در نظام حقوقی کشور ما به تبعیت از فقه شیعه، دو نوع ازدواج به رسمیت شناخته شده و قانونی می باشد: ازدواج دائم و عقد موقت. ازدواج موقت یا عقد موقت، هانطور که از عنوان آن مشخص است، بر خلاف نکاح دائم ،برای مدت معینی منعقد شده که البته طول این مدت با محدودیت شرعی یا قانونی مواجه نمی باشد.

صیغه موقت در برخی از احکام و آثار با ازدواج دائم تفاوت دارد . به عنوان مثال ، قانونگذار در قانون حمایت خانواده ثبت ازدواج دائم را در تمامی موارد اجباری اعلام کرده و برای عدم ثبت آن نیز مجازات در نظر گرفته است . اما در خصوص عقد موقت ، چنین الزامی را مقرر نداشته است . با این وجود، در برخی موارد استثنایی مطابق قانون حمایت خانواده، ثبت ازدواج موقت نیز اجباری بوده و بنابراین حکم قانون در این موارد، الزام به ثبت ازدواج موقت می باشد. در این موارد، این سوال بسیار مطرح می گردد که کجا صیغه موقت کنیم و به عبارت دیگر، برای ثبت صیغه موقت کجا باید رفت؟

به همین دلیل در این مقاله، به بررسی مساله ثبت ازدواج موقت یا صیغه پرداخته، ابتدا حکم کلی ثبت ازدواج موقت را توضیح داده و در بخش دوم، در خصوص موارد الزام به ثبت ازدواج موقت در قانون حمایت خانواده صحبت خواهیم کرد.

همانطور که در بخش قبل توضیح دادیم ، اصولا ثبت ازدواج موقت یا صیغه از نظر قانون الزامی نبوده و در نتیجه ضمانت اجرایی نیز برای عدم ثبت عقد موقت در قانون در نظر گرفته نشده است. با این وجود، در برخی موارد استثنایی مطابق قانون حمایت خانواده، ثبت ازدواج موقت نیز اجباری بوده و بنابراین حکم قانون در این موارد، الزام به ثبت ازدواج موقت می باشد. موارد الزام به ثبت ازدواج موقت مطابق ماده 21 قانون حمایت خانواده عبارتند از :