02-01-2020, 08:25 PM
موزه آبگینه و سفالینه در تهران
موزه آبگینه و سفالینه Abgineh Museum of Tehran در واقع خانه شخصی قوام السلطنه است که به صورت تخصصی به موضوع هنر سفال و شیشه در ایران می پردازد. جالب است بدانید این موزه در کنار موزه ملی ایران و کاخ گلستان جزو پر بازدیدترین موزهای شهر تهران در نزد گردشگران خارجی قرار دارد.
ساختمان فعلی در زمان پهلوی اول برای راه اندازی موزه خریداری شد و به همت مهندسان ایرانی و اتریشی کار نوسازی آن آغاز شد. هانس هولان معمار برجسته اتریشی بر طبق سنت دیگر معماران خارجی در ایران سعی کرد تا از نمادهای معماری باستانی ایران استفاده کند. او برای طراحی ساختمان موزه آبگینه و سفالینه از اِلِمانهای استفاده شده در کاخ تچر، سرستون های تخت جمشید، کعبه زرتشت و معماری صفویه بهره گرفت.
بخش های مختلف موزه آبگینه و سفالینه
به طور کلی 5 تالار اصلی موزه به دو بخش آثار قبل از اسلام و بعد از اسلام تقسیم بندی می شود. از فضاهای غیر اصلی مانند راهرو و پلکان نیز برای نمایش آثار استفاده می شود و شامل تالارهای زیر می گردد.
راهرو طبقه اول
در این قسمت چند نمونه از ظروف سفالین از خاک رس مربوط به هزاره اول در کنار ظروف اهدایی اروپایی قرن های 18 و 19 میلادی نگهداری می شود. مهمترین آثار کشف شده سفالی در راهرو طبقه اول شامل پیکرک های سفالی رنگی، شیشه های تزئینی قرن 4 و 5 قبل از میلاد، کوزه های سفالی هزاره اول قبل از میلاد است.
معماری داخلی موزه آبگینه و سفالینه
همان طور که قبل تر اشاره کردیم در ساخت موزه از طراحی های سنتی ایرانی در کنار فضاسازی مدرن اروپایی استفاده شد؛ به طور کلی مهمترین ویژگی های معماری داخلی و تزئینات بنای موزه آبگینه شامل موارد زیر هستند:
- استفاده از پاگرد و راه پله: ورودی ساختمان که شامل یک پاگرد و راهرو است و به محض ورود به ساختمان دو دسته پله مارپیچ چوبی شما را به طبقه دوم هدایت می کند.
- منبت کاری روی گچ و چوب که در تمامی اتاق ها و در و پنجره ها مشاهده می شود.
- گچبری سقف و ستون ها
- ویترین های شیشه ای موزه که با الهام از کاخ تچر داریوش طراحی شد.
- آینه کاری
موزه آبگینه و سفالینه Abgineh Museum of Tehran در واقع خانه شخصی قوام السلطنه است که به صورت تخصصی به موضوع هنر سفال و شیشه در ایران می پردازد. جالب است بدانید این موزه در کنار موزه ملی ایران و کاخ گلستان جزو پر بازدیدترین موزهای شهر تهران در نزد گردشگران خارجی قرار دارد.
ساختمان فعلی در زمان پهلوی اول برای راه اندازی موزه خریداری شد و به همت مهندسان ایرانی و اتریشی کار نوسازی آن آغاز شد. هانس هولان معمار برجسته اتریشی بر طبق سنت دیگر معماران خارجی در ایران سعی کرد تا از نمادهای معماری باستانی ایران استفاده کند. او برای طراحی ساختمان موزه آبگینه و سفالینه از اِلِمانهای استفاده شده در کاخ تچر، سرستون های تخت جمشید، کعبه زرتشت و معماری صفویه بهره گرفت.
بخش های مختلف موزه آبگینه و سفالینه
به طور کلی 5 تالار اصلی موزه به دو بخش آثار قبل از اسلام و بعد از اسلام تقسیم بندی می شود. از فضاهای غیر اصلی مانند راهرو و پلکان نیز برای نمایش آثار استفاده می شود و شامل تالارهای زیر می گردد.
راهرو طبقه اول
در این قسمت چند نمونه از ظروف سفالین از خاک رس مربوط به هزاره اول در کنار ظروف اهدایی اروپایی قرن های 18 و 19 میلادی نگهداری می شود. مهمترین آثار کشف شده سفالی در راهرو طبقه اول شامل پیکرک های سفالی رنگی، شیشه های تزئینی قرن 4 و 5 قبل از میلاد، کوزه های سفالی هزاره اول قبل از میلاد است.
معماری داخلی موزه آبگینه و سفالینه
همان طور که قبل تر اشاره کردیم در ساخت موزه از طراحی های سنتی ایرانی در کنار فضاسازی مدرن اروپایی استفاده شد؛ به طور کلی مهمترین ویژگی های معماری داخلی و تزئینات بنای موزه آبگینه شامل موارد زیر هستند:
- استفاده از پاگرد و راه پله: ورودی ساختمان که شامل یک پاگرد و راهرو است و به محض ورود به ساختمان دو دسته پله مارپیچ چوبی شما را به طبقه دوم هدایت می کند.
- منبت کاری روی گچ و چوب که در تمامی اتاق ها و در و پنجره ها مشاهده می شود.
- گچبری سقف و ستون ها
- ویترین های شیشه ای موزه که با الهام از کاخ تچر داریوش طراحی شد.
- آینه کاری