اکثر آبسه ها یا فیستول های مقعدی بر اساس یافته های بالینی تشخیص داده می شوند و مدیریت می شوند. گاهی اوقات، تصویربرداری مانند اولتراسوند، سی تی اسکن یا MRI می تواند به تشخیص و مدیریت آبسه های عمیق تر کمک کند و ممکن است برای مشاهده تونل فیستول استفاده شود.
چه تفاوتی بین هموروئید و آبسه وجود دارد؟
تفاوت آبسه و بواسیر
هموروئید توده های سختی هستند که در داخل راست روده یا خارج از مقعد شما ایجاد می شوند و می توانند ناراحت کننده باشند یا باعث خونریزی شوند.
بر خلاف آبسه، هموروئید عفونت نیست. هموروئید وریدهای متورم است که اغلب خود به خود با کرم های بدون نسخه مثل پماد آنتی هموروئید از بین می روند.
آبسه ها دردناک تر و بزرگتر از هموروئید هستند.
بواسیر سفت تر است، در حالی که آبسه ها در لمس گرم و حساس هستند.
آبسه می تواند عوارضی ایجاد کند و در صورت عدم درمان منجر به تب، لرز و سایر علائم شود. بواسیر معمولا بیشتر آزاردهنده است.
در مورد بواسیر و روش های مختلف درمان آن در پرتو کلینیک بیشتر بخوانید.
درمان آبسه مقعدی
درمان آبسه مقعدی در بیشتر مواقع تخلیه و جراحی است. جراحان کولورکتال در این زمینه متخصص هستند. برای اکثر بیماران، آبسه را می توان با جراحی از طریق یک روش ساده تخلیه کرد:
برش و درناژ جراحی رایج ترین درمان برای انواع آبسه مقعدی است و معمولاً موفقیت آمیز است.یک برش در پوست نزدیک مقعد ایجاد می شود تا عفونت تخلیه شود. این کار را می توان در مطب جراح با بی حسی موضعی یا در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی انجام داد.
برخی از بیماران مبتلا به بیماری شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی های متعدد داشته باشند. بیمارانی که به دلیل دیابت یا مشکلات خود ایمنی به عفونت های شدیدتر مبتلا می شوند، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.
گاهی اوقات می توان جراحی فیستول را همزمان با جراحی آبسه انجام داد. فیستول اغلب چهار تا شش هفته پس از تخلیه آبسه ایجاد می شود. گاهی ممکن است فیستول تا ماه ها یا حتی سال ها بعد رخ ندهد. بنابراین جراحی فیستول معمولا یک روش جداگانه است که می تواند به صورت سرپایی یا همراه با بستری در بیمارستان انجام شود.
سعی نکنید آبسه مقعدی را خودتان به تنهایی تخلیه کنید. پزشک می تواند آبسه را در مطب خود با بی حس کننده و یک سوزن کوچک تخلیه کند. پزشک برشی در آبسه ایجاد می‌کند تا چرک و مایع خارج شود. در مورد آبسه بزرگ یا عمیق، ممکن است نیاز به بیهوشی عمومی در بیمارستان باشد.
در بیشتر موارد، نیازی به بخیه نخواهید داشت و بانداژ روی آن ناحیه گذاشته می شود.
آنتی بیوتیک برای آبسه مقعدی
آنتی بیوتیک ها به تنهایی در درمان آبسه یا فیستول موثر نیستند. اگر بیمار دارای مشکلات ایمنی، شرایط خاص دریچه قلب یا عفونت باکتریایی پوست باشد، علاوه بر جراحی، ممکن است آنتی‌بیوتیک نیز مورد نیاز باشد. ارائه تاریخچه پزشکی دقیق به پزشک و انجام معاینه فیزیکی مراحل مهمی برای تصمیم گیری در مورد نیاز به آنتی بیوتیک است.
درمان خانگی آبسه مقعدی
برخی از آبسه های مقعدی را می توان در خانه با استفاده از کمپرس گرم و حمام سیتز درمان کرد. برخی از پزشکان ممکن است پیشنهاد دهند آبسه به خودی خود بدون جراحی تخلیه شود. از آنجایی که این امر به عوامل مختلفی بستگی دارد، مراجعه به پزشک توصیه می شود. اگر آبسه به خودی خود باز شود، در معرض خطر گسترش عفونت هستید.
منبع:
https://asemooni.com/mag/anal-abscess
چه تفاوتی بین هموروئید و آبسه وجود دارد؟
تفاوت آبسه و بواسیر
هموروئید توده های سختی هستند که در داخل راست روده یا خارج از مقعد شما ایجاد می شوند و می توانند ناراحت کننده باشند یا باعث خونریزی شوند.
بر خلاف آبسه، هموروئید عفونت نیست. هموروئید وریدهای متورم است که اغلب خود به خود با کرم های بدون نسخه مثل پماد آنتی هموروئید از بین می روند.
آبسه ها دردناک تر و بزرگتر از هموروئید هستند.
بواسیر سفت تر است، در حالی که آبسه ها در لمس گرم و حساس هستند.
آبسه می تواند عوارضی ایجاد کند و در صورت عدم درمان منجر به تب، لرز و سایر علائم شود. بواسیر معمولا بیشتر آزاردهنده است.
در مورد بواسیر و روش های مختلف درمان آن در پرتو کلینیک بیشتر بخوانید.
درمان آبسه مقعدی
درمان آبسه مقعدی در بیشتر مواقع تخلیه و جراحی است. جراحان کولورکتال در این زمینه متخصص هستند. برای اکثر بیماران، آبسه را می توان با جراحی از طریق یک روش ساده تخلیه کرد:
برش و درناژ جراحی رایج ترین درمان برای انواع آبسه مقعدی است و معمولاً موفقیت آمیز است.یک برش در پوست نزدیک مقعد ایجاد می شود تا عفونت تخلیه شود. این کار را می توان در مطب جراح با بی حسی موضعی یا در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی انجام داد.
برخی از بیماران مبتلا به بیماری شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی های متعدد داشته باشند. بیمارانی که به دلیل دیابت یا مشکلات خود ایمنی به عفونت های شدیدتر مبتلا می شوند، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.
گاهی اوقات می توان جراحی فیستول را همزمان با جراحی آبسه انجام داد. فیستول اغلب چهار تا شش هفته پس از تخلیه آبسه ایجاد می شود. گاهی ممکن است فیستول تا ماه ها یا حتی سال ها بعد رخ ندهد. بنابراین جراحی فیستول معمولا یک روش جداگانه است که می تواند به صورت سرپایی یا همراه با بستری در بیمارستان انجام شود.
سعی نکنید آبسه مقعدی را خودتان به تنهایی تخلیه کنید. پزشک می تواند آبسه را در مطب خود با بی حس کننده و یک سوزن کوچک تخلیه کند. پزشک برشی در آبسه ایجاد می‌کند تا چرک و مایع خارج شود. در مورد آبسه بزرگ یا عمیق، ممکن است نیاز به بیهوشی عمومی در بیمارستان باشد.
در بیشتر موارد، نیازی به بخیه نخواهید داشت و بانداژ روی آن ناحیه گذاشته می شود.
آنتی بیوتیک برای آبسه مقعدی
آنتی بیوتیک ها به تنهایی در درمان آبسه یا فیستول موثر نیستند. اگر بیمار دارای مشکلات ایمنی، شرایط خاص دریچه قلب یا عفونت باکتریایی پوست باشد، علاوه بر جراحی، ممکن است آنتی‌بیوتیک نیز مورد نیاز باشد. ارائه تاریخچه پزشکی دقیق به پزشک و انجام معاینه فیزیکی مراحل مهمی برای تصمیم گیری در مورد نیاز به آنتی بیوتیک است.
درمان خانگی آبسه مقعدی
برخی از آبسه های مقعدی را می توان در خانه با استفاده از کمپرس گرم و حمام سیتز درمان کرد. برخی از پزشکان ممکن است پیشنهاد دهند آبسه به خودی خود بدون جراحی تخلیه شود. از آنجایی که این امر به عوامل مختلفی بستگی دارد، مراجعه به پزشک توصیه می شود. اگر آبسه به خودی خود باز شود، در معرض خطر گسترش عفونت هستید.
منبع:
https://asemooni.com/mag/anal-abscess