06-03-2018, 07:27 PM
کاربرد هوش مصنوعی در خانه هوشمند به شکل گسترده ای رو به فزونی است. از این رو هوش مصنوعی به هوشی که یک ماشین در شرایط مختلف از خود نشان می‌دهد،اطلاق می گردد. به عبارت دیگر کاربرد هوش مصنوعی در سیستم‌هایی است که می‌توانند واکنش‌هایی مشابه رفتارهای هوشمندانه انسان، از جمله توانایی درک شرایط پیچیده، شبیه‌سازی فرایندهای تفکری و شیوه‌های استدلالی انسانی و پاسخ درست به آنها، یادگیری و توانایی کسب دانش و استدلال برای حل مسایل را داشته باشند. در بیشتر نوشته‌ها و مقاله‌های مربوط به هوش مصنوعی، از این تکنولوژی به عنوان «دانش شناخت و طراحی عامل‌های هوشمند تعریف کرده‌اند.
محل کاربرد هوش مصنوعی را باید در عرصه پهناور تلاقی و ملاقات بسیاری از دانش‌ها، علوم و فنون قدیم و جدید جستجو نمود. ریشه‌ها و ایده‌های اصلی آن را باید در فلسفه، زبان‌شناسی، ریاضیات، روان‌شناسی، عصب‌شناسی، فیزیولوژی،تئوری کنترل، احتمالات و بهینه‌سازی بررسی کرد و کاربردهای گوناگون و فراوانی در علوم رایانه، علوم مهندسی، علوم زیست‌شناسی و پزشکی، علوم اجتماعی و بسیاری از علوم دیگر دارد.
یک «عامل هوشمند» سیستمی است که با شناخت محیط اطراف خود، شانس موفقیت خود را پس از تحلیل و بررسی ارتقا می‌دهد. در سال ۱۹۵۶ واژه هوش مصنوعی توسط جان مکارتی عنوان شد، که وی آن را (دانش و مهندسی ساخت ماشین‌های هوشمند) تعریف نموده است.
تاریخچه کاربرد هوش مصنوعی
هوش مصنوعی توسط فلاسفه و ریاضی‌دانانی نظیر جرج بول که اقدام به ارائه قوانین و نظریه‌هایی در مورد منطق نمودند، مطرح شده بود. با اختراع رایانه‌های الکترونیکی در سال ۱۹۴۳، هوش مصنوعی، دانشمندان آن زمان را درگیر چالشی بزرگ نمود. دراین شرایط، این گونه به‌نظر می‌رسید که فناوری یاد شده قادر به شبیه‌سازی رفتارهای هوشمندانه خواهد بود.
با وجود مخالفت هایی که گروهی از متفکّرین با هوش مصنوعی داشتند و با تردید در کارآمد بودن آن می‌نگریستند، تنها پس از گذشت چهار دهه، شاهد تولد ماشین های شطرنج باز و دیگر سامانه‌های هوشمند در صنایع گوناگون شدیم.
نام هوش مصنوعی در سال ۱۹۶۵ میلادی به عنوان یک دانش جدید ابداع شد. البته فعالیت های گسترده در این زمینه از سال ۱۹۶۰ میلادی آغاز شد. بیشتر کارهای پژوهشی اولیه در هوش مصنوعی بر روی انجام اتوماتیک بازی‌ها و نیز اثبات قضیه‌های ریاضی با کمک رایانه‌ها بود. در ابتدا چنین به نظر می‌آمد که رایانه‌ها می توانند چنین فعالیت‌هایی را تنها با بهره گرفتن از تعداد بسیار زیادی کشف و جستجو برای مسیرهای حل مسئله و سپس انتخاب بهترین روش برای حل آنها به انجام رساند
