات اعتباری غیر بانکی مجاز و کمپانی‌های واسپاری (لیزینگ) دارنده جواز از خزانه مرکزی پرداخت گردیده یا این که اختصاص یافته باشد.
نکته: برابر بخشنامه شماره 230/93/41 مورخ 01/04/93 تنهاً جواز کار از خزانه مرکزی کشور‌ایران مبنای مجاز بودن خزانه‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری غیر بانکی میباشد و بقیه مجوزهای صادره از طرف خزانه مرکزی به عنوان مثال تایید صلاحیت تأسیس یا این که جواز تصویب تغییرات به منزله تایید صلاحیت کار نمی باشد.
ضرر و زیان افراد واقعی یا این که حقوقی که از روش رسیدگی به دفتر ها آنان و با دقت به قانون ها احراز شود، از درآمد سال یا این که سال‌های سپس استهلاک پذیر میباشد. نکته– برابر بند 1 بخشنامه شماره 28345 ضرروزیان افراد حقیقی و واقعی و حقوقی که از روش رسیدگی به دفتر ها آن ها و با دقت به قانون ها احراز خواهد شد فارغ از تفکیک آن به سنوات گذشته یا این که بعداز اصلاحیه 1380 از درآمد سال یا این که سال‌های آن‌گاه و حداکثر تا معیار درآمد دربرگیرنده مالیات ابزاری قابل استهلاک خواهد بود.
مطابق بخشنامه شماره 81/93/200 مورخ 20/7/1393 «با اعتنا به تفکیک شخصیت کمپانی و صاحبان سهام و در لحاظ به دست آوردن اینکه ارتقاء حقوق و دستمزد صاحبان سهام (به غیر از از محل آورده‌ها) تحت عنوان درآمد تلقی می شود، لذا تقبل ضرروزیان به وسیله سهامداران کمپانی و تهاتر آن از محل اکانت روان شرکا درآمد محسوب و می‌باید در شکل منفعت و ضرروزیان تحت عنوان درآمد شناسایی خواهد شد.
از این رو مطالبه مالیات از این بابت با رعایت موردها مواد 105، 128 و بند (12) ماده 148 ضابطه مالیات‌های بی واسطه وفق ضوابط رسمی خواهد بود. موردها آئین طومار اجرایی مورد بند (8) ماده 148 ق.م.م هزینه بازاریابی، تبلیغات و نمایشگاهی به خواسته صادرات فرآورده، اجرا سرویس ها تحقیقاتی، آموزشی، بازاریابی، تبلیغات و نمایشگاهی در حالتی‌که به وسیله افراد دیگر برای موسسه اعمال می گیرد و طبق ضابطه و قوانین دربرگیرنده کسر مالیات تکلیفی باشد تایید هزینه آن مشروط به کسر و واریز مالیات تکلیفی آن به اکانت سازمان امورمالیاتی میهن (ادارۀ کارها مالیاتی ذیربط) خواهد بود.
استهلاک
حکم استهلاک در ماده 149 ق.م.م چنین گفته شده میباشد: آن بخش از بودجه‌های استهلاک پذیر که بر اثر بکارگیری یا این که سپری شد فرصت یا این که بقیه عامل ها و سوای اعتنا به تغییر تحول بها ها ار زش آن تقلیل می یابد و همینطور هزینه‌های تأسیس، قابل استهلاک بوده و هزینه استهلاک آنان جزء هزینه های قابل قبول مالیاتی تلقی می گردد.
ضوابط مرتبط با استهلاک‌های بودجه‌های استهلاک پذیر مشمول جداول استهلاک‌ها و چگونگی اجرای آن با رعایت استانداردهای حسابداری بوسیله سازمان کارها مالیاتی مرزوبوم تنظیم میشود و پیاله بازه شش ماه از تاریخ ثبت ضابطه مالیات‌های بی واسطه به ثبت وزیر کارها اقتصادی ودارایی میرسد.
قوانین و قانون ها اجرایی دارای ربط به هزینه استهلاک بودجه‌ها
مبدأ احتساب استهلاک بودجه ها از اولِ ماه بعداز بهره‌برداری میباشد. مؤسسات میتوانند در مورد ها غیرفعال و یا این که بلااستفاده ماندن موقت بودجه بیش تر از شش ماه پی در پی در یک عصر مالی، هزینه استهلاک میزان دارایی مزبور در بازه زمانی بلااستفاده ماندن را به واحد سنجش 30 درصد به حساب آوردن کنند.
دراین‌صورت در صورتی احتساب استهلاک بر حسب بازه زمانی باشد، 70 درصد مقطع هنگامی که میزان دارایی گزینه به کار گیری قرار نگرفته میباشد، به مانده مقطع زمانیکه میزان دارایی آیتم به کارگیری قرار نگرفته میباشد، به مانده بازه رقم خورده برای استهلاک بودجه در‌این جدول اضافه گردد. این حکم راجع به ساختمان‌ها و تأسیسات ساختمانی و بودجه‌های نامشهود با قدمت موءثر مشخص و معلوم سرازیر نمیباشد.
مخارج تأسیس، در سال تأسیس به معیار صد درصد قابل استهلاک میباشد.
هزینه‌های پیش از افتتاح (به استثناء هزینه‌هایی که طبق استانداردهای حسابداری قابل به حساب آوردن در بهای آحاد گردیده میزان دارایی‌های استهلاک پذیر نوشته شده در جدول ضمیمه این موسسه است) در سال اعمال هزینه به اکانت هزینه زمان خواسته میشود.
تنهاً طریق‌های خط بدون واسطه، مانده کاهشی و تعداد ایجاد یا این که کارکرد، نحوه‌های پذیرفته گردیده برای به حساب آوردن استهلاک میباشند.
نحوه خط بی واسطه: در‌این نحوه مبلغ استهلاک پذیر بودجه طی زمان قدمت موءثر رقم خورده در جدول استهلاکات به صورت متساوی در هر سال مستهلک میشود.
طریق باقیمانده روبه پایین: در‌این طرز واحد سنجش استهلاک هر سال با ایفا نرخ رقم خورده در جدول استهلاکات نسبت به باقیمانده بها دفتری بودجه به حساب آوردن میشود و زمانی که باقی مانده قیمت دفتری میزان دارایی به کمتر از 5 درصد بهای تک تک گردیده بودجه رسد، مجموع مانده بها دفتری در سال سپس یکجا قابل استهلاک میباشد.
طرز تعداد ساخت و ساز: در‌این طریق استهلاک هر سال بر مبنای معیار کالا تولیدی نسبت به مجموع گنجایش ساخت‌و‌ساز بودجه احتساب می گردد.
نکات اصلی درباره ی هزینه های قابل قبول مالیاتی
ضرر و زیان (هزینه) کاهش قیمت سپرده گذاری‌ها
برابر دادنامه شماره 1215 مورخ 14/7/93 که به موجب بخشنامه شماره 200/93/125 مورخ 8/11/93 ابلاغ گردیده‌است بندهای (2) و (3) بخشنامه شماره 232/2401/28345 مورخ 18/7/85 درباره ی عدم تایید خسارت (هزینه) کاهش قیمت موجودی‌ها وزیان (هزینه) کاهش بها سپرده گذاری‌ها ابطال گردیده‌است.
شایان بیان میباشد برابر بندهای (2) و (3) بخشنامه شماره 232/2401/28345 ضرر و زیان (هزینه) کاهش قیمت موجودی‌ها و ضرروزیان (هزینه) کاهش بها سپرده گذاری‌ها در هر شکل به انگیزه عدم پیش‌بینی آن تحت عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی به شرح مواد 147 و 148 ق.م.م تحت عنوان مخارج قابل قبول مالیاتی تلقی نمی‌گردیدند.
پرداخت جایزه هیأت مدیره تصویب شده مجمع همگانی کمپانی‌ها با عنایت به موردها مواد 239 و 241 ضابطه کسب و کار از محل بهره خالص جاری ساختن می پذیرد، لذا جایزه نام برده نمی‌تواند در زمره هزینه های قابل قبول مالیاتی تلقی شود. اشکار میباشد در هر شکل جایزه اعضاء حقیقی وواقعی هیأت مدیره (اعم از مکلف و غیر مکلف) با رعایت ضوابط مالیاتی شامل کسر مالیات دستمزد است.
مطابق تبصره (2) ماده 147 ق.م.م، هزینه‌های مرتبط با درآمدهایی که به موجب ضابطه مالیات‌های بی واسطه، از پرداخت مالیات معاف یا این که مشتمل بر مالیات با نرخ صفر بوده یا این که با نرخ مقطوع احتساب می گردد، تحت عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی شناخته نمیشوند.
مطابق بخشنامه شماره 200/93/49 مورخ 22/4/93 استهلاک هزینه‌های حایز موقعیت مواد 147 و 148 ق.م.م که در قراردادهای تشکیل داد، بهره‌برداری و واگذاری (B.O.T) و (Buyback) از سوی مجریان اهل ایران طرح تحت عنوان هزینه‌های پروژه یا این که بودجه سرمایه‌ای تصویب می شود به نسبت درآمد هر سال و یا این که به نسبت سنوات عصر افتتاح، تحت عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی آیتم تایید خواهد بود.
منبع :
ilna.ir
در مواقعی که هزینه ای در ضابطه مالیات‌های بدون واسطه پیش گویی نشده یا این که بیش تر از نصاب‌های مقرر در ضابطه حافظه گردیده بوده البته پرداخت آن به موجب ضابطه و یا این که مصوبه هیأت وزیران انجام شده باشد، قابل قبول خواهد بود.
حق الامتیاز پرداختی و همینطور حقوق و دستمزد و عارضه ها و مالیات‌هایی که به منجر کار مؤسسه به شهرداری‌ها و وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی و متعلق به آن ها پرداخت می گردد. (به استثنای مالیات بر درآمد و ملحقات آن و بقیه مالیات‌هایی که مؤسسه به موجب قانون ها این ضابطه مکلف به کسر از بقیه افراد و پرداخت آن میباشد و همینطور جرایمی که به دولت وشهرداری‌ها پرداخت می شود.)
نکته: برابر بخشنامه شماره مورخ 20064/200 مورخ 11/10/1391، در صورتی طبق قانون ها و قانون ها مربوط عدم اعمال تکالیف یا این که تعهد از سوی افراد شامل جریمه‌ای شناخته خواهد شد، این جریمه ها (به استثنای جرائم پرداختی به خزانه‌ها به استناد رای هیات همگانی شورای عالی مالیاتی) با دقت به عدم پیش‌بینی آن در ضابطه مالیات‌های بدون واسطه و ضوابط ذیربط تحت عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی در تشخیص درآمد دربرگیرنده مالیات قابل تایید نخواهد بود.
مطابق بند 18 ماده 148 ق.م.م، بهره، کارمزد و جریمه‌هایی که برای اجرا عملیات موسسه به خزانه‌ها، صندوق تعاون، صندوق‌های حمایت از گسترش نصیب کشاورزی و همینطور مؤسسات اعتباری غیر بانکی مجاز و کمپانی‌های واسپاری (لیزینگ) دارنده جواز از خزانه مرکزی پرداخت گردیده یا این که اختصاص یافته باشد.
نکته: برابر بخشنامه شماره 230/93/41 مورخ 01/04/93 تنهاً جواز کار از خزانه مرکزی کشور‌ایران مبنای مجاز بودن خزانه‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری غیر بانکی میباشد و بقیه مجوزهای صادره از طرف خزانه مرکزی به عنوان مثال تایید صلاحیت تأسیس یا این که جواز تصویب تغییرات به منزله تایید صلاحیت کار نمی باشد.
ضرر و زیان افراد واقعی یا این که حقوقی که از روش رسیدگی به دفتر ها آنان و با دقت به قانون ها احراز شود، از درآمد سال یا این که سال‌های سپس استهلاک پذیر میباشد. نکته– برابر بند 1 بخشنامه شماره 28345 ضرروزیان افراد حقیقی و واقعی و حقوقی که از روش رسیدگی به دفتر ها آن ها و با دقت به قانون ها احراز خواهد شد فارغ از تفکیک آن به سنوات گذشته یا این که بعداز اصلاحیه 1380 از درآمد سال یا این که سال‌های آن‌گاه و حداکثر تا معیار درآمد دربرگیرنده مالیات ابزاری قابل استهلاک خواهد بود.
مطابق بخشنامه شماره 81/93/200 مورخ 20/7/1393 «با اعتنا به تفکیک شخصیت کمپانی و صاحبان سهام و در لحاظ به دست آوردن اینکه ارتقاء حقوق و دستمزد صاحبان سهام (به غیر از از محل آورده‌ها) تحت عنوان درآمد تلقی می شود، لذا تقبل ضرروزیان به وسیله سهامداران کمپانی و تهاتر آن از محل اکانت روان شرکا درآمد محسوب و می‌باید در شکل منفعت و ضرروزیان تحت عنوان درآمد شناسایی خواهد شد.
از این رو مطالبه مالیات از این بابت با رعایت موردها مواد 105، 128 و بند (12) ماده 148 ضابطه مالیات‌های بی واسطه وفق ضوابط رسمی خواهد بود. موردها آئین طومار اجرایی مورد بند (8) ماده 148 ق.م.م هزینه بازاریابی، تبلیغات و نمایشگاهی به خواسته صادرات فرآورده، اجرا سرویس ها تحقیقاتی، آموزشی، بازاریابی، تبلیغات و نمایشگاهی در حالتی‌که به وسیله افراد دیگر برای موسسه اعمال می گیرد و طبق ضابطه و قوانین دربرگیرنده کسر مالیات تکلیفی باشد تایید هزینه آن مشروط به کسر و واریز مالیات تکلیفی آن به اکانت سازمان امورمالیاتی میهن (ادارۀ کارها مالیاتی ذیربط) خواهد بود.
استهلاک
حکم استهلاک در ماده 149 ق.م.م چنین گفته شده میباشد: آن بخش از بودجه‌های استهلاک پذیر که بر اثر بکارگیری یا این که سپری شد فرصت یا این که بقیه عامل ها و سوای اعتنا به تغییر تحول بها ها ار زش آن تقلیل می یابد و همینطور هزینه‌های تأسیس، قابل استهلاک بوده و هزینه استهلاک آنان جزء هزینه های قابل قبول مالیاتی تلقی می گردد.
ضوابط مرتبط با استهلاک‌های بودجه‌های استهلاک پذیر مشمول جداول استهلاک‌ها و چگونگی اجرای آن با رعایت استانداردهای حسابداری بوسیله سازمان کارها مالیاتی مرزوبوم تنظیم میشود و پیاله بازه شش ماه از تاریخ ثبت ضابطه مالیات‌های بی واسطه به ثبت وزیر کارها اقتصادی ودارایی میرسد.
قوانین و قانون ها اجرایی دارای ربط به هزینه استهلاک بودجه‌ها
مبدأ احتساب استهلاک بودجه ها از اولِ ماه بعداز بهره‌برداری میباشد. مؤسسات میتوانند در مورد ها غیرفعال و یا این که بلااستفاده ماندن موقت بودجه بیش تر از شش ماه پی در پی در یک عصر مالی، هزینه استهلاک میزان دارایی مزبور در بازه زمانی بلااستفاده ماندن را به واحد سنجش 30 درصد به حساب آوردن کنند.
دراین‌صورت در صورتی احتساب استهلاک بر حسب بازه زمانی باشد، 70 درصد مقطع هنگامی که میزان دارایی گزینه به کار گیری قرار نگرفته میباشد، به مانده مقطع زمانیکه میزان دارایی آیتم به کارگیری قرار نگرفته میباشد، به مانده بازه رقم خورده برای استهلاک بودجه در‌این جدول اضافه گردد. این حکم راجع به ساختمان‌ها و تأسیسات ساختمانی و بودجه‌های نامشهود با قدمت موءثر مشخص و معلوم سرازیر نمیباشد.
مخارج تأسیس، در سال تأسیس به معیار صد درصد قابل استهلاک میباشد.
هزینه‌های پیش از افتتاح (به استثناء هزینه‌هایی که طبق استانداردهای حسابداری قابل به حساب آوردن در بهای آحاد گردیده میزان دارایی‌های استهلاک پذیر نوشته شده در جدول ضمیمه این موسسه است) در سال اعمال هزینه به اکانت هزینه زمان خواسته میشود.
تنهاً طریق‌های خط بدون واسطه، مانده کاهشی و تعداد ایجاد یا این که کارکرد، نحوه‌های پذیرفته گردیده برای به حساب آوردن استهلاک میباشند.
نحوه خط بی واسطه: در‌این نحوه مبلغ استهلاک پذیر بودجه طی زمان قدمت موءثر رقم خورده در جدول استهلاکات به صورت متساوی در هر سال مستهلک میشود.
طریق باقیمانده روبه پایین: در‌این طرز واحد سنجش استهلاک هر سال با ایفا نرخ رقم خورده در جدول استهلاکات نسبت به باقیمانده بها دفتری بودجه به حساب آوردن میشود و زمانی که باقی مانده قیمت دفتری میزان دارایی به کمتر از 5 درصد بهای تک تک گردیده بودجه رسد، مجموع مانده بها دفتری در سال سپس یکجا قابل استهلاک میباشد.
طرز تعداد ساخت و ساز: در‌این طریق استهلاک هر سال بر مبنای معیار کالا تولیدی نسبت به مجموع گنجایش ساخت‌و‌ساز بودجه احتساب می گردد.
نکات اصلی درباره ی هزینه های قابل قبول مالیاتی
ضرر و زیان (هزینه) کاهش قیمت سپرده گذاری‌ها
برابر دادنامه شماره 1215 مورخ 14/7/93 که به موجب بخشنامه شماره 200/93/125 مورخ 8/11/93 ابلاغ گردیده‌است بندهای (2) و (3) بخشنامه شماره 232/2401/28345 مورخ 18/7/85 درباره ی عدم تایید خسارت (هزینه) کاهش قیمت موجودی‌ها وزیان (هزینه) کاهش بها سپرده گذاری‌ها ابطال گردیده‌است.
شایان بیان میباشد برابر بندهای (2) و (3) بخشنامه شماره 232/2401/28345 ضرر و زیان (هزینه) کاهش قیمت موجودی‌ها و ضرروزیان (هزینه) کاهش بها سپرده گذاری‌ها در هر شکل به انگیزه عدم پیش‌بینی آن تحت عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی به شرح مواد 147 و 148 ق.م.م تحت عنوان مخارج قابل قبول مالیاتی تلقی نمی‌گردیدند.
پرداخت جایزه هیأت مدیره تصویب شده مجمع همگانی کمپانی‌ها با عنایت به موردها مواد 239 و 241 ضابطه کسب و کار از محل بهره خالص جاری ساختن می پذیرد، لذا جایزه نام برده نمی‌تواند در زمره هزینه های قابل قبول مالیاتی تلقی شود. اشکار میباشد در هر شکل جایزه اعضاء حقیقی وواقعی هیأت مدیره (اعم از مکلف و غیر مکلف) با رعایت ضوابط مالیاتی شامل کسر مالیات دستمزد است.
مطابق تبصره (2) ماده 147 ق.م.م، هزینه‌های مرتبط با درآمدهایی که به موجب ضابطه مالیات‌های بی واسطه، از پرداخت مالیات معاف یا این که مشتمل بر مالیات با نرخ صفر بوده یا این که با نرخ مقطوع احتساب می گردد، تحت عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی شناخته نمیشوند.
مطابق بخشنامه شماره 200/93/49 مورخ 22/4/93 استهلاک هزینه‌های حایز موقعیت مواد 147 و 148 ق.م.م که در قراردادهای تشکیل داد، بهره‌برداری و واگذاری (B.O.T) و (Buyback) از سوی مجریان اهل ایران طرح تحت عنوان هزینه‌های پروژه یا این که بودجه سرمایه‌ای تصویب می شود به نسبت درآمد هر سال و یا این که به نسبت سنوات عصر افتتاح، تحت عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی آیتم تایید خواهد بود.
منبع :
ilna.ir