[font=yekan, num]ایران یکی از چهار کشور با بیش از ٣٠٠ میلیارد بشکه ذخایر هیدرو کربوری در جهان است. کشورمان با داشتن حدود یک درصد از جمعیت و همچنین یک درصد از مساحت خاکی جهان، بیش از ١٨ درصد از ذخایر گازی و ٩ درصد ذخایر نفتی دنیا را در خود جای داده و این نعمتی خدا‌دادی است که برای توسعه کشور و رفاه نسل‌های آینده می‌باید به بهترین شکل ممکن مورد استفاده قرار گیرد. اصولا تعریف علم اقتصاد نیز بهره‌برداری بهینه از همه منابع طبیعی و انسانی، برای ایجاد توسعه درازمدت و رفاه برای مردم و نسل‌های آتی است.
استفاده از این ذخایر برای رسیدن به این هدف موضوعی است که همگان بر آن اجماع دارند، اما همواره بحث بر سر راهکارهایی است که دولت‌ها برای رسیدن به این مهم می‌باید به کار گیرند. توسعه نفت و گاز شاید مهم‌ترین رکن رسیدن به اهداف چشم‌انداز باشد. قدرت سیاسی و راهبردی ایران و رسیدن به رشد هشت درصد هم به توسعه منابع هیدروکربور و دستیابی به منابع ارزی لازم گره خورده است.
صنعت انرژی همچنان از جذابیت زیادی برای سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی برخوردار است و مسئولان می‌باید از این فرصت استفاده کنند و سرمایه و فناوری مورد نیاز را برای توسعه بالا دستی و پایین دستی نفت، گاز و پتروشیمی از بخش خصوصی خارجی و داخلی تامین کنند.
در چنین شرایطی دولت نیز قادر خواهد بود که با منابع خود سرمایه‌گذاری در بخش‌های بهداشت، تعلیم و تربیت و ساختارهای زیربنایی را که جذب سرمایه بخش خصوصی در آن کمتر است، به انجام برساند.دولت کنونی وقتی به قدرت رسید که تحریم‌های ظالمانه، صادرات نفت کشور را نصف کرده بود و نقشه دشمنان برای متوقف کردن کامل درآمد ارزی ایران با کاهش صادرات و موانع بانکی به سرعت جلو می‌رفت و قیمت نفت هم با روند کاهش کم سابقه‌ای روبه‌رو بود.[/font]
جهت مشاهده ادامه خبر کلیک کنید
استفاده از این ذخایر برای رسیدن به این هدف موضوعی است که همگان بر آن اجماع دارند، اما همواره بحث بر سر راهکارهایی است که دولت‌ها برای رسیدن به این مهم می‌باید به کار گیرند. توسعه نفت و گاز شاید مهم‌ترین رکن رسیدن به اهداف چشم‌انداز باشد. قدرت سیاسی و راهبردی ایران و رسیدن به رشد هشت درصد هم به توسعه منابع هیدروکربور و دستیابی به منابع ارزی لازم گره خورده است.
صنعت انرژی همچنان از جذابیت زیادی برای سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی برخوردار است و مسئولان می‌باید از این فرصت استفاده کنند و سرمایه و فناوری مورد نیاز را برای توسعه بالا دستی و پایین دستی نفت، گاز و پتروشیمی از بخش خصوصی خارجی و داخلی تامین کنند.
در چنین شرایطی دولت نیز قادر خواهد بود که با منابع خود سرمایه‌گذاری در بخش‌های بهداشت، تعلیم و تربیت و ساختارهای زیربنایی را که جذب سرمایه بخش خصوصی در آن کمتر است، به انجام برساند.دولت کنونی وقتی به قدرت رسید که تحریم‌های ظالمانه، صادرات نفت کشور را نصف کرده بود و نقشه دشمنان برای متوقف کردن کامل درآمد ارزی ایران با کاهش صادرات و موانع بانکی به سرعت جلو می‌رفت و قیمت نفت هم با روند کاهش کم سابقه‌ای روبه‌رو بود.[/font]
جهت مشاهده ادامه خبر کلیک کنید
