02-05-2021, 05:20 PM
QUELQUES JOURS plus tard, une tempête se lève et, pendant deux semaines, elle se
déchaîner avec une force incroyable. Cette nuit-là, elle est encore plus violente.
Gordon, Briant, Doniphan et Moko sont au gouvernail. Ils font tout pour éviter au Sloughi de faire une embardée sur un bord ou un autre. Le yacht, tantôt emporté au sommet d'une énorme vague, tantôt précipité au fond d'un gouffre, risque à tout moment de chavirer.Les jeunes garçons sentent bien que, si la tempête tarde à se calmer, leur situation sera désespérée. Jamais le bateau ne va résister aux masses d'eau qui finiront par abîmer les capots et par entrer dans les cabines.
Vers quatre heures et demie du matin, on
aperçoit à l'horizon les premières lueurs du jour.
C'est alors que Moko crie :
- Terre !... Terre !
- Une terre ? Tu es sûr ? demande Briant.
چند روز بعد هوا بسیار بد شد و توده ای شدید با قدرتی باورنکردنی به مدت دو هفته آنها را درگیر کرده بود.
گوردون ، بریان ، دونیفان و موکو روی سکان بودند و همه سعی خود را کردند تا اسلوگی منحرف نشود.یاچ به سر قله یک موج عظیم رسید و بعد به یک شکاغ پرتاب شد.خطر این وجود داشت که واژگون شود.جوان ها احساس میکردند که اگر این باد شدید خاتمه پیدا نکند ، وضعیت آنها ناامیدکننده تر مشود.قایق حریف آب نخواهد شد و حجم عظیمی از آب به بدنه قایق آسیب میزند و وارد کابین ها میشود.
حدود ساعت چهار و نیم صبح بود که کم کم روشنایی روز را مشاهده کردند.
موکو فریاد کشید : خشکی.... خشکی...
ـ بریان : خشکی ؟ تو مطمئنی؟