فرودگاه ها چگونه کار می کنند-قسمت اول

[mehrnosh111]

«تله حافظه»، کتاب هیجان انگیز جاسوسی که توسط نویسنده بریتانیایی آنتونی پرایس، که در آن نقل قولی از فرودگاه ها آورده شده است:

«شیطان خودش احتمالا دوباره با توجه به اطلاعاتی که از طرح های فرودگاه گرفته بود، جهنم رو دوباره طراحی کرد.»

این که آیا شما با پرایس موافق هستید یا خیر، مشاهدات ما از فرودگاه های مدرن این است: پیچیدگی آن، عظمت آن و البته تراکم جمعیت آن.
هر فرودگاه بزرگ دارای تعداد زیادی از مشتریان است، که بیشتر آنها مسافر هستند. به عنوان مثال، فرودگاه بین المللی هارتسفیلد-جکسون آتلانتا در حدود 100 میلیون مسافر را در سال پذیرش می کند. این تعداد تقریبا 20 برابر تعداد افرادی است که در آتلانتا زندگی می کنند. انتقال این افراد به مقصد نهایی آنها نیاز به 34 خطوط هوایی مختلف دارد که مجموعا 2500 ورود و خروج روزانه را انجام می دهد. این تعداد هواپیماها، تعداد زیادی مسافر و بسیاری از کارکنان فرودگاه برای اطمینان از این است که همه چی در مسیر درست قرار دارد.

به طرق مختلف، یک فرودگاه مدرن مانند یک شهر عمل می کند. یک هیئت حاکمه جهت راهنمایی استراتژیک و نظارت بر مدیریت روزمره را فراهم می کند. کادر نظافتی فرودگاه آشغال ها و مواد دور ریختنی را از اماکن مختلف فرودگاه و هواپیما جمع آوری می کنند. پلیس و نیروهای آتش نشانی از زندگی و اموال مردم در فرودگاه محافظت می کنند. و سازمان های مختلف در فرودگاه مسئولیت های اداری را بر عهده دارند که شامل منابع انسانی و روابط عمومی تا امور حقوقی و امور مالی است.

علاوه بر این فعالیت ها، فرودگاه ها نیز باید منابع لازم برای مراقبت از ناوگان هواپیماهای تجاری را فراهم کنند. خطوط هوایی نیاز به فضا برای هواپیما، امکانات برای تعمیر و نگهداری روزانه، سوخت جت و مکان برای مسافران و خدمه پرواز در حالی که هنوز پرواز نکرده اند، در داخل محوطه فرودگاه نیاز دارد. شرکت های حمل و نقل هوایی (فرایت بار) نیاز به فضا برای بارگیری و تخلیه هواپیماهای حمل و نقل دارند. خلبانان و سایر اعضای کادر پرواز داخلی یا خارجی نیاز به باند فرودگاه، سوخت هواپیما، اطلاعات ترافیکی هوایی، امکانات ذخیره سازی و تعمیر و نگهداری هواپیما و مکان هایی برای استراحت قبل از هر پرواز دارند.

نگرانی های امنیتی که بعد از حملات 11 سپتامبر و همچنین الگوهای نامنظم آب و هوا می توانید ببینید که، چرا توصیف شغل مدیران فرودگاه اغلب شامل این نوع توصیف است:

«شما باید دارای رهبری قوی و مهارت های سازمانی، و همچنین ارتباطات عالی و مهارت های بین فردی باشید. این موقعیت برای دلسوزی و مهربان بودن نیست بلکه بسیار استرس زا است و ساعت های طولانی شما را درگیر خود خواهد کرد.»

خوشبختانه، سفر ما در ادامه این مقاله، نگاهی اجمالی به دنیای پنهان فرودگاه ها بدون استرس و ناخن جویدن ها می اندازیم. بیایید اول از بالا به نقشه فرودگاه ها نگاه بیاندازیم.


انواع فرودگاه ها: کوچک، محلی و به طور مسخره ای بسیار بزرگ

اکثر ما وقتی کلمه فرودگاه را می شنویم، این تصویر ذهنی را داریم: سایت های عظیم شامل صدها هکتار که با باند فرودگاه، آشیانه هواپیماها، برج های کنترل و پارکینگ ها پر شده اند. در واقع، بسیاری از فرودگاه ها این توصیف را مناسب نمی دانند.

بعضی ها چیزی بیش از یک نوار چمن، خاک یا آسفالت نیستند که در وسط یک مزرعه یا زمین قرار دارند. این نوع فرودگاه ها، Rural Airstrip (معادل فارسی ان فرودگاه خاکی و بسیار کوچک است) نیز نامیده می شوند که تنها یک یا دو خلبان دارد و تشکیلات بیشتری جز باندهای فرودگاه ندارند. از سوی دیگر، فرودگاه های کوچک ممکن است یک فرودگاه اختصاصی با چندین آشیانه هواپیما و امکانات برای آموزش دانشجویان خلبانانی باشد، هرچند که آنها معمولا برج های کنترل عملیات ندارند.

یک فرودگاه محلی / منطقه ای امکانات بیشتری از جمله برج کنترل و یک ایستگاه هواشناسی اتوماتیک فرودگاهی برای ارائه وضعیت آب و هوا در لحظه به خلبانان است. چنین تاسیساتی معموال دارای چندین آشیانه هواپیما - محوطه های فلزی ساده – است که به صورت دائم توسط هواپیماهایی که خانه انها است و یا هواپیماهایی که به صورت موقت در آنجا قرار می گیرند. یک ساختمان ترمینال با یک سالن خلبان، دستشویی، اتاق پذیرایی و اتاق های کنفرانس اغلب در دسترس است، همانطور که نقش پمپ بنزین هواپیماها را ایفا می کند. به دلیل اندازه بزرگتر آن، یک فرودگاه محلی یا منطقه ای می تواند تعداد بیشتری از هواپیماهای کوچک به جت های محلی با حداکثر 20 مسافر و یا حتی جت های سه موتوره بزرگ مانند Boeing 727 که تا 189 مسافر را می تواند در خود جای بدهد، را شامل شود.

به طور معمول، اکثر فرودگاه های کوچک تر به رده هوانوردی هوایی معمولی می پیوندند. این نوع فرودگاه ها، پرواز نظامی و یا حمل و نقل تجاری معمولی را انجام نمی دهند، بلکه امکانات و منابع خود را برای پرواز خارجی شخصی، پرواز تجاری، پرواز آموزشی و فعالیت های تجاری خاصی از قبیل عکاسی هوایی و چترببازی فراهم می کنند. فرودگاه هایی که هواپیماهای مسافربری توسط شرکت هایی مانند ماهان، ایران ایر، قطری، امارات و ... و شرکت های حمل و نقل هوایی توسط FedEx، DHL و دیگر نهادهای مشابه متعلق به رده هوانوردی تجاری می باشند. این تشکیلات بزرگ تقریبا همیشه در نزدیکی شهرهای اصلی قرار دارد و که می توانند پرواز های ملی و بین المللی را انجام دهند که می توانند از هواپیماهای بزرگی مثل Boeing 747 پشتیبانی کنند.



سایت های فرودگاهی: از دهه 1950 تا الان

فرودگاه های تجاری نیاز به یک زمین بسیار وسیع برای باند فرودگاه ها و امکانات دیگر دارند. در نتیجه و بنا بر نیاز، از دهه 1950 در ایالات متحده آمریکا و اروپا این دست از فرودگاه ها ساخته شده اند، زیرا در شهرهای مهم و اصلی هیچ فرودگاه مناسبی وجود نداشت. حتی فرودگاه هایی که در دهه 1950 در حومه ی شهر ساخته شده اند، امروزه در مرز این شهرها و یا داخل این شهرها هستند.

با این تفاسیر، برخی از شهرهای دیگر هم موفق به اضافه کردن یک فرودگاه تجاری در دهه های گذشته شده اند. برای مثال، دنور، فرودگاه بین المللی خود را در سال 1989 آغاز کرد و پس از تأخیرهای بسیار در ساخت و ساز، این فرودگاه در فوریه سال 1995 افتتاح شد. از آن زمان، آن را به عنوان پنجمین فرودگاه پرجمعیت در ایالات متحده، با بیش از 145،000 مسافر در روز می دانند.منبع: پرواز داخلی