زبان ژاپنی:
ژاپنی (日本語، Nihongo، [ɲihoŋɡo] (گوش دادن)) به طور بومی توسط حدود 128 میلیون نفر صحبت می شود، عمدتا توسط مردم ژاپن و عمدتا در ژاپن، تنها کشوری که در آن زبان ملی است. ژاپنی متعلق به خانواده زبان ژاپنی یا ژاپنی-ریوکیوایی است. تلاش‌های زیادی برای گروه‌بندی زبان‌های ژاپنی با خانواده‌های دیگری مانند آینو، استرالیایی، کره‌ای، و آلتایی که اکنون بی‌اعتبار شده‌اند، صورت گرفته است، اما هیچ یک از این پیشنهادها مورد پذیرش گسترده قرار نگرفت.
اطلاعات کمی از پیش از تاریخ این زبان یا زمانی که برای اولین بار در ژاپن ظاهر شد، در دست است. اسناد چینی مربوط به قرن سوم پس از میلاد، چند کلمه ژاپنی را ثبت کردند، اما متون قابل توجه ژاپنی قدیمی تا قرن هشتم ظاهر نشدند. از دوره هیان (794-1185)، هجوم گسترده ای از واژگان چینی-ژاپنی به این زبان وجود داشت که بر آواشناسی ژاپنی میانه اولیه تأثیر گذاشت. اواخر ژاپنی میانه (1185-1600) تغییرات گرامری گسترده و اولین ظهور وام واژه های اروپایی را شاهد بودیم. اساس گویش استاندارد از منطقه کانسای به منطقه ادو (توکیو امروزی) در دوره اولیه ژاپن مدرن (اوایل قرن هفدهم تا اواسط قرن نوزدهم) نقل مکان کرد. پس از پایان انزوای خودخواسته ژاپن در سال 1853، جریان واژه‌های قرضی از زبان‌های اروپایی به طور قابل توجهی افزایش یافت و کلماتی از ریشه انگلیسی زیاد شدند.
زبان ژاپنی یک زبان چسبناک و مورا زمان دار با آوا تاکتیک نسبتاً ساده، سیستم مصوت خالص، طول مصوت و صامت واجی و لهجه زیر و بم معنی دار واژگانی است. ترتیب کلمات معمولاً فاعل – مفعول – فعل با ذرات مشخص کننده عملکرد دستوری کلمات است و ساختار جمله موضوع – نظر است. ذرات جمله پایانی برای افزودن تأثیر عاطفی یا تأکیدی یا تشکیل سؤال استفاده می شود. اسم ها شماره دستوری یا جنسیت ندارند و هیچ مقاله ای وجود ندارد. افعال صرفاً برای زمان و صدا هستند، اما نه شخص. صفت های ژاپنی نیز مزدوج هستند. ژاپنی دارای سیستم پیچیده ای از افتخارات است، با فرم های فعل و واژگان برای نشان دادن وضعیت نسبی گوینده، شنونده، و افراد ذکر شده. سیستم نوشتاری ژاپنی نویسه‌های چینی معروف به کانجی (漢字، 'شخصیت‌های هان') را با دو هجای منحصربه‌فرد (یا خط مورائیک) که توسط ژاپنی‌ها از حروف چینی پیچیده‌تر مشتق شده‌اند ترکیب می‌کند: هیراگانا (ひらがな یا 平仮名، "نویسه‌های ساده". ) و کاتاکانا (カタカナ یا 片仮名، "شخصیت های جزئی"). خط لاتین (rōmaji ローマ字) نیز به شکل محدود (مانند کلمات اختصاری وارداتی) در نوشتار ژاپنی استفاده می شود. سیستم اعداد بیشتر از اعداد عربی استفاده می کند، اما از اعداد سنتی چینی نیز استفاده می کند.
ژاپنی (日本語، Nihongo، [ɲihoŋɡo] (گوش دادن)) به طور بومی توسط حدود 128 میلیون نفر صحبت می شود، عمدتا توسط مردم ژاپن و عمدتا در ژاپن، تنها کشوری که در آن زبان ملی است. ژاپنی متعلق به خانواده زبان ژاپنی یا ژاپنی-ریوکیوایی است. تلاش‌های زیادی برای گروه‌بندی زبان‌های ژاپنی با خانواده‌های دیگری مانند آینو، استرالیایی، کره‌ای، و آلتایی که اکنون بی‌اعتبار شده‌اند، صورت گرفته است، اما هیچ یک از این پیشنهادها مورد پذیرش گسترده قرار نگرفت.
اطلاعات کمی از پیش از تاریخ این زبان یا زمانی که برای اولین بار در ژاپن ظاهر شد، در دست است. اسناد چینی مربوط به قرن سوم پس از میلاد، چند کلمه ژاپنی را ثبت کردند، اما متون قابل توجه ژاپنی قدیمی تا قرن هشتم ظاهر نشدند. از دوره هیان (794-1185)، هجوم گسترده ای از واژگان چینی-ژاپنی به این زبان وجود داشت که بر آواشناسی ژاپنی میانه اولیه تأثیر گذاشت. اواخر ژاپنی میانه (1185-1600) تغییرات گرامری گسترده و اولین ظهور وام واژه های اروپایی را شاهد بودیم. اساس گویش استاندارد از منطقه کانسای به منطقه ادو (توکیو امروزی) در دوره اولیه ژاپن مدرن (اوایل قرن هفدهم تا اواسط قرن نوزدهم) نقل مکان کرد. پس از پایان انزوای خودخواسته ژاپن در سال 1853، جریان واژه‌های قرضی از زبان‌های اروپایی به طور قابل توجهی افزایش یافت و کلماتی از ریشه انگلیسی زیاد شدند.
زبان ژاپنی یک زبان چسبناک و مورا زمان دار با آوا تاکتیک نسبتاً ساده، سیستم مصوت خالص، طول مصوت و صامت واجی و لهجه زیر و بم معنی دار واژگانی است. ترتیب کلمات معمولاً فاعل – مفعول – فعل با ذرات مشخص کننده عملکرد دستوری کلمات است و ساختار جمله موضوع – نظر است. ذرات جمله پایانی برای افزودن تأثیر عاطفی یا تأکیدی یا تشکیل سؤال استفاده می شود. اسم ها شماره دستوری یا جنسیت ندارند و هیچ مقاله ای وجود ندارد. افعال صرفاً برای زمان و صدا هستند، اما نه شخص. صفت های ژاپنی نیز مزدوج هستند. ژاپنی دارای سیستم پیچیده ای از افتخارات است، با فرم های فعل و واژگان برای نشان دادن وضعیت نسبی گوینده، شنونده، و افراد ذکر شده. سیستم نوشتاری ژاپنی نویسه‌های چینی معروف به کانجی (漢字، 'شخصیت‌های هان') را با دو هجای منحصربه‌فرد (یا خط مورائیک) که توسط ژاپنی‌ها از حروف چینی پیچیده‌تر مشتق شده‌اند ترکیب می‌کند: هیراگانا (ひらがな یا 平仮名، "نویسه‌های ساده". ) و کاتاکانا (カタカナ یا 片仮名، "شخصیت های جزئی"). خط لاتین (rōmaji ローマ字) نیز به شکل محدود (مانند کلمات اختصاری وارداتی) در نوشتار ژاپنی استفاده می شود. سیستم اعداد بیشتر از اعداد عربی استفاده می کند، اما از اعداد سنتی چینی نیز استفاده می کند.
به همین دلیل پردیس‌فناوری‌کیش (کیش‌تک) به برگزاری دوره آموزشی زبان ژاپنی نموده است .
شما می‌توانید در هر کجای این جهان خاکی باشید از آموزش زبان ژاپنی با تکنیک‌های جدید و مدرن در این حوزه بهره‌مند شوید
همچنین پردیس‌فناوری‌کیش (کیش‌تک) برای زبان آموزانی که در دوره آموزشی شرکت کرده باشند
در پایان دوره با صدور مدرک معتبر و قابل ترجمه رسمی و مورد تایید سفارت خارجه صادر خواهد کرد .
ارتباط‌‌با‌ما :
تلفن : ۰۲۱۶۶۱۷۶۱۹۶ ۰۲۱۶۶۵۶۹۷۶۲ ۰۹۰۵۹۶۲۶۹۰۰
نشانی : خیابان جمالزاده‌شمالی بعد از بلوار‌کشاورز پلاک ۴۱۴ طبقه ۳ واحد ۵
شبکه‌های‌اجتماعی‌پردیس‌فناوری‌کیش :
سامانه‌آموزش‌مجازی‌رهیاران : www.rahyaranlms.ir
کانال‌تلگرام kishtech@
اینستاگرام rahyaranlms kishtech.ir
