دیروز, 04:33 PM
بابل دک، یک نوع دال بتنی توخالی، با حذف هوشمندانه بتن غیرضروری از قسمت میانی دال، به شکل موثری وزن مرده سقف را کاهش می‌دهد. این دال به صورت دوطرفه عمل می‌کند، به این معنی که بارها از هر دو جهت به تکیه‌گاه‌ها منتقل شده و در نتیجه توزیع یکنواخت‌تری از نیروها و عملکرد بهتر سازه در برابر انواع بارها ایجاد می‌شود.
در این روش ساخت، از گوی‌های پلاستیکی کروی به عنوان المان‌های پرکننده استفاده می‌گردد که درون ضخامت دال قرار گرفته و جایگزین بتن در نواحی غیر باربر می‌شوند. کاهش وزن سقف، علاوه بر ارتقاء عملکرد لرزه‌ای، این امکان را فراهم می‌آورد تا دهانه‌های سازه‌ای بزرگ‌تری بدون نیاز به افزایش ضخامت دال یا مصرف بیشتر مصالح طراحی شوند.
بابل دک، با بهره‌گیری از المان‌های کروی، در مقایسه با سایر دال‌های مجوف نظیر سقف یوبوت (با قالب‌های مکعب‌مستطیل) و سقف کوبیاکس (با قالب‌های بیضوی و تخت)، رفتار سازه‌ای بهینه‌تری را ارائه می‌دهد.
اجزای سقف بابل دک (عرشه حبابی)
اجزای تشکیل‌دهنده سقف بابل دک (که گاهی عرشه حبابی نیز نامیده می‌شود) عبارتند از:
پانل‌های قفسه‌ای: این پانل‌ها شامل گوی‌های پلاستیکی (ساخته شده از پلی اتیلن یا پلی‌پروپیلن) هستند که بین شبکه‌های آرماتور تحتانی و فوقانی قرار می‌گیرند.
بتن: ماده اصلی برای ایجاد یکپارچگی و تحمل بار در ساختار دال.
آرماتورهای عرضی: میلگردهای ساده با قطر 6 میلی‌متر که پیش‌تر با استفاده از جوش CO2 در داخل پانل‌ها نصب شده‌اند. وظیفه این آرماتورها ایجاد فاصله مناسب بین شبکه‌های آرماتور بالا و پایین است.
میلگرد دوخت: میلگردهایی با قطر 8 تا 12 میلی‌متر و طول 1 متر که برای اتصال و یکپارچگی بیشتر اجزا به کار می‌روند.
آرماتورهای مش (فوقانی و تحتانی): معمولاً از میلگرد نوع A2 ساخته شده و با روش جوش مقاومتی به شکل شبکه درآمده‌اند. این آرماتورها علاوه بر نقش سازه‌ای در تحمل بارها، به عنوان نگهدارنده گوی‌های کروی نیز عمل می‌کنند و از حرکت آن‌ها در طول مراحل حمل، نصب و بتن‌ریزی جلوگیری می‌کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، می‌توانید به مقاله «انواع میلگرد» مراجعه نمایید.
ابعاد این پانل‌ها بر اساس نقشه‌های سازه‌ای تعیین می‌شوند، اما بزرگ‌ترین ابعاد رایج آن‌ها 2.5 × 3.5 متر یا 2.5 × 6 متر است.
https://academyofcivil.com/blog/babel-deck/
در این روش ساخت، از گوی‌های پلاستیکی کروی به عنوان المان‌های پرکننده استفاده می‌گردد که درون ضخامت دال قرار گرفته و جایگزین بتن در نواحی غیر باربر می‌شوند. کاهش وزن سقف، علاوه بر ارتقاء عملکرد لرزه‌ای، این امکان را فراهم می‌آورد تا دهانه‌های سازه‌ای بزرگ‌تری بدون نیاز به افزایش ضخامت دال یا مصرف بیشتر مصالح طراحی شوند.
بابل دک، با بهره‌گیری از المان‌های کروی، در مقایسه با سایر دال‌های مجوف نظیر سقف یوبوت (با قالب‌های مکعب‌مستطیل) و سقف کوبیاکس (با قالب‌های بیضوی و تخت)، رفتار سازه‌ای بهینه‌تری را ارائه می‌دهد.
اجزای سقف بابل دک (عرشه حبابی)
اجزای تشکیل‌دهنده سقف بابل دک (که گاهی عرشه حبابی نیز نامیده می‌شود) عبارتند از:
پانل‌های قفسه‌ای: این پانل‌ها شامل گوی‌های پلاستیکی (ساخته شده از پلی اتیلن یا پلی‌پروپیلن) هستند که بین شبکه‌های آرماتور تحتانی و فوقانی قرار می‌گیرند.
بتن: ماده اصلی برای ایجاد یکپارچگی و تحمل بار در ساختار دال.
آرماتورهای عرضی: میلگردهای ساده با قطر 6 میلی‌متر که پیش‌تر با استفاده از جوش CO2 در داخل پانل‌ها نصب شده‌اند. وظیفه این آرماتورها ایجاد فاصله مناسب بین شبکه‌های آرماتور بالا و پایین است.
میلگرد دوخت: میلگردهایی با قطر 8 تا 12 میلی‌متر و طول 1 متر که برای اتصال و یکپارچگی بیشتر اجزا به کار می‌روند.
آرماتورهای مش (فوقانی و تحتانی): معمولاً از میلگرد نوع A2 ساخته شده و با روش جوش مقاومتی به شکل شبکه درآمده‌اند. این آرماتورها علاوه بر نقش سازه‌ای در تحمل بارها، به عنوان نگهدارنده گوی‌های کروی نیز عمل می‌کنند و از حرکت آن‌ها در طول مراحل حمل، نصب و بتن‌ریزی جلوگیری می‌کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، می‌توانید به مقاله «انواع میلگرد» مراجعه نمایید.
ابعاد این پانل‌ها بر اساس نقشه‌های سازه‌ای تعیین می‌شوند، اما بزرگ‌ترین ابعاد رایج آن‌ها 2.5 × 3.5 متر یا 2.5 × 6 متر است.
https://academyofcivil.com/blog/babel-deck/