کاشت ایمپلنت دیجیتال و معمولی چه تفاوتی با هم دارن؟

[hiva1520]

از جمله روش‌های مهمی که باعث می‌شود دندان از دست رفته خود را دوباره به دست آورید، ایمپلنت دندان است. ایمپلنت به روش دیجیتال و یا معمولی انجام می‌شود. بهترین راه برای آشنایی با این دو روش کاشت دندان، پی بردن به تفاوت‌هایی است که دارند. از جمله مهم‌ترین این تفاوت‌ها به شرح زیر هستند:
[list]
[*]در ایمپلنت معمولی شما باید بارها به  کلینیک دندان‌پزشک بروید و ویزیت شوید. بعد از مراجعات متعدد که معمولا با وعده ایمپلنت یک روزه است، دندان‌پزشک از طریق ایجاد برش روی لثه به قرار دادن ایمپلنت در فک اقدام می‌کند. در این روش احتمال بروز خطا نیز وجود دارد.
[*]در روش ایمپلنت دیجیتال تمامی مراحل از قبیل طراحی کردن، مدیریت محل قرارگیری ایمپلنت و قرار دادن آن، در یک نوبت مراجعه شما صورت می‌گیرد. احتمال خطا به دلیل دیجیتالی بودن هر مرحله نزدیک به صفر است.
[*]در ایمپلنت معمولی مرحله اجرای برش می‌تواند برای بیمار ناراحت کننده باشد. بستن برش با بخیه همراه خواهد بود و چند ماه طول می‌کشد تا لثه بهبود یابد و ایمپلنت جوش بخورد. به دلیل آسیبی که در ایمپلنت معمولی به فک وارد می‌شود، دوره التیام طولانی‌تر خواهد بود.
[*]در ایمپلنت دیجیتالی برش، بخیه و خونریزی وجود ندارد. بیمار بعد از قرار گرفتن ایمپلنت و از بین رفتن اثر بی‌حس کننده درد زیادی نخواهد کشید و دوره التیام او بسیار کوتاه‌تر خواهد بود.
[*]قیمت ایمپلنت به روش دیجیتال از ایمپلنت معمولی بیشتر است.
[/list]
[b]معایب ایمپلنت به روش سنتی
[/b]

ایمپلنت به روش سنتی معایبی دارد که باعث شده بیشتر افراد و دندان‌پزشکان، ایمپلنت به روش دیجیتال را اولویت خود قرار دهند. بررسی معایب ایمپلنت معمولی می‌تواند باعث شود که با علم بر هزینه بالاتری که ایمپلنت دیجیتالی دارد، این عمل را برای کاشت دندان انتخاب کنید. مهم‌ترین معایب ایمپلنت سنتی را با هم بررسی می‌کنیم.

عدم دقیق بودن جایگاه ایمپلنت

جایگاه انتخابی برای قرار دادن ایمپلنت دقیق نیست. در بیشتر موارد این جایگاه درست تشخیص داده می‌شود اما اگر اشتباهی صورت بگیرد دردسرهای خاص خود را دارد. اگر ایمپلنت در جای نادرستی قرار بگیرد این مهم به دندان‌های دیگر هم آسیب و فشار وارد می‌کند.

عدم عکس‌برداری مدرن و دقیق
در ایمپلنت سنتی چون فقط به [b]عکس رادیوگرافی توجه می‌شود امکان آسیب دیدن قسمت‌های بسیار حساس مانند عصب‌ها، سینوس‌ها و حتی عروق خونی وجود دارد. امکان آسیب در ایمپلنت به روش دیجیتال نزدیک به صفر است. با این روش عکس‌برداری، دقت کافی برای کنترل کردن زاویه مناسب بین ایمپلنت و ریشه‌ها بیشتر فرضی خواهد بود و این مهم احتمال خطا را بالا می‌برد
انجام جراحی‌های متعدد
[/b]

در ایمپلنت معمولی در اغلب موارد نیاز است که بیمار جراحی‌های مختلف مانند پیوند استخوان را انجام دهد. این عمل به استخوان فک و دهان آسیب‌هایی را وارد می‌کند. حتی ممکن است که اصلا بدن این پیوند را پس بزند. این مهم باعث ناراحتی، درد و هدر رفت هزینه نیز می‌شود.

عدم قرارگیری پروتز در جای دقیق

در آخرین مرحله که قرار گذاشتن پروتز است، این احتمال وجود دارد که پروتز به درستی در مرکز خود قرار نگیرد. این موضوع زمینه‌های باز شدن روکش را فراهم می‌کند و احتمال آسیب دیدن نیز وجود دارد.

در این شرایط بیمار احساس بدی خواهد داشت و فکر می‌کند که چیزی در دهانش اضافی است. این موضوع همچنین باعث می‌شود که مواد غذایی به انتهای فلز بچسبند. اگر این مشکل برطرف نشود برای دندان‌های کناری نیز احتمال پوسیدگی و آسیب فراهم خواهد شد.

شکست ایمپلنت سنتی برای افراد مسن

برخلاف ایمپلنت دیجیتال برای سالمندان، عمل ایمپلنت سنتی برای افرادی که سن بالایی دارند و استخوان فک آن‌ها نرم شده و تحلیل رفته ناراحت کننده خواهد بود. بهبود زخم در این افراد زمان بیشتری می‌برد به همین دلیل این پروسه بسیار خسته‌کننده خواهد بود.

در این روش دندان‌پزشک مجبور است که از ایمپلنت‌هایی با طول کوتاه استفاده کند. با توجه به اینکه استخوان تحلیل رفته، احتمال شکست پروسه کاشت دندان افزایش می‌یابد.